عاشق همیشه خانه اش بر دوش باد است
آواره معشوق خود در هر بلاد است
هر سو برایش جلوه ای از روی دلدار
اما نداند دل کجا از دست داده است
در وقت خلقت بوده یا در عالم زر
کی چشم او بر حیدر آلش فتاد است
عاشق به دنیا آمده عاشق بمیرد
راه سعادت عشق بر این خانواد ه است
هر چند خلقی عاشق آل علی اند
از آل حیدر دلبری کار جواد است
تو مظهر ذات جمال کبریایی
ابن رضا ابن رضا ابن رضایی
ای گندم روی تو زرین تر از خورشید
چشم سیاهت مزرع نور است و امید
گیسو نبوت قد قیامت رخ ولایت
خال به روی گونه ات تصویر توحید
در وصف تو هم لم یلد یولد توان گفت
هم قل هوالله و احد را کرد تاکید
جای پرستش داری ای زیبای مطلق
در روی تو روی خدا را می توان دید
تا شانه زد بابا به گیسوی تو انگار
شب در میان زلف های ماه پیچید
ای یوسف زیبای یعقوب خراسان
شد بیت الاحزان پدر با تو گلستان
خیر کثیر از گوشه چشمت روان است
گویا که روح فاطمه در تو نهان است
تنها نه ما محتاج الطاف تو هستیم
بی سایه ات جبریل هم بی آشیان است
ماه ستاره گرد و خاک دامن تو
خورشید فانوس در این آستان است
در وصف دستان خدایی تو ماندیم
پای علی در وصف دستت در میان است
هر جا که سایل هست سفره پهن کردی
سائل نداند میهمان یا میزبان است
فهمیده هر کس پای درمشهد نهاده است
راه رسیدن تا خدا باب الجواد است
دُر رضا دردیده گوهر شناسان
شمس شموس دیگر اختر شناسان
شد لافتی الا علی ورد زبان ها
دیدند تا ابروت را حیدر شناسان
بی اختیار از دیدن سرو قد تو
برخاستند آسیمه سر محشر شناسان
گنجینه های بیکران آسمان را
برداشتند از خاکراهت زر شناسان
ابتر شدند از جلوه ی تو دشمنانت
دیدند در تو فاطمه کوثر شناسان
از کودکی های تو پیران در شگفتند
محراب و منبر را روایاتت گرفتند
چون خال تو یکتا پرستان گوشه گیرند
در سیر وحدت کثرتی را دستگیرند
آزاد مردان تمام روزگارند
آنان که در پیچ و خم زلفت اسیرند
با جود تو سائل نمی ماند به عالم
وقت سخاوت جلوه هایت بی نظیرند
شاهان به ترفیع مقام اینجا غلامند
از بس که آل فاطمه نعم الامیرند
با خاطری آسوده پشت در نشستیم
اینجا سگان را هم به درگه می پذیرند
زلفت مدار عاشقی در عالمین است
خورشید این منظومه ماه کاظمین است
#شعر_ولادت_حضرت_امام_جواد_الائمه_ع
#موسی_علیمرادی
@hadithashk
به نخل آرزو برگ و بر آمد
جمالِ بی مثال داور آمد
علی موسی الرضا چشم تو روشن
که از ره جلوهی پیغمبر آمد
گرفتاران عالم را مراد است
جواد است این جواد است این جواد است
گل گلزار عصمت وا شد امشب
زمین چون جنّت الاعلی شد امشب
زند لبخند ریحانه ز شادی
علی موسی الرضا بابا شد امشب
ز دیدارش رضا گردیده خوشنود
که بابـْرکت تر از او نیست مولود
بوَد والشّمس، رخسارِ چو ماهش
بوَد والّیل، گیسوی سیاهش
تماشایی بوَد این طفل از بس
بوَد هفت آسمان، محو نگاهش
نگاهِ او ز بابا میبَرد دل
ز آل الله یکجا میبرَد دل
نگاه انبیا بر ماه رویش
دو چشم اولیا هردم به سویش
ز فیض یک دمش عیسی، مسیحاست
شده سیراب، خضر از آبِ جویش
ز یوسف هم تماشایی تر است این
ز سر تا پا رضای دیگر است این
تمام عالم افتاده به پایش
همه جان جهان بادا فدایش
گدایم، او جواد اهل بیت است
که ممنونم من از جودو عطایش
منم محتاج و هستم زیر دِینش
به سر دارم هوای کاظمینش
ز بعد مجتبی او مادری تر
بوَد دائم به یادِ شعلهی در
که آنجا یاس حیدر گشت پرپر
خمیده شد قد سرو صنوبر
به یاد کوچه چشمانش گهربار
که مادر خورد با صورت به دیوار
#شعر_ولادت_حضرت_امام_جواد_الائمه_ع
#محمود_اسدی
@hadithashk
خیرش قبول آنکه به ما رزق سحر داد
مارا گذر بر خانه ی اهل نظر داد
از معصیت بر دور خود پیله تنیدیم
عشق آمد و بر جسم خسته بال و پر داد
صحرا نشین گشتیم ما مانند یعقوب
شاید نسیم از یوسف ماهم خبر داد
هرکس پریشان نیست میگردد پشیمان
قربان دستش آنکه بر ما دردسر داد
مال و منالم که فدای تار مویش
گاهی برای عشق میبایست سر داد
من سائل آن خانه ام که کم ندارد
کم هم طلب کردیم رزق بیشتر داد
من جنس بنجل بودم و او شد خریدار
من سود ها کردم ولی یارم ضرر داد
سمت پدر بردیم در مشهد حوائج
از کاظمین اما جوابش را پسر داد
جان ها فدای آنکه شاه عالمین است
دلهای ما امشب مقیم کاظمین است....
