eitaa logo
گریزهای مداحی و گریز های مناجاتی
5.5هزار دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
614 ویدیو
840 فایل
گریز زیارت عاشورا ، دعای کمیل و دعای توسل و جوشن کبیر https://eitaa.com/gorizhaayemaddahi
مشاهده در ایتا
دانلود
گریزهای مداحی و گریز های مناجاتی
. 🟢 دعاکردن و بالابردن دست‌ها ابو بصير از حضرت صادق- عليه‌السّلام- در مورد دعا و بالا بردن دست‌ها س
. 🌹 توسل در دعا 🔸سماعه روايت كرده‌است كه امام كاظم- عليه‌السّلام- به من فرمود: «اى سماعه! هر وقت حاجتى دارى بگو: خدايا! تو را قسم مى‌دهم به حق محمد و على- عليهم‌السّلام- اين دو نزد تو قدر و مقامى دارند، به قدر و مقام اين دو قسمت مى‏‌دهم حاجات مرا بر آورى كه عبارتند از چنين و چنان، چون در روز قيامت هيچ فرشته مقرب و هيچ پيامبر مرسل و هيچ بنده مؤمنى كه خداوند سبحان قلبش را بر ايمانش امتحان كرده‌باشد نيست مگر اينكه به اين دو بزرگوار (محمد و على- عليهم‌السّلام-) نيازمند است.»(۱) 🔸قال الامام الصّادق (علیه‌السلام): «نَحنُ حَبْلُ اللهِ الذّی قال اللهُ تعالی: و اعتَصمِوا بحبلِ اللهِ جمیعاً و لا تَفرَّقوا.» امام صادق(علیه‌السلام) فرمودند: «ما (اهل بیت) همان ریسمان الهی هستیم که خداوند تبارک و تعالی فرمودند همگی به ریسمان الهی چنگ زنید و پراکنده نشوید.»(۲) 📚منبع (۱) عدةالداعی، ابن فهد حلی (۲)بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۲۴، ص ۸۴ .......... 📣 دعاکردن 🟡 عن الرضا(علیه‌السلام ): «انه کان یقول لاصحابه علیکم بسلاح الانبیاء فقیل و ما سلاح الانبیاء قال الدعاء.» امام رضا(ع) به یارانش می‌فرمود: «بر شما باد به سلاح پیامبران!» می‌پرسیدند چیست سلاح انبیا؟ فرمودند: «دعا»(۱) 🟡 امام صادق(ع) فرمودند: «بنده مومن درباره حاجتی دعا می‌کند خداوند چون علاقه به نوا و نیایش او دارد دستور می‌دهد اجابت دعایش را تاخیر بیندازد. روز قیامت می‌فرماید بنده من دعایی کردی اجابت آن را به تاخیر انداختم اینک ثواب آن این‌است و هم در فلان مورد دعا کردی باز اجابت را به تاخیر انداختم این مقدار ثواب در مقابل همان دعا است.» حضرت صادق(علیه‌السلام) فرمودند: «وقتی آن همه ثواب را برای مستجاب نشدن دعایش در دنیا می‌بیند آرزو می‌کند ای کاش هیچ یک از دعاهایم در دنیا مستجاب نمی‌شد.»(۲) 🟡 عن ابی جعفر(علیه‌السلام ): «قال ان الله عزوجل یحب من عباده المومنین کل عبد دعاه فعلیکم بالدعاء فی السحر الی طلوع المشس فانها ساعة تفتح فیها ابواب السماء و تقسم فیها الارزاق و تقضی فیها الحوائج العظام.» حضرت باقر(علیه‌السلام) فرمودند: «خداوند از میان بندگانش آن‌کس را دوست دارد که بسیار دعا کند. شما را سفارش می‌کنم به دعا کردن در سحر تا طلوع خورشید زیرا این وقت درهای آسمان باز می‌شود و ارزاق تقسیم گردد و حوائج بزرگ در این ساعت برآورده می‌شود.»