eitaa logo
گریزهای مداحی و گریز های مناجاتی
3.8هزار دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
564 ویدیو
801 فایل
گریز زیارت عاشورا ، دعای کمیل و دعای توسل و جوشن کبیر https://eitaa.com/gorizhaayemaddahi
مشاهده در ایتا
دانلود
14000705-arzi-ziarat-arbaein.mp3
4.66M
اربعین امام حسین اجرا شده روز اربعین ۱۴۰۰ به نفس حاج منصور ارضی
Ziarat_Arbaieen_Mirzamohamadi_1401.mp3
14.61M
🏴 السلام علیک یا اباعبدالله 🔊السَّلامُ عَلى وَلِىِّ اللَّهِ وَحَبیبِهِ ◼️ حضرت سیدالشهدا علیه السلام 🎤حجت الاسلام
. دلیل بزرگداشت امام حسین(ع) چیست؟ 🔹دلیل بزرگداشت را به سبب برگرداندن سر امام حسین (ع) به بدن مطهرش و دفن آن در روز اربعین، دانسته‌اند و به همین خاطر  توصیه شده است. [۱] برخی محققان مهم‌ترین دلیل بزرگداشت را روایت امام حسن عسکری (ع) می‌دانند که در آن  از  شمرده شده است. [۲] همچنین امام صادق (ع) در تعلیم زیارت اربعین به صَفوانِ بن مِهران، به بزرگداشت این روز اشاره کرده است. [۳] آیت الله مکارم شیرازی از مراجع تقلید شیعه دلیل بزرگداشت  (ع) را، نقش بسيار مهم شهادت حضرت سيدالشهداء (ع) در  می‌داند. [۴] 🔹 (به معنای چهلمین روز درگذشت مردگان) تا قبل از واقعه عاشورا رسم نبود. [۵]  چهلمین روز بعد از شهادت امام حسین (ع) را  یا روز اربعین می‌ نامند. [۶] سیره امامان معصوم (علیهم السلام) بر زنده نگه‌داشتن چنین مجالسی بوده‌است. [۷] روز میان شیعیان دارای اعتبار بوده که بخاطر آن   می‌خواندند و اگر می‌توانستند مانند جابر بن عبدالله انصاری (درگذشت بین سال‌های ۶۸ق تا ۷۹ق) صحابی پیامبر اسلام (ص)، بر (ع‌) گرد آمده و آن امام را  می‌کردند. [۸] 🔹اهمیت این روز سبب شده شیعیان به ویژه ساکنان عراق، همه ساله از نقاط مختلف به سوی کربلا، پیاده حرکت کنند. [۹] برخی معتقد‌ند حرکت به سوی کربلا در روز اربعین از زمان ائمه اطهار (ع) در بین شیعیان رایج بوده است. [۱۰] شیعیان حتی در زمان بنی امیه و بنی عباس نیز به این حرکت پایبند بودند. [۱۱] دشمنان امام حسین (ع)، در تلاش برای فراموشی واقعه کربلا، زائران امام (ع) را شکنجه می‌کردند و می‌کشتند. [۱۲] حتی در زمان متوکل عباسی، همه قبرهای کربلا را شخم زدند، مزرعه کردند و مانع آمدن مردم برای زیارت حضرت سیدالشهداء (ع) می‌شدند. [۱۳] شیعیان هم برای مقابله با آنها، از مناسبت‌هایی همچون استفاده می‌کردند. [۱۴] بزرگداشت این روز، در حقیقت زنده نگه‌داشتن دین اسلام و مبارزه با دشمنان دین اسلام است. [۱۵] 💠تاریخ بزرگداشت 🔹شیخ طوسی (۳۸۵ - ۴۶۰ق)، محدث و فقیه شیعه، تاریخ بزرگداشت اين روز را، ورود جابر بن عبدالله انصاری، به همراه عطیه عوفی در اولین چهلم شهادت امام حسین (ع) به کربلا دانسته است. [۱۶] از این دو نفر به عنوان اولین زائران امام حسین (ع) یاد شده است. [۱۷] سید بن طاووس (۵۸۹-۶۶۴ق)، از عالمان شیعه معتقد است  نیز در این روز به کربلا بازگشته و قبر امام حسین (ع) و سایر شهدای کربلا را زیارت کردند. [۱۸] آنان موقع رسیدن، جابر بن عبدالله انصاری و برخی از بنی‌هاشم را دیدند که برای زیارت قبر امام حسین (ع) آمده بودند. [۱۹] با گریه و اندوه مجلس عزایی برپا کردند و پس از چند روز به مدینه بازگشتند. [۲۰] 📚منبع؛ ویکی شیعه .
. 20 صفر () 1 _ اربعین سیّد الشهداء علیه السلام در چنین روزی چهل روز از فاجعه ی مولمه ی شهادت امام حسین علیه السلام و اهل بیت و اصحاب با وفایشان می گذرد. بر دوستان و شیعیان اهل بیت علیهم السلام لازم است که با پوشیدن لباس مشکی، تعطیل کار و بر پایی مجلس عزا و شرکت در مجالس سینه زنی و ذکر مصیبت این روز را تعظیم نمایند. امام حسن عسکری علیه السلام می فرمایند : علامات مؤمن پنج چیز است : نماز 51 رکعتی (نماز های واجب و مستحب در شبانه روز)، و زیارت اربعین، و انگشتر در دست راست کردن، و پیشانی به خاک گذاشتن، و بلند بسم الله الرّحمن الرّحیم گفتن. (1) 📚 منابع : 1. وسائل الشیعة : ج 14، ص 478. و ... . ............. 20 صفر (اربعین) 2 _ زیارت جابر از کربلا در این روز در سال 61 هـ جناب جابر بن عبدالله انصاری و همراهانش قریب به چهل روز بعد از شهادت امام حسین علیه السلام از مدینه به کربلا وارد شدند. او به همراه عطیّه قبر حبیبش سیّد الشهداء علیه السلام را زیارت کرد. (2) 📚 منابع : 2. توضیح المقاصد : ص 6. و ... . ............ 20 صفر (اربعین) 3 _ باز گشت اهل بیت علیهم السلام به کربلا بنابر مشهور و صحیح در چنین روزی اهل بیت علیهم السلام از شام به کربلا باز گشتند. (3) 📚 منابع : 3. توضیح المقاصد : ص7 ـ 6. و ... . ......... 20 صفر (اربعین) 4 _ ملحق شدن رأس امام حسین علیه السلام به بدن مطهّر در این روز (4) رأس شریف امام حسین علیه السلام توسط امام زین العابدین علیه السلام از شام به کربلا آورده شد و به بدن مطهّر آن حضرت ملحق گردید. (5) 📚 منابع : 4. بحار الأنوار : ج 44، ص 199، ج 98، ص 334. و ... . 5. همان : ج 44، ص 199، ج 45، ص 140، 145. و ... . .
