👓 این طلبه واگعیه یا کیکه؟! خطری برای #طلاب! مشهور شدن بخاطر #متفاوت بودن! 🔹 شاید شما هم در هفته‌های اخیر ماجرای پسر آذری زبانی که با یک جمله ((واگعیه یا کیکه؟)) مشهور شد را شنیده باشید! سالهای قبل هم پسر کوچک شمالی با جمله #کچلیک مدتی روی بورس بود و هنوز هم در فضای مجازی چهره مشهوری به حساب می‌آید. ❗️این مسئله به خودی خود مسئله نسبتا خطرناکی است که در فضای رسانه‌ای امروز صرفا بخاطر متفاوت بودن عده ای مشهور و وایرال شوند، اما خطر برای #طلاب و سازمان دین از جهاتی جدی تر است و آن این است‌ که طلاب هم از همین قضیه استفاده کنند! 🔹 یعنی طلبه‌ای بخاطر قیافه گوگولی و مهربون و با حرفهای عشقولانه، طلبه دیگری با نانچیکو و حرکات رزمی، طلبه دیگری با بدنسازی و فیگور، طلبه دیگری سوار بر خر!، طلبه دیگری به صرف قیافه و لحن خاص و... همینطور در فضای مجازی مشهور شوند و بخاطر لباس و انتساب به دین مرجعیت اجتماعی روحانیت را نیز به سمت خود متوجه کنند! و این در شرایطی است که همیشه مرجعیت روحانیت، صرفا بخاطر #تقوا و #علمیت بوده ولی امروز بجای طلاب واگعی، طلاب #کیک با شگردهای رسانه‌ای مشهور و بزرگ می‌شوند! حوزه که به فکر نیست، ولی باید مردم را آگاه کرد که دین واگعی است و با سایر مقولات طنز و سرگرمی تفاوت جدی دارد! ابدیت خود را به طلبه کیک گره نزنید! حوزه توییت 🆔 @h_falahati

⁉️ فاصله بین امام خمینی(ره) و سایر علما را چگونه تعبیر کنیم؟ فاصله‌ زمین و آسمان بگوییم؟! فاصله‌ بین انسان‌های معمولی با پیغمبران بگوییم؟! 🎙 امام خامنه ای: 🔸 یادم می‌آید در گذشته‌ها، در دلم به دو نفر از علما افتخار می‌کردم. یکی #سید_مرتضی بود...چون در دنیای اسلام، تنها مذاهب رسمی، همین مذاهب اربعه‌ اهل تسنّن بود؛ نقل شده که این بزرگوار گفته بود: «هشتادهزار دینار از مال خودم می‌دهم، برای اینکه شیعه را هم رسمی کنند». این، قدم بسیار بزرگی بود که البته عملی نشد. آنها قیمت را بالا برده بودند و ایشان هم نتوانسته بود بدهد و این کار، انجام نگرفت. من همیشه در دلم، به این مرد که این‌گونه #بلند_اندیش بوده که می‌خواسته شیعه را به رسمیت برساند، افتخار می‌کردم و از جوانی، در قلبم هیجانی نسبت به او داشتم. 🔹 یکی هم مرحوم علی‌ بن‌ موسی‌ بن‌ جعفر #ابن‌_طاووس‌_حلی (رضوان الله علیه) بود. ایشان در یکی از کتاب‌هایش می‌نویسد: «مردی از بنی‌هاشم و آل علی، قبل از قیام قائم، به حکومت خواهد رسید. من، از جهات مختلف که به خودم نگاه می‌کنم، می‌بینم آن شخص، باید من باشم». ابن‌طاووس یک #زاهد است. کسانی‌که ابن‌طاووس را می‌شناسند، می‌دانند که ابن‌طاووس مظهر زهد است و کسی است که با همه‌ فقاهت عالی‌ که داشته، از ترس خدا و به‌خاطر #تقوا، فتوا نمی‌داده است. این مرد که چهره و وجهه‌ او در بین علمای ما، وجهه‌ زهد و تقوا و تعبّد و محو شدن در وظیفه‌ شرعی است، اهل دنیا نبوده است. اما همین آدم، که این‌گونه فانی فی‌الله و اهل عبادت است، می‌گوید: «به نظرم می‌رسد آن‌کسی‌که باید به این مقام دست پیدا کند -مقام حکومت شیعه و اسلام- قاعدتاً باید من باشم». یعنی خودش را برای این قضیه آماده می‌کرد. من همیشه افتخار می‌کردم که فکر یک عالم، این‌گونه بیرون از آفاق مدرسه و کتاب سیر کند و در این عوالم باشد. معیارهای ما اینها بود. 🗓در تاریخ اسلام و علمای شیعه، وقتی آدم‌هایی را در این حد می‌دیدیم که چنین فکر و آرزویی را در سرشان می‌گذراندند، به آنها افتخار می‌کردیم. 📍 حال شما اینها را با امام(ره) مقایسه کنید. این فاصله را، فاصله‌ زمین و آسمان بگوییم؟! فاصله‌ بین انسان‌های معمولی با پیغمبران بگوییم؟! این فاصله را چگونه تعبیر کنیم؟ اصلاً این فاصله‌ معنوی بین امام و سایر علما را چگونه می‌شود ترسیم کرد و چه کسی را می‌شود در این زمینه‌ها با امام مقایسه کرد؟! 🔸 اصلاً شخصیت امام یک چیز عجیب و واقعاً استثنایی است. نه پیش از او چنین کسی آمده و نه گمان می‌کنم بعد از او، چنین کسی بتواند بیاید، یا تا آن حدود پرواز کند. مثل او که هیچ؛ تا آن حدود هم کسی نمی‌تواند پرواز کند. شخصیت امام، چنین شخصیتی است. (۱۳۷۲/۰۲/۲۷) 📕کتاب "عبد صالح خدا"، نشر صهبا، ص ۹۹ #شخصیت_امام_خمینی (ره) #منظومه_رهبری 🆔 @h_falahati