ماها مریدیم و یقینا او مراد ست
شاه کرامت اهل خیر فوق العاده ست
ما سائل معصومه و عبد رضائیم
لطفش به ما ایرانیان خیلی زیاد ست
باکی نباشد از زیادی حوائج
مولود این خانه جواد خانواده ست
قطعا سرافراز است در روز قیامت
هرکس که گردن زیر پاهایش نهاده ست
خیرالعمل یعنی برای او بمیرم
سجده به سوی چشم او خیرالعباد ست
من دوستداران توراهم دوست دارم
حسم به دشمن های تو حس عناد ست
بی معرفت باشم اگر جنت بخواهم
وقتی بهشت ما دم باب الجواد است
مژده،کویر تشنه را باران رسیده
امشب علی اکبر سلطان رسیده
نسبت به ما داری شما لطف مدامی
ما که ندیدیم از تو غیر از خوش مرامی
کارتو و اجداد تو شاهیِ عالم
کار من و اجدادمن باشد غلامی
جبریل زد دست توسل بر مقامت
حالا اگر نزد خدا دارد مقامی
این لطف تو بوده کنار ما نشستی
شانت کجا با مثل ماها هم کلامی
باید که دیوان ها همه مدح تو باشد
کم گفته از تو حافظ و سعدی و جامی
این خانواده کودکانش هم امیرند
تو از همان بدو تولد هم امامی
گفتی تو لعن قاتلان مادرت را
یعنی تو هم مشتاق صبح انتقامی
دنیا و عقبا چوب خواهد خورد قطعا
هر کس کند بر ساحتت بی احترامی
نطفه ش حلال آنکه شمارو دوست دارد
دشمن نخواهد شد به تو غیر از حرامی
در فصل هجرانیم حرف از وصل گفتیم
امشب به عشقت لعن ام فضل گفتیم
دست شما داده خدا سنگ محک را
باید بخواهم از شما نان و نمک را
تا چرخ هستی بستگی دارد به چشمت
داده خدا دست تو افسار فلک را
هرکس که بی روبند دیده چهره ات را
مانده ست دیده یک بشر یا یک ملک را
می خواند عمه وان یکادی سوی چشمت
تا که می اندازی شما تحت الحنک را
ما سائلان ماندیم عبدی یا که ربی
بگذار تا باور کنیم اینگونه شک را
امشب بخر درهم و از دم جمع ما را
شاه کرم امشب نزن حرف الک را
ما در قیامت سخت محتاج شماییم
آقا نکن از ما دریغ آنجا کمک را
جنت برای دوستانت شد محیا
بدخواه تو خواهد برای خود درک را
تو با پیمبر و امام مجتبی مان
دارید هر سه غصه های مشترک را
در خانه ی خود هم غریب عالمینی
باید بخوانم لیتنا کنا معک را
ای کاش یک عباس در دور و برت بود
ای کاش مانند ربابی همسرت بود
#شعر_ولادت_حضرت_امام_جواد_الائمه_ع
#سید_حسین_صمدی
@hadithashk
بانو پسرت که اینچنین دلخواه است
امید دل حضرت ثارالله است
شادی که ولادت علی اصغر توست...