382.8K
روضه ملحق شدن رأس علیه السلام به بدن مطهّر در با استفاده از یک روایت کوتاه . در این روز رأس شریف امام حسین علیه السلام توسط امام زین العابدین علیه السلام از شام به کربلا آورده شد و به بدن مطهّر آن حضرت ملحق گردید. (5) 📚 منابع : 4. بحار الأنوار : ج 44، ص 199، ج 98، ص 334. و ... . 5. همان : ج 44، ص 199، ج 45، ص 140، 145. و ... .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
. نامِ حضرت امام حسین (علیه السلام) و ذکرِ مصیبتش کهنه شدنی نیست ✍شیخ شوشتری (رحمة الله علیه) در کتابِ (خصائص) می فرماید : همان طوری که قرآن را خصوصیّاتی است ، حسین (علیه السلام) را نیز خصوصیّاتی است. آن وقت تطبیق های جالبی می فرماید .از آن جمله همانطوری که خواندنِ زیادِ قرآنِ مجید ، مَلال نمی آورد و یک عمر قرآن می خواند و کهنه نمی شود ، نامِ حسین (علیه السلام) و ذکرِ مصیبتش هم کهنه شدنی نیست. همه ساله محرّم و صفر یا ایّام دیگرِ سال و به خصوص ، شبهایِ جمعه مجالسِ یاد حسین (علیه السلام) برپا می شود و ملال آور نیست. همانطوری که دستِ خیانت به قرآن راه ندارد ، به آثارِ حسین (علیه السلام) نیز چنین است. چه دست هایِ خیانتکارِ بنی امیّه و بنی عبّاس و دیگران که خواستند ، قبرِ حسین (علیه السلام) را محو کنند یا از مجلسِ عزایِ حسین (علیه السلام) جلوگیری نمایند ، امّا نتوانستند. در حالاتِ هارون الرّشید ، خلیفه عبّاسی نوشته اند که در آن وقت قبرِ حسین (علیه السلام) بارگاهی نداشت. کنارِ قبر ، درخت سِدری بود که زائرینِ قبرِ حسین (علیه السلام) ، خود را به کنارِ قبر حسین (علیه السلام) می رساندند. این موضوع را به گوشِ هارون رساندند ، دستور داد آن درخت را بِبُرند.  آنگاه روایت رسول خدا (صلی الله علیه و آله) واضح شده که فرموده بود : ((خدا بُرنده درختِ سدر را لعنت فرماید)) {لَعَنَ اللَّهُ قَاطِعَ السِّدْرَة} بحارالأنوار (ط - بيروت)، ج‏45، ص: 398 امّا نور حسین (علیه السلام) را نتوانست خاموش کند و بهتر از درختِ سدر برایِ نشانیِ قبر حسین (علیه السلام) ایجاد گردید. 📚روضه های شهید آیت الله دستغیب (ره) صفحه 142 را با ذکر صلواتی تسلیت گوییم. .
. وطنم_کرببلا بلبل شوقم و باغ‌وچمنم کرببلاست بی‌سبب نیست که ورد دهنم کرببلاست کفتر جلدم و هرآینه برمی‌گردم آخرین مقصد هر پرزدنم کرببلاست غیر لیلا سخنی ورد لب مجنون نیست من که مجنون حسینم سخنم کرببلاست شعر گفتم به امیدی که بخوانم آن‌جا شاعری ساده‌ام و انجمنم کرببلاست دوستش دارم و حب‌ّالوطن از ایمان است گرچه ایرانی‌ام، اما وطنم کرببلاست زائر عرش خداوند شود زائر آن پس در این راه بهشت عدنم کرببلاست حال من حال حبیب و تو حبیبم شده‌ای شوق من شوق اویس و قرنم کرببلاست قسمت اگر شد که زیارت بروم شاهد ناله‌ی *"یابن‌الحسنم"* کرببلاست مجتبی_خرسندی✍ زائران کربلای التماس دعای فرج😭 اللهم عجّل لولیک الفرج. گوارای وجودتان. .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
تحلیل زیارت اربعین ؛ دنیاپرستی؛ ویژگی افرادی که در مقابل امام حسین علیه‌السلام ایستادند... 🎙 حجت‌الاسلام و المسلمین ماندگاری
. متن زیارت در روز 🔻اَلسَّلامُ عَلى وَلِىِّ اللهِ وَحَبیبِهِ، اَلسَّلامُ عَلى خَلیلِ اللهِ وَنَجیبِهِ، اَلسَّلامُ عَلى صَفِىِّ اللهِ وَابْنِ صَفِیِّهِ، اَلسَّلامُ عَلىَ الْحُسَیْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهیدِ، اَلسَّلامُ على اَسیرِ الْکُرُباتِ وَقَتیلِ الْعَبَراتِ 🔻اَللّهُمَّ اِنّى اَشْهَدُ اَنَّهُ وَلِیُّکَ وَابْنُ وَلِیِّکَ وَصَفِیُّکَ وَابْنُ صَفِیِّکَ الْفاَّئِزُ بِکَرامَتِکَ اَکْرَمْتَهُ بِالشَّهادَةِ وَحَبَوْتَهُ بِالسَّعادَةِ وَاَجْتَبَیْتَهُ بِطیبِ الْوِلادَةِ وَ جَعَلْتَهُ سَیِّداً مِنَ السّادَةِ وَ قآئِداً مِنَ الْقادَةِ وَ ذآئِداً مِنَ الْذادَةِ وَاَعْطَیْتَهُ مَواریثَ الاْنْبِیاَّءِ  🔻وَجَعَلْتَهُ حُجَّةً عَلى خَلْقِکَ مِنَ الاْوْصِیاءِ فَاَعْذَرَ فىِ الدُّعآءِ وَ مَنَحَ النُّصْحَ وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فیکَ لِیَسْتَنْقِذَ عِبادَکَ مِنَ الْجَهالَةِ وَ حَیْرَةِ الضَّلالَةِ وَ قَدْ تَوازَرَ عَلَیْهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْیا وَ باعَ حَظَّهُ بِالاْرْذَلِ الاْدْنى وَ شَرى آخِرَتَهُ بِالثَّمَنِ الاْوْکَسِ وَ تَغَطْرَسَ وَ تَرَدّى فى هَواهُ وَ اَسْخَطَکَ وَ اَسْخَطَ نَبِیَّکَ وَ اَطاعَ مِنْ عِبادِکَ اَهْلَ الشِّقاقِ وَالنِّفاقِ وَ حَمَلَةَ الاَوْزارِ الْمُسْتَوْجِبینَ النّارَ فَجاهَدَهُمْ فیکَ صابِراً مُحْتَسِباً حَتّى سُفِکَ فى طاعَتِکَ دَمُهُ وَاسْتُبیحَ حَریمُهُ، اَللّهُمَّ فَالْعَنْهُمْ لَعْناً وَبیلاً وَ عَذِّبْهُمْ عَذاباً اَلیماً 🔻اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ رَسُولِ الله اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ سَیِّدِ الاْوْصِیاَّءِ 🔻اَشْهَدُ اَنَّکَ اَمینُ اللهِ وَابْنُ اَمینِهِ عِشْتَ سَعیداً وَ مَضَیْتَ حَمیداً وَ مُتَّ فَقیداً مَظْلُوماً شَهیداً 🔻وَ اَشْهَدُ اَنَّ اللهَ مُنْجِزٌ ما وَعَدَکَ وَ مُهْلِکٌ مَنْ خَذَلَکَ وَ مُعَذِّبٌ مَنْ قَتَلَکَ وَ اَشْهَدُ اَنَّکَ وَفَیْتَ بِعَهْدِاللهِ وَ جاهَدْتَ فى سَبیلِهِ حَتّى اَتیکَ الْیَقینُ فَلَعَنَ اللهُ مَنْ قَتَلَکَ وَ لَعَنَ اللهُ مَنْ ظَلَمَکَ وَ لَعَنَ اللهُ اُمَّةً سَمِعَتْ بِذلِکَ فَرَضِیَتْ بِهِ 🔻اَللّهُمَّ اِنّى اُشْهِدُکَ اَنّى وَلِىُّ لِمَنْ والاهُ وَ عَدُوُّ لِمَنْ عاداهُ بِاَبى اَنْتَ وَ اُمّى یَابْنَ رَسُولِ اللهِ 🔻اَشْهَدُ اَنَّکَ کُنْتَ نُوراً فىِ الاَصْلابِ الشّامِخَةِ وَالاْرْحامِ الْمُطَهَّرَةِ لَمْ تُنَجِّسْکَ الْجاهِلِیَّةُ بِاَنْجاسِها وَ لَمْ تُلْبِسْکَ الْمُدْلَهِمّاتُ مِنْ ثِیابِها وَاَشْهَدُ اَنَّکَ مِنْ دَعاَّئِمِ الدّینِ وَ اَرْکانِ الْمُسْلِمینَ وَ مَعْقِلِ الْمُؤْمِنینَ 🔻وَ اَشْهَدُ اَنَّکَ الاْمامُ الْبَرُّ التَّقِىُّ الرَّضِىُّ الزَّکِىُّ الْهادِى الْمَهْدِىُّ 🔻وَ اَشْهَدُ اَنَّ الاْئِمَّةَ مِنْ وُلْدِکَ کَلِمَةُ التَّقْوى وَ اَعْلامُ الْهُدى وَ الْعُرْوَةُ الْوُثْقى وَالْحُجَّةُ على اَهْلِ الدُّنْیا  🔻وَاَشْهَدُ اَنّى بِکُمْ مُؤْمِنٌ وَبِاِیابِکُمْ مُوقِنٌ بِشَرایِعِ دینى وَ خَواتیمِ عَمَلى وَ قَلْبى لِقَلْبِکُمْ سِلْمٌ وَ اَمْرى لاِمْرِکُمْ مُتَّبِعٌ وَ نُصْرَتى لَکُمْ مُعَدَّةٌ حَتّى یَاْذَنَ اللهَ لَکُمْ فَمَعَکُمْ مَعَکُمْ لامَعَ عَدُوِّکُمْ 🔻صَلَواتُ اللهِ عَلَیْکُمْ وَ على اَرْواحِکُمْ وَ اَجْسادِکُمْ وَ شاهِدِکُمْ وَ غاَّئِبِکُمْ وَ ظاهِرِکُمْ وَ باطِنِکُمْ آمینَ رَبَّ الْعالَمینَ.  🔴 .
. نشانه های مومن در کتب فقهی شیعه؛ مومن به مومن به مقام اهل بیت ع اطلاق شده و مراد از مومن شیعه می باشد. لذا مقام مومن از مسلمان بالاتر می باشد در فرهنگ فقه شیعه مسلمان کسی است که اقرار به شهادتین نموده باشد. و مومن کسی است که علاره بر شهادتین ؛ شهادت ثالثه را نیز اقرار نموده باشد. لذا مومن برتر و بالاتر از مسلم است و مسلمان اعم از مومن (شیعه) و غیرشیعه می باشد. وقتی به روایات معصومین ع نظر میکنیم می بینیم که برای مومن ، نشانه هایی ذکر شده است و البته انتظارات اهل بیت ع بیش از اینهاست و مومن بیشتر مورد سفارش بوده چراکه زینت اهل بیت ع بوده و فارغ التحصیل این دانشگاه می باشند. لذا فرموده اند: زینت ما باشیدنه مایه سرافکندگی ما 📚الأمالي( للصدوق) ص 400 / المجلس الثاني و الستون اما روایت مورد نظر ما : وَ قَالَ الْحَسَنُ الْعَسْكَرِيُّ ع عَلَامَاتُ الْمُؤْمِنِ خَمْسٌ صَلَاةُ إِحْدَى وَ الْخَمْسِينَ وَ زِيَارَةُ الْأَرْبَعِينَ وَ التَّخَتُّمُ بِالْيَمِينِ وَ تَعْفِيرُ الْجَبِينِ وَ الْجَهْرُ بِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ. امام حسن عسكرى ره فرموده است: پنج چيز از نشانههاى مؤمن است. گزاردن پنجاه و يك ركعت نماز واجب و نافله و زيارت اربعين و انگشتر در دست راست كردن و پيشانى بر خاك ساييدن و بلند گفتن 📕روضة الواعظين و بصيرة المتعظين / ج1 / 195 / مجلس في ذكر مقتل الحسين ع ..... ص : 169 در این روایت مراد از مومن شیعه است و نشانه و مختصات شیعه،دردست راست کردن انگشتراست چراکه اهل سنت در دست چپ میکنند نشانه و مختصات شیعه،نمازنافله51 رکعت در ماه رمضان است چراکه اهلسنت نماز تراویح میخوانند نشانه و مختصات شیعه،بلند گفتن بسم الله در نماز است چراکه اهل سنت ؛ آهسته میگویند نشانه و مختصات شیعه،سجده برتربت و خاک است چراکه اهل سنت بر فرش و...سجده میکنند نشانه و مختصات شیعه،زیارت اربعین است چون اهل سنت ، این زیارت را نمیخوانند.... 👌پس خواندن زیارت اربعین و استمرار و مداومت بر آن نشانه شیعه بوده است.... . 🏴 اعمال روز اربعین ❶ «زیارت امام حسین علیه السلام و زیارت اربعین» ❷ «غسل اربعین و توبه» ❸ بعد از نماز صبح 100 مرتبه (لاحول ولا قوة الا بالله العلی العظیم) ❹ 70 مرتبه تسبیحات اربعه ❺ بعد از نماز ظهر سوره والعصر و سپس 70 مرتبه استغفار ❻ غروب اربعین 40 مرتبه لا اله الا الله ❼ بعد از نماز عشاء سوره یاسین هدیه به سیدالشهدا حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام 📚 وسائل الشیعه‌ ج10 ص373 .................... 💢 سند زیارت اربعین 💢 زیارت اربعین در کتب ادعیه و روایی شیعه ذکر شده است.ازجمله آنها 📚تهذيب الأحكام (تحقيق خرسان) / ج6 / زيارة الأربعين ..... ص 113 📙مصباح المتهجد و سلاح المتعبد / ج2 / شرح زيارة الأربعين ..... ص 788 📘اقبال الأعمال / ج2 / ص589 📙المزار الكبير (لابن المشهدي) زيارة ابي عبد الله الحسين صلوات الله عليه يوم العشرين من صفر، و هي زيارة الأربعين. ..... ص 514 👌شیخ طوسی در کتاب شریف مصباح المتهجد در آداب ماه صفر زیارت اربعین را شمرده است. ⭕️ مرحوم مشهدی در کتاب مزار کبیرش می گوید: مستحب است زیارت امام حسین علیه السلام در روز بیستم صفر که زیارت اربعین است و سپس روایت صفوان جمال را از امام صادق علیه السلام نقل می کند که مشتمل بر زیارت معروفه اربعین است تعبیر ایشان این است زیارة ابا عبدالله الحسین علیه السلام یوم عشرین من صفر و هو زیارة الاربعین رواه صفوان بن مهران الجمال قال قال لی مولای الصادق علیه السلام فی زیارة الاربعین تزور عند ارتفاع النهار و تقول السلام علی ولی الله و حبیبه... در نتیجه این زیارت در منابع شیعه ذکر شده و مورد عنایت علماء شیعه بوده است و البته از نظر دلالتی نیز مضامین بلندبالایی دارد و موافق مسلک و مذهب و اندیشه های شیعه می باشد. 👌لذا از نظر سندی و دلالتی مشکلی نداشته و طبق روایتی از امام عسکری ع از نشانه های شیعه مومن شمرده شده است. 📘روضة الواعظين و بصيرة المتعظين / ج1 / مجلس في ذكر مقتل الحسين ع ..... ص 169 .
