#آیت_الله_مصباح_یزدی خداوند بنده‌هایی دارد که هر چه می‌گویند، به خدا ارتباطش می‌دهند. برای مثال خوردنی پیدا می‌شود، می‌گویند: خدا عجب غذای خوبی آفریده... هوا خنک باشد، می‌گویند: حکمت خدا این بوده که حالا هوا سرد شود. هوا گرم شود، می‌گویند: خدا هوا را گرم کرده تا میوه‌ها برسد. نعمتی به آن‌ها برسد، می‌گویند: الحمدلله خدا این نعمت را داده. نعمت از دست‌شان برود، می‌گویند: انالله وانا الیه راجعون، هر چه خدا صلاح بداند. من بعضی از این افراد را دیده‌ام. مرحوم حاج اسماعیل دولابی این‌گونه بود. با دوستان درباره مسائل مختلف اقتصادی، سیاسی، قصه‌ها، تاریخ و... وارد بحث می‌شد، اما همین که نوبت به او می‌رسید، همان قضیه را به خدا ربط می‌داد. نمی‌شد درباره مسئله‌ای صحبت شود و ایشان آن را به خدا ربط ندهد. البته او یکباره این طور نشده بود. سال‌ها شاگردی مرحوم آقای شاه‌آبادی و مرحوم آقای انصاری همدانی را کرده بود و این مسئله ملکه‌اش شده بود ... این‌که انسان تمرین کند که آن‌چه می‌داند #در_مقام_عمل فراموش نکند، هنر دیگری است و تمرین دیگری می‌خواهد. باید انسان روی این کار کند، تا این ملکه را پیدا کند.