#سوال_شماره6⃣6⃣ با سلام ضمن عرض خداقوت ازمشاورمحترم بنده همسری دارم که بسیارفعال و پویا هستن و الحمدلله مشکلات زیادی باهم نداریم فقط یک مشکل اینجاست که بنده در خانواده ای بزرگ شدم که پدرم فراواااااان به مادرم درمنزل محبت میکردو حتی الان در۶۰ سالگی هم بسیاربامحبتند ایشون حتی من راهربار که ببینند کلی میبوسند،حتی برادرم کلللی منو هر بار میبوسند وبالعکس درخانواده همسرم هیچ ارتباط عاطفی مشاهده نمیشه،حتی غالباً پدر شوهرم بداخلاقند چه برسه به محبت همسرم خودشان معتقدند محبت کردن پدر به مادر رو ندیدن تا یادبگیرند الان بنده و ایشون دقیقا دو قطب متفاوتیم من بسسسسیار کمبود نحبت ازجانب همسر حس میکنم(البته محبت درمنزل،محبتهای مالی و... دارن )امانیاز عاطفی من برطرف نمیشه،همیشه منتظرم کمی بشینه پیشم قربون صدقه م بره. از طرفی منم داغون میشم پرخاشگر میشم،ایشونم طبق معمول آخرمنو محکوم میکنند میگن دیگه دلم به سمتت نمیره البته اینم قبول دارن کم میذارن اما تلاشی برای بهتر شدن نمیکنن فقط قبول دارن چکار کنم این فاصله محبتی ما کم شه

🍃👨🏻🌸 👩🏻❤️ 🌸 #سوال_شماره6⃣8⃣ سلام خسته نباشید من متاهل و دارای ۲ فرزند هستم همسر بسیار متعهد و دلسوز و مهربانی دارم اما یک مشکل بزرگ دارم و اون رابطه بسیار بد پدر و مادرم با همدبگه جلوی همسرو فرزندانم هست مادری دارم که بسیار وسواس و ایرادگیره بنده خدا پدرم هر کاری میکنه ایراد میگیره دائم زندگیه دیگران رو با خودش و پدرم مقایسه میکنه هروقت ما بچه ها میریم خونشون باید شاهد بی ادبی های مادرم نسبت به پدرم باشیم این قضیه از اول زندگیشون بوده و هست مادرم میخواد حرف خودش باشه همه ازش حساب ببرن و هیچکس رو حرفش حرف نزنه من تهران هستم و اونا شهرستان به نطر خودم کمتر برم خونشون بهتره ولی باز دلم راصی نمیشه مادرم تنهاست و به قول پدرم دست خودش نیست یا میگه تو دلش چیزی نیست به نطرتون باهاش چه وری رفتار کنیم؟

🍃👨🏻🌸 👩🏻❤️ 🌸 #سوال_شماره6⃣9⃣ سلام خانمی هستم 37ساله،دوتا بچه 12و7 ساله دارم .شوهرم 42سالشه وزندگی خوبی داریم .ولی شوهرم خیلی زودفهرمیکنه ،حتی برایه اتفاق کوچیک وبعدتوقع داره که من برم پاپیش بزارم وهمیشه هم من این کاراکردم تابه حال ،بقیه اخلاقش خیلی عالیه.الان پدرشوهرمم 82 سالشه اونم همین اخلاقاداره .همش فکرمیکنم اگه سنمم بالابره بازم همین صبروحوصله رامیتونم داشته باشم که گذشت کنم .شوهرم توبچگی باقهرکردن همه چیزبدست میآورد.اگه من سه یا4روزم آشتی نکنم شوهرم پاپیش نمیزاره بعضی موقع واقعاکم میارم لطفا راهنماییم کنید این اخلاقش روبچه هاهم تاثیرگذاشته کلا ازمجردی ازقهرکردن بدم می اومد .بایدبگم این حرف درسته که میگن ازهرچی بدت میاد سرت میاد .اگه من این همه قهرمیکردم تاحالاطلاقم داده بود.ما13ساله ازدواج کردیم

🍃👨🏻🌸 👩🏻❤️ 🌸 #سوال_شماره6⃣0⃣1⃣ با عرض سلام و خسته نباشید من خانمی هستم بیست و پنج ساله که دو بچه دارم پسرم 4سال و نیم و دخترم یک سال و نیم اینها همدیگرو خیلی دوست دارن ولی بعضی وقتها پسرم دخترم رو عمدا اذیت میکنه و اونو به گریه میندازه گاهی من و گاهی همسرم سر اکن داد میزنیم ولی اصلا فایده نداره و گاهی اوقات با داد زدن بدتر هم میشه و قهر میکنه اگه خودم مدام پیششون باشم و باهاشون بازی کنم و اونارو سرگرم کنم دعوا نمیکنن ولی تا برم به کارهام و آشپزی برسم باهم دعوا میکنن پسرم اصلا نمیزاره به اسباب بازی هاش دست بزنه در حالی که بچه همسایه رو میزاره بازی کنه من و شوهرم باید چ رفتاری باهاش داشته باشیم و چ جمله هایی بهش بگیم که متقاعد بشه و لجبازی نکنه با تشکر از شما