. استاد حاج منصور ارضی: این جمله از دعای کمیل را که می فرماید: 🌹اللهم و من أرادنی بسوء فأرده و من کادنی فکده؛ خدایا هرکس نسبت به من اراده سوءی کرده به خودش برگردان و...🌹 خدا و امام زمان علیه السلام اول از تو قبول می کنند چرا که به ((و بشكرك مادحة)) رسیده ای تا می گویید ((هرکس به من نظر سوء دارد، به خودش برگردان)) همان موقع به او می خورد. 🔸باید به حقیقت این مطلب برسید و بعد بخوانید. چطور شما جگر، دل، کبد و کلیه هایتان را یک ساعت و نیم وقف خواندن دعای کمیل برای مردم می کنید، ولی خودتان ناامید از دعای کمیل برمی گردید؟ معلوم می شود به حقیقت مداحی نرسیده اید. 🔸بنده به این نتیجه رسیده ام که اگر شب جمعه به نروم آن هفته برایم تیره و تار است و احساس می کنم گم کرده ای دارم. آیا شما هم اینگونه هستید؟ اگر هستید خوشا به حالتان ولی اگر نیستید ضرر می کنید و به جایی هم نمی رسید. .
. سلام می‌‌دهم از بامِ خانه سمت حرم ببخش نوکرتان را، بضاعتش این است صل الله علیک یا اباعبدالله ۳ .
. محبت به امام حسین(ع) حضرت رباب(ع) بانویی بامعرفت بود و امام حسین(ع) عظمت خاصی در قـلب او داشـت. در این باره چند فراز تاریخی وجود دارد: الف) هنگامی که حضرت رباب(ع) به مدینه بازگشت، عده ای از بزرگان و اشراف قریش از او خواستگاری کردند؛ ولی ایشان نپذیرفت و فرمود: لایَکُون لی حمو بَعدَ رَسُولِ الله؛ بعد از رسول الله(ص) هرگز پدر شوهری نـمی گیرم. ب) اشـعاری که ربـاب پس از کربلا برای همسرش امام حسین(ع) سروده، نشانه ای از اوج محبت اوست؛ آن جا که گفته است: إنّ الذی کانَ نوراً یـُستَضاءُ به فی کَربلاء قتیل غیرُ مَدفونِ سِبطُ النبی جَزاکَ اللّه صالِحة عـَنّا و جـُنّبتَ خـُسرانَ المَوازین[4] ج) در احوالات حضرت رباب(ع) در مجلس عبیدالله بن زیاد، این گونه بیان کرده اند که چون نـگاه حـضرت رباب به سر مقدس امام حسین(ع) افتاد، بی تاب شد. سر را در بغل گرفت و بوسید و در کنار خود نهاد و نوحه سرایی کرد و این اشعار را خواند:   وا حُسَیناهُ فَلا نَسیتُ حُسَیناً اَقصَدَتهُ اَسِنَّةُ الاَعداءِ غادَرُوهُ بـِکَربَلا صـَریعاً لا سَقَی الله جانِبیَ الکَربَلاء[5] حضور رباب در کربلا بر اساس شواهد نقل شده، رباب(ع) در کربلا حضور داشـت و هـمراه اسـیران به شام رفت. گفته شده است که او شـهادت عـلی اصغر(ع) در آغوش پدر را نظاره گر بود (سماوی، 1341: 223؛ امین، ۱۴۲۱: 6/ 449). ابن کثیر دمشقی می گوید: او در کربلا همراه حسین(ع) بود و هنگامی که حسین کشته شـد، بـسیار بـی تابی می کرد. (ابن کثیر، 1413: 8/ 229) اوج صبوری حضرت رباب(ع) در واقعه کربلا وقتی حرمله را به نـزد مـختار بـردند، مختار از او پرسید: ای ملعون! هیچ وقت در کربلا دلت به حال امام حسین(ع) نسوخت؟ گـفت: آری! پس از شـهادت علی اصغر، هنگامی که حسین به خیمه ها برگشت، طفل کشتۀ خود را زیر عبا گرفته بود. در این وقـت دیـدم کـه زنی مجلله چادر به سر و نقاب به صورت بیرون خیمه ها ایستاده، گـویا مـادر آن طفل شیرخوار بود. همین که چشم حسین به مادر او افتاد، برگشت و چند دقیقه ای تـأمل کـرد؛ سـپس به سوی خیمه آمد، باز خجالت کشید و برگشت و این حرکت را سه بار ادامه داد. مختار گـفت: آخـر چه شد؟ گفت: بالأخره حسین از مرکب به زیر آمد و گودالی کند و طفل را در آن دفن کـرد. (اسـماعیلی یـزدی، بی تا: 547). در شب یازدهم محرم، حضرت زینب(ع) شام غریبانی داشـت؛ از یـک سـو برادران و فرزندان و خاندان خود را می دید که با پیکرهای آغشته به خون بر روی زمین گرم کـربلا افـتاده اند و از سوی دیگر، شاهد صدای ضجه و شیون کودکان و زنان داغ دار بود که هـمگی در غـم از دسـت دادن عزیزانشان مویه سر داده بودند. از سویی دیگر نیز به خیمۀ نیم سوختۀ امام سجاد(ع) می نگریست کـه حـضرت بـا تنی تب دار در درون آن افتاده بود. سکینه سراغ پدر را می گرفت؛ رباب(ع) به فکر اصغر خـود در خـیمه ای نیم سوخته لالایی می خواند، امّا کوفیان حتی گهوارۀ خالی علی اصغر را نیز برای رباب نگذاشته بودند و آن را بـه غـارت برده بودند. در شب یازدهم، کودکان امام حسین(ع) همگی در درون خیمه ای نیم سوخته جـمع شـده و به یاد طفل شش ماهۀ رباب بودند. رقـیه بـه یـاد برادر نازنینش اشک می ریخت. او به یاد خـنده های شـیرین علی اصغر(ع) می افتاد و از دل، شیون و زاری می کرد. او به یاد شب گذشته می افتاد که چگونه عـلی اصغر(ع) با لبانی تشنه درون گهواره بـه خـواب فرو رفـته بـود کـه ناگاه از پشت خیمۀ نیم سوخته صدای گـریه و شـیونی جان سوز بلند شد. زینب(ع) با شتاب از خیمه بیرون دوید. دید رباب گـریه مـی کند و اشک می ریزد. زینب(ع) خطاب به رباب(ع) فرمود: ای بانو! ما بـاید بـه خاطر کودکان و بچه ها آرامش خـود را حـفظ کنیم. رباب(ع) عرض کرد: امروز عصر به ما آب دادند. سینۀ من پر از شیر شـده، امـّا علی اصغر تشنه لب کجاست کـه از ایـن شـیر بیاشامد؟ (اسماعیلی یزدی، بـی تا: 637).
