وظیفه حکومت تامین امنیت نیست 🔸اقتصادی که توسط "همبافته سرمایه‌داری فاجعه محور" ایجاد می‌شد، وظیفه‌اش برپایی و اداره خصوصی‌سازی شده دولتی امنیتی در داخل و خارج از کشور بود. این ابتکار فراگیر چنان محرک اقتصادی نیرومندی بود که کساد و رکود ناشی از افول جهانی‌سازی و ترکیدن حباب شرکت‌های الکترونیکیِ دات‌کام را برطرف کرد و باعث رونق دوباره اقتصاد شد. درست همان‌طور که اینترنت، حبابِ شرکت‌های دات‌کام را آفرید، یازده سپتامبر هم موجب بروز حباب "سرمایه‌داری فاجعه‌محور" شد. 🔸تا آن هنگام بازار از زائده‌های دولت ده‌ها سال شکم‌چرانی کرده بود و حالا می‌خواست هسته اصلی آن را هم ببلعد. سال ۲۰۰۶ با تاسیس "دفتر تسهیل سرمایه‌گذاری در امور دفاعی" در پنتاگون به این امر رسمیت بخشیده شد. 🔸 دیگر وظیفه حکومت تامین امنیت نیست بلکه خرید امنیت به قیمت بازار تعریف شده است. دفتر مزبور اداره‌ای کاملا عملیاتی ست که مستمرا اطلاعات امنیتی را به سرمایه‌داران ریسک‌پذیر که از ارتباطات سیاسی بهره‌مندند می‌رساند. 🔸این سرمایه‌داران به نوبه خود برای تاسیس موسساتی کوچک با هدف عرضه خدمات جدید نگهبانی_ پلیسی و سازمان‌های وابسته به دنبال فعالانی در بخش خصوصی می‌گشتند. نقش دولت گرد آوردن وجوه لازم برای ایجاد بازار جدید جنگ و سپس خریدن بهترین محصولات از آن بازار مکاره محدود می‌شود. 🔸یعنی سیاستمداران تقاضا را ایجاد می‌کنند و بخش خصوصی همه امکانات را تامین می‌کند و این اقتصادی بالنده در حوزه امنیت داخلی و جنگ‌افروزیِ قرن بیست و یکم است که با دلارهای مالیات‌دهندگان کاملا بیمه شده است. 🔸صدها سیاستمدار و مدیر دولتی برای کار کردن در صنعت بالنده امنیتی که خود به ایجادش کمک کرده بودند، شغل دولتی را را ترک کردند و به وارد بازار جدید همبافته‌ی سرمایه‌داری شدند. اصل اساسی مقبول همه این بود که: "امنیت کشور به قدری مهم است که نمی‌شود آن را به دولت سپرد" #دکترین_شوک ۱۳۴ @haad1442

صادراتی که پولش به کشور برنگردد دیگر اسمش صادرات نیست غارت است. حسین زمانی میقان #توییت حکمران؛ روایت عمیق سیاست و اقتصاد @HokmranOnline

آیت‌الله اتاق! اینها قبلا سعی می‌کردند فتوا بگیرند، الان خودشان فتوا صادر می‌کنند. @syjebraily

❤️ بشنوید | صوت کامل بیانات صبح امروز رهبر انقلاب به مناسبت پنجمین سالگرد شهادت شهید حاج قاسم سلیمانی. ۱۴۰۳/۱۰/۱۲ 🎧 از طریق یکی از سکوهای زیر بشنوید: 📥 castbox | shenoto | سایت

بیانات در مراسم پنجمین سالگرد شهادت سپهبد حاج قاسم سلیمانی ۱۴۰۳/۱۰/۱۲ https://eitaa.com/bayanatvoicetext

هر مبادله‌ای اعتبار و مشروعیت خود را از دولت می‌گیرد و در مبادلۀ ارز نه تنها منافع خریدار و فروشنده، بلکه "حقوق تمام مردم ایران" تحت تاثیر قرار می‌گیرد. لذا ارز یک کالای خصوصی و مشهود (Tangible Properties) نیست و منطقی است که دولت در قیمت گذاری آن ورود کند. 🔸کانال رسمی دکتر حسین صمصامی همه جهت تحقق اقتصاداسلامی رسانه باشیم. https://eitaa.com/joinchat/1802830600C66b40c86de

