. یا مبدل السیئات بالحسنات ✳️ خدا ارحم الراحمین است محمد بن على بن حسين بن بابويه در كتاب ثواب‌الاعمال از محمد بن موسى بن متوكل از محمد بن جعفر از محمد بن موسى بن عمران نخعى از حسين بن يزيد از على بن أبوحمزه از ابوبصير از ابو عبداللَّه عليه‌السلام روايت‌كرده كه حضرت فرمود: «خداوند به داود عليه‌السلام وحى كرد: «اى داود! اگر بنده‏‌اى گناهى را مرتكب شد و بعد هم توبه كرد و خجالت كشيد از اين كه آن گناه را ذكر كند من او را مى‌بخشم و به حافظان عمل دستور مى‌دهم كه از ياد آن شخص ببرند و آن را مبدل به حسنه مى‌‏كنم. چون من ارحم الراحمين هستم.» 📚منبع الجواهر السنية فی الأحاديث القدسيه(كليات حديث قدسى)، شیخ حر عاملی، ص ۱۸۶ #گریز_مناجاتی #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه .

. ✔️ خدا گناهان بنده مؤمن را پس از توبه می‌آمرزد محمّد بن مسلم از حضرت باقر(ع) روايت‌كرده كه حضرت فرمود: «اى محمّد بن مسلم گناهان بنده مؤمن كه از آن توبه كرده آمرزيده شده‌است و بايد براى آينده، پس از توبه و آمرزش كار نيک و خوب و پسنديده‌اى انجام دهد به خدا اين فضيلت نيست مگر براى آنها كه ايمان دارند.» من گفتم اگر پس از توبه و استغفار از گناهان، باز گناه كرد و باز توبه نمود آن‌وقت چه بايد كرد آيا قبول است يا نه؟ حضرت فرمود: «اى محمد بن مسلم تو گمان می‌كنى كه بنده مؤمن از گناه خود پشیمان گردد و از آن آمرزش خواهد و توبه كند خدا توبه اش را نمى‌پذيرد؟!» گفتم كسى كه چند بار اين‌كار را كرده‌است، يعنى گناه مى‌كند و بعد از خدا طلب آمرزش مى‌خواهد آيا بخشيده مى‌شود؟! حضرت فرمود: «اگر مؤمن با آمرزش خواهى و توبه بازگردد خدا هم به آمرزش او بر مى‌گردد و به راستى كه خداوند زياد آمرزنده و مهربانست، توبه را می‌پذيرد و از بد كردارى‌ها می‌گذرد. مبادا تو مؤمنين را از رحمت خدا نوميد سازى.» 📚منبع اصول كافى، شیخ کلینی، باب توبه، حديث ۶ #گریز_مناجاتی #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه ................ ◾️ وصیت‌های جوان به مادر پیرش نجيب الدين(۱) نقل فرموده‌است: يك شب در قبرستان بودم، ديدم چهار نفر مى‌آيند و يك جنازه روى دوش دارند. من جلو رفتم و به آوردن جنازه در آن وقت شب اعتراض كردم و گفتم به نظر مى‌رسد كه شما انسانى را كشته‌ايد و نيمه شب قصد دفن آن جنازه را داريد تا كسى از اسرارتان سر در نياورد. گفتند: آى، گمان بد نكن زيرا مادرش با ماست. ديدم پيرزنى جلو آمد، گفتم اى مادر، چرا نيمه شب جوانت را به قبرستان آورده‌اى؟ گفت: چون جوان من معصيت كار بود و خودش چند وصيت كرده‌است. اول: چون من از دنيا رفتم طنابى به گردنم بیانداز و مرا در خانه بكش و بگو: «خدايا اين همان بنده گريز پا و گناهكارى است كه به دست سلطان اجل گرفتار شده، او را بسته نزد تو آورده‌ام به او رحم كن.» دوم: جنازه‌ام را شبانه دفن كن تا كسى بدن مرا نبيند و از جنايات من ياد نكند تا عذاب شوم. سوم: اين كه بدنم را خودت دفن كن و در لحد بگذار كه خداوند موهاى سفيد تو را ببيند و به من عنايتى فرمايد و مرا بيامرزد، درست‌است كه من توبه كرده‌ام و از كرده‌هايم پشيمانم ولى تو اين وصيت‌هاى مرا انجام بده. وقتى كه جوانم از دنيا رفت، ريسمانى به گردنش بستم و او را كشيدم. ناگهان صدايى بلند شد و گفت: «الا ان اولياء الله هم الفائزون، با بنده گنه‌كار ما اين طور رفتار نكن ما خود مى‌دانيم با او چه كنيم.» خوش‌حال شدم كه توبه‌اش پذيرفته شده و او را به طرف قبرستان آوردم. من از پيرزن خواهش كردم كه دفن پسرش را به من واگذار كند. او هم اجازه داد بدن را در قبر گذاشتيم همين كه خواستم لحد را بچينم، آيه‌اى را شنيدم كه: «الا ان اولياء الله هم الفائزون.» از اين جريان نتيجه گرفتم كه توبه جوان گناه‌كار مورد قبول واقع شده‌است و خداوند دوست ندارد بنده گناه‌كارش كه توبه كرده، مورد اهانت قرار گيرد. 📚منبع قصص التوابين، علی میرخلف زاده، ص ۱۱۰ در آغوش خدا (توبه)، استاد ابراهيم خرمى مشگانى .