افسوس که شادی ات فقط شش ماه است
#ولادت_حضرت_علی_اصغر_ع
#سید_مجتبی_شجاع
@hadithahk
رعیت فقط به وعده سلطان دلش خوش است
مفلس به دست های کریمان دلش خوش است
کافیست که به چشم تو آیم همین فقط
مورم که بر نگاه سلیمان دلش خوش است
در چاه مانده ام که تو را میزنم صدا
یوسف به صوت زنگ شتربان دلش خوش است
ما را که کشت درد فراقت تمام شد
بر داد آن برس که به درمان دلش خوش است
بگذار تا که گریه کنم در فراق تو
لب تشنه بر چکیدن باران دلش خوش است
آنکس که در دیار خودش هم غریبه شد
تنها به یک سلام ز خویشان دلش خوش است
خرما نداشت هسته چرا که بهانه بود
زهرا به بازگشتن سلمان دلش خوش است
در بین سوت و ساز و همه ناسزای خلق
زینب که بر شنیدن قرآن دلش خوش است
با اینکه شانه هم نشود گیسویش ولی
دختر به چند تار پریشان دلش خوش است
اینگونه که طبق جلویش پرت کرده اند
به اینکه گوشه ای بدهد جان دلش خوش است
#شعر_مناجات_امام_زمان_عج
#بهمن_ترکمانی
@hadithashk
به دریای ولا گوهر مبارک
به اهل آسمان، اختر مبارک
به زهرا،احمد وحیدر مبارک
که میلاد علی اصغر مبارک
حسین بن علی میخندد امشب
که راه غم به دل میبندد امشب
سپهر معرفت قرص قمر زاد
جمال بی مثال دادگر زاد
عروس فاطمه یک گل پسر زاد
برای کربلا شیری دگر زاد
علی اصغر، به معنا اکبر است این
تمام آرزوی مادر است این
سلام الله بر قدر و جلالش
تعالی الله بر حسن و خصالش
کتاب الله روی بی مثالش
عزیز فاطمه محو جمالش
دمادم دل ز خیرالناس برده
نگاه او دل از عباس برده
حسین بن علی خیره به رویش
کند مانند باغ یاس بویش
زند شب تا سحر شانه به مویش
بوَد مست سفیدی گلویش
عزیز حیدر و زهرا خوش آمد
مدال سینهی بابا خوش آمد
گل سرخ پیمبر آمد از راه
چراغ و چشم حیدر آمد از راه
صدف را دُرّ انور آمد از راه
شفیع روز محشر آمد از راه
بوَد قنداقه اش فردای محشر
به روی دست زهرای مطهر
چه طفلی! روی دامان رباب است
چه طفلی! نور چشمان رباب است
تمام هستی و جان رباب است
یقینا ماه کنعان رباب است
از او بزم ولا را شور وحالی ست
که جای حضرت صدیقه خالی ست
الهی بخت مادر بر نگردد
گل نشکفته اش پرپر نگردد
کبوتر بچه اش بی سر نگردد
ز داغش چشم بابا تر نگردد
ولی آنجا تب و تابش ندادند
پدر رو زد ولی آبش ندادند
#شعر_ولادت_حضرت_علی_اصغر_ع
#محمود_اسدی
@hadithashk
ما دهِ ویرانیم و خانهی آباد عشق
هرچه بادا باد یار و هرچه بادا باد عشق
شعله و پروانه و خاکسترِ بر باد عشق
دادِ عشق و یادِ عشق و هرچه در فریاد عشق
عشق لبخندِ رضا و وان یکاد فاطمه است
عشق یعنی یا علی یعنی جواد فاطمه است
عاشقان بیچتر در شرشر باران خوشاند
با وجودت با گرفتاری گرفتاران خوشاند
تو کریمی و کریمان با بدهکاران خوشاند
با خیالِ جمع با تو آبرو داران خوشاند
کعبه میبوسد همیشه خاک این درگاه را
جبرئیل امشب بخوان مدح جوادالله را
