سرنوشت دنيا و دنياپرستان #نهج_البلاغه ▫️دَارُ حَرَب وَ سَلَب، وَ نَهْب وَ عَطَب. أَهْلُهَا عَلَى سَاق وَ سِيَاق وَ لَحَاق وَ فِرَاق 🟤دنيا سراى غارت و دزدى و ربودن (اموال و مقامات يکديگر) و تباه شدن و هلاکت است و اهل آن پيوسته آماده حال حرکت (به سوى مرگ) و پيوستن (به پيشينيان) و جدايى (از دوستان و عزيزان) هستند. ✍ دنيا گاه تمام هستى انسان را مى برد و گاه بخشى از آن را و گاه گروهى از غارتگران به عناوين مختلف بر سر کار مى آيند و اموال گروههايى از مردم را به غارت مى برند.آرى، به راستى دنيا ـ اگر خوب دقت کنيم ـ ميدان کارزارى است که غارتگران در آن به جان هم افتاده اند و غارت در اشکال مختلف آن صورت مى گيرد و سرانجامش «عطب» يعنى هلاکت و نابودى است و اينها همه در حالى است که همه انسانها در آستانه سفر، به جهان ديگر قرار دارند و کسى از فرداى خود با خبر نيست. 📚#خطبه_191