۲ از جمله اموری که در قضایای بعد از عاشورا، نمودی ویژه دارد، سوگواری شدید حضرت رباب(ع) است. عزاداری یا اقامت در کنار قبر امـام حسین(ع) بنابر نقل برخی کتاب های تاریخی، رباب پس از بازگشت از شام، به مدت یک سال به تنهایی بر سر قبر امام حسین(ع) ماند و عزاداری کرد و سپس به مدینه بازگشت و در حالی که از شهادت آن حـضرت بـسیار ناراحت و غـمگین بود، از دنیا رفت (ابن اثیر، 1399: 4/ 88). در ماندن این بانوی مکرمه در کربلا، جای هیچ گونه استبعادی نیست؛ زیرا در آن روزگار، چنین کـاری به ویژه نزد زن های باوفا معمول بوده است، همان گونه که فاطمه پس از وفـات هـمسرش حـسن مثنی فرزند امام حسن مجتبی (ع) تا یک سال در کنار قبرش چادر زد و عزاداری کرد (قمی، 1421: 1/ 256). این سخن را شـیخ مـفید و بسیاری از دیگر عالمان شیعی نیز نقل کرده اند؛ امّا شیخ کلینی از امام صادق(ع) نـقل مـی کند کـه آن بانو برای امام حسین(ع) یک سال عزاداری کرد، نه یک سال اقامت، و سپس از دنیا رفـت. برخی نویسندگان از این روایت استفاده کرده اند که رباب مجلس عزا را در مدینه برپا کـرده است نه بر سـر مـزار امام حسین(ع). افزون بر این، در منابع تاریخی آمده است که امام سجاد (ع) اجازه نمی داد رباب یک سال در آن سرزمین تنها بماند. خود آن بانو نیز به چنین کاری اقدام نمی کرد. عزاداری عجیب رباب(ع) امام صادق(ع) فرمود: لَمَّا قُتِلَ الْحُسَینُ(ع) أَقَامَتِ امْرَأَتُهُ الْکلْبِیةُ عَلَیهِ مَأْتَماً وَ بَکتْ وَ بَکینَ النِّسَاءُ وَ الْخَدَمُ حَتَّی جَفَّتْ دُمُوعُهُنَّ وَ ذَهَبَتْ فَبَینَا هِی کذَلِک إِذَا رَأَتْ جَارِیةً مِنْ جَوَارِیهَا تَبْکی وَ دُمُوعُهَا تَسِیلُ فَدَعَتْهَا فَقَالَتْ لَهـَا مـَا لَک أَنْتِ مِنْ بَینِنَا تَسِیلُ دُمُوعُک قَالَتْ إِنِّی لَمَّا أَصَابَنِی الْجَهْدُ شَرِبْتُ شَرْبَةَ سَوِیقٍ قَالَ فَأَمَرَتْ بِالطَّعَامِ وَ الْأَسْوِقَةِ فَأَکلَتْ وَ شَرِبَتْ وَ أَطْعَمَتْ وَ سَقَتْ وَ قَالَتْ إِنَّمَا نُرِیدُ بِذَلِک أَنْ نَتَقَوَّی عَلَی الْبُکاءِ عـَلَی الْحـُسَینِ(ع)؛ (کلینی، بی تا: 1/466، باب مولد الحسین بن علی(ع)، ح9) هنگامی که امام حسین شهید شد، همسرش از قبیلۀ کلبی برایش مجلس ماتم و عزا گرفت و خودش همراه زنان و خادم ها می گریستند، تا آن که اشـک چـشمانشان خشک شد. روزی دید یکی از زنان خدمتکار گریه می کند، در حالی که اشک هایش جاری است. به او گفت: چرا در بین ما تنها اشک تو جاری است؟ پاسخ داد: من مقداری سویق خورده ام. او وقتی ایـن مـطلب را شـنید، دستور داد طعام و سویق بیاورند. هـمگی خـوردند و گـفت: با این کار می خواهیم قدرت گریه بر امام حسین(ع) پیدا کنیم. این امور را نمی توان صرف بروز عواطف دانست؛ اگرچه خالی از آن هـم نـیست. چـنین نوعی از اقامۀ عزا، در جامعه و اتفاقات پیرامون آن، اثری شـگرف دارد و حـضرت(ع) بار رسالت بعد از کربلا را با جان و دل به دوش کشیده است. ۲
. در روایتی این گونه نقل شده است: ... وَ أُهْدِیَ إِلَی اَلْکَلْبِیَّةِ جُونٌ لِتَسْتَعِینَ بـِهَا عـَلَی مـَأْتَمِ اَلْحُسَیْنِ. فَلَمَّا رَأَتِ اَلْجُونَ قَالَتْ: مَا هَذِهِ؟ قَالُوا هَدِیَّةٌ أَهْدَاهَا فـُلاَنٌ لِتَسْتَعِینِی بِهَا عَلَی مَأْتَمِ اَلْحسین(ع)، فَقَالَتْ: لَسْنَا فِی عُرْسٍ فَمَا نَصْنَعُ بِهَا؟ ثُمَّ أَمَرَتْ بِهِنَّ، فَأُخْرِجْنَ مِنَ اَلدَّارِ، فَلَمَّا خـَرَجْنَ مـِنَ اَلدَّارِ لَمـْ یُحَسَّ لَهُنَّ حِسٌّ کَأَنَّمَا طِرْنَ بَیْنَ اَلسَّمَاءِ وَ اَلْأَرْضِ، وَ لَمْ یُرَ لَهـُنَّ بـَعْدَ خُرُوجِهِنَّ مِنَ اَلدَّارِ أَثَرٌ؛ (محلاتی، بی تا: 3/ 316؛ مجلسی، 1403: 45/ باب 39. کلینی، بی تا: 2/368، ح9) روزی نزد حضرت رباب، ظرف عطر یا مـرغ بـریانی آوردنـد تا به وسیله آن در عزای امام حسین(ع) استعانت بجوید. هنگامی که چـشم حـضرت رباب(ع) به آن ظرف افتاد، فرمود: این چیست؟ عرضه داشتند: هدیه ای است که فلانی فرستاده تا شـما بـه وسـیله آن در عزای امام حسین(ع) استعانت بجویید. فرمود: ما که مشغول عروسی نیستیم! اینها به درد مـا نـمی خورد. سپس به آن بانوان دستور داد آنها از خانه خارج شوند. وقتی خارج شدند، اثری از آنـها احـساس نـشد، گویی در میان آسمان و زمین پرواز کردند و هنگامی که خارج شدند اثری به جای ننهادند. تـخریب خـانۀ رباب در مدینه سعید بن عاص - والی یزید در مدینه - وقتی خبر شهادت امام حسین(ع) را شـنید، خـانه های حـضرت علی(ع)، عقیل و رباب - همسر امام حسین(ع) - را در مدینه خراب کرد (قاضی نعمانی، 1404: 3/ 269). زندگی رباب(ع) پس از امـام حسین(ع) حضرت رباب(ع) بعد از شهادت امام حسین(ع) یک سال بیشتر زنده نماند و در سـال 62 هـجری از دنـیا رفت. آن حضرت این مدت را در کمال ناراحتی و اندوه زیست و هرگز از آفتاب به زیر سقف یا سـایه نـرفت تـا این که بدنش فرسوده شد و از فرط اندوه و غصه از دنیا رفت . گویا وی پس از آن که به چشم خود بدن مطهر امام حسین(ع) را بـرهنه در مـقابل آفتاب دید، با خود عهد کرد در سایه زندگی نکند؛ چنان که نقل شـده اسـت هنگامی که حضرت زینب(ع) از او خواست همراه دیـگر بـانوان بـه زیر سقف و سایه بیاید و عزاداری کند، نـپذیرفت و فـرمود: « از هنگامی که دیدم جسم آقای من حسین زیر حرارت خورشید است، با خـودم عـهده کرده ام تا هنگامی که زنـده هـستم زیر سـایه نـروم» (قـمی، بی تا: 1/ 464). .۳
