مثل کوهی روبروی هر چه ظلمت ایستاد خالصانه، صادقانه، مردِ خدمت ایستاد افتخارش خادمیِ حضرت سلطان طوس با شعار یا رضا او رأس دولت ایستاد التیام درد مردم شد تمام غصه اش حلّ سیلِ درد و غمها داشت زحمت، ایستاد مردمش را بر ریاست، صندلی ترجیح داد این بیابان آن دِهستان پای ملّت ایستاد در مصافِ انتقادِ دشمنان و دوستان خم به ابرویش نیامد پشت اُمّت ایستاد آبرویش را برای اعتقادش خرج کرد پای حرفش پای دردش کرد همّت، ایستاد بی توقّع، با صداقت، عاشقانه کار کرد پای رهبر پای کشور اوج عزّت ایستاد مزد زحمت را گرفت از دست مولایش رضا روز خدمت در حرم در خونِ غیرت ایستاد #وحیدقاسمیان #شهید_ابراهیم_رییسی #شهید_خدمت @hadithashk

روزگاری مردی از جنس خدا مردی از نسل علیِ مرتضی پا در این دهر پر از بلوا گذاشت چهره‌ای نورانی و پُرخنده داشت از طفولیت دلی سرزنده داشت باطنی از نور حق تابنده داشت تاج سر بود و به هر دل جای داشت زندگی‌اش را به‌پای دین گذاشت گفته‌هایش بی‌بدیل و ناب بود بهر حفظ مردمش بی‌تاب بود سینه‌اش آکنده از آلام بود آرزویش عزّت اسلام بود با درایت بود و الحق باخدا مقتدر بود و به دور از ادعا آمد و با همّت ربّانی اش دلربا شد با رخ نورانی‌اش وصف او تا هرکجا اعجاز کرد چشم هر جویای حق را باز کرد خانه‌اش چون معبد شاهان نبود زرق و برق دنیوی در آن نبود بی مَثَل بود و نظیرش هم نبود ذرّه‌ای وابسته‌ی عالم نبود گرچه دائم بر لبانش خنده بود همچو تیغی گفته‌اش بُرّنده بود پاک بود و خالی از ناخالصی شیر بود و خالی از دلواپسی آگه و سرزنده و بیدار بود دشمن هوشیار استکبار بود او امین مردم و دلسوز بود زاهد شب بود و شیر روز بود حق چنان رعنا و پاکش کرده بود عالمی را سینه چاکش کرده بود خالصانه آبرویش را گذاشت باغبان بود و هزاران لاله داشت لاله‌هایش عاشقش مستانه وار بهر جان دادن برایش بی‌قرار ابلهان ناگه که حمله‌ور شدند لاله‌های باغ او پرپر شدند لاله‌ها پرپر شدند و باغبان خونِ دل خورد از شعار این و آن الغَرَض در نیمه‌ی خرداد ماه بزم ما شد خانه‌ی هجران و آه حق به روی مرد حق در باز کرد با ضمیری مطمئن پرواز کرد مرد حق رفت و عزادارش شدیم خال لب رفت و گرفتارش شدیم تا خمینی عارفانه دیده بست کثرتی از عهد و پیمان‌ها شکست عدّه‌ای آهنگ اهریمن زدند طعنه‌ها بر رهبر میهن زدند دین‌فروشان ظاهراً با دین شدند مدعی مکتب و آیین شدند عالمان بی‌عمل عامل شدند ظاهراً یک خادم قابل شدند ساده‌لوحان عارف و عابد شدند یک‌شبه صاحب دل و زاهد شدند الغَرَض دانی هم‌اکنون درد چیست؟ فرقِ بین مرد و یک نامرد چیست؟ ضعف ما همره نبودن با ولی ست مشکل ما غفلت از حرف علی ست تا علی داری سری و سروری سر مکن خم پیش پای اشعری تا علی داری، چه باکی از ضرر با علی تو در امانی از شرر با علی باش و مشو از او جدا تا ظهور نور مصباح الهدی #وحیدقاسمیان #امام_خمینی #قیام_١۵_خرداد @hadithashk

من شیعه شدم رها ز هر قید در دام محبتت شدم صید حیدر به خدا نمی فــروشم یک لحظه ی روضه ات به صد عید ◾ آغشته بهارمان به عطر یاس است ای شیعه دل صاحبمان حساس است حرمت بگُذارید اگر حیدر را عیدی همه با پسرش عباس است ◾ هر سال منم عبد عطایت حیدر خوشبخت شدم ذیل دعایت حیدر نوروز که قابلی ندارد مولا صد عید، الهی به فدایت حیدر ◾ بر شیعه و محب ولایت مبرهن است محدوده شعور و ارادت معین است غافل مشو ز اصل خوشی ها که عیدمان با روضه های حضرت حیدر مزیّن است #دو_بیتی #شبهای_قدر #سال_جدید #وحیدقاسمیان @hadithashk

در خاطره ها مانده ولی می گویم روزی که عدو خباثتش را رو کرد روزی که گواه حرف مان تاریخ است دشمن همه ی حماقتش را رو کرد آن روز تراب تشنه ی خرمشهر می دید به کام دشمنان کارون را او لشکری از فدایی و خون می خواست تا حفظ کند هر وجب از هامون را ما پای امام و عزت و اندیشه از پا ننشستیم و فقط خون دادیم تا تیشه نساید به پر این ریشه صد باغ گلِ عاشق و مجنون دادیم تا رعشه به عرشه ی عدو اندازیم غسل از یمِ خفتگانِ در خون کردیم فهمیده و نوجوان فراوان دادیم تا دشمن دون ز خانه بیرون کردیم امروز اگر مانده به جا این میهن از معجزه ی جوشش آن غیرت هاست آرامش مان بخاطر مردانی مانند سلیمانی و چون همّت هاست آرامشِ امروزِ همه مدیونِ ایثار و ز خود گذشتنِ چمران هاست این آبیِ آسمان مان مرهونِ صد کشوری و شجاعت دوران هاست آشفتگیِ هر وجب از این کشور با خونِ دل و خون ز تلاطم افتاد سر های فراوان به هوایش دادیم تا پا نگذارد به زمینش شیّاد هان ای همه ی دلشدگان، میهن را خیلِ شهدا به ما امانت دادند رفتند و چه عاشقانه این پرچم را دادند به ما، حکم صیانت دادند #وحیدقاسمیان #حماسه_خرمشهر #سوم_خرداد @hadithashk