. 📣 استغفار از گناهان 🟡 امام رضا(علیه‌السلام): «اَلمُؤمِنُ اِذا أحسَنَ اِستَبْشَرَ و اذا أَساءَ اِستَغفَر.» «مؤمن کسی‌است که وقتی کار خوبی می‌کند شاد و خوشحال می‌شود و زمانی که گناهی مرتکب گردد استغفار و (از خداوند) طلب آمرزش می‌نماید.»(۱) 🟡 فضل بن عثمان مرادى گويد: شنيدم امام صادق عليه‌السّلام مى‌فرمود كه: رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله فرموده است: «چهار خصلت است كه در هركس باشد موجب هلاكت اوست پس آنها هلاک نسازند جز كسى كه مستحق هلاكت باشد. هرگاه بنده‌اى قصد كار خير كند که آن را انجام دهد، اگر آن را هم نكند، خدا برايش بر اثر حسن نيت حسنه‌اى نويسد و اگر آن را به جا آورد، خدا برايش ده حسنه مى‌نويسد.» «و هرگاه قصد كار بد كند اگر آن را نكند چيزى براى او نوشته نشود و اگر آن كار بد انجام دهد هفت ساعت به او مهلت مى‌دهند و فرشته كاتب حسنات، به فرشتۀ سيئات كه بر دست چپ است مى‌گويد: شتاب مكن، بسا باشد كه دنبال آن، كار خيرى كند كه آن را محو سازد.» زيرا خداى عز و جل فرمايد: «إِنَّ الحَسَناتِ يُذهِبنَ السَّيِّئَاتِ؛ به‌راستى حسنات سيئات را از بين ببرند.»(سوره هود، آیه ۱۱۴) «يا آنكه استغفار كند و آمرزش بخواهد و اگر او در دنبال آن گناه بگويد: اَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ اَلَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ عَالِمَ اَلْغَيْبِ وَ اَلشَّهَادَةِ اَلْعَزِيزَ اَلْحَكِيمَ اَلْغَفُورَ اَلرَّحِيمَ ذَا اَلْجَلاَلِ وَ اَلْإِكْرَامِ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ؛ از آن خدا آمرزش خواهم كه نيست معبود شايسته‌اى جز او كه داناى پنهان و آشكار است، عزيز و حكيم و آمرزنده و مهربان و صاحب جلال و اكرام است و به سوى او بازخواهيم گشت.» بر او چيزى ننوشته و اگر هفت ساعت بگذرد و حسنه‌اى دنبالش نياورد و استغفار هم نكند، كاتب حسنات به كاتب سيئات گويد گناه را بر اين بدبخت محروم بنويس.»(۲) 🟡 عَلِيٌّ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ حَمَّادٍ عَنِ اَلْحَلَبِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ : أَنَّهُ سُئِلَ عَنِ اَلْقُنُوتِ فِي اَلْوَتْرِ هَلْ فِيهِ شَيْءٌ مُوَقَّتٌ يُتَّبَعُ وَ يُقَالُ فَقَالَ لاَ أَثْنِ عَلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ صَلِّ عَلَى اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ اِسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ اَلْعَظِيمِ ثُمَّ قَالَ كُلُّ ذَنْبٍ عَظِيمٌ. حلبى گويد از امام صادق عليه‌السّلام پرسيدند: آيا در قنوت نماز وتر دعايى معيّن هست كه خوانده شود؟ فرمود: «نه، خداى عزّوجلّ‌ را ستايش كن، بر پيامبر صلّى اللّه عليه و اله درود فرست و از گناه بزرگ خود طلب آمرزش نما.» سپس فرمود: «و هرگناهى بزرگ است.»(۳) 🟡 عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ قَالَ: شَكَا اَلْأَبْرَشُ اَلْكَلْبِيُّ إِلَى أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ أَنَّهُ لاَ يُولَدُ لَهُ فَقَالَ لَهُ عَلِّمْنِي شَيْئاً قَالَ اِسْتَغْفِرِ اَللَّهَ فِي كُلِّ يَوْمٍ أَوْ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ مِائَةَ مَرَّةٍ فَإِنَّ اَللَّهَ يَقُولُ «اِسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كانَ غَفّاراً» إِلَى قَوْلِهِ: “وَ يُمْدِدْكُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِين.”َ راوى گويد: اَبرَش كلبى نزد امام باقر عليه‌السّلام گلايه نمود كه صاحب فرزند نمى‌شود و گفت: چيزى به من بياموز. فرمود: «در هر روز و هر شب صد مرتبه استغفار كن؛ زيرا خداوند مى‌فرمايد از پروردگار خود آمرزش خواهيد كه او بسيار آمرزنده است… و شما را با اموال و فرزندان يارى نمايد.»(۴) 🟡امام رضا(علیه‌السلام): «تَعَطّروا بِالاِستغفارِ وَلا تَفضَحَنَّکُم رَوائِحُ الذُّنوبِ.» «با استغفار کردن، خود را معطّر و خوشبو کنید تا رایحه (متعفن) گناه، شما را مفتضح ننماید!»(۵) 🟡 امام جعفرصادق(علیه‌السلام): «لِکُلِّ داءٍ دَواءٌ وَ دَواءُ الذَّنبِ اَلاِستِغفارُ.» «هر دردی دوا و درمانی دارد. داروی گناه، طلب آمرزش و استغفار کردن است.»(۶) #گریز_مناجاتی 📚منبع (۱) بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ٧١، ص ٢٥٩ (۲) اصول کافی، شیخ کلینی، (ترجمه آیت اللهی)، ج ۴، ص ۲۶۳ (۳) ترجمه فروع کافی، شیخ کلینی، ج ۲، ص ۴۱۳ (۴) ترجمه فروع کافی، شیخ کلینی، ج،۷، ص۳۷ (۵) جامع احادیث‌الشیعه، طباطبایی بروجردی، ج ١۴، ص ٣٣٧ (۶) ثواب‌الاعمال، شیخ صدوق، ص ٣۶۵ #ماه_رمضان #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه .............. .

. اللَّهُمَّ إِنَّا لَا نَعْلَمُ مِنْهُ إِلَّا خَیْرا … 🟠 آمرزش بر مبنای گواهی دیگران محمد بن خالد برقى به واسطه‏‌اى از امام صادق(عليه‌السّلام) روايت كرده‌است كه فرمودند: «مرد عابدى در ميان بنى‌اسرائيل بود، خداوند متعال بر حضرت داود(عليه‌السّلام) وحى فرستاد كه او رياكار است. پس از گذشت مدتى، آن مرد از دنيا رفت. حضرت داود(عليه‌السّلام) بر جنازه‏‌اش حاضر نشد، اما چهل نفر از بنى‌اسرائيل بر جسدش ايستاده و گفتند: خدايا! ما از او جز خير چيز ديگرى نمى‏‌دانيم، اما تو از ما داناترى و بهتر مى‏‌دانى، او را بيامرز.» «بعد از غسل‌دادن چهل نفر ديگر ايستادند و گفتند: خدايا! ما از او جز خير چيز ديگر نمى‏‌دانيم اما تو از ما داناترى و بهتر مى‌‏دانى، او را بيامرز و پس از آنكه در قبر گذاشته‌شد نيز، چهل نفر ديگر آمدند و گفتند: خدايا! ما از او جز خير چيز ديگر نمى‌‏دانيم، اما تو از ما داناترى و بهتر مى‏‌دانى او را بيامرز.» در اينجا خداوند متعال بر داود(عليه‌السّلام) وحى فرستاد كه چرا بر او نماز نگزاردى! داود(عليه‌السّلام) جواب داد: به خاطر اينكه خودت به من گفتى كه او رياكار است. وحى آمد كه: چون عده‌‏اى به نيكوكارى او شهادت دادند، من شهادت‌شان را تجويز كردم و آنچه را كه من مى‌دانم و آنان نمى‏‌دانند، برايش آمرزيدم.» 📚منبع عدةالداعی، ابن فهد حلی #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه .

. اللهم اجعل محیای محیا محمد و آل محمد خدایا اگر ما را عذاب کنی، از عدل توست. و اگر ما را ببخشی و رحمت کنی، از فضل توست .... ✅ امید به فضل خدا قال الله تبارک و تعالی: «عبدی أطِعنی حتی أَجعلَکَ مِثلی ، أنا حَیّ لا اَموت اَجعلک حیّا لا تَموت، أنا غنیّ لا أَفتقِر أَجعلک غنیّا لا تَفتَقِر، أنا مَهما أَشاءُ یَکون أَجعلکَ مَهما تَشاء یکون.» «بنده‌ام، از من اطاعت کن تا تو را مانند خود سازم. همان‌طورى که من زنده هستم و نمى‌میرم تو هم همیشه زنده باشى. همان‌طورى که من غنى هستم فقیر نمى‌شوم تو هم همیشه غنى باشى. همان‌طورى که من هر چه را اراده کنم مى‌شود تو را هم همین طور سازم.»(۱) و روى الشيخ العارف رجب الحافظ البرسيّ قال: إنّ اللَّه تعالى قال لداود: «يا داود و عزّتي و جلالي لو أنّ أهل سماواتي و أرضي أملوني فأعطيت كلّ مؤمّل أمله و بقدر دنياكم سبعين ضعفا لم يكن ذاك إلّا كما يغمس أحدكم بإبرة في البحر و يرفعها، فكيف ينقص شي‏ء أنا قيّمه؟» شيخ عارف رجب حافظ برسى گفته خداوند به داود عليه‌السلام فرمود: «اى داود! قسم به عزت و جلالم، اگر همه اهل آسمان و زمين به من اميدوار باشند و از من بخواهند، من خواسته‌‏هاى هر كدام از آنها را برآورده مى‌كنم. اگر چه آن خواسته‏‌ها به اندازه هفتاد برابر دنياى شما باشد و انجام اين كار براى من مانند اين‌است كه اگر هر كدام از شما سوزنى را به دريا فرو ببريد و آن را بيرون بياوريد. آيا آن كار چيزى را از آب كم مى‌‏كند؟!»