(۳) 🟡 قال امیر المؤمنین(علیه‌السلام): «الدعاء مفاتیح النجاح و مقالید الفلاح و خیر الدعاء ما صدر عن صدر نقی و قلب نقی و فی المناجاة سبب النجاة و بالاخلاص یکون الخلاص فاذا اشتد الفزع فالی الله المفزع.» علی(علیه‌السلام) فرمود: «دعا و نیایش کلیدهای پیروزی و رستگاری است. بهترین دعاها آن است که از سینه‌ای پاک و قلبی پرهیزکار خارج شود. راز و نیاز سبب نجات است و با اخلاص و بی‌شائبه دعا کردن موجب می‌شود انسان از هر گرفتاری رهایی پیدا می‌کند. پس هرگاه فزع شما شدید شد، به خدا پناهنده شوید.»(۴) 🟡 امام صادق(علیه‌السلام) فرمود: «در دعا ابتدا باید خدا را ستود، سپس به گناه اعتراف نمود و آنگاه حاجت را خواست.»(۵) 🟡 امام علی(علیه‌السلام) فرمود: «پنج موقع را براى دعا و حاجت خواستن غنیمت شمارید: موقع تلاوت قرآن، موقع اذان، موقع بارش باران، موقع جنگ و جهاد ـ فى سبیل اللّه ـ موقع ناراحتى و آه كشیدن مظلوم. در چنین موقعیت‌ها مانعى براى استجابت دعا نیست.»(۶) 🟡 امیرالمومنین علیه‌السلام می‌فرمایند: «أعجَزُ النّاسِ من عَجَزَ عنِ الدّعاءِ.» «عاجزترين و ناتوان‌ترين مردم، كسی‌است كه از دعا كردن ناتوان باشد.»(۷) 📚منبع (۱) اصول کافی، شیخ کلینی،ج ۲، ص ۴۶۸ (۲) اصول کافی، شیخ کلینی، ج ۲، ص ۴۹۰ (۳) اصول کافی، شیخ کلینی، ج ۲، ص ۴۷۸ (۴) اصول کافی، شیخ کلینی، ج ۲، ص ۴۶۸ (۵) بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۲۳، ص ۳۱۸ (۶) أمالى، شیخ صدوق ،ص ۹۷؛ بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج ۹۰، ص ۳۴۳، ح ۱ (۷) تصنيف غرر الحكم، تمیمی آمدی، حدیث ۳۷۴۲ .
گریزهای مداحی و گریز های مناجاتی
. 🌹 توسل در دعا 🔸سماعه روايت كرده‌است كه امام كاظم- عليه‌السّلام- به من فرمود: «اى سماعه! هر وقت حا
. ✔️ قسم دادن به اهل بیت پیامبر (ع) هنگام دعاکردن جابر از امام باقر- عليه‌السّلام- روايت كرده‌است كه فرمود: «بنده‌اى در آتش جهنم، صد و چهل خريف خدا را می‌‏خواند كه هر خريف، صد و چهل سال است، (می‌شود ۱۹ هزار و ششصد سال) آنگاه خدا را به حق محمد و اهل بيتش قسم مى‌دهد كه بر من ترحمى بنما، در اينجا خداوند متعال به جبرئيل وحى مى‌فرستد كه»: «به سوى بنده‌‏ام پايين برو و او را از جهنم خارج كرده به سوى من بياور.» جبرئيل مى‌گويد: «پروردگارا! من چگونه درون آتش بروم؟» خداوند متعال مى‌‏فرمايد: «من به آتش امر كردم كه براى تو خنك و سلامت باشد.» جبرئيل‏ مى‌گويد: «پروردگارا! نمى‌‏دانم بنده‌‏ات در كجاست.» خداوند سبحان مى‌فرمايد: «او در گودالى در سجّين قرار دارد.» امين وحى به سوى او مى‌‏رود و مى‌بيند پاهايش بسته و به صورت آويزان است، به او مى‌‏گويد: «چه مدتى‌است كه در آتشى؟» مى‏‌گويد: نمى‌‏دانم چه مدتى را در جهنم پشت سر گذاشته‌‏ام، جبرئيل او را به سوى پروردگار عالم مى‌‏برد، آنگاه ذات اقدس الهى به او مى‌گويد: «اى بنده من! چه مدتى‌است كه مرا ميان آتش صدا مى‌زنى؟» مى‏‌گويد: حساب ندارم اى پروردگار من! مى‌فرمايد: «آگاه باش كه به عزت و جلالم سوگند! اگر اين جملاتى را كه گفتى بر زبان جارى نمى‌‏كردى، تو را در جهنم نگاه مى‌داشتم لكن بر خودم