🖌 #یادداشت_روز 🔹آقای ظریف انتظار این نبود! #حسین شریعتمداری 🔸آقای ظریف با دنیای سیاست آشناست و حتی اگر در این عرصه کاستی‌هایی هم داشته باشد به یقین از بایدها و نبایدهای آن بی‌خبر نیست و دقیقا به همین علت است که استعفای ایشان در شرایط کنونی سؤال‌بر‌انگیز به نظر می‌رسد. ایشان پیش از این هم دستکم دو بار اقدام به استعفا کرده بود که با موافقت رئیس‌جمهور روبرو نشده بود. بنابراین باید به دیگران حق بدهند که استعفای ایشان را در حال و هوای کنونی کشور به گونه‌ای متفاوت با شرایط عادی تفسیر کنند و بعید است که این احتمال از نگاه جناب آقای دکتر ظریف دور مانده باشد. استعفای آقای ظریف در حالی است که ایران اسلامی بر بلندای اقتدار ایستاده و پیروزی‌های بزرگ و معجزه‌گونی را تجربه می‌کند. انقلاب اسلامی علی‌رغم توطئه‌های پی در پی و بی‌وقفه دشمنان، چهل سالگی خود را با شکوهی مثال‌زدنی جشن گرفته است، حماسه راهپیمایی ۲۲ بهمن که تاکید ملت بر درستی راه طی شده است را با حضور گسترده و چند ده میلیونی مردم و به مراتب پرشمارتر از همیشه برگزار کرده است، در حالی که آمریکا و متحدانش آرزوهای ۴دهه بر زمین مانده خود برای ایستایی انقلاب در چهلمین سال پیروزی آن را به خبر تبدیل کرده و در شیپورهای پر سر و صدای تبلیغاتی خود دمیده بودند، رهبر معظم انقلاب نقشه راه چهل سال آینده را در بیانیه‌ای برخاسته از دلایل و مستندات همه فهم و خالی از ابهام ارائه کرده‌اند. دشمنان بیرونی نظام و مردم با شکست‌های پی‌در پی در مقابله با انقلاب اسلامی دست به‌گریبان شده‌اند که شکست مفتضحانه اجلاس ورشو، بعد از آنهمه پروپاگاندا درباره آن، فقط یکی از ده‌ها نمونه چند سال اخیر است و نمونه‌های مثال‌زدنی دیگری در غرب آسیا که یاد‌آور پیش‌بینی امام راحل(ره) در باره فتح سنگرهای کلیدی است و در محدوده این وجیزه محدود نمی‌گنجد که خود، مثنوی هفتاد من کاغذ است! تازه‌ترین پیروزی بزرگ ایران اسلامی سفر اخیر بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه به تهران است که پس از ۸ سال مقاومت در مقابل مجموعه‌ای از قدرت‌های ریز و درشت بین‌المللی و منطقه‌ای صورت گرفته بود و تمامی صاحب‌نظران، از آن با عنوان پیروزی بزرگ ایران یاد می‌کنند. حضور بشار اسد در تهران، تودهنی محکمی به آمریکا و متحدان اروپایی و منطقه‌ای آن بود که مخصوصا در اوج پیروزی‌های پی در‌پی ایران و شکست‌های دومینو‌گونه دشمنان تابلو‌دار جمهوری اسلامی، درخشش فوق‌العاده و خیره‌کننده‌ای داشت. فقط نیم نگاهی به تفسیر‌ها و تحلیل‌های مقامات و رسانه‌های دشمن می‌تواند از عظمت این پیروزی حکایت کند... ادامه مطلب👇 http://kayhan.ir/fa/news/155594