(۲) «مَن تَقَرَّبَ إلَیَّ شِبرا” تَقَرَّبـتُ إلَیهِ ذِرَاعا” وَ مَن تَقَرَّبَ إلَیَّ ذِرَاعا” تَقَرَّبتُ إِلَبهِ بَاعا” وَ من أَتَانِی مَشیا” أَتَیتُهُ هَروَلَهً.» «هر کسی یک وجب به من نزدیک شود، من یک ذراع (از آرنج تا نوک انگشتان برابر با سه وجب) به او نزدیک می‌شوم و هر کس یک ذراع به من نزدیک شود، من یک باع (به اندازه گشودن دو دست) به او نزدیک می‌شوم و هر کس آهسته (و معمول) به سوی من آید، من با هروله (حالتی بین دویدن و راه رفتن) به سوی او می‌آیم.»(۳) 📚منبع (۱) این حدیث قدسی با همین عبارت در کتاب «الجواهر السنیة الحر العاملی»، که کلیات حدیث قدسى است در ص۳۶۱ وارد شده است. البته این حدیث با عبارت‌های دیگری نیز در سایر کتاب‌های حدیثی مانند بحارالانوار، وسائل‌الشیعه هم وارد شده‌است. (۲) الجواهر السنية فی الأحاديث القدسية (كليات حديث قدسى)، شیخ حر عاملی، ص ۱۹۵ (۳) مستدرک الوسائل، حسین بن محمد نوری مازندرانی، ج۵، ص ۲۹۸ #گریز_مناجاتی #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه .......... 🟤 خلوت‌کردن با خدا و قال: حدّثنا أبي قال: حدّثنا سعد بن عبد اللَّه قال: حدّثنا محمّد بن الحسين ابن أبي الخطّاب عن محمّد بن سنان عن المفضّل بن عمر عن الصادق عليه السلام قال: شيخ صدوق از پدرش از سعد بن عبد اللَّه از محمد بن حسين بن ابو الخطاب از محمد بن سنان از مفضل بن عمر از حضرت صادق عليه‌السلام نقل‌كرده كه حضرت فرمود: هنگامى‌كه حضرت موسى با خداوند مناجات مى‌كرد، خداوند فرمود: «اى فرزند عمران! دروغ مى‌‏گويد كسى كه خيال مى‏‌كند مرا دوست دارد وقتى كه شب شد مى‏‌خوابد.» «زيرا نبايد هر دوست دارى خلوت كردن با حبيب را هم دوست بدارد؟! اى فرزند عمران! من از وضع دوستدارانم آگاهم كه وقتى شب تاريك مى‌‏شود، چشمان آنها در قلبشان جا مى‌‏گيرد و عذاب من در جلو چشمانشان مجسم مى‌‏شود. مرا مانند اين كه مى‌‏بيند مورد خطاب قرار مى‌دهند و با من مثل اين كه مرا در آنجا حاضر مى‏‌بيند حرف مى‌‏زنند.» «اى فرزند عمران! قلبت را براى من خاشع كن و با اعضاى بدنت به من خضوع نما و از چشمانت اشك بريز و مرا در تاريكی‌هاى شب بخوان. زيرا در آن صورت تو مرا به خود نزديك مى‏‌يابى كه دعاهايت را اجابت مى‌‏كنم.» 📚منبع الجواهر السنية في الأحاديث القدسية (كليات حديث قدسى)، شیخ حر عاملی، ص ۱۱۶ .