لازم و حتمى كردم كه بنده‌‏اى مرا به حق محمد و اهل بيتش سوگند ندهد مگر آن‌كه هر چه بين من و اوست را برايش بيامرزم و (به همين خاطر) امروز تو را آمرزيدم.» از سلمان فارسى روايت شده‌است كه گويد: شنيدم رسول خدا- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم- مى‌فرمود: خداوند عزيز و جليل مى‌‏گويد: «اى بندگان من! آيا اتفاق نيفتاده كه فردى از شما حاجت‌هاى بزرگى بخواهد كه شما آن حوايج را نمى‌‏دهيد مگر اين‌كه محبوب‌ترين خلق نزد شما را حاضر كند و شما به احترام آن شفيع محبوب و دوست داشتنى درخواست‌هاى او را بدهيد؟» «آگاه باشيد و بدانيد كه با كرامت‌ترين و برترين خلق نزد من، محمد و برادرش على و پس از آن ائمه هستند، آنانى كه وسيله تقرب به من مى‌‏باشند. آگاه باشيد كه هر كس حاجت مهمى دارد و مى‌‏خواهد نفعى به او برسد يا مشكلى برايش پديد آمده و خواهان دفع ضرر آن است، اگر مرا به محمد و آل پاكش بخواند، آنچنان حاجتش را برآورده مى‌‏سازم كه بهتر و برتر باشد از برآورده ساختن كسى كه محبوب‌ترين خلق را نزد او شفيع قرار مى‌‏دهند.» سخنان سلمان كه به اين‌جا رسيد، عده‌‏اى از مشركين و منافقين در حالى كه او را مسخره مى‌‏كردند گفتند: اى سلمان! چرا خدا را به اينها قسم نمى‏‌دهى تا تو را بى‏‌نيازترين و پولدارترين فرد مدينه قرار دهد؟ سلمان پاسخ داد: «من خدا را خواندم و از او خواستم كه چيزى به من بدهد كه از حكومت بر كل دنيا برتر و با منفعت‌‏تر باشد. من از خدا خواستم و او را به اين بزرگواران قسمش دادم كه به من زبانى ذاكر بدهد كه او را حمد و ثنا كند، قلبى بدهد كه شاكر نعمت‌هاى او باشد، بدنى بدهد كه در برابر سختی‌ها صبر نمايد و آن خداى عزيز و جليل اين التماس‌هاى مرا اجابت فرمود. اين چيزهايى كه من از خدا خواستم از حكومت بر تمام دنيا و هر چه در آن است، هزار هزار بار برتر و بالاتر است.» 📚منبع عدةالداعی، ابن فهد حلی .
. 🔔 باید هنگام دعا از همه مردم قطع امید کند حفص بن غياث از امام صادق- عليه‌السّلام- روايت كرده‌است كه فرمود: «اگر كسى خواست طورى باشد كه هر گاه از خدا چيزى درخواست نمود به او بدهد، بايد از همه مردم قطع اميد كند و تنها اميدش به درگاه او باشد، وقتى خداوند اين حالت را در قلب كسى يافت، هر گاه چيزى بخواهد به او عطا مى‌‏كند.» از جمله موعظه‌‏هاى خداوند متعال به حضرت عيسى- عليه‌السّلام- اين‌است كه فرمود: «يا عيسى، اُدعُنى دعاءَ الحَزينِ الغَريقِ الّذى ليس له مُغيثٌ، يا عيسى، سَلنى و لا تسأل غيرى فيحسن منك الدّعاء و منّى الاجابة، و لا تدعنى الّا متضرّعا الىّ و همّكف همّا وحدا فانّك متى تدعنى كذلك اجبك.» «اى عيسى! مرا بخوان مانند انسان محزون در حال غرق شدن كه هيچ دادرسى برايش نيست. اى عيسى! از من بخواه و از غير من نخواه تا از تو دعاى نيك بر آيد و از من اجابت مكن مگر با حالت تضرع و تمام همتت را صرف اين امر بنما كه هر گاه اين گونه مرا خواندى تو را اجابت خواهم نمود.» 📚منبع عدةالداعی، ابن فهد حلی .