اخم اگر دارد فلک ابرو گشادِ ما که هست
گیرم، اما عاشقیها بر مراد ما که هست
ما به یاد او اگر نه او به یاد ما که هست
بی کسم گرچه ولی بابالجواد ما که هست
بعد از این دنیای ما دنیاتر از این حرفهاست
آنکه امشب آمده آقاتر از این حرفاست
نذر کردم نذر چشمش کارِ دنیامان گرفت
تا که گفتم یا علی دنیا به من آسان گرفت
ظرف آبی خواستم دیدم ولی باران گرفت
آنقدر بخشید ما را آنقدر... طوفان گرفت
با حسن یک روح اما در دو تن، میخوانمش
مینویسم یا جواد و یا حسن میخوانمش
یک سحر بین حرم پرواز در پرواز شد
پنجرهفولاد رفتم درد و دل آغاز شد
صد گره در هر گره بودم ولی اعجاز شد
تا که گفتم جان تو جان جوادت باز شد
من که تا عمر است در پیش تو مهمانم چه غم
با علیِ اکبرِ شاه خراسانم چه غم
تا شدم با نام تو مأنوس رفتم کاظمین
من کبوتر بچهام از طوس رفتم کاظمین
شکر از پیش رضا پابوس رفتم کاظمین
از غمِ دنیا ی پُرکابوس رفتم کاظمین
شکر هی محو دو گلدسته دو گنبد میشویم
از نجف تا کاظمین از کربلا رد میشویم
تو تجلیِ علی تو انعکاس فاطمه
بوی سیب کربلا و عطر یاس فاطمه
ای به تو مشغول هر لحظه حواس فاطمه
از همان اول پُر از حسِ تقاص فاطمه
در کنار قائم زهرا قیامت دیدنی است
ای جوانِ آل حیدر انتقامت دیدنی است
#شعر_ولادت_حضرت_امام_جواد_الائمه_ع
#حسن_لطفی
@hadithashk
پربرکت ترین مولود
ابو يحيى صنعانى مى گويد: در حضور امام رضا عليه السّلام بودم پسرش كه كودك بود نزدش آمد امام فرمود:
👈هَذَا الْمَوْلُودُ الَّذِی لَمْ يُولَدْ مَوْلُودٌ أَعْظَمُ بَرَكَةً عَلَى شِيعَتِنَا مِنْهُ
اين آن نوزادى است كه هيچ نوزادى پر بركت تر از او براى شيعيان ما اهلبیت علیهم السلام متولّد نشده است.
📚الأنوار البهية،شیخ عباس قمی،ص 394
ابن اسباط و عبّاد بن اسماعیل مى گویند: در محضر امام رضا علیه السلام بودیم که ابو جعفر را آوردند، عرض کردیم: این همان مولود پرخیر و برکت است؟ حضرت فرمود: «آرى، این همان مولودى است که در اسلام بابرکت تر از او زاده نشده است»
📚 بحار الانوار ج 50، ص 20.
این نامگذاری به این دلیل است که فرقه ای به نام واقفیه (علیهم العنة و العذاب)، امامت امام رضا علیه السلام را انکار کردند و چون امام رضا علیه السلام تا حدود چهل و هفت سالگى داراى فرزند نشده بود، بهانه ای برای واقفیه در جهت انکار امامت حضرت بود. اما این فشارها از سوی واقفیه با تولد حضرت جواد علیه السلام خاتمه پیدا کرد و موضع امام و شيعيان كه از اين نظر در تنگنا بودند، تقويت گرديد.
@hadithashk
امام جواد علیه السلام فرمودند:
اِنَّ القائِمَ مِنّا هُو المَهدیُّ الَّذی یَجِبُ اَن یُنتَظَرَ فی غَیبَتِهِ وَ یُطاعَ فی ظُهُورِهِ؛
همانا«قائم» از ما خاندان، همان «مهدی» است که باید در دوران غیبتش، انتظارش را کشید و هنگام ظهورش، اطاعتش کرد.