🔹 هر کس خدا را دوست دارد، دوست خداست و في كتاب مسكّن الفؤاد: إنّ في أخبار داود عليه السلام: يا داود! أبلغ أهل أرضي أنّي حبيب من أحبّني و جليس من جالسني و مؤنس لمن أنس بذكري و صاحب لمن صاحبني و مختار لمن اختارني و مطيع لمن أطاعني. ما أحبّني أحد من خلقي عرفت ذلك من قلبه إلّا أحببته حبّا لا يتقدّمه أحد من خلقي، من طلبني بالحقّ وجدني و من طلب غيري لم يجدني. فارفضوا يا أهل الأرض ما أنتم عليه من غرورها و هلمّوا إلى كرامتي و مصاحبتي و مجالستي و مؤانستي و آنسوا بي اؤانسكم و اسارع إلى محبّتكم. شهيد ثانى در كتاب مسكّن الفؤاد خود در باره اخبار داود آورده‌است كه خداوند فرمود: «اى داود! به مردم زمين از قول من بگو: هر كس مرا دوست بدارد، دوست من است و من همنشين كسى هستم كه با من مجالست كند (نشست و برخاستش با من باشد) و مونس كسى هستم كه با من هم صحبت شود. كسى را برمى‌‏گزينم كه مرا اختيار كند.» «مطيع كسى هستم كه به من اطاعت كند (يعنى هر خواهش او را انجام مى‏‌دهم). هر بنده‌‏اى كه مرا دوست بدارد و من از قلب او اين محبت را ببينم، چنان او را دوست مى‌‏دارم كه كسى بر وى سبقت نگرفته باشد و هر كس حقيقتا مرا طلب كند مرا مى‏‌يابد و هر كس غير از من را طلب كند هرگز مرا نمى‌‏يابد.» «پس اى مردم روى زمين! غرورهاى خود را از خود دور كنيد و به سوى كرامت و مصاحبت من بياييد. با من مجالست كنيد و انس بگيريد تا من هم با شما مانوس شوم و به محبت شما پيشدستى كنم.» 📚منبع الجواهر السنية في الأحاديث القدسية (كليات حديث قدسى)، شیخ حر عاملی، ص ۱۹۵ ............. . 🟢 تقرب به خدا و از على بن ابراهيم از پدرش از ابن ابو عمير از قول مردى از اصحاب ايشان از ابو عبداللَّه عليه‌السلام نقل كرده كه حضرت فرموده: خداوند متعال به موسى وحى فرمود: «اى موسى! بندگان من بوسيله سه خصلت كه محبوب من هستند به من تقرب پيدا مى‏‌كنند.» موسى عرض كرد: خداوندا! آن سه خصلت كدامند؟ خداوند فرمود: «اى موسى! پارسايى در مورد دنيا (يعنى فريفته دنيا نشود)، خوددارى از گناه كردن به من و گريه كردن از خوف و خشيت من.» موسى عرض كرد: «خداوندا! بنده‌اى كه اين سه كار را انجام دهد پاداشش چيست؟» خداوند پاسخ داد: «اى موسى! پاداش زاهدان در دنيا بهشت مى‌باشد و پاداش كسانى كه از ترس من گريه مى‏‌کنند، آن است كه جاى آنها در ملكوت بسيار اعلا مى‌‏باشد (كه بالاترين درجات بهشت است) كه هيچ كس از بندگان من به آن مقام نمى‌رسند. اما پاداش خوددارى از ارتكاب گناه آن است كه من در روز قيامت از مردم حساب مى‌كشم ولى از اين اشخاص حساب نمى‌كشم.» 📚منبع الجواهر السنية في الأحاديث القدسية (كليات حديث قدسى)، شیخ حر عاملی، ص ۸۷ 🟩 خوش‌حالی خدا آنست که فرمانبردار باشی على بن عيسى در حديث مرفوعى (كه سند را به معصوم رسانده) روايت می‌كند كه موسى عليه‌السّلام با خدا مناجات كرد و خداوند در آن مناجات به او فرمود: «اى موسى آرزويت در دنيا دراز نشود كه بخاطر آن دلت سخت گردد و شخص سخت دل از من به دور است. اى موسى آن طور باش كه من در تو خوشحالم (كه چنان باشى) چون كه خوشحالى من آن‌است كه فرمانبردارى شوم و نافرمانى نشوم. پس دلت را با ترس بكش، كهنه جامه باش و زنده‌دل، در زمين گمنام باش و در آسمان معروف، خانه‏‌نشين باش و چراغ در شب، در پيشگاه من فرمان‌بردار و فروتن باش چون فرمان‌بردارى شكيبايان.» «از بسيارى گناه به درگاه من فرياد كن چون فرياد گنه‌كار گريزان از دشمن، در دفع دشمن از من يارى بجوى كه براستى من ياور و مددكار خوبى هستم. اى موسى! همانا من خدايم كه بر فراز بندگانم و بندگان زير دست منند و همگى در برابرم كوچك و درمانده‏‌اند و از خودت نيز بر خويشتن نگران باش (چون بسيار شود كه انسانى از خود گول خورد) و فرزند خود را نيز بر موضوع دينت امين مدان مگر اينكه فرزند تو نيز مانند خودت خوبان را دوست بدارد.» «اى موسى! تن خود را بشوى و غسل ده و به بندگان شايسته‏‌ام نزديك شو. اى موسى! در نماز مردم، پيشواشان باش و در دعوا و نزاع‌شان رهبر باش و بدان چه من به تو نازل كرده‏‌ام در ميانشان داورى كن كه من حكمى روشن و دليلى تابان و نورى بر تو فرو فرستادم كه گويا باشد بدان چه در اولين و آخرين بوده و خواهد بود.» 📚منبع الروضة من الكافی، شیخ کلینی، ترجمه رسولى محلاتى، ج‏۱، ص ۶۱ #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه .

. ❇️ در برابر خدا خاشع باش «ای عيسى بر بلا شكيبا باش و به قضا راضى باش و چنان باش كه من (خوش دارم و) شادم كه چنان باشى، زيرا شادى من در اين‌است كه فرمانم برند و نافرمانيم نكنند. اى عيسى! ياد كردن مرا با زبانت زنده‌دار و دوستى مرا در دلت نگهدار.» «اى عيسى! در ساعات غفلت بيدار باش و دقائق حكمت را درباره من محكم گردان (و از روى خلوص آن‌ها را براى مردم بيان كن). اى عيسى! مشتاق و ترسان باش و (شهوات سركش) دلت را با خشيت و ترس بميران.» «اى عيسى! شبت را واپاى تا شاديم را بجوئى و روزت را (با گرفتن روزه) به تشنگى به شام آر براى روز نيازت به من (يعنى روز رستاخيز). اى عيسى! تلاش خود را در پيش‌دستى گرفتن كار نيك به كار بر تا هر كجا رفتى خيرمند شناخته شوى.» «اى عيسى! در ميان بندگانم روى خيرخواهى من حكم كن و به عدالت من در آنها قيام كن كه من درمان درد سينه‌ها را از بيمارى شيطان به تو نازل كردم. اى عيسى! همنشين فريفتگان (بدنيا) مشو.» «اى عيسى! به حقيقت گويم كه هيچ خلقى به من ايمان نياورده جز آنكه در برابر من خاشع گردد و خاشع و فروتن نگردد جز آنكه اميد پاداش مرا دارد، پس تو گواه باش كه چنين كسى از عقاب و شكنجه من در امان است تا وقتى كه سنت مرا تغيير و تبديل ندهد. (يا تا وقتى كه دگرگون نشود و سنت مرا تغيير ندهد).» «اى عيسى (اى) فرزند بكر بتول! بر خويشتن گريه كن مانند كسى كه با خاندانش (براى هميشه) وداع كند و دنيا را دشمن دارد و آن را براى دنياطلبان واگذاشته و همه شوقش بدان چيزى‌است‏ كه در نزد خداى او است. اى عيسى! با اين حال نرم سخن باش و سلام را آشكارا ادا كن.» «بيدار باش آن‌گاه كه ديده نيكان به خواب‌است. براى ترس از معاد و زلزله‌‏هاى سخت و هراس‌هاى روز قيامت آنجا كه سود نبخشد خاندانى و نه فرزند و مالى. اى عيسى وقتى بيهوده گذرانندگان (عمر) می‌خندند تو سرمه غم بر ديده بكش.» 📚منبع الروضة من الكافی، شیخ کلینی، ترجمه رسولى محلاتى، ج‏ ۱، ص ۱۹۳ #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه ....... 🛑 داستان توبه زنی که به فساد شهره بود (شعوانه) مرحوم ملا احمد نراقی در کتاب شریف اخلاقی معراج السعاده در رابطه با توبه واقعی، داستانی را نقل می‌کند: منقول است در بصره زنی بود (شعوانه) نام که مجلسی از فسق و فجور منقعد نمی‌شد در بصره که از وی خالی باشد. روزی با جمعی از کنیزان خود در کوچه‌های بصره می‌گذشت به در خانه‌ای رسیدند که از آن افغان و خروش بلند بود گفت: سبحان الله! دراین خانه عجبیب مصیبت و غوغایی است! کنیزی را به اندرون فرستاد از برای استعلام از حقیقت حال، آن کنیز رفت و برنگشت. کنیزی دیگر را فرستاد آن نیز رفت و نیامد. دیگری را فرستاد و به او تأکید کرد که زود معاودت کند. کنیز رفت و برگشت و گفت: این غوغای مردگان نیست ماتم زندگان است. این ماتم بدکاران و عاصیان و نامه سیاهان است که این را بشنید گفت: آه بروم و ببینم که در این خانه چه خبر است. شعوانه چون به اندرون رفت دید واعظی در آن‌جا نشسته و جمعی در دور او فراهم آمده ایشان را موعظه می‌کند و از عذاب خدا ترساند. ایشان و همگی به گریه و زاری مشغولند و در حینی رسید که واعظ تفسیر این آیه می‌کرد که :«اذا راتهم من مکان بعید سمعوا لها تغیظا و زفیزا واذا القوا منها مکانا ضیفا مقرنین دعوا هنالک ثبورا؛ زمانی‌که آتش دوزخ، تکذیب‌کنندگان قیامت را از مکانی دور ببیند خروش و فریاد را از دور به گوش خود می‌شنود، چون آن تبه‌کاران را زنجیر بسته به محل تنگی از جهنم دراندازند، در آن حال فریاد واویلا از دل برکشند. شعوانه چون این را شنید بسیار در وی اثر کرد و گفت: ای واعظ! من یکی از رو سیاهان درگاهم آیا اگر توبه کنم حق تعالی مرا می‌بخشد؟! گفت: «البته اگر توبه کنی _خدای تعالی _ تو را می‌آمرزد؛ اگرچه گناه تو مثل شعوانه باشد.» گفت: ای عالم! شعوانه منم و توبه کنم که من بعد نکنم. آن واعظ گفت: «خدای تعالی ارحم‌الرحمین است و البته اگر توبه کنی آمرزیده شوی.» پس شعوانه توبه کرد و بندگان و کنیزان خود را آزاد کرد و به صومعه رفت و مشغول عبادت پرودگار شد و دائم در ریاضت مشغول بود به نحوی که بدنش گداخته شد و بی‌نهایت ضعف و نقاهت رسید. روزی در بدن خود نگریست، خود را بسیار ضعیف و نحیف دید گفت: آه‌آه در دنیا به این نحو گداخته شدم و نمی‌دانم در آخرت حالم چه خواهد بود؟! ندایی به گوش او رسید که دل خوش‌دار و ملازم درگاه ما باش تا روز قیامت ببینی حال تو چون خواهد بود. 📚منبع ریاحین الشریعه، ذبیح الله محلاتی، ج۴، ص۳۶۴ نفحات‌الانس، عبداارحمن جامی #گریز_مناجاتی #توبه .