🟤 دعا در حق دیگران در روايت آمده‌است كه: خداوند سبحان به حضرت موسى- عليه‌السّلام- وحى فرستاد كه: «اى موسى! مرا با زبانى بخوان كه با آن گناه نكرده باشى.» گفت: چنين زبانى را در كجا مى‌توانم بيابم؟ فرمود: «مرا با زبان ديگران بخوان.» فضل بن يسار» از امام باقر- عليه‌السّلام- روايت كرده‌است كه فرمود: «نزديك‌ترين خواندن و سريع‌ترين اجابت در دعايى‌است كه مؤمن براى برادر مؤمنش در غياب او مى‏‌كند. و دعاى برادر براى برادر مؤمن در غيابش، سريع‌تر از ديگر دعاها به اجابت مى‌‏رسد، وقتى اين دعا را شروع مى‌‏كند، فرشته‏‌اى مأمور است كه بگويد: آمين، براى تو دو برابرش هست.» عبد اللَّه بن سنان از حضرت صادق- عليه‌السّلام- روايت كرده‌است كه فرمود: «دعاى انسان براى برادر مؤمن در غياب او موجب فراوانى روزى و دفع بدی‌ها می‌‏شود.» رسول حق- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم- فرمود: «هر گاه مؤمنى براى مؤمنين دعا كند، خداوند متعال همان دعا را به تعداد هر مرد و زن مؤمنى كه از ابتداى خلقت تا قيام قيامت مى‌‏آيند، به او بر مى‌گرداند، روز قيامت بنده‌اى را مى‌آورند فرمان مى‌‏رسد او را به آتش ببريد، ملائكه او را كشان‌كشان به سوى آتش مى‌برند، در اين حال مردان و زنان با ايمان مى‌گويند: پروردگارا! اين همان فردى‌است كه براى ما دعا كرده، اين‌جاست كه آنان براى اين فرد، شفاعت مى‌‏كنند، خداوند متعال هم شفاعت آنان را مى‌‏پذيرد و او نجات مى‏‌يابد.» على بن ابراهيم از پدرش نقل كرده‌است كه: عبد اللَّه بن جندب را در عرفات در حالى ديدم كه كسى چون او در آنجا يافت نمى‌‏شد، دست‌هايش به سوى آسمان بلند بود و اشك از گونه‌هايش بر زمين مى‌‏ريخت، وقتى مردم رفتند به او گفتم: اى ابا محمد! من كسى را چون تو (غرق در ذكر و دعا و سوز و گداز) نديدم، گفت: به خدا قسم! دعا نكردم مگر براى برادران دينى‏‌ام چون امام كاظم- عليه‌السّلام- به من خبر داد كه: «كسى كه براى برادران دينى در پشت سرشان دعا كند، از عرش الهى ندا مى‌‏رسد كه صد هزار برابرش، براى تو باد.» ابن ابى عمير از زيد نرسى روايت كرده‌است كه گفت: من و معاوية بن وهب در عرفات با هم بوديم، او در حال دعا بود كه اشك‌هايش را مشاهده نمودم، دقت كردم ديدم براى خودش حتى يك دعا هم نكرد بلكه براى افرادى از گوشه و كنار جهان دعا مى‏‌كند و نامشان و نام پدرانشان را مى‏‌برد، وقتى مردم از عرفات كوچ كردند به او گفتم: اى عمو! از تو چيز عجيبى ديدم. گفت: چه چيز عجيبى ديدى؟ گفتم: در اين محل حساس، برادرانت را بر خود مقدم داشتى و براى ديگران دعا كردى! گفت: اى برادر زاده! از اين كارم تعجب نكن، چون من از مولاى خود كه مولاى هر مرد و زن با ايمان است و سيد و آقاى گذشتگان و آيندگان بعد از پدران معصومش- عليهم‌السّلام- نيز مى‏‌باشد، شنيدم كه اگر از آن حضرت نشنيده بودم (و دروغ بگويم) دو گوش من كر گردند، دو چشم من كور شوند و از شفاعت پيامبر اكرم- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم- محروم