موسوعة کلمات الامام الجواد علیه السلام، ص 115
#کلام_معصوم
#حدیث
@hadithashk
جانم علی(ع)
سلطان زمین و آسمان است علی
با دشمن و دوست مهربان است علی
دست همه را روز جزا می گیرد
الحق که امیر مومنان است علی
بر تابش خورشید دلیل است علی
محبوب خداوند جلیل است علی
شد آتش دوزخ ز نگاهش خاموش
برتر ز پیمبر خلیل است علی
در رزم و نبرد همچو شیر است علی
در جود و کرم که بی نظیر است علی
در روز غدیر این چنین گفت نبی
بر جمله مومنین امیر است علی
هم صوم و صلات با علی می آید
هم حج و زکات با علی می آید
او عاشق حضرت محمد بوده
ذکر صلوات با علی می آید
شاید که ز اندوه به دریا زده بود
آنگونه که از کوه به دریا زده بود
گفتند در آن روز که طوفان آمد
با عشق علی نوح به دریا زده بود
هم سایه آفتاب خواندند تو را
دروازه هر ثواب خواندند تو را
تو صاحب اصلی زمینی مولا
این شد که ابوتراب خواندند تو را
هنگام نبرد و جنگ می گفت علی
بی وقفه و بی درنگ می گفت علی
چون راه رهایی از همه سختی ها ست
یونس به دل نهنگ می گفت علی
در آتش شوق دیدنت می سوزد
هی خیره شده چشم به تو می دوزد
سلطان زمین و آسمانی مولا
بی اذن تو خورشید نمی افروزد
شد از می جانانه تو مست علی
چشم از همه خوبی جهان بست علی
خورشید که نور میدهد عالم زا
پشتش به محبت تو گرم است علی
بر قبله حق اقامه ای مولا جان
بر راه نبی ادامه ای مولا جان
ما بی تو غریب و بی نشانیم همه
ما را تو شناسنامه ای مولا جان
خورشید رسول اکرم و ماه علی ست
از رمز و رموز خلقت آگاه علی ست
جنگاور بدر و فاتح خیبر شد
معنای دقیق اسدالله علی ست
با جهل به پایه های توحید زدند
شمشیر به ریشه های امید زدند
بر فرق علی زد آسمان ابری شد
انگار که بر صورت خورشید زدند
چشمش همه دریاست اگر می گرید
بی یاور و تنهاست اگر می گرید
باران که در آسمان عزادار شده
از غربت مولاست اگر می گرید
قلبی که ز تنگی قفس می گیرد
با آمدنش باز نفس می گیرد
فرزند برومند علی می آید
حقی که ز شیعه رفته پس می گیرد
سنجیده تر از کلام او نیست که نیست
دلچسب تر از سلام او نیست که نیست
این کعبه اگر چه محترم هست که هست
واجب تر از احترام او نیست که نیست
دنباله رو راه ولی بود فقط
آیینه رب ازلی بود فقط
هرجا که برای حق مولا برخوا ...
#حسن_باقری #شعر_ولادت_اول_مظلوم_عالم #شعر_ولادت_حضرت_امیرالمومنین_علی #شعر_ولادت_حضرت_مولا #شعر_ولادت_حیدر_کرار
لینک در سایت 🌹HadithAshk.com🌹
جانم علی(ع)
قلم در دست می گیرم، به اذن ذوالقلم حیدر
به حق والقلم مایسطرون، صاحب قلم حیدر
فتی الا علی کلا ، عطا الا علی حاشا
فتی حیدر عطا حیدر، سخا حیدر، کرم حیدر
محب کش تیغ ابرویش، عدوکش ذوالفقار او
نمی باشد به جز او، صاحب تیغ دو دم حیدر
علی حبه جنه، قسیم النار و الجنه
امام الانس والجنه،به عالم از قدم حیدر
بهشت حق به نام دوستان او سند خورده
جهنم بهر خصم او همیشه پر الم، حیدر
چه آرد بر زبان شاعر، خدا در مدح او ذاکر،
ملائک بر درش چاکر، شه عالم خدم حیدر
بلاغت را، فصاحت را، ببین در نطق گویایش
بود فرمانروای شهر گفتار و کلم حیدر
تمام عالم امکان، بود در تحت فرمانش
امیر مومنان در هر زمان بر هر امم حیدر
گهی نان و رطب بر دوش، گهی ایتام در آغوش
فقیران درش را می کند صاحب کرم حیدر
بخوان ناد علی بر گیر دامان ولی، بی شک
بود دافع، بود رافع، به کل هم و غم حیدر
خدا نبود، جدا نبود، یکی باشد، دوتا نبود
که بعد از لا اله از لفظ الا زد علم حیدر
تعالی الله که در صورت بود نام علی منقوش
و چون آیینه هر قطره به چشمان ترم حیدر
الا ای حاجیان دور علی گردید نی کعبه
که او باشد حرم ،صاحب حرم،روح حرم حیدر
خوش آن لحظه که در مستی از می خم کوثر
گهی فریاد حق و هو گهی نعره زنم حیدر
غلام ریزه خوار سفره شاهانه اش باشم
به اذن الله باشد، رازق کل نعم حیدر
محمد مبشری
#شعر_ولادت_اول_مظلوم_عالم #شعر_ولادت_حضرت_امیرالمومنین_علی #شعر_ولادت_حضرت_مولا #شعر_ولادت_حیدر_کرار #محمد_مبشری
لینک در سایت 🌹HadithAshk.com🌹