جنگی پایدار، پرسود و خصوصی 🔸هر یک از خصوصیات و ابعاد جنگ با تروریسم پس از یازده سپتامبر از تعریف دشمن گرفته تا مقررات درگیر شدن و ابعاد فزاینده آن با این کارکرد تعیین و تعریف شده است که سودآوری آن جنگ کذایی را بیشینه و ماندگاریِ هر چه طولانی‌تر چنین بازاری را تعیین کند. 🔸 وزارت امنیت کشور به عنوان بازوی جدید دولت خلق شد که نماد کامل برون‌سپاریِ دولت است. معاون وزارت خانه توضیح داد که: "ما چیزی درست نمی‌کنیم. اگر صنعت آن را درست نکند، ما چیزی در اختیار نخواهیم داشت." 🔸قانون تاسیس وزارت امنیت کشور می‌گوید: "تروریست‌های امروزی می‌توانند به هر مکان، در هر زمان و عملا با هر سلاحی ضربه بزنند" برای اینکه تهدیدی در خورِ واکنش کامل شناخته شود، اثبات واقعی بودن آن تهدید ضرورتی ندارد. 🔸در مدتی کوتاه ساختمان‌های خاکستری حومه واشنگتن‌دی‌سی گُله به گُله شرکت‌های امنیتی تازه تاسیس را که مثل قارچ می‌روییدند، در خود جای دادند. این شرکت‌ها با شتاب سرهم‌بندی شده بودند و وقتی هنوز لوازم اداری‌شان تحویل نشده بود، جریان پول به آنها سرازیر می‌شد. دولت هم نقش سرمایه‌دار ریسک‌پذیر و پرریخت و پاش و سرخوش را داشت. 🔸در سال ۲۰۰۱ تنها دو موسسه کارچاق‌کن در زمینه مسائل امنیتی از این نوع وجود داشت اما در نیمه ۲۰۰۶ تعداد این موسسات به ۵۴۳ رسید. 🔸از نگاه نظامی چنین خصوصیات نامعین و بی‌شکلی "جنگ با تروریسم" را جنگی بی‌پیروزی می‌کند ولی آن را از منظر اقتصادی امری بی‌رقیب می‌سازد. جنگی همچون تجهیزات ثابت و دائمی که در بنای اقتصادی نوین جهانی به کار گرفته می‌شود. 🔸عنوان این جنگ ردیف بودجه بی‌پایان از دلارهای مالیاتی به خود اختصاص داد که از قیف *نهادهای مختلف به شرکت‌های خصوصی* سرازیر می‌شد. از قیف پنتاگون مبلغ ۲۷۰ میلیارد دلار در سال، از قیف آژانس‌های اطلاعاتی ایالات متحده ۴۲ میلیارد دلار در سال، بیش از دو برابر سال ۱۹۹۵ و از قیف نهاد نورسیده "وزارت امنیت کشور" مبلغ ۱۳۰ میلیارد دلار بین ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۶ به نهادهای خصوصی سرریز شد. 🔸 پیش از آن چنین حجم پولی در اقتصاد گردش نداشت. این مبلغ حتی بیش از تولید ناخالص داخلی شیلی یا جمهوری چک بود. دولت بوش در سال ۲۰۰۳ مبلغ ۳۲۷ میلیارد دلار هزینه پیمان‌های واگذار شده به بخش خصوصی کرد. تقریبا ۴۰ درصد از هر دلاری که اختیار خرج آن را داشت. #دکترین_شوک ۱۳۵ @haad1442

وقت شهيدان راجع به همديگه سخن می‌گویند #شهید_القدس #حاج_قاسم #السنوار @monem_ps

جمعه ۱۴ دی ساعت ۱۴ تالار تفاهم @syjebraily

آقای روحانی در سال‌های آخر ریاست جمهوری خود، به خوبی دریافته بود که الیگارشی حاکم بر اقتصاد ایران، هم دست به احتکار ارز می‌زند و هم برای آن قیمت‌گذاری می‌کند. این ایام که رئیس اتاق بازرگانی درباره نرخ ارز فتوا صادر می‌کند، فتوای حضرت امام خمینی(ره) می‌تواند تکلیف را روشن سازد. @syjebraily

بخشی از دقایق پایانی جلسه آخر دوره مطالعاتی کتاب #فریب_بزرگ (ششم دیماه) با تدریس پرفسور مسعود درخشان: 00:00 دولت در بحران است 00:55 چرا در زمان دولت شهید رئیسی تحول بزرگی در اقتصاد کشور رخ نداد؟ 01:30 جنگ با بانک آینده یا استکبار جهانی! 02:12 راه حل بحران بانکی در ایران 03:10 سوال در مورد ماهیت بورس ها 05:30 سوال در مورد سرمایه گذاری خارجی 06:30 همه عاشقند 06:45 ما هم عاشقیم 💠 @profderakhshan

ناامیدی از برخی ساختارها و مکانیزم های غلط، خود یک مقدمه است برای اصلاح؛ برای شکل گیری یک طرح نو؛ برای طرح یک ایده نو! باید دید این ایده کدام است. ناامیدی حتماً تهدید است. امروز سیاست ها و ساختارهای رسمی چیز جز ناامیدی به جامعه تزریق نمی کنند. در عرصه عمومی هم حرکت دلگرم کننده ای وجود ندارد که بتوان به آن امید و دل بست. این ناامیدی بیش از آنکه برگرفته از روایت باشد، برگرفته از واقعیت است. اینکه برخی این را ناشی از رسانه و فضای مجازی می دانند شاید هنوز به عمق فاجعه پی نبردند. این ناامیدی حتماً برای آینده نظام سیاسی و جامعه و این کشور تهدید است. چاره کار چیست؟ امید یک آمپول نیست که بتوان آن را تزریق کرد. مقصود از اصطلاح تزریق امید، یعنی در عرصه میدان اقدامات و تغییر و تحولات و مجموعه تحرکاتی باید بوجود بیاید تا جامعه یا حداقل بخش هایی از جامعه امیدوار شده و خود پای کار آن حرکت بیایند. حرکت بدون مردم هم به جایی نمی رسد. اینکه برخی مدام می خواهند با شعارها و صرفاً وعده ها امید ایجاد کنند، این امکان پذیر نیست. باید حرکت عمومی ایجاد شود. نظیر نهضت امام عزیز در دهه 40 و 50 که برخی نخبگان دانشگاهی و حوزوی و اقشار مختلف اعم از بازاری و کارمند و کارگر و معلم و دانشجو و دانش آموز، پای کار آمدند. چون هدف مشخص بود. مسئولان و دلسوزان نظام اسلامی باید به ضرورت این حرکت پی ببرند. بدون ایجاد تغییر و اصلاحات درون نظام و بدون ایجاد حرکت عمومی در نهضت، امیدواری باز نمی گردد. همه موظفند برای تغییر و تحول و رفع بحران ها و مسائل اساسی کشور اقدام کنند. با این دست فرمان نمی شود به تغییر و تحول امید داشت. ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3