باسلام 🤴نقل می‌کنند که شاه عباس وقتی میدان نقش جهان را می‌ساخت، دم دمای غروب خودش می‌رفت و مزد کارگران را می‌داد. 👷کارگران هم برای دیدن شاه و هم برای گرفتن پول صف می‌کشیدند و خوشحال و قبراق مدت‌ها در صف می‌ماندند تا از دست شاه پول بگیرند. 🔸در این میان عده‌ای بودند که کار نکرده بودند و روی خاک غلت می‌زدند و لباس‌های خود را خاکی می‌کردند و در صف می‌ایستادند تا بدون زحمت کشیدن حقوق دریافت کنند. 🔹وقتی نوبت به آنان می‌رسید، سَر کارگرانِ عصبانی که کار نکرده‌ها را خوب می‌شناختند، به پادشاه ندا می‌دادند و کارگران خاک‌مالی‌شده را با فحش و بد و بی‌راه بیرون می‌انداختند. اما شاه عباس آن‌ها را صدا می‌زد و به آن‌ها نیز دستمزد می‌داد و می‌گفت: من پادشاهم و در شان من نیست که اینان را نا امید برگردانم! ◽️«یا صاحب الزمان!» ◾️مدت‌هاست در بساط شما خودم را خاک‌ مالی کرده‌ام! 🔸گاهی در نیمه‌ی شعبان، 🔹گاهی جمعه‌ها، 🔸گاهی در زیارت و گاهی در قنوت نماز، دعای‌تان کرده‌ام! ◾️می‌دانم این کارها، کار نیست و خودم می‌دانم کاری نکرده‌ام ولی خوب یاد گرفته‌ام خودم را خاک مالی کنم و در صف، منتظر بمانم تا دستمزد دریافت کنم. 🔅ای پادشاهِ مُلکِ وجود! 🔹این دست‌های نیازمند، 🔸این چشم‌های منتظر، 🔹این نگاه‌های پرتوقع، 🔸گدای یک نگاه شمایند! 🔹یک نگاه! 🔸از همان نگاه‌ها که به کارکرده‌های با اخلاص‌تان مِي كنيد! #نویسنده_گمنام