🖌 #یادداشت_روز 🔹«جان لوکاره» ما کجاست؟ #محمد_صرفی 🔸سریال گاندو را می‌توان یکی از جنجالی‌ترین سریال‌های تاریخ صدا و سیما دانست. حجم و کیفیت واکنش‌ها و جنجال‌های مرتبط با این سریال غیرمنتظره نبود، تا جایی که پای آن به جلسه هیئت دولت نیز کشیده شد و واعظی رئیس‌دفتر رئیس‌جمهور پس از این جلسه و در جمع خبرنگاران بطور مفصل سریال را نواخت. وزارت امور خارجه، مشاور رئیس‌جمهور، سخنگوی دولت و برخی نمایندگان مجلس نیز در این زمینه اظهار نظر کرده و گاندو را نواختند. به قول ظریفی، آن قدر که این دوستان وقت و انرژی برای تهدید صدا و سیما و تخطئه و حمله به این سریال گذاشتند اگر صرف ماموریت‌های خود و حل مشکلات مردم کرده بودند، قیمت این روزهای سیب زمینی، مردم را سرخ نمی‌کرد. ورود صدا و سیما به چنین عرصه‌ای را باید به فال نیک گرفت و امیدوار بود که جنجال‌ها و خط و نشان‌ها این سازمان را منفعل نکرده و گاندو را به اولین و آخرین تولید هنری در این عرصه تبدیل نکند. برای یک هنرمند و تولیدکنندگان و دست‌اندرکاران یک محصول هنری، هیچ جایزه و تقدیری بهتر از استقبال مردمی نیست و از این منظر می‌توان گفت سازندگان گاندو مزد زحمت خود را دریافت کرده‌اند. این نکته نیز قابل ذکر است که بخش قابل توجهی از بیشتر دیده شدن سریال، مدیون همین جنجال و حملات مخالفان آن است. گاندو چند نکته را آشکار کرد؛ نخست آنکه برخلاف آنچه برخی می‌گویند صدا و سیما بی‌مخاطب و حتی کم مخاطب نیست که اگر چنین بود، چه نیازی به این همه سر و صدا و حمله به یک سریال! ورد زبان عده‌ای در داخل و خارج این است که صدا و سیما دیگر مخاطب و اثرگذاری ندارد و در رقابت با حریفان خود –فضای مجازی، شبکه‌های ماهواره‌ای، شبکه‌های اجتماعی و...- قافیه را باخته است اما همین عده، روزانه تمام شبکه‌ها را رصد کرده و از کوچک‌ترین حرف و حرکتی نمی‌گذرند. ... ادامه مطلب👇 http://kayhan.ir/fa/news/164918

🖌 #یادداشت_روز 🔹مگر چند نفر مُرده‌اند؟! #حسین_شریعتمداری 🔸۱- با عجله وارد اداره شد و داشت از پله‌ها بالا می‌رفت که نگهبان پرسید؛ آقا کجا تشریف می‌برید؟ ارباب رجوع با پوزش از اینکه تشریفات و روال جاری را رعایت نکرده است گفت؛ با جناب آقای شیرازی، رئیس ‌اداره، کار واجب و مهمی دارم. نگهبان گفت؛ متاسفانه پدر آقای شیرازی به رحمت خدا رفته و ایشان امروز تشریف نمی‌آورند. ارباب رجوع، چهره غمزده‌ای گرفت و گفت خدا رحمتشان کند. آقای اکبری معاون اداری ایشان هم می‌تواند کارم را انجام بدهد. نگهبان گفت، ایشان هم عمویشان فوت کرده است. ارباب رجوع حمد و سوره‌ای هم نثار روح عموی معاون اداری کرد و پرسید؛ آقای بهرامی که تشریف دارند، قائم‌مقام آقای رئیس ‌را می‌گویم‌، خدمت ایشان می‌رسم. نگهبان سری به تاسف تکان داد و گفت دایی آقای بهرامی هم دارفانی را وداع گفته و ایشان برای تشییع جنازه آن مرحوم رفته‌اند. ارباب رجوع که نمی‌دانست برای بدشانسی خودش متاسف باشد یا برای بلای ناگهانی که بر اهل آن اداره نازل شده است گفت؛ خُب چاره‌ای نیست، مدارکم را به خانم یاوری مسئول دبیرخانه می‌دهم که ثبت کنند و معلوم باشد در مهلت مقرر مراجعه کرده‌ام و خودم فردا خدمت می‌رسم. نگهبان گفت برادر خانم یاوری هم دارفانی را وداع گفته است و ایشان هم حضور ندارند! ارباب رجوع در حالی که راه افتاده بود از اداره خارج شود چشمش به یک آگهی تسلیت افتاد که با روبان سیاه به دیوار نصب شده بود. آگهی فوت پدر آقای شیرازی، رئیس ‌اداره بود. با تعجب از نگهبان پرسید؛ چرا برای بقیه درگذشتگان آگهی تسلیت نزده‌اید؟! آنها هم از بستگان نزدیک مدیران همین اداره بوده‌اند و نباید تبعیض قائل می‌شدید! و نگهبان در حالی که لبخند معنی‌داری به گوشه لبش چسبیده بود گفت؛ یک نفر بیشتر فوت نکرده، فقط همان پدر آقای شیرازی رئیس ‌اداره به رحمت خدا رفته است ولی چون همه مدیران از اقوام نزدیک ایشان هستند، آن مرحوم، عمو و دایی و برادر و... بقیه مدیران هم بوده است!... ادامه مطلب👇 http://kayhan.ir/fa/news/174273

🖌 #یادداشت_روز 🔹«نه» به استیضاح «بله» به کارنامه نیست! #جعفر_بلوری 🔸 چرا «می‌گوییم»، نباید آقای رئیس‌جمهور استیضاح شود؟ چرا «می‌گویند»، آقای رئیس‌جمهور باید استیضاح شود؟ هدف از طرح چنین مسائلی چیست؟ برای یافتن پاسخ این سؤال‌ها بد نیست کمی به اطرافمان نگاه کنیم. به اتفاقاتی که دور و برمان جریان دارد دقت کنیم. پس از رصد این تحولات، اگر دوباره سراغ طراحان مسئله استیضاح برویم و به سوابقشان رجوع کنیم، شاید راحت‌تر بتوانیم پاسخ این سؤال‌ها را بیابیم: ۱- شاید مهم‌ترین اتفاقی که در منطقه و اطرافمان جریان دارد، ناآرامی‌های عراق و لبنان است. این دو تقریبا از مهر ماه، با آغاز اعتراض‌های مردمی دچار «بحران» شده‌اند. نفسِ اعتراض‌ها در این دو کشور «بحران» نیست چرا که تا وقتی پای مردم-نه اراذل اجاره‌ای- در میان است، بحران به وجود نمی‌آید. بحران زمانی رخ می‌دهد که اعتراض‌ها مصادره، فضا غبارآلود و اعتراض‌ها تبدیل به خشونت‌های هدفمند، غارت اموال عمومی و آدم‌کشی و... می‌شود. وقتی که سفارتخانه‌های کشورهای بدسابقه فعال و افکار عمومی با اخبار و محتوای خاص که معلوم نیست در کجا پخت و پز می‌شود، بمباران می‌شود. حالا در چنین شرایطی کافی است، بالاترین مقام اجرایی آن کشور را وادار به کناره‌گیری کرد، به هر بهانه و دلیلی! این یعنی اضافه شدن، «خلأ قدرت» به سایر مشکلات، یعنی مشکل شد دو تا! شاید یکی از ‌اشتباهات «عادل عبدالمهدی» در عراق و «سعد حریری» در لبنان، استعفای زودهنگام آنها و در نتیجه کمک به ایجاد چنین خلأ قدرتی باشد. اینجاست که به قول جامعه‌شناسان، آن عوامل حفظ شیرازه جامعه از هم پاشیده و ظرفیت‌های در آب نمک خوابیده فعال می‌شوند و از دلِ چنین وضعی است که گروه‌های تروریستی، اراذل و اوباش و از همه مهم‌تر «کفتارهای سیاسی» بیرون می‌آیند چرا که استعفاء در چنین وضعی به اعتقاد سیاستمداران، از سوی این طیف، «ضعف» تلقی شده و.... ادامه مطلب👇 http://kayhan.ir/fa/news/177660