. ✳️ استغفار حقیقی در کلام امیرالمؤمنین(ع) معنای لغوی «استغفرالله» درخواست آمرزش از پرودگار آمرزنده و مهربان است. اما شرایط توبه واقعی در کلام امام علی علیه‌السلام به این شرح است: شخصی در محضر ایشان عرضه داشت: استغفرالله؛ گویا حضرت از نحوه سخن او یا سابقه کارهایش باخبر بود که این استغفار جنبه ظاهری دارد نه واقعی، از این رو فرمود:«استغفار یک کلمه است، ولی شش معنا و مرحله دارد که عبارتند از: ۱. پشیمانی از گذشته ۲. تصمیم بر ترک آن برای همیشه ۳. حقوقی را که از مردم ضایع کرده‌ای به آنها باز گردانی، به گونه‌ای که هنگام ملاقات پرودگار، حق کسی بر تو نباشد. ۴. اینکه هر واجبی که از تو فوت شده (مانند: نماز، روزه، حج و…) حق آن را به جا آوری (قضا یا کفاره‌اش را بپردازی). ۵. گوشت‌هایی که به وسیله حرام بر اندامت روییده با اندوه برگناه آب کنی، تا چیزی از آن باقی نمانده و گوشت تازه به جای آن بروید! ۶. به همان اندازه که لذت و شیرینی گناه را چشیده‌ای، درد و رنج طاعت را نیز بچشی و پس از پیمودن این شش مرحله بگو: استغفرالله» 📚منبع نهج البلاغه، فیض الاسلام، ص۱۲۸۱، حکمت ۴۰۹ #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه .

. 🟢 خدا قلب محزون را دوست دارد رسول حق (صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم) فرمود: «هر گاه خداوند بنده‌‏اى را دوست داشته‌باشد در قلب او نوحه و اندوه جاى مى‏‌دهد، چون او قلب محزون را دوست دارد. كسى كه از ترس خداوند متعال گريه كرده‌باشد داخل آتش جهنم نخواهد شد مگر آنكه شير به پستان مادر برگردد.» «گرد و خاك خوردن در راه خدا با دود آتش جهنم در بينى مؤمن، هرگز جمع نخواهد شد. هر گاه خدا بنده‏‌اى را دشمن بدارد در قلبش سرودى از خنده قرار مى‌دهد كه قلبش را مى‌ميراند، خداوند هم افراط‌كنندگان در شادى و فرح را دوست ندارد.» 📚منبع عدةالداعی، ابن فهد حلی #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه .

. ✅ حتی نمک غذایت را از خدا بخواه محمّد بن علی بن الحسين بن بابويه في ثواب الأعمال قال: حدّثنا محمّد بن موسى بن المتوكّل قال: حدّثني محمّد بن جعفر قال: حدّثني محمّد ابن جعفر قال: حدّثني محمّد بن موسى بن عمران النخعيّ قال: حدّثني الحسين بن يزيد عن عليّ بن أبي حمزة عن أبي بصير عن أبي عبد اللَّه عليه السلام قال: سمعته يقول: أوحى اللَّه إلى داود: «يا داود! إنّ عبدي المؤمن إذا أذنب ذنبا ثمّ تاب من ذلك الذنب و استحيى منّي عند ذكره غفرت له و أنسيته الحفظة و أبدلته حسنة و لا أبالي و أنا أرحم الراحمين.» «سزاوار است بنده مؤمن در تمام حوايج( چه بزرگ و چه كوچك) به پروردگارش مراجعه كند و از درخواست چيزهاى كوچك، خجالت نكشد، چون چنين حالتى نشانه غايت توكل بر اوست.» در حديث قدسى آمده است: «يا موسى، سلنى كلّما تحتاج اليه حتّى علفَ شاتِكَ و مِلحَ عَجينِك.» «اى موسى! هر چه بدان نياز دارى از من بخواه، حتى علف گوسفند و نمك غذايت را.» از حضرت صادق(عليه‌السّلام) روايت‌شده است كه فرمودند: «بر شما باد به دعاكردن كه چيزى مانند آن شما را به خدا نزديك نمی‌‏سازد، مبادا در امور كوچك دعا را ترك كنيد و بگوييد چيزى نيست، چون همان‌كس كه كارهاى كوچك در دست اوست، كارهاى بزرگ را نيز در دست دارد.» 📚منبع عدةالداعی، ابن فهد حلی #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه .

. 🌹 به هر کس که بخواهم می‌دهم از كتاب دعاى «محمد بن حسن صفار» از رسول اللَّه(صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم) نقل شده كه فرمود: «دو نفر كه هر دو يك گونه عمل انجام داده‏‌اند وارد بهشت مى‌شوند ولى يكى ديگرى را برتر از خود مى‌بيند. لذا مى‌گويد: پروردگارا! من و او عملمان يكى بود. اين مقام برتر او در برابر چيست؟ خداى تبارك و تعالى مى‌فرمايد: «او از من درخواست كرد ولى تو نخواستى.» آن‌گاه حضرت فرمود: «از خدا بخواهيد و زياد هم بخواهيد، چون در برابر ذات اقدس احديت چيزى بزرگ نيست.» و نيز در همان كتاب آمده‌است كه رسول خدا(صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم) فرمود: «از خدا بخواهيد تا او حكم كند، همانا خداوند متعال به يك سرى از بندگانش در مقابل اعمالشان بخشش دارد و به گروه ديگر در برابر درخواست صادقانه‏ شان. سپس هر دو گروه را در بهشت جمع مى‏‌كند. گروه اول مى‏‌گويند: پروردگارا! ما اهل عمل بوديم، به ما عطا كردى اما اينها را به چه سبب؟» «مى‏‌فرمايد: اينان بندگان من هستند، من اجر و پاداش شما را دادم و از آن چيزى كم نكردم، اما اينان از من درخواست كردند و من هم از فضل و رحمت فوق العاده خود به آنان دادم (بلكه) به هر كسى كه بخواهم مى‏‌دهم.» 📚منبع عدةالداعی، ابن فهد حلی #دعا #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه ................ 🔶 حُبّ دنیا از رسول خدا(صلّى اللَّه عليه و آله) نقل‌است كه فرمود: «حضرت موسى(عليه‌السّلام) بر سر راهى، فردى از يارانش را ديد كه در سجده است (از آنجا رفت و) كارش را انجام داد و برگشت، ديد هنوز در سجده است، گفت: «اگر حاجت تو در دست من بود آن را برايت برآورده مى‌‏ساختم.» خداوند عزيز و جليل به او وحى كرد كه: «اى موسى! اگر آن‌قدر سجده كند تا گردنش قطع شود، او را نخواهم پذيرفت مگر آنكه دست از كارهاى زشتش برداشته به چيزهايى كه من آن را دوست دارم، روى نمايد.» در روايت ديگر آمده‌است: «حضرت موسى(عليه‌السّلام) بر سر راهش مردى را ديد كه گريه مى‏‌كند، رفت و برگشت، ديد هنوز گريه مى‌كند، گفت: «خدايا بنده‌‏ات از ترس تو است كه اشك مى‌‏ريزد.» خداوند متعال فرمود: «اى موسى! اگر اين فرد آن‌قدر گريه كند تا مغز سرش به همراه اشك چشمش خارج شود تا وقتى كه دنيا را دوست دارد، او را نخواهم آمرزيد.» 📚منبع عدةالداعی، ابن فهد حلی .

. ✅ خود را کوچک بشمار در روايت آمده: «عابدى هفتاد سال خدا را بندگى كرد، روزها را روزه و شبها را به نماز مى‌‏ايستاد، آن‌گاه حاجتى از خداوند متعال طلب نمود ولى روا نگرديد، رو به خود كرد و گفت: اشكال از خود تو است، چون اگر در تو خيرى مى‌‏بود، حاجتت روا مى‌‏شد. در اين هنگام خداوند متعال فرشته‌‏اى براى او فرستاد و گفت: «اى فرزند آدم! اين يك لحظه‏‌اى كه خودت را كوچك شمردى، از تمامى عبادت‌هاى گذشته‌‏ات بهتر است.» از امام باقر(عليه‌السّلام) روايت‌است كه فرمود: «خداوند متعال بر حضرت موسى(عليه‌السّلام) وحى فرستاد كه: «آيا مى‏‌دانى چرا تو را براى سخن خود انتخاب كردم نه ديگران را؟» گفت: نه، اى پروردگار من! فرمود: «اى موسى، من بندگانم را زير و رو كردم، ولى كسى را نيافتم كه در برابر من از تو خاضع‌‏تر باشد، چون تو هر گاه نماز مى‌گزارى، چهره‏‌ات را نيز بر خاك قرار مى‏‌دهى.» در روايت ديگر آمده‌است كه: «من بندگانم را زير و رو كردم ولى كسى را نيافتم كه در برابر من از تو خاضع‌‏تر باشد، به همين خاطر دوست دارم كه از ميان مخلوقاتم، مقام تو را برتر گردانم.» 📚منبع عدةالداعی، ابن فهد حلی #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه .