یکی از بهترین نعمت هایی که پرودرگار عالم بهم عنایت کرده، بهرمندی از اساتیدی است که هم مهدی هستند و هم هادی، هم نذیر هستند و هم بشیر ... 12 سال پیش هنگامی که می خواستم ازدواج کنم در بین اساتیدم عزیزانی بهتر از این دو عزیز پیدا نکردم، حضرت #استاد_پناهنده حفظه الله و حضرت #استاد_ترابی رضوان الله تعالی علیه. ایشان وکیل حقیر شدند و آیت الله پناهنده وکیل همسرم، از آن روز به بعد جنس ارتباط ما با این دو عزیز متفاوت شد، هر از گاهی توفیق می شد به منزلشان دعوت می شدیم و اذن حضور می دادند، نفس کشیدن و نشستن کنارشان افتخاری بود و البته بسیار دلچسب... استاد ترابی بسیار با سواد و فاضل، بسیار متواضع و خاکی، بسیار ولایی و انقلابی بودند؛ وقتی در معیت شان بودم چقدر حس خوب و شیرینی داشتم، چقدر کنارشان آرام می شدم، اما امروز چقدر برایم تلخ و سخت بود، دائما چهره همیشه متبسم و صدا و لهجه شهر رضائی شیرینش توی ذهنم تکرار می شد. (حسن جاااان چطورن؟!) (آقا چطورن؟!) استاد! حال دلم خوب نیست، دلتنگ و خسته، خسته از خودم، خسته از نفسم، خسته از این دنیای بی رحم و باز دلم آغوش پر مهر پدرانه ات را می خواهد، باز نیاز به دعای پر خیرتان دارم، استاد به یاد سفرهای زیارتی که همیشه دعایم می کردید، اینبار هم پیش سلطان یادی از این مور بفرمایید... دیدار به قیامت... (هدیه نثار این شیدای امیرالمومنین علیه السلام، صلواتی عنایت بفرمایید🌹) @h_shafiei