[ حدیث دل ]
گاهى عصر هاى پاييزى؛ صدايم كن! در آغوشم بگير؛ پتويى را روى شانه هايمان بندار؛ فنجانى چاى داغ به دستم
عصر ها را باید
به دور از قیل و قال کوچه و خیابان
گوشه ی دنجی
بایک فنجان چای
که پهلویش
#تو باشی
سپری کرد ...
#فریبرز_مقدسی
#برای_آنکه_خودش_میداند
#حدیث_دل 🍂
[ حدیث دل ]
#پنجشنبه ها ...!!
حول محور نبودنت
بُغضی چنبره زده در گلو
مرا به مسلخ دلتنگی می کشاند
و آرام و بی صدا
جانم را می ستاند ...
کاش میشد؛
روی واژه به واژهی،
دیوانِ نبودنها،
خط بطلان کشید !
#فریبرز_مقدسی
#حدیث_دل 🍂