. منبر کوتاه متنی زیارت‌نامه اربعین، نوعی عهدنامه است اصل زیارت، حضور در محضر امام و تجدیدِ عهد با امام است، چه از دور، چه از نزدیک. مفاد زیارت‌نامه، مفاد عهدنامه است. این عهدنامه که در زیارت اربعین هست، خیلی لطیف است. شهود امام و مقامات امام و بعد هم عباراتی است که ما را به رجعت امام می‌رساند که «امری لامرکم سِلْم ونُصرَتی لکم مُعَدة» و ما را به نصرت و یاری و انتظار می‌رساند. یعنی ما شهادت می‌دهیم که این جریان شما در ظهور ائمه و رجعت، ادامه‌دار می‌باشد. هدف ما از انتظار، این است که قلب، تسلیم باشد و دنبال رأی امام باشد و تمام یاری‌مان، برای امام آماده باشد. نتيجه زيارت اربعين، آنچنان كه در انتهای زيارت‌نامه اربعین آمده است تسليم قلب، تبعيت محضِ رأی انسان از امام و آماده بودن زائر برای نصرت حضرت است. انسان بايد به جايی برسد كه هيچ رأیی در برابر امر معصوم نداشته باشد.۱ یکی از کسانی که بارها با ائمه معصومین تجدید عهد کرده است جناب جابربن عبدالله انصاری است جابر به همراه شاگردش عطیه عوفی نخستین زائران حرم امام حسین(ع) بودند که پس از واقعة عاشورای سال 61 هجری از مدینه رهسپار عراق شدند و روز بیستم صفر به کربلا رسیدند. زیارت اربعین سیدالشهدا(ع) یادگار اوست. جابر صحابی رسول خدا| و پنج امام معصوم(ع) پیش از هجرت پیامبر| به مدینه، در منی با آن حضرت بیعت کرد. او در جنگ¬های بسیاری در رکاب رسول خدا| و امیرمؤمنان(ع) شرکت کرد و همواره مدافع پیامبر| و اهل¬بیت(ع) بود. گزارش جابر از حجة¬الوداع و حضور او در شمار راویان حدیث غدیر، نشان از شخصیت آگاه و شجاع او دارد. این صحابی جلیل¬القدر هیچ¬گاه در برابر ستم خلفای اموی خاموش نماند در رخدادهای صدر اسلام، حضوری پرنگ داشت. جابر در حضور امام حسین(ع) شیخ طوسی جابر را در شمار یاران و اصحاب امام حسین(ع) نیز آورده است.(۲) چون غیر از امام هیچ کس از سرانجام سفر از مکه به کربلا که همانا شهادت بود، اطلاع نداشت، جابر و برخی دیگر از دوستداران امام، با ایشان همراه نبودند. از سخنان جابر با شاگردش عطیه استفاده می شود که اگر جابر پایان پرافتخار آن سفر را می دانست، امام را همراهی می کرد؛ گرچه حضرت کسی را برای آن سفر دعوت نکرده بود. در روز عاشورا امام خطاب به دشمن می فرمود: آیا من پسر دختر پیامبر شما نیستم؟ آیا من پسر وصیّ و پسرعموی پیامبر شما نیستم؟ همو که پیش از همه به پیامبر| ایمان آورد.. . آیا پیامبر درباره من و برادرم نفرمود: این دو آقای جوانان اهل بهشتند؟ اگر گمان می برید که چنین نیست، کسانی هستند که اگر از آنان بپرسید، از حقیقت به شما خبر دهند. از کسانی چون جابر بن عبدالله انصاری و ابوسعید خدری و.. . بپرسید.(۳) جابر، اولین زائر امام حسین(ع) در کربلا چند روز پس از رسیدن خبر شهادت امام، جابر انصاری بارِ سفر به سوی کربلا بست. پیری و دوری راه و سبوعیت سفّاکانی چون یزید و ابن زیاد، مانع او از این سفر نشد. «عطیفه عوفی» شاگردش او را در این سفر همراهی می کرد. شیخ طوسی جابر را اولین زائر امام حسین (ع) دانسته و روز ورود او را به کربلا، بیستم صفر همان سال دانسته است.(۴) سید بن طاووس، داستان زیارت و عطیه از کربلا را نقل کرده و زیارتنامه ای را که جابر با آن، امام و شهدا را زیارت کرده، آورده است. جابر پس از زیارت، روی قبر خم شد و صورت خود را به قبر مالید و چهار رکعت نماز خواند و آن گاه به زیارت قبر علی اکبر رفت و آن حضرت را نیز زیارت کرد و بر قبر او بوسه زد و دو رکعت نماز گزارد. سپس به زیارت بقیّه شهدا رفت و با کلماتی عمیق زیارت نامه خواند. در پایان به زیارت حضرت ابوالفضل(ع) رفت و با جملاتی زیبا آن حضرت را زیارت کرد و دو رکعت نماز گزارد.(۵) ━━━━━━━━━━━━ ۱.از بیانات آیت‌الله سیدمحمّدمهدی میرباقری در مسجد جمکران ۲.رجال طوسی، ص 72. ۳.ارشاد مفید، ص 234 و بحارالأنوار، ج 45، ص 6. ۴.شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ص 730 و بحارالأنوار، ج 95، ص 195. ۵.سید بن طاووس، مصباح الزائر، ص 286 ـ 288؛ بحارالأنوار، ج 98، ص 329 ـ 330. ━━━━━━⊱━━━━━━ دوست داشتی اربعین کربلا بودی؟هستی جابر وقتی رسید به قبر امام حسین علیه السلام یکسری الفاظ را به کار برده بود، که یک لفظش این بود: رو کرد به اصحاب امام حسین(ع)، سلام داد وگفت: منِ جابر، درثواب این شهادت شما شریکم عطیه گفت که چطور این حرف را میزنی؟ اینها در خون خودشان غلطیده اند و سختی ها کشیده اند، آنها در فشار عجیب قرارگرفته اند، اما تو هیچیک ازاین سختیها را نکشیده‌ای ! جابر گفت، خودم از حبیبم، رسول خدا شنیدم که فرمودند: هرکه قومی را به خاطر اعمال ایشان دوست بدارد ، روز قیامت در گروه همان قوم محشور می‌شود و اعمال آن قوم برای او نیز به حساب می‌آید، اگرچه عمل ایشان را انجام ندهد. و یا فرمودند:هر كه ما را دوست بدارد روز قیامت با ما خواهد بود.