گردم، شنيدم كه مى‌‏فرمود: «كسى كه براى برادر مؤمنش در غياب او دعا كند، فرشته‏‌اى از آسمان دنيا به او ندا مى‌‏دهد كه اى بنده خدا! صد هزار برابر آن دعا براى تو باد. و فرشته‌‏اى از آسمان دوّم ندا مى‌‏دهد كه اى بنده خدا! دويست هزار برابر آن دعا براى تو باد. و فرشته‏‌اى از آسمان سوم ندا مى‌‏دهد كه اى بنده خدا! سيصد هزار برابر آن براى تو باد و فرشته‏‌اى از آسمان چهارم ندا مى‏‌دهد كه اى بنده خدا! چهار صد هزار برابر براى تو باد، و فرشته‌‏اى از آسمان پنجم ندا مى‏‌دهد كه اى بنده خدا! پانصد هزار برابر براى تو باد. و فرشته‏‌اى از آسمان ششم ندا مى‌دهد كه اى بنده خدا ششصد هزار برابر براى تو باد. و فرشته‏‌اى از آسمان هفتم ندا مى‌‏دهد كه اى بنده خدا! هفتصد هزار برابر براى تو باد، آنگاه خداوند تبارك و تعالى به او ندا مى‏‌دهد كه من آن بى‌‏نيازى هستم كه فقير و محتاج نمى‌‏شوم، اى بنده خدا! يك ميليون برابر برايت باد.» 📚منبع عدةالداعی، ابن فهد حلی
. ♻️ گریه اهل عرش همراه اهل دعا و مناجات حسن بن ابى الحسن ديلمى از پيامبر اكرم- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم- روايت كرده‌است كه فرمود: «ملائكه الهى بر حلقه‌‏هاى ذكر كه مى‌‏گذرند، بالاى سرشان مى‌ايستند، با گريه آنها گريه مى‌‏كنند و بر دعاهای‌شان آمين مى‏‌گويند. و وقتى كه به سوى آسمان مى‌‏روند.» خداوند متعال مى‏‌گويد: «اى ملائكه من! كجا بوديد؟» با اين‌كه خود بهتر مى‌‏داند.» مى‌‏گويند: «ما در مجلسى از مجالس ذكر حاضر شديم، گروه‌هايى را ديديم كه تو را تسبيح و تمجيد و تقديس كرده، از آتشت مى‌‏هراسيدند.» در اينجا خداوند سبحان مى‌‏گويد: «اى ملائكه من! آتش را از آنان دور كنيد و شاهد باشيد كه من اينان را آمرزيدم و از آنچه كه مى‌‏هراسند، ايمن‌شان دادم.» ملائكه مى‌‏گويند: پروردگارا! در بين اينان فلان كس هست كه ذكر تو را نداشت. ذات اقدس الهى مى‏‌فرمايد: «او را هم بخشيدم، چون با اين جمعيت همنشين شد، هرگز كسى كه همنشين ذاكرين باشد، به شقاوت نخواهد رسيد.» 📚منبع عدةالداعی، ابن فهد حلی .
. محمود تاری: در آستان رحمت دوست گردیده ایم بر تو پناهنده یا مُجیر با آن که بوده ایم سرافکنده یا مُجیر افتاده ایم و زار ، تَعالَیْتَ یاٰ کَریم ما سائلیم پیش تو بخشنده یا مُجیر در کوله بار ماست پُر از جرم ما ولی از کار خویشتن همه شرمنده یا مُجیر نور امید می دمد از مهربانی ات ای چلچراغ لطف تو تابنده یا مُجیر دستان من تهی ست ، تهی تر ز هر کویر بر من ببار چشمه ی جوشنده یا مُجیر دستی بر آر و دستِ گنهکار من بگیر آری بگیر دستی ازین بنده یا مُجیر ما از گناه خانه خرابیم و بی قرار ای هرچه را که هست تو سازنده یا مُجیر اکنون رسیده ایم ، تَعالَیْتَ یاٰ سلام بگذر که هست مِهر تو تابنده یا مُجیر بر بندگانِ خویش کرامت کنی مدام ای بی نیاز ، لطف تو پاینده یا مُجیر "یاسر" گرفت آنچه فرستادی اش ز مِهر ای چشمه سار جاری و زاینده یا مُجیر ** حاج محمود تاری «یاسر»✍ .
