بسم الله الرّحمن الرّحیم حدیث‌خوانی دوشنبه(۱۴۰۱/۱۰/۲۶) جلسه سیزدهم استاد سیّدجلال رضوی همدانی حفظه‌الله: صفحه اوّل امام رضا علیه‌السّلام در روایتی زیبا فرمودند: لا تَدَعُوا الْعَمَلَ الصَّالِحَ وَ الاجْتِهادَ فی الْعِبادَةِ إِتِّکالًا عَلی حُبِّ آل مُحَمَّدٍ لا تَدَعُوا حُبَّ آلَ مُحَمَّدٍ و التَّسْلِیمَ لأمْرِهِمْ إِتِّکالًا عَلی الْعِبادَةِ فَإِنَّهُ لا یقْبَلُ أَحَدُهُما دُوْنَ الآخَرِ(بحارالانوار،ج۷۸،ص۳۴۸ - فقه الرضا علیه‌السّلام: ۳۳۸، باب ۸۹)؛ کار شایسته و کوشش در عبادت را با تکیه بر محبّت آل محمد رها نکنید و محبّت آل محمد و تسلیم نسبت به امر آنان را با تکیه بر عبادت وامگذارید زیرا یکی از آن دو بدون دیگری پذیرفته نخواهد شد. عمل صالح با حُبّ آل محمّد علیهم‌السّلام سنخیّت دارد. خودِ اینکه عمل صالح به چه کارهایی گفته می‌شود و عمل صالح کدام است؟ این عمل صالح هفتاد و هشت بار به صورت‌های واژه‌ی مختلف در قرآن تکرار شده است. عمل صالح، اعمال نیک را می‌گویند که در مقابل او عمل سوء؛ زشت و مردود است. برای مصادیق عمل صالح که همواره قرآن عمل صالح را همراه با ایمان معرّفی می‌کند و زن و مرد در این مساله یکسان هستند، رابطه‌ی با خدا که تکامل انسان را رقم می‌زند، عشق به خدا و معنویّت، این‌ها عمل صالح هستند که مومن بدست می‌آورد. قرآن کسانی را که عمل نیک انجام می‌دهند را جزو رستگاران می‌خواند: در سوره‌ی قصص آیه‌ی۶۷: فَأَمَّا مَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَعَسَىٰ أَنْ يَكُونَ مِنَ الْمُفْلِحِينَ؛ اما آن کس که توبه کرده و ایمان آورده و عمل صالح به جای آورده امید است که از رستگاران باشد. این عمل صالح موجب می‌شود ایمان ما تقویّت بشود. عمل صالح موجب نورانیّت و روشنی دل، محبوبیّت در میان مردم، و آمرزش گناه می‌باشد. این عمل صالح است که سیّئات را تبدیل می‌کند به حسنات. در این حدیث هم می‌فرماید: اعمال نیک خویش را رها نکنید و حال اینکه با آلُ‌الله هستیم اعمال نیک نمی‌خواهیم، حالا اعمال نیک کدام است؟ آن اعمالی که موجب می‌شود خیرات ما تجسّم پیدا کند؛ استمرار پیدا کند، نماز، زکات، انفاق و قرض‌الحسنه، این‌ها گفته شده است. یک صورت ملکوتی این اعمالِ صالح دارد که موجب می‌شود انسان معتقدتر از گذشته به این اعمال صالح ایمان بیاورد. اعمال نیک که با پاکی زبان و صداقت قلب و حسن نیّت رقم می‌خورد که فرمود: کسی که زبانش در راستی و صداقت باشد اعمالش پاک است این حقیقتی‌است که رابطه‌ی اعمال صالح یک رابطه‌ی معنوی با انسان دارد، رابطه‌ای که قابل درک می‌باشد. خداوند اَجر کبیر را و مغفرت را برای کسانی قرار داده است که عمل صالح دارند. خداوند برای اینکه اعمال ما را بپذیرد، یکی بی‌منّتی آن عمل می‌باشد که منّت از جمله پدیده‌های شومی‌است که اعمال نیک انسان را از بین می‌برد. تقوی، اخلاص و ولایت‌مداری از جمله مباحثی‌است که باید با عمل نیک باشد. پس ما نباید این اعمال صالح را رها کنیم و بگوییم دوستی با آلُ‌الله و محبت به ائمه علیهم‌السّلام کفایت می‌کند این اشتباه است. فرمود: لا تدعوا العمل الصالح و الاجتهاد فی العباده اتّکالا علی حبّ آل محمّد؛ اعمال نیک را به اتّکاء اینکه با آلُ‌الله دوست هستیم، رها نکنیم، و نباید دوستی با آلُ‌الله را با اتّکاء به عمل صالح از دست بدهیم. این دو(حُب آلُ‌الله و عمل صالح) مانند دو بال کبوتر به هم متصل هستند؛ اگر ما در واقع نقش محبّت به آلُ‌الله را ببینیم که در دنیا و قیامت چه آثاری دارد؛ این دوستی چه آثاری دارد که الدّین هو الحُبّ و الحُبّ هو الدّین؛ این دین ماست. بر همین اساس هم روایت داریم: پیامبر خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله در حدیثی مفصل، خطاب به سلمان و ابوذر و مقداد فرمودند: ان مودة اهل بیتی مفروضة واجبة علی کل مؤمن ومؤمنة(بحارالانوار، ج۲۲، ص۳۱۵)؛ مودّت اهل بیت من بر هر مرد و زن با ایمان، فرض و واجب است. این محبّت تبعیّت می‌آورد، کما اینکه قرآن فرمود: قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ(آل عمران/۳۱)؛ بگو (ای پیغمبر): اگر خدا را دوست می‌دارید مرا پیروی کنید تا خدا شما را دوست دارد و گناه شما را ببخشد، و خدا آمرزنده و مهربان است. محبّت به معنی جذّابیت هست، این محبّت است که اراده می‌آورد. و محبّت به اهل بیت علیهم‌السّلام دارای مراحل و مراتبی‌است که هر کس نمی‌تواند این مراتب را درک کند. محبّت هم آثار دنیوی دارد و هم آثار اخروی. حسنات ما به سبب این محبّت کثرت پیدا می‌کند. دین ما به سبب این محبّت کامل می‌شود‌ ما به سبب این محبّت هدایت می‌شویم. لذا انسان‌های موفق کسانی هستند که آرامش و آسایش‌آنها، دنیا و آخرت آنها از این حصن حصین محبّت بدست می‌آورند. از این باب است که قرآن فرمود:  

