#شرح_حدیث 💢 معیار و اندازه‌ی گذشت! 🔅 #امام_علی_علیه_السلام : العَفوُ یفسِدُ مِنَ اللَّئیمِ بِقَدرِ إصلاحِهِ مِنَ الکریمِ. 🔸 گذشت به همان اندازه که شخص بزرگوار را درست می‌کند، شخص فرومایه را تباه می‌گرداند. 📚 ۱) كنز الفوائد : ۲ / ۱۸۲ . ✍️ عفو و بخشش، فضیلتی اخلاقی به شمار می‌آید اما گاهی اوقات بروز آن، پسندیده نیست؛ و آثار مطلوبی ندارد و گاهی نیز حق بخشش مربوط به دیگری است و دیگری نمی‌تواند به نیابت از او عفو کند. 🔰اگر بخشش موجب سوء استفاده یا تربیت نادرست طرف مقابل ‌شود، مطلوب و پسندیده نیست و نیز ممکن است در برخی شرایط نشانۀ بی‌غیرتی باشد. 🔰حقوق خداوند را نیز فقط خدا می‌تواند ببخشد و انسان‌ها قادر به بخشش حقوق الهی نیستند. 🔰همچنین حق الناس از جمله حقوقی است که فقط صاحب آن حق می‌تواند از آن درگذرد و عفو کند. بنابراین موارد عفو و بخشش، باید به درستی شناسایی شود و به‌جا و هدفمند صورت گیرد. 💢مطلوبیت عفو و بخشش و تلاش برای ایجاد روابط دوستانه با هم‌نوعان، به معنای جواز مصاحبت با هر انسانی نیست؛ زیرا همنشینی با نااهلان و نادانان، آدمی را در جرگۀ آنان قرار می‌دهد و حرمتش را زایل می‌سازد. خداوند بندگان خود را در کنار توصیه به بخشش و مدارا با مردم، به دوری از نادانان سفارش می‌کند: ⚜️(خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَ أعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِینَ) ⚜️ عفو و گذشت را پیشه کن، و به کار پسندیده فرمان ده، و از نادانان روی بگردان. اعراف: ۱۹۹. 📚 #محمدتقی_سبحانی_نیا، «قرآن، کتاب اخلاق»، ص 255 🔸@hadithnet