. روایت است امام حسن علیه السلام در مسجدی معتکف بود ... مطلع شد که آبروی یکی از مسلمانان در خطر است... فورا كفشهای خود را به پا كرد ... به او گفتند : ای فرزند رسول خدا مگر فراموش كرديد كه در حال هستيد و نبايد از مسجد خارج شد ؟ فرمود : فراموش نکردم اما كسی كه در بر آوردن حاجت برادر مسلمان خود بكوشد ، مانند كسی است كه نه هزار سال ، روز را به روز و شب را به عبادت مشغول بوده است.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
. ♻️ پس اگر خاموش ماندم بر من ببخشایید ابو علی همدانی می‌گوید: “عبدالرحمن بن ابی لیلی نزد امیرالمؤمنین(ع) رفت و عرضه داشت ای امیرمؤمنان! من چیزی از تو می‌پرسم تا پاسخی از تو دریافت دارم و منتظر بودیم که امر [خلافت] خود چیزی بگویی ولی سخنی به زبان نیاوردی. آیا از امر خود سخنی به ما نمی‌گویی؟ آیا [کناره گیری از خلافت] پیمانی از سوی پیامبر خدا بود یا چیزی مشاهده کردی [که خلافت را رها نمودی؟] همانا ما سخنان فراوانی درباره تو گفته‌ایم. محکم‌ترین آنها سخنانی‌است که از جانب تو بیان داشته‌ایم و از تو شنیده‌ایم. ما می‌گوییم: اگر پس از پیامبر خدا(ص) خلافت به شما واگذار شود هیچ کس در آن با شما به ستیزه بر نمی‌خیزد. به خدا قسم نمی‌دانم اگر درباره این مسأله از من سؤال شود چه پاسخ گویم. آیا گمان کنم که آن جماعت از تو به خلافت سزاوارتر بودند؟ اگر این چنین می‌گویی پس فرستاده خدا تو را پس از حجة الوداع به چه چیزی منصوب کرد و گفت: «ای مردم! هر که من مولای اویم علی مولای اوست.» و اگر بگویی که تو از آنان بر خلافت سزاوارتر بودی پس چرا ولایت آنان را بپذیریم؟! امیرمؤمنان(ع) فرمود: «ای عبدالرحمن! همانا خداوند بلندمرتبه پیامبرش را از دنیا برد در حالی که در آن روز به مردم از این پیراهنم سزاوارتر بودم و من با پیامبر خدا پیمانی داشتم که اگر مرا خوار ساختید [و همراهی‌ام نکردید] به درگاه خدا به بندگی اقرار نمایم. [و سخنی بر زبان نیاورم تا دین خدا حفظ شود]» «همانا اولین چیزی که پس از رحلت پیامبر(ص) از ما گرفته شد باطل ساختن حق ما در خمس بود. پس هنگامی‌که امر ما کوچک شمرده‌شد بزرگان قریش در ما طمع کردند و من بر مردم حقّی داشتم که اگر آن را به من بازپس می‌دادند و از آن در می‌گذشتند آن را می‌پذیرفتم و آن را به انجام می‌رساندم و آن تا زمانی مشخّص بود و مانند مردی بودم که تا زمانی معیّن بر مردم حقی دارد.» پس اگر مال او را به موقع به او بدهند آن را بازپس می‌گیرد و بر آن مال ایشان را سپاس می‌گوید و اگر پرداخت آن را به تأخیر بیندازند بدون شکرگزاری آن را دریافت می‌دارد و مانند مردی بودم که آسان‌گیر است در حالی که نزد مردم شخصی سخت‌گیر به شمار می‌آید. همانا هدایت به کمی مردمی که به آن می‌گروند شناخته می‌شود.» «پس اگر خاموش ماندم بر من ببخشایید. همانا اگر مسأله‌ای برایتان پیش آمد که به پاسخ نیاز داشتید به شما پاسخ می‌گویم. پس تا زمانی که با شما کاری ندارم مرا فرو گذارید و شما نیز با من کاری نداشته باشید.» پس عبدالرحمن گفت: ای امیرمؤمنان به جانت سوگند تو همان گونه‌ای که شاعر گفته‌است؛ به جانم سوگند هرکس را که در خواب بوده‌است بیدار کردی و به هرکس که دو گوش دارد[حقیقت را] شنواندی. 📚منبع امالی، شیخ طوسی، ج۱، ص۲۴ .