بسم الله الرّحمن الرّحیم حدیث‌خوانی دوشنبه(۱۴۰۱/۱۰/۲۶) جلسه سیزدهم استاد سیّدجلال رضوی همدانی حفظه‌الله: صفحه دوّم از این باب است که قرآن فرمود: لا أَسأَلُكُم عَلَيهِ أَجرًا إِلَّا المَوَدَّةَ فِي القُربىٰ(شوری/۲۳)؛ من هیچ پاداشی از شما بر رسالتم درخواست نمی‌کنم جز دوست‌داشتن نزدیکانم [= اهل بیتم‌]. ان‌شاءالله بهره‌مندی از شفاعت، که از آثار بزرگ محبّت می‌باشد و دوری از عذاب به سبب محبّت و حشر با اهل بیت علیهم‌السّلام برای مومن رقم بخورد تا باقیاتُ الصالحاتی برای او باشد، کما اینکه از امام صادق علیه‌السّلام به یکی از دوستان ایشان خطاب شد: دوستی ما را کوچک مشمار که این دوستی ما باقیاتُ‌الصالحات است؛ یعنی ارزش‌های پایدار و شایسته‌ای دارد، باقیّاتُ‌الصالحات به این معناست. ان‌شاءالله بتوانیم از مقرّبانی بشویم که با دوستی اهل بیت علیهم‌السّلام هم تربیّت و هم دارای اعمال شایسته و هم رشد و تَکَوّن پیدا کرده باشیم؛ آن چیزی‌است که این محبّت اهل بیت علیهم‌السّلام، برای ما به ارمغان می‌آورد از این رو هست که گفته شده است حُبّ اهل بیت علیهم‌السّلام برترین عبادات است. ای کسانی که نماز صبح‌تان را قضا می‌کنید، ای کسانی که خمس و زکات نمی‌دهید و ای کسانی که با اعمال دین قهر کردید، صِرف دوست داشتن اهل بیت علیهم‌السّلام ثمربخشی برای شما نخواهد داشت، بلکه دوستی باید موجب شود تبعیّت، پیروی و تقلید از آن شخصی که مورد دوستی‌مان قرار گرفته را به ارمغان بیاورد و مبادا دوستی آلِ محمّد را به اتّکاءِ اعمال صالح از دست بدهید. روح اعمال صالح، اهل بیت علیهم السّلام هستند، مگر می‌شود عملی انجام بدهیم که آن عمل روح نداشته باشد؛ روحِ همه‌ی این‌ها ولایت می‌باشد، به تنهایی هیچ‌کدام از این‌ها پذیرفته شده نیست. «ٱلسَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ ٱللَّٰهِ وَبَرَكَاتُهُ» 

