🔊 پادکست | تقصیر خودت است! 🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 @haerishirazi

#کلیپ_تصویری 🎥 امام زمان اول #نورشان ظاهر می شود و بعد #خودشان 🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸دولتی کردن امور، موجب تحلیل شخصیت جامعه می شود🔸 عاقبت دولتی کردن امور این می‌شود که دولت مالک اصلی شود و شخصیت مردم، شخصیتی #وابسته و در سایه شود و انسانیتشان آزاد نباشد. عیناً همان رابطۀ ارباب و رعیتی می‌شود که کارِ انجام شده برای مالک است! اگر وضعیت ارباب و رعیتی بد است، پس نباید آن را تعمیم داد! دولتی کردن امور یعنی همان کارهای وحشیانه ای که مالکین در یک زمین یا یک ده انجام می دادند؛ حالا ما این را به صورت خشن‌تر، اما قانونی‌‌ در کل جامعه پیاده کنیم! اینگونه شخصیت مردم، تحلیل و خُرد می‌شود و مردم روی بازو، کار و تلاش خود حساب نمی‌کنند؛ چرا که نتیجۀ کارشان مربوط به شخص دیگری است و به مردم برای این که زنده بمانند، چیزی داده می‌شود. شخصیت انسان، در رابطۀ بین تلاش او برای تولید ارزش اضافی و حق مصرفی که دارد، تبلور پیدا می‌کند. حال اگر دولت آمد و این رابطه را برهم زد، باعث می‌شود که فرد، ادامۀ حیات خودش را در تلاش خود نبیند، بلکه در این ببیند که دولت او را بپذیرد و استخدامش کند. در حالیکه، هنگامی شخصیت فرد تبلور پیدا می‌کند که او #کار خودش را در #نانش مشاهده کند و کسی را در آن، واسطه نبیند. کما اینکه فرد وقتی موحد می‌شود که آنچه از دست خودش صادر می‌شود، از حول و قوۀ الهی بداند. در این صورت است که شکی در رزاقیت خدا نمی‌کند و رزاقیت او را می‌پذیرد. @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸 استخدام در دولت، توکل انسان را کم می کند🔸 کسی که ماهیانه، حقوق یا شهریه می‌گیرد و خودش را به دولت می‌فروشد و با آن ارتزاق می‌کند، چشمش به دست دولت است، نه خدا. این فرد چطور می‌تواند با تمام وجود، چشمش به دست خدا باشد؟ اما هنگامی که ثمرۀ کار خودش را دید، از خدا می‌خواهد که به او توفیق کار بیشتر بدهد. می‌گوید من تلاش می‌کنم این نخواست، یکی دیگر. اما کسی که می‌گوید اگر دولت نخواست برای او کار بکنم، بعد چه می‌شود؟ چنین فردی از نظر اعتقادات تحلیل می‌رود. یک فردی در جملۀ اول وصیت‌نامه‌اش نوشت: «پسرانم را توصیه می‌کنم که در شغل #نوکری وارد نشوند!» نوکری یعنی استخدام دولت شدن! جوری باش اگر یک روز خواستند با تو تسویه‌ حساب کنند، نترسی! می‌گوید روزیِ خودت را دست کسی نده که هر روز بلرزی که بیرونم می‌کنند یا چه کسی در رأس کار هست و چه کسی نیست؟ روزیِ کم با حفظ استقلال، به انسان شخصیت و عزت می‌دهد. روزی فراوان ولی مصرفی بودن، وابستگی انسان را سنگین می‌کند. @haerishirazi

🔊 بشنوید | صوت کامل شرح مناجات شعبانیه جلسه 3 | مدت زمان: 61 دقیقه 🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 #شعبان #شعبانیه #مناجات_شعبانیه @haerishirazi

#کلیپ_تصویری 🎥 حدیث «کذب الوقاتون» برای این نبوده که خودمان را گول بزنیم و بگوییم هیچ علامتی نداریم! 🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸حدیث «کذب الوقاتون» برای این نبوده که خودمان را گول بزنیم و بگوییم هیچ علامتی نداریم! 🔸 🌥 این حدیث «کذب الوقّاتون» برای این صادر شده که چون مردم منتظر امامشان بودند، هر از مدتی یک کسی می آمد می گفت دو سال دیگر، یک سال دیگر، شش ماه دیگر ظهور می شود. بعد که انجام نمی گرفت، نسبت به اصل غیبت و امامت و همۀ این مسائل تشکیک می شد و عقائد ضعیف می شد. «کذب الوقاتون» صادر شد برای اینکه کسی اینجور وعده ها را ندهد؛ اما این روایت - ولو متواتر هم باشد - برای این صادر نشده که ما خودمان را #گول_بزنیم و بگوییم هیچ علامتی از ظهور نداریم! برای این نیست! 🌥 این علامت های ظهور را که گفته اند، برای این بوده است که انسان نگاه به پیش پایش بکند که چه اتفاقاتی افتاده و چه اتفاقاتی دارد می افتد؟ و در این وسط چه امتحاناتی شده و چه امتحاناتی می شود؟ انسان محاسبه اش را درست انجام بدهد. 🌥 آنچه در این پنجاه سال گذشته اتفاق افتاده اصلاً شباهت ندارد به این دورۀ هزار سالۀ غیبت. یک #اتفاق_جدید دارد می افتد! تشیع، نامی نداشت، عنوانی نداشت. دشمنی های جزئی داشت، الآن دشمن های کلی دارد، دشمن های جهانی دارد. @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸می خواهی چشمت را ببندی یا باز کنی؟🔸 ❓ سوال: آیا قضایای اخیر یمن، ارتباطی با ظهور دارد؟ ✅پاسخ آیت الله حائری شیرازی: اگر بخواهی چشمت را ببندی و از ترسِ «کذب الوقاتون» چیزی نگویی، خیر. ارتباطی ندارد! اما اگر بخواهی چشمت را باز کنی، بله. ارتباط دارد! حالا می خواهی چشمت را ببندی یا باز کنی؟! @haerishirazi

