🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸قبول کرده‌ایم که از ندار بگیریم و به دارا بدهیم!🔸 محمد‌بن‌سنان از امام رضا (ع) علت تحریم ربا را سؤال کرد. جواب فرمودند: «...ذَهَابِ اَلْمَعْرُوفِ وَ تَلَفِ اَلْأَمْوَالِ وَ رَغْبَةِ اَلنَّاسِ فِي اَلرِّبْحِ وَ تَرْكِهِمُ اَلْقَرْضَ وَ صَنَائِعَ اَلْمَعْرُوفِ وَ لِمَا فِي ذَلِكَ مِنَ اَلْفَسَادِ وَ اَلظُّلْمِ وَ فَنَاءِ اَلْأَمْوَالِ‏» [ربا، موجب فراموشی کارهای نیک، نابودی اموال، تمایل مردم به سود، تعطیل كسب و کار، و ترک قرض‌الحسنه و احسان است‌‌؛ و این فساد و ستم و نابودی اموال را به دنبال دارد.] پیداست که تحریم حضرت، برای جلوگیری از تعطیلی کسب و کار و تعطیلی قرض‌الحسنه بوده است؛ همین‌ که ما الآن دچارش هستیم! آیا قرض توأم با بهره که وام‌دهنده به‌وسیلۀ آن دارا می‌شود کار خیر و معروف است؟ [ما با این سیستم بانکداریمان]، قبول کرده‌ایم که از ندار بگیریم و به دارا بدهیم تا فاصلۀ آنها روز به روز بیشتر شود! @haerishirazi

فایل وضعیت @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸علت توقف حالات معنوی🔸 کسی را که غذا، چابک‌تر و قوی‌ترش کند، از خوردن غذا منع نمی‌کنند؛ حتی بیشتر هم می‌دهند؛ اما کسی را که با خوردن، چاق می‌شود و گوشت زیاد می‌کند، از خوردن منع می‌کنند، و او ناچار است به‌اندازه‌ای غذا بخورد تا از حرکت بازنماند. حالات معنوی برای عده‌ای سرعت در سیر و چابکی به‌بار می‌آورد، ازاین‌رو بیشتر به او می‌دهند؛ ولی اگر کسی را مغرور و محجوب کرد، خداوند از سرِ لطف و رحمتی که به او دارد؛ آن حالات را قطع می‌کند تا او چابک شود و از حرکت بازنماند. 📖 تمثیلات اخلاقی، جلد ٢، صفحه ٢۵ @haerishirazi

فایل وضعیت @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸چرا مشکلات اقتصادی‌ مملکت، معجزه‌آسا حل نمی‌شود؟🔸 خداوند بعضی‌ها را خوب می‌کند، اما نه برای اینکه دیگران را خوب کنند. اما بعضی دیگر را خوب می‌کند که دیگران را هم خوب کنند! امت ما، پزشک امت‎‌هاست. خدا او را به‌گونه‌ای خوب می‌کند که بتواند امت‌های دیگر را هم خوب کند. اگر این بیماری‌های اقتصادی‌ ما به‌صورت معجزه‌آسا بهبود پیدا کند، که نفهمیم از کجا آمدیم و به کجا رفتیم، نمی‌توانیم راهنمای دیگران باشیم. شما که با هواپیما از شیراز به تهران می‌روید، چه می‌دانید که وسط راه چه خبرهایی‌ست؟ حتی آن‌کسی‌ هم که با ماشین‌ می‌رود، فراغت زیادی برای شناخت مسیر پیدا نمی‌کند. اما آنها که از شیراز تا مثلاً آرامگاه حضرت امام را پیاده رفته‌اند، از دانه‌دانۀ روستاها به شما خبر می‌دهند؛ از آنها بپرس که این مسیر چطورست؟ کاملاً آگاه هستند. ما این راه را اگر پیاده عبور کنیم، زحمتش بیشترست، اما اطلاعاتش ارزنده‌تر است. ما اگر ندانسته و اتفاقی راه صحیح را برویم بهترست یا راهی را برویم و بعد از آنکه فهمیدیم اشتباه است، آگاهانه راه صحیح را پیدا کنیم؟ شما می‌گویید اولی بهترست. اما اگر ندانسته راه صحیح را رفتید و بعد شیطان در آن تشکیک کرد، شما این شک را چطور جواب می‌دهید؟ این تردید را چگونه حل می‌کنید؟ بادآورده را باد می‌برد! @haerishirazi

فایل وضعیت @haerishirazi

🎥 ببینید 🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸تقدیر یا تقصیر؟!🔸 ♨️ اگر در کاری کوتاهی کردید، حق ندارید اسم #تقدیر را بیاورید! ♨️ حق نداریم خدا را بدنام کنیم! ♨️ اینکه تقصیر خودمان را به تقدیر نسبت می‌دهیم باعث می‌شود که هیچ‌وقت از اشتباهاتمان درس نگیریم. @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸طرح دشمن برای تضعیف رهبری🔸 در شطرنج، شاه سفید یا سیاه را نمی‌کشند. ماتش می‌کنند که نتواند حرکت کند. وقتی حرکت نکرد، باخته است. اجانب دنبال این نیستند که رهبر ما را ترور کنند، دنبال این هستند که ماتش کنند، انفعال در او ایجاد کنند. درصدد این هستند که حرفش اثر نکند. فرمانش اثر نکند. یعنی راه‌های حرکت او را ببندند. تحرکش را ببندند. از هر راهی برود کیش بشود، از هر نقطه‌ای بخواهد حرکت کند راه‌ها را بر او ببندند. آن‌ها دنبال این هستند که مطلبی از ایشان صادر بشود اما واقع نشود. مثلاً بگوید «اقتصاد مقاومتی»، اما هیچ تغییری نکند. بگوید «همدلی و همزبانی»، اما همان‌طور که بودند باشند. اگر این‌طور شد، این بزرگ‌ترین ضرر است. بزرگ‌ترین خطر در جمهوری اسلامی این است که رهبر در یک موردی حرف بزند و یک‌چیز دیگر از آب دربیاید. این «کیش» شدن است. اگر تکرار شد، «مات» شدن است و ما نباید بگذاریم کار به اینجا بکشد. 📖 تمثیلات سیاسی اجتماعی، صفحه ۴٢ @haerishirazi

فایل وضعیت @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸دعا، وسیلۀ کینه‌زدایی (ذغال روی فرش) 🔸 همۀ کسانی را که از آنها گله دارید، مثل دانۀ تسبیح ردیف کنید و یکی‌یکی دعایشان کنید. نخستین اثر این دعا این است که حبۀ آتشی را که در دلتان بوده، بیرون می‌اندازید. قدیم‌ها که قلیان کشیدن مرسوم بود، گاهی ذغال گداخته از سر قلیان روی قالی می‌افتاد و فرصت اینکه بروند و انبر بیاورند، نبود؛ ناچار آن آتش را با دستشان برمی‌داشتند و دور می‌انداختند. اگر کسی از تو غیبتی کرده یا نسبت ناروایی به تو داده، این آتش افتاده روی دلت که از قالی گران‌بهاتر است. تا بخواهی برایش ثابت کنی که تو تقصیرکار نبوده‌ای، سوخته‌ای! پس دعایش کن. اول خودت را نجات بده تا دلت بیشتر از این تاول نزند، بعدش خدا خودش می‌داند که چطور مسئله را حل کند. 📖 تمثیلات اخلاقی، جلد یک، صفحه ١٧ @haerishirazi

فایل وضعیت @haerishirazi