🌱خاطره رهبرمعظم انقلاب از اعتراض نواب به برخی برای استفاده از کلاه شاپو

🍃🌸‍↶↷🌸‍🍃 1- برای رفع بیماری وسواس دست را روی سینه كشیده و بگوید: « بِسم الله وَ بِالله مُحَمد رَسول الله لا حَولَ وَلا قُوَه اِلا بِالله اَلعَلی العَظيم اٌمحِ عَنی ما أجِد» اين عمل را 3 بار تكرار كند 2- برای نجات فوری از قرض سنگين 1002 مرتبه «سُبحانَ الله وَ بِحَمدِه سُبحانَ الله العَظيم» 3- برای آرامش و بردباری و صبر در برابر مشكلات و گرفتاری‌ها در هر روز 88 مرتبه «یاحَليم» 4- برای استجابت دعا قبل از اذن صبح يا بعد از نافله صبح (بعد از اذان) 180 مرتبه «یاسَميع» 5- برای رفع لغوگوئی و فحاشی در هر روز 62 مرتبه ذكر «ياحَميد» 6- برای رسیدن به نتيجه بهتر و سريعتر در كارها تا 10 جمعه متوالی بعد از نافله صبح تا قبل از ظهر 302 مرتبه ذكر «يابَصير» 7- برای پیدا شدن گمشده زياد خواندن ذكر «ياحَكيم» 8- برای جلوگیری از فقر و بهبود وضعیت مالی در هر روز 100 مرتبه «یاغَنی» 9- برای وسعت رزق، برای وسعت پيدا كردن علم و برای رفع خوف و ترس در هر روز 137 مرتبه ذكر «یاواسِع» 10- برای نجات از وسوسه شيطان و ترس از جن هر روز بعد از نماز صبح 30 مرتبه ذكر «اَلتَواب» 🍃⚘اَلّلهُـمَّ صَـلِّ عَلـی مُحَمَّــ♡ــد⚘🍃 وَ آل مُحَــ♡ــمَّد وَ عَجِّـــلْ فَـرَجَهُــــم

برادر وخواهر گرامی من آنچه همه ی ما باید بدانیم این است که ما مسافرهستیم به فرمایش قرآن [ کادح الی ربک کدحا] هستیم پس مامسافران برای تهایی و غربت وبی کسی خود باید توشه ی توی راه وآذوقه همراه داشته باشیم بعدازعمل به واجبات ودوری از محرمات بهترین توشه برای سفر آخرت اذکار مآثوره از اهل بیت علیهم السلام است هرگز از آذکار ودعاها غافل نباشیم مرحوم آیت الحق میرزا محمد علی عراقچی همدانی آن عارف بالله که هرچه از او برایتان بگویم کم است این جانب درحال احتضار بر بالینش بودم به او عرض کردم آقا چه ذکری را افضل اذکار میدانید فرمود ند صلوات صلوات صلوات افضل اذکار وسید اوراد همین صلوات دستور قرآن وفرمایش ائمه معصومین است آری ذکرصلوات مشگل گشاست با توجه فراوان صلوات بفرستید وبهترین توشه در پیشگاه خدا راصلوات بدانید اللهم صل علی محمد وآ ل محمد وعجل فرجهم @haj_razavi