. ✅ سخن ابن عباس در مورد فضائل حضرت علی(ع) سعید بن مسیّب می‌گوید: شنیدم مردی از ابن عباس درباره علی بن ابی طالب علیه‌السّلام می‌پرسد. پس ابن عباس به او گفت: «همانا علی بن ابی طالب به دو قبله نماز خواند و دوبار بیعت کرد و هیچ گاه بت نپرستید و از تیرهای قرعه (که نوعی قمار بود) بهره نبرد و شراب ننوشید. بر فطرت مسلمانی ولادت یافت و حتی یک چشم بر هم‌زدنی به خدا شرک نورزید.» پس مرد گفت: من در این باره از تو نپرسیدم. از آن می‌پرسم که شمشیرش را با تکبّر بر دوش گرفت و با قبایل حاشیه‌نشین عرب روبرو شد و با آنان به جنگ پرداخت تا همگی را به قتل رساند. سپس به نهروان آمد و در حالی‌که همه مسلمان بودند آن‌ها را تا به آخر به قتل رساند. پس ابن عباس به او گفت: «در نظر تو علم علی بالاتر است یا علم من؟» مرد گفت: اگر در نظر من علم علی بالاتر بود از تو نمی‌پرسیدم. راوی گوید: ابن عباس خشمگین شد و خشمش فزونی یافت. سپس گفت: «مادرت به عزایت بنشیند! علی علیه‌السّلام به من [دانش] آموخت و دانشش از رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله بود و خدا فرستاده‌اش را از بالای عرش بیاموخت پس دانش پیامبر(ص) از سوی خداست و دانش علی(ع) از سوی پیامبر(ص) و دانش من از دانش علی(ع) است و دانش تمامی یاران محمّد(ص) در برابر دانش علی(ع) مانند قطره‌ای در برابر هفت دریاست.» 📚منبع امالی، شیخ طوسی، ج۱، ص ۳۱ .
. ✳️ خدا بر آنان غضب نمی‌کند محمّد بن حسين از قول پدرش از جدّش نقل كرده است كه گفت: پيغمبر خدا صلى اللَّه عليه و آله درباره قول خداوند؛ «صراطَ الَّذينَ أَنعَمتَ عَلَيهِم غَيرِ المَغضوبِ عَلَيهِم وَلَا الضّالّينَ.» (راه كسانى كه نعمت بر آنان ارزانى فرموده‌اى، نه راه آنها كه مورد خشم تو قرار گرفته‌اند و نه راه گمراهان) فرمود: «شيعيان على عليه‌السلام كسانى هستند كه ولايت حضرت على بن ابى طالب بر آنان ارزانى شده‌است (خدا) بر آنان غضب نمى‌كند و گمراه نمى‌شوند.» 📚منبع معانی‌الاخبار، شیخ صدوق، ترجمه محمدى، ج ۱، ص ۷۸ .
. ما نوکر؛ تویی آقا، ما قطره؛ تویی دریا یارا یارا یارا یارا ای ماه  ِعلی سیما،ای نور دل زهرا یارا یارا یارا یارا ای جان مرتضی، جلوه ی جود و احسان مرتضی ای شیر مرتضی،توی دستاته شمشیر مرتضی مائیم ریزه خوار سُفرَت یا مجتبی پای سفره ی تو ما گشتیم با خدا ما هستیم حسینی از گوشه ی نگات میده ذکر یا حسن، رزق کربلا ای کریم زهرا، سیدی حسن جان... 🌸🌸 آقای کریم ما، با تو شد کرم معنا یارا یارا یارا یارا دنیا با تو شد زیبا، ای رضوان قلب ما یارا یارا یارا یارا ای عشق فاطمه، به لبش داره حسن جان زمزمه ای عشق فاطمه، هر چی از خوبیهات بگم باز کمه تو شاه دو عالمی، ما بر تو گدا شد خاک بقیع تو عرش شیعه ها یه روز منتقم میاد، به دستور او می سازیم برای تو یه صحن و سرا ای کریم زهرا، سیدی حسن جان... ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) مشابه سبک زیر خوانده می‌شود .👇