🔊 بشنوید | صوت کامل شرح مناجات شعبانیه جلسه 4 | مدت زمان: 53 دقیقه 🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 #شعبان #شعبانیه #مناجات_شعبانیه @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸 کسانی که کم معاشرتند، بعد از مدتی عقلشان تحلیل می رود🔸 یک نفر #تجارت را رها کرده بود. حضرت احوالش را پرسیدند. گفتند ایشان عاقبت به خیر شده! فرمودند چه جوری عاقبت به خیر شده؟ گفتند که طلب هایش را وصول کرده، بدهی‌هایش را پرداخته،با همه تسویه حساب کرده و الآن دیگر به عبادت رو آورده است. حضرت فرمودند: «بئس ما صنع»: بسیار کار بدی کرده! سپس فرمودند «الیَّ به». (بیاوریدش پیش من). او را آوردند. حضرت فرمودند: چه کار کردی؟ گفت: خدا عاقبتمان را به خیر کرده، حالا دیگر استخوان سبک می‌کنیم، دیگر از کسی طلب نداریم، به کسی بدهی نداریم و حالا فارغ البال به عبادت مشغولیم. حضرت فرمودند: بد کاری کردی. گفت: چرا؟ فرمودند: نمی‌دانستی که «أنّ عقل الرجل بالتجاره»؟ (عقل انسان با تجارت رشد می‌کند) و ارزش عبادت انسان به مقدار عقل اوست؟ حضرت چرا تجارت را می‌فرمایند؟ زیرا تجارت، اصطکاکِ انسان به انسان است، آنهم نه اصطکاک یک انسان به یک انسان، بلکه اصطکاک یک انسان به هزار انسان. آدمی که تاجر است باید صد تا تاجری که رقیب هست از وسط دست اینها توپ را در بیاورد. اگر در بازی ها ۱۱ تا هستند، در اینجا ۳۰۰-۲۰۰ تا هستند. چه جوری بخرد از وسط اینها، چه جوری بفروشد، چه جوری مشتری جذب کند. پس مرتباً باید تدبیر کند. این حضور و فعالیت و رشد می‌دهد به عقل. زمینه رشد عقل، #اصطکاک_دائم است. یعنی انسان به مجردی که تعطیل کند اصطکاک را، تحلیل می‌دهد عقل و فهمش را. کسانی که کم معاشرتند بعد از مدتی انسان احساس می‌کند عقلشان تحلیل رفته. هر چه که میزان #معاشرت انسان کمتر می‌شود میزان حضور انسان در مسائل هم کمتر می‌شود. چرا؟ چون باید بیاید در میدان تا ورزیده شود. چگونه است که وقتی انسان ورزش می‌کند قوه می‌گیرد؟ یعنی اضطرار پیدا می‌کند به نیرو داشتن. وقتی نیرو خرج نکند نیرو کسب نمی‌کند. باید «خرج» کند تا بتواند «کسب» کند. پس عقلش را باید به کار بیندازد، «خرج» کند. این می‌شود #ورزش_عقل. پس تکلیف شرعی ورزش کردن و ورزیده کردن عقل است. یعنی انسان عقلش را همیشه ورزیده نگه بدارد. @haerishirazi

🔊 بشنوید | صوت کامل شرح مناجات شعبانیه جلسه 5 | مدت زمان: 37 دقیقه 🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 #شعبان #شعبانیه #مناجات_شعبانیه @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸من چیزی مهمتر از این مطلب نداشتم که به شما بگویم!🔸 عمر ما می گذرد و دیر یا زود به صف گذشتگان می پیوندیم و این، زندگی بزرگ ماست. من چیزی مهمتر از این مطلب نداشتم که به شما بگویم. حیات این نیست که امروز داریم و اینها مشکلاتی نیست که با آن دست به گریبان هستیم. رنج این نیست که امروز می کشیم و تلخی این نیست که امروز می چشیم. دشواری این نیست که ما می بینیم و عمر هم این نیست که ما می گذرانیم. اگر تلخی است، تلخی پس از مرگ است و اگر رنجی هست، رنج آنجاست و اگر لذتی هم انسان بچشد، لذت این جهانی، لذت نیست، بلکه لذت آنجاست. چرا هنگامی که چاره از دست رفت، انسان متوجه مسئله شود؟ مسئله ای به این مهمی را چرا هنگامی بفهمیم که نتوانیم حل کنیم؟ @haerishirazi