🍃 آیت الله بهجت رحمه الله علیه: ✍🏼 اصلاح #نماز، مستلزم اصلاح ظاهر و باطن و دوری از منکرات ظاهریه و باطنیه است. و از راههای اصلاح نماز، #توسل جدی در حال شروع به نماز به حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است. ‎‌‌‌‌‌‌@haj_razavi

#ثقلین امیرالمومنین امام على عليه السلام: 💭 انديشيدن درباره نعمت هاى خدا، چه نيكو عبادتى است. التَّفَكُّرُ في آلاءِ اللّهِ نِعمَ العِبادَةُ 📙غررالحكم حدیث1147 ‎‌‌‌‌‌‌@haj_razavi

امروز در گلدان بندگی درون زندگی، عشق بکار گل دوستی، گل صداقت گل محبت و گل مهربانی گل دیگر گرایی ومردم دوستی خواهی دید گلدان وجودت از همه گلهای عالم خوشبوتر میشود وهم محبوب خداوند خواهی گشت 🌷سلام صبحتون بخیر و نیکی 🌷 ‎‌‌‌‌‌‌@haj_razavi

*اللهم صل علی محمد وال محمدوعجل فرجهم باسلام وادب خدمت باسعادت عزیزان وتوفیق رسیدن به مرتبه تقوی درون واخلاص درعمل روز چهارشنبه شما بزرگواران همراه باسلامتی وطول عمرباعزت وبرکت همراه باخیرات وبرکات یاحی ویاقیوم *لزوم خودسازی و مهار خواهشهای درونى برای زمامداران و صاحبان قدرت* *پرهیز ازخودمحوری وقدرت طلبی* انسان در جايگاه مسئولیت پذیری جامعه وزمامداری و مديريت درامور اداره جامعه ، علاوه بر مهارهاى بيرونى، نيازمند مهار درونى است؛ عاملى كه انسان را از درون حفظ كند و مانع خودمحورى، قدرت طلبى، تندى و تيزى و تجاوزگرى او گردد. هرچند وجود مهارهاى بيرونى براى سرپرستان و كارگزاران ضرورى است، امّا كافى نيست، و مهارسازى درونى كارى اساسى است ، *کنترل نفس خویش ازپیروی شهوات* چنان که امیرمؤمنان علی (ع) در عهدنامۀ مالک اشتر بدين امر توجّه داده و فرموده است: *وَ أَمَرَهُ أَنْ يَكْسِرَ نَفْسَهُ مِنَ الشَّهَوَاتِ، وَ يَزَعَهَا عِنْدَ الْجَمَحَاتِ، فَإِنَّ النَّفْسَ أَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ* و او را فرمان داد كه نفس خويش را از پيروى شهوت ها مهار سازد، و در هنگام سركشى ها آن را [ از نافرمانى ها ] بازدارد، زيرا نفس فرمان دهنده به بدى است. اين بيان نشان مى دهد كه مهار درونى در جايگاه قدرت تا چه حد ضرورت دارد؛ و امام (ع) درباره اين مهارسازى دو عبارت به كار برده است : *«أَنْ يَكْسِرَ نَفْسَهُ مِنَ الشَّهَوَاتِ»* (نفس خويش را از پيروى شهوت ها مهار سازد). *وَ يَزَعَهَا عِنْدَ الْجَمَحَاتِ»* (و در هنگام سركشى ها آن را [ از نافرمانى ها ] بازدارد). تعبير *«كسر نفس من الشهوات* » در اصل شكستن خواسته هاى نفسانى و خواهش هاى درونى و شهوانى است كه بيانگر نهايت مهارسازى و بازدارندگى