و همچنین فرمودند: 💞هر كه ما را دوست بدارد روز قیامت با ما خواهد بود. انسان اگر سنگی را دوست بدارد خداوند او را با همان سنگ محشور می‌كند. ............................ 🚩زیارت اربعین 🔆 امام حسین (ع) را به دو صورت میتوان زیارت کرد 🔅 نوع اول: بری فرات، غسل کنی، لباس تمیز بپوشی، عطر بزنی، آهسته حرکت کنی و قدم های کوچیک برداری تابرسی به قبر امام حسین علیه السلام😭 و اینکه برسی به‌ قبرشان چه دعایی باید بخوانی چه ذکری وارد شده که بگویی، میری بالاسر نماز را چجوری بخوانی، ... 👈همین شرایطی که الان در مفاتیح هم هست ،این نوع، زیارت عاقلانه ست 🔅 یک نوع زیارت دیگر هم که برای امام حسین سفارش کردند این است که: همانجور گردآلود و خاک آلود یک ضرب به حرم برو، نه اذن دخول میخواد نه وایسادن، نه غسل، نه عطرزدن، نه قدمهای آهسته.... 👌 همینجور یک ضرب به حرم برو این زیارت، زیارت عاشقانه ست 👈 روز اربعین هم دوگروه آمدند زیارت امام حسین علیه السلام: 😔 یک گروه حضرت جابر بود و عطیه 😢 یک گروه هم اهل بیت علیهم السلام ⚜ حضرت زینب و اهل بیت علیهم السلام زیارتشان عاشقانه بود آنها همینجوری خود را از ناقه ها انداختند روی قبرها ❎ اما زیارت حضرت جابر از نوع عاقلانه بود ❤️ ۳۳ 💎 .
🚩نتیجه اربعین در وجود ما 🥀در مکتب امام حسین علیه السلام ، ما دهه اول محرم تا عاشورا عزاداری میکنیم و زمینه وجودی خودمونو (صفای باطنی، پاک شدن قلب، کسب محبت وجودی بیشتر ) حاضر میکنیم برای گرفتن یه چله تا اربعین 💔عاشورا، امام از دست دادیم ❤️اربعین، باید بدست بیاریم 💗یعنی اربعین وقتی شما با این محبتی که تو این مسیر جمع کردی ، یه چله روی خودت کار کردی، بعد وارد حرم امام حسین (ع) میشی(یا زیارت امام رو با حضور قلب میخونی) ،روح تو با روح امام حسین اتصال برقرار می کنه ✴️ این مهمه که شما با چه درجه ای از محبت زیارت میکنی، مثلا ۳۰ درجه ، اندازه ۳۰ درجه اتصال برقرار می کنی ❇️ بعد از زیارت و این اتصال روحی که با امام حسین (ع) پیدا کردی و این عشق و محبتی که نسبت بهش پیدا کردی باید تو سیستم زندگیت آثارشو ببینی، یه نشونه ست ✅ باید رفتارت تغییر کرده باشه محبتت تغییر کرده باشه ایثارت تغییر کرده باشه، با تمام این حس ها که اونجا بدست میاری باید اوج بگیری راحت تر بتونی عمل انجام بدی 💞 حالا یکی هفتاد درجه محبت زیارت میکنه، بیشتر گیرش میاد، هر چی این محبت بیشتر باشه هر چه محبت درونت بیشتر باشه، اونور بهره ات هم بیشتره ❤️ ۳۴ 💎 .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
گریزهای مداحی و گریز های مناجاتی
روضه ملحق شدن رأس #امام_حسین علیه السلام به بدن مطهّر در #اربعین #پرورش_روضه با استفاده از یک روای
. درباره محلّ دفن سر مبارك امام حسين(ع) به خصوص و سرهاى ديگر شهداى كربلا به صورت عموم، در كتاب‏هاى تاريخى شيعه و اهل سنّت و نيز منابع روايى شيعه اختلاف فراوانى مشاهده مى‏ شود. البته اقوال نقل شده نياز به بررسى دارد اما هم اكنون مشهورترين قول كه مورد قبول جامعه شيعى قرار گرفته آن است كه سر مبارك پس از چندى به بدن ملحق شد و در سرزمين كربلا مدفون گرديد. براى آگاهى بيشتر به بيان اين اقوال مى‏ پردازيم : 1⃣كربلا :👇 ♦️اين نظر ديدگاه مشهور بين علماى شيعه است و علامه مجلسى به اين شهرت اشاره كرده است.(۱) ♦️شيخ صدوق با نقل روايتى، الحاق سر به بدن در كربلا را از قول فاطمه دختر على(ع) و خواهر امام حسين(ع) نقل كرده است.(۲) اما درباره كيفيت و چگونگى الحاق ديدگاه‏ هاى مختلفى ابراز شده است. ♦️برخى همانند سيد بن طاووس آن را امرى الهى مى‏ داند كه خداوند با قدرت خود و به صورت معجزه انجام داده است. وى از چون و چرا درباره آن نهى كرده است.(۳) ♦️برخى ديگر چنين گفته‏ اند : امام سجاد (ع) در بازگشت در روز (۴) يا روزى غير از آن، سر را در كربلا در كنار بدن دفن كرد.(۵) اما اينكه آيا دقيقاً سر به بدن ملحق شد و يا در كنار ضريح و در نزديكى بدن دفن شد، عبارت روشنى در دست نيست و در اينجا نيز سيد بن طاووس چون و چرا را نهى كرده است.(۶) ♦️عده‏ اى نیز گفته‏ اند : پس از آنكه سر را در زمان يزيد سه روز به دروازه دمشق آويزان كردند، پايين آورده و آن را در گنجينه‏اى از گنجينه‏ هاى حكومتى گذاشتند و تا زمان سليمان بن عبدالملك در آنجا بود. سپس وى آن را بيرون آورده و پس از تكفين، آن را در گورستان مسلمانان در دمشق دفن كرد. پس از آن جانشين وى عمر بن عبدالعزيز (حكومت۹۹ تا ۱۰۱ قمری) آن را از گورستان درآورده و معلوم نشد كه با آن چه كرد اما با توجه به تقيد او به ظواهر شريعت، به احتمال فراوان آن را به كربلا فرستاده است.(۷) در پايان متذكّر مى‏ شويم كه برخى از دانشمندان اهل سنّت مانند شبراوى، شبلنجى و سبط ابن حويزى نيز اجمالًا پذيرفته‏ اند كه سر در كربلا دفن شده است.(۸) 2⃣نجف اشرف : 👇 ♦️از عبارت علّامه مجلسى و نيز با پژوهش در روايات چنين به دست مى‏ آيد كه رأس مبارك در نجف اشرف و در كنار قبر حضرت على (ع) دفن شده است.