🍃👨🏻🌸 👩🏻❤️ 🌸 #سوال_شماره6⃣1⃣1⃣ سلام من خانمی۲۵ ساله هستم و همسرم۲۶ساله ما دوسال و ۵ماه هست که عقد کردیم، و یکساله عروسی کردیم من اوایل عقدمون متوجه دروغهای همسرم در خواستگاری شدم مثل پنهان کردن سیگاری بودن و...عصبی بودن با مادرش و..بعداز عقد همسرم بسیار بدخلقی میکرد و با عصبانیتهای بیجا منو میرنجوندطوری که تصمیم به جدایی گرفتیم ولی با پادرمیانی خانواده تن به عروسی دادم ولی بعد از عروسی اوضاع بدتر شد، کتکم میزد، فحاشی رکیک به خانوادم وخودم تحقیرم میکرد ولی بعدش التماس و اظهار پشیمونی و علاقه میکرد تااین که یک شب با کمربند سیاه و کبودم کرد و من منزل رو ترک کردم بعد با عذر خواهی اش پیش دکتر روانشناس رفتیم که تشخیص داد اختلال روانی شخصیت وسواسیOpcd دارند و فوقالعاده دروغ گو هستن دیگه اصلا بهشون اعتماد ندارم ولی دنبال کارهای طلاقم هستم خیلی التماس میکنه برگرد من خوب میشم قول میدم ولی من باورم نمیشه میترسم از ترس مهریه باشه این التماسها و اظهار پشیمانی ها چه کنم راهنماییم کنید؟آیا درست هست ادامه این زندگی؟چطور امتحانش کنم که صداقتش ثابت بشه؟

🍃👨🏻🌸 👩🏻❤️ 🌸 #سوال_شماره6⃣4⃣1⃣ سلام خسته نباشید خانمی ۳۰ساله هستم وهمسرم۳۲ساله ما۳ساله که ازدواج کردیموبتازگی مطمین شدیم که دیگه کلا نمیتونیم بچه داربشیم مشکل ناباروری ازهمسرم هستش وقتی موضوع رو یخانواده همسرم بازگوکردیم در جواب بهم گفتن خب برو طلاق بگیر من واقعا ناراحت شدم خیلی اذیت شدم وقتی علایم افسردگی رو جستجو کردم متوجه افسردگیم شدم ازطرفی هم همسرم تصمیم گرفته برای حفظ زندگیمون سرپرستی بچه از بهزیستی بگیریم امامن وراضی نیستم چون ترس دارم مبادا روزی والدین اون بچه بیاد وازم بگیرن اونموقع حالم بدتراز الان میشه چون من واقعا آدم فوق العاده احساسی هستم من دیگه هیچ امیدی به زندگی باهمسرم ندارم باحرفایی که هرچند وقت یکبار میگن بهم واقعادیگه خستم حوصله هیچ کاری روندارم اما ناگفته نماند که همسرم واقعا دوستم دار اما خانوادش باحرف زدن درمورد طلاق واقعا افسردم کردن میترسم ادامه بدم به زندگی بعد این حرفاشون تاثیر بذاره روشوهرم واونموقع دیگه نابودمیشم .بخدا دیگه نمیتونم درست تصمیم بگیرم چیکارکنم خانواده شوهرمم ادمای منطقی نیستند که بشه باهاشون صحبت کنیم خسته شدم دیگه کمک کنید بهم لطفا باتشکر فروان

🍃👨🏻🌸 👩🏻❤️ 🌸 #سوال_شماره6⃣5⃣1⃣ سلام دختری ۳۲ساله هستم از نظر ظاهر در حد طبیعی هستم فقط کمی لاغرم ..من هیچ وقت نتونستم برای ازدواج به کسی اعتماد کنم وخیلی ها هم دلیل ازدواج نکردن رو چادری بودنم میدونن .تحصیلاتم رو تاحد لیسانس ادامه دادم ولی خیلی افسرده ام البته نه بخاطر ازدواج ...بیشتر مواقع دلشوره دارم که فلان اتفاق برا خونواده ام میوفته یا اگر ناراحتی یا کمبودی تو خانواده باشه خودم و به هر دری میزنم تا این مشکل حل بشه درکل خودم رو خیلی وقف خونواده ام میکنم..اکثر مواقع دلشوره و اظطراب دارم.. وحتی دکتر هم بهم گفت لاغریتون بخاطر افسردگی و استرس تون هست... ولی نمیدونم چه جوری ذهنم رو از این فکر وخیال های باطل و بیهوده راحت کنم ..ممنونم اگه راهنمایی کنید