#جولیا_پطرُس هنرمند #مسیحی لبنانی حامی مقاومت به تازگی گفته:
قدس پایتخت ابدی #فلسطین
خانه من اینجاست
زمین من اینجاست
آن دریا، خشکی و رود مال ماست
به همین مناسبت متنی رو که آقای داودآبادی یکی دوماه پیش راجع به ایشون نوشتند و به دلم نشست رو تقدیم می کنم.👇💐
#گزیده_ی_خبرها👇👇👇
http://eitaa.com/joinchat/1752760323C3dffc8e554
@gozideyekhabarha
کانال گزیده ی خبرها
#جولیا_پطرُس هنرمند #مسیحی لبنانی حامی مقاومت به تازگی گفته: قدس پایتخت ابدی #فلسطین خانه من اینجاس
به اندازه #جولیا_پطرُس غیرت داشته باشید!
تابستان داغ سال 2006 میلادی (1385)، اسرائیل به لبنان حمله کرد و پس از 33 روز بمباران وحشیانه خانه و کاشانه مردم، سرانجام مجبور به پذیرش شکست شد.
در آن جنگ وحشتناک، حدود 1500 نفر از مردم غیرنظامی و بی گناه لبنان بر اثر بمبها و موشکهای ساخت آمریکا، توسط ارتش #اسرائیل کشته شدند.
"جولیا پطرُس" (Julia Boutros) خواننده لبنانی متولد 1347 که در لبنان و جهان عرب محبوبیت و شهرت بسیاری دارد، آلبومی و کلیپی با عنوان "احبّائی" تولید کرد.
آلبوم احبائی به سرعت در جهان عرب فراگیر شد که حاصل آن فروش 3 میلیون دلاری بود.
خانم جولیا پطرُس #مسیحی که نه #شیعه است، نه حزب اللهی، نه چادری و محجّبه است و نه فامیل سیدحسن نصرالله و ... و حتّی یک نفر از بستگانش در جنگ 33 روزه هیچ آسیبی ندیده بود، اقدامی بسیار غیرتمندانه و شرافتمندانه کرد.
همه 3 میلیون دلار حاصل فروش آلبوم خود را، شخصا، به خانواده های بیش از 1500 لبنانی از هر دین و مذهب و طایفه، که زیر بمباران وحشیانه اسرائیل کشته شده بودند، تقسیم و تقدیم کرد.
او با این کار، اعتراض خود را به دشمنان کشورش و وفاداری اش را به هموطنانش اعلام کرد.
این کار زیبا، نام جولیا پطرُس را در تاریخ لبنان جاودانه ساخت.
دو سه هفته گذشته، به بهانه گران شدن بنزین، حوادث تلخی در گوشه و کنار کشور رخ داد. تلخ تر این که متاسّفانه در این حوادث، عدّه ای قربانی شدند و جان خود را از دست دادند.
چه بچّه هایی که یتیم شدند و چه پدر و مادرهایی که داغ فرزند دیدند.
اینکه چه تعداد بودند و چرا و در کدام طرف و به چه علت، جای خود دارد، ولی بحث من یک چیز مهم است.
جولیا پطرُس لبنانی مسیحی با آن حرکت خود، با هموطنان داغدارش که عزیزان خود را از دست داده بودند، ابراز وفاداری و همدردی کرد.
طی روزهای اخیر، دو بیانیه متفاوت ولی در یک راستا منتشر شد. یکی از طرف اصلاح طلبان و دیگری از طرف هنرمندان.
با محتوا و لحن بیانیه هیچ کاری ندارم ولی فقط یک سوال دارم:
حضرات هنرمندان ارزشمند که سرمایه ایران هستید؛ چه کارگردان و چه هنرپیشه!
آیا حاضرید برای ابراز همدردی با قربانیان حوادث اخیر، درآمد و مُزد فقط یک کار آینده خود را، از یک هزار تومان گرفته تا یک میلیارد تومان را به خانواده کشته شدگانی که چه بسا نان آور خانواده شان بودند، تقدیم کنید؟
آقایان اصلاح طلب که 40 سال سوار بر اسب مراد تاختید و هرآنچه خواستید برداشتید، و تا توانستید به نام نظام و انقلاب و مصلحت مرتکب شدید آنچه را که امروز به گردن دیگران می اندازید! و هر آنچه این روزها می کشیم، نتیجه آرمانها و عملکرد و تدبیر و امید و اصلاحات شماست!
آیا حاضرید یک درصد از سهم و سود و دارایی صدها بلکه هزاران میلیاردی شرکت ها، کارخانه ها، خانه ها، رانت ها، اموال و ... خود را که پنهان و آشکار دارید، تقدیم خانواده های قربانیان کنید؟!
پس چه کسی باید به این قربانیان، بهای فدا شدنشان را بپردازد؟
مگر شما داعیه دار آنان نشده اید؟
مگر شما برای آنان یقه نمی درانید؟
خارج نشینان از رجوی گرفته تا پهلوی و بهائیان شبکه های من و تو و بی.بی.سی و ووآ نیوز، اصلا ایرانی حساب نمی شوند که.
خائنین بالفطره اگر شب را در آغوش دشمنان ایران صبح نکنند، دق می کنند.
آنان موج سوارانی هستند لاف زن که همین الان در کاباره ها و دانسینگها به کیف خود مشغولند و ذره ای برای آنان که در این حوادث قربانی شدند ارزش قائل نیستند و اگر عربده می کشند و مثلا دل می سوزانند، برای رسیدن به اهداف پلید خودشان علیه تمامیت ایران است.
شما چه می کنید؟
شما که داخل وطن هستید و مثل من و ما، و آنان که در خیابان آمدند، یکی این طرفی، یکی آن طرفی، دغدغه و داعیه وطن دارید.
اگر ذره ای نسبت به کشور خود وفادار هستید
اگر واقعا دلتان برای آسیب دیدگان حوادث اخیر می سوزد
اگر می خواهید با خانواده های قربانیان همدردی کنید
آیا همچون جولیا پطرُس، نسبت به کشور و هموطنان خود غیرت دارید؟ و دغدغه آنان برایتان مهم است؟
نگفتم که مثل قربانیان، جانتان را بدهید.
نگفتم که خود و عزیزانتان بیایید وسط خیابان سینه سپر کنید و گلوله بخورید.
نگفتم که چشمانتان را بدهید و تا ابد دنیا را سیاه ببینید.
نگفتم که قطع نخاع شوید و باقی عمر خود را روی ویلچر بگذرانید.
نگفتم که شیمیایی شوید تا باقی عمر خود را با ماسک و اکسیژن عاریتی بگذرانید.
نگفتم که بسوزید!
نگفتم که همه دارایی و خانه های میلیاردی در شمال شهر و ماشینهای لوکستان را بدهید.
فقط یک درصد از هرچه دارید!
نه. خیلی زیاد گفتم.
یک هزارم درصد!
سالها پیش، برای دفاع از این مملکت، بیش از 200 هزار جوان و پیر و زن و بچّه فدا شدند.
نشان دهید شما حاضرید برای وطن، از چه چیزی بگذرید. ولو اندک؟!
بسم الله
حمید داودآبادی
آذر 1398
⏳بدون توقف
#گزیده_ی_خبرها👇👇👇
@gozideyekhabarha