(۹) رواياتى همانند سلام دادن امام صادق(ع) به همراه فرزندش اسماعيل، بر امام حسين (ع) پس از نماز خواندن بر جدشان حضرت على(ع) در نجف به صراحت و روشنى وجود سر را در نجف تا زمان امام صادق(ع) ثابت مى‏ داند.(۱۰) ♦️روايات ديگرى نيز همين مطلب را تأييد مى‏ كند به گونه‏ اى كه حتى در كتاب‏هاى شيعه، زيارتى براى سر امام(ع) در نزد قبر امام على(ع) نقل شده است.(۱۱) درباره كيفيت انتقال سر به اين مكان، از قول امام صادق(ع) چنين نقل شده است : يكى از دوستداران اهل بيت(ع) در شام آن را سرقت كرد و به كنار قبر حضرت على (ع) آورد.(۱۲) البته اشكال اين ديدگاه آن است كه قبر حضرت على(ع) تا زمان امام صادق(ع) براى همگان شناخته شده نبود. ♦️در روايتى ديگر آمده است : پس از آنكه سر مدّتى در دمشق بود، به كوفه نزد ابن زياد برگردانده شد و او از ترس شورش مردم، دستور داد كه آن را از كوفه خارج كرده و در نزد قبر حضرت على (ع) دفن كنند.(۱۳) اشكال ديدگاه قبلى به اين ديدگاه نيز وارد است. 3⃣ كوفه :👇 سبط ابن جوزى اين ديدگاه را ابراز كرده و گفته است : عمرو بن حريث مخزومى آن را از ابن زياد گرفت و پس از غسل، تكفين و خوشبو كردن، سر را در خانه خود دفن كرد.(۱۴) ادامه مطالب :👇
.👇 4⃣مدينه : ابن سعد صاحب طبقات الكبرى اين ديدگاه را پذيرفته و چنين بيان كرده است : يزيد سر را براى عمرو بن سعيد حاكم مدينه فرستاد و او پس از تكفين، آن را در قبرستان بقيع در كنار قبر مادرش فاطمه (س) دفن كرد.(۱۵) اين ديدگاه به وسيله تعدادى ديگر از دانشمندان اهل سنّت (مانند خوارزمى، در مقتل الحسين (ع) و ابن عماد حنبلى در شذرات الذهب) پذيرفته شده است.(۱۶) اشكال مهم اين ديدگاه آن است كه قبر حضرت فاطمه(س) معلوم نبوده تا در كنار آن دفن شود. 5⃣شام :👇 شايد بتوان گفت : بيشترين گزارش‏هاى اهل سنّت، حكايت از دفن سر در شام مى‏ كند كه معتقدان به اين ديدگاه نيز در ميان خود اختلاف داشته و اقوال مختلفى ابراز كرده‏ اند همچون : ۱)در كنار دروازه فراديس كه بعدها مسجد الرأس در آن ساخته شد. ۲)در باغى در كنار مسجد جامع اموى ۳)در دارالاماره ۴)در گورستانى در دمشق ۵)در كنار دروازه توما(۱۷) 6⃣ رِقّة :👇 رقّه شهرى در كنار فرات بوده كه گفته شده است : يزيد سر امام (ع) را براى آل ابى محيط خويشان عثمان كه در آن زمان در اين شهر ساكن بودند فرستاد و آنها، آن را در خانه‏اى دفن كردند كه بعدها آن خانه به مسجد تبديل شد.(۱۸) 7⃣ مصر (قاهره) :👇 نقل شده است : خلفاى فاطمى كه از آغاز نيمه دوم قرن چهارم تا آغاز نيمه دوم قرن هفتم در مصر حكم مى‏ راندند و پيرو مذهب شيعى اسماعيلى بودند سر مبارك امام حسين(ع) را از دروازه فراديس شام، به عسقلان و سپس به قاهره منتقل كردند و بر آن مقبره معروف به تاج الحسين(ع) را پس از سال ۵۰۰ بنا كردند.(۱۹) مقريزى سال دقيق انتقال سر از عسقلان به قاهره را سال ۵۴۸ دانسته و گفته است : هنگام بيرون آوردن سر از عسقلان چنين مشاهده شد كه خون آن هنوز تازه و نخشكيده است و بويى همچون مشك از آن به مشام مى‏رسد.(۲۰) علامه سيدمحسن امين عاملى (از دانشمندان معاصر شيعه) پس از نقل انتقال سر از عسقلان به مصر مى‏ گويد: «در محلّ دفن سر بارگاه بزرگى ساختند و در كنار آن نيز مسجدى بزرگ بنا كردند. من در سال ۱۳۲۱ قمری آنجا را زيارت كرده و مردان و زنان زيادى را در حال زيارت و تضرع در آن مكان ديدم. سپس مى‏ گويد : شكى در انتقال سرى از عسقلان به مصر وجود ندارد اما اينكه آن سر از آن امام(ع) يا شخص ديگرى بوده، جاى شك است(۲۱) علامه مجلسى(ره) نيز به نقل از گروهى از مصريان، به وجود بارگاهى عظيم در مصر با نام «مشهد الكريم» اشاره مى‏ كند.(۲۲) 📚منابع : ۱)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۱۴۵ ۲)بحارالانوار مجلسی ،ج۴۵، ص۱۴۰ به نقل از امالى شیخ صدوق، ص۲۳۱ ۳)اقبال الاعمال ابن طاووس، ص۵۸۸ ۴)کتاب تحقيق درباره اولين اربعين حضرت سيدالشهداء طباطبایی، ج۳، ص۳۰۴ ۵)اللهوف ابن طاووس، ص۲۳۲ ۶)اقبال الاعمال ابن طاووس، ص۸۸۵ ۷)مع الركب الحسينى(ع) امینی، ج۶، ص۳۲۴ به نقل از مقتل الحسین(ع) خوارزمى، ج۲، ص۷۵ ۸)مع الركب الحسينى امینی، ج۲، ص۳۲۵ ۹)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۱۴۵ ۱۰)بحارالانوار مجلسی، ج ۴۵، ص ۱۷۸ به نقل از كامل الزيارات ابن قولویه، ص۳۴ و الكافى شیخ کلینی، ج۴، ص۵۷۱ ۱۱)مع الركب الحسينى امینی، ج۶، ص۳۲۵ ۱۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۱۴۵ ۱۳)بحارالانوار مجلسی،ج۴۵، ص۱۷۸ ۱۴)تذكرة الخواص ابن جوزی، ص۲۵۹ به نقل از مع الركب الحسينى امینی، ص۳۲۹ ۱۵)الطبقات ابن سعد، ج۵، ص۱۱۲ ۱۶)مع الركب الحسينى امینی، ج۶، ص۳۳۰ ۱۷)مع الركب الحسينى امینی، ج۶، ص۳۳۱ ۱۸) مع الركب الحسينى امینی، ج۶، ص۳۳۴ به نقل از تذكرة الخواص ابن جوزی، ص۲۶۵ ۱۹)البداية و النهاية شهرستانی، ج۸، ص۲۰۵ ۲۰)مع الركب الحسينى امینی، ج۶، ص۳۳۷ ۲۱)لواعج الاشجان عاملی، ص۲۵۰ ۲۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۱۴۴ 🌐منبع : سایت عاشورا .
▪️راهی شده دلم، طرف کربلای تو با نیت فرج، به هوای تو یا حسین... زیبایی از عنایت عجیب امام حسین علیه السلام به زائری از راه دور.