است؛ و اين شدّت بيان مى رساند كه تهديد خواهش هاى درونى تا چه حد است كه لازم است اين گونه نفى شود و مهار گردد. همچنين تعبير *«وزع نفس عند الجمحات* جلوگيرى و بازدارندگى نفس است آن هنگام كه خواهش هاى آن چون اسبان سركش سواركاران خود را به سوى هلاكت مى برند و از دست سواران هيچ كارى برنمى آيد. *شدت خطرقدرت زدگی برای مدیران جامعه* امام (ع) با به كار گرفتن واژه «جَمَحات» كه جمع «جَمَح» است مطلبی بسیار مهم را در قدرت زدگی و عوارض آن بیان کرده است. «جَمَح» سركشى اسب، تند رفتن و شتاب گرفتن اسب است در حدّى كه راكب آن نتواند مهارش كند؛ و نیز مطلق سركشى است . این بیان شدّت خطر قدرت زدگى را مطرح كرده است و اين كه قدرت زدگى اختيار انسان را سلب مى كند و قدرت بر انسان مسلّط مى شود و آن است كه زمامدار و مدير را راه مى برد. به بيان اميرمؤمنان على (ع) : *«أَلاَ وَ إِنَّ الْخَطَايَا خَيْلٌ شُمُسٌ حُمِلَ عَلَيْهَا أَهْلُهَا وَ خُلِعَتْ لُجُمُهَا، فَتَقَحَّمَتْ بِهِمْ فِي النَّارِ* هشيار باشيد، خطاكارى ها چون اسبان سركش و چموشى هستند كه خطاكاران بر آن ها سوار شده، عنان گشاده مى تازند تا سوار خود را به آتش دراندازند. مهار نكردن خود در جايگاه حكومت و مديريت، فرد را در چنين موقعيتى قرار مى دهد؛ و لزوم خودسازى از همين روست : *«أَلاَ وَ إِنَّ التَّقْوَى مَطَايَا ذُلُلٌ حُمِلَ عَلَيْهَا أَهْلُهَا وَ أُعْطُوا أَزِمَّتَهَا، فَأَوْرَدَتْهُمُ الْجَنَّةَ.* *لازمه پرواپیشگی برای مسئولان ومدیران جامعه* آگاه باشيد، پرواپيشگى چون شتران رام و آرامى اند كه پرواپيشگان سوار بر آن ها، عنان به دست و آرام، مى رانند تا سواران خود را به بهشت درآرند. نهج البلاغه . کلام ۱۶ نهج البلاغه ، نامۀ ۵۳ ‎‌‌‌‌‌‌@haj_razavi

🔷دنيا از ديدگاه امام على عليه السلام نهج البلاغة عن عبدِ اللّه ِ بنِ عبّاسٍ رضى الله عنه : دَخَلتُ عَلى أميرِ المؤمنينَ عليه السلام بذِي قارٍ و هو يَخْصِفُ نَعلَهُ ، فقالَ لي : ما قيمةُ هذا النَّعلِ ؟ فقلتُ : لا قيمةَ لها ، فقالَ عليه السلام : و اللّه ِ لَهِيَ أحَبُّ إلَيَّ مِن إمرَتِكُم إلاّ أنْ اُقِيمَ حقّاً أو أدفَعَ باطلاً نهج البلاغة ـ به نقل از عبد اللّه بن عباس ـ : در منطقه ذى قار خدمت امير المؤمنين عليه السلام رسيدم . آن حضرت مشغول وصله زدن به كفش خود بود . به من فرمود : ارزش اين كفش چقدر است؟ عرض كردم : ارزشى ندارد! حضرت فرمود : به خدا سوگند كه اين كفش را بيش از فرمانروايى بر شما دوست دارم ، مگر آن كه به وسيله آن، حقى را برپا دارم يا باطلى را بر اندازم .