این رو در نظر بگیرید که خدا قرار نیست کار هاش رو با حالات فوق العاده انجام بده🙄

مثلا یه شمشیر صد متری بده دست امام علی و امام علی با یه حرکت همه رو بی سر کنه

باید همه چی طبیعی پیش بره ...

۱۵ نفر ، در مقابل حد اقل ۱۰ هزار نفر !

اونا اومده بودن پشت درب خانه ی صدیقه ی کبری سلام الله علیها که امیر المومنین علیه السلام رو وادار کنند شمشیر بکشه و طومار تشیع رو همونجا بپیچن!!!

اما امام علی علیه السلام می‌دونه باید چیکار کنه 😏 زمان شناس است !

اینجا باید سکوت کنه و شمشیر نکشه تا اسلام از دست نره !

برگردیم زمان امام حسن مجتبی علیه السلام.

یکم این دوران امیر المومنین رو تحلیل کنید تا بیام

امام علی علیه السلام احساسی تصمیم نگرفته ! منطقی تصمیم گرفت .

در دوران امام حسن علیه السلام در نظر بگیرید که تازه خلیفه ی مسلمین رو کشتن ( امیر المومنین علیه السلام).

دشمن مقابل ایشون یک شخص مکار و پولدار هست به اسم معاویه

بغیر از این دشمن اصلی ، دشمنان سمج و بد عنق دیگه ای هم از قبیل باقیمانده های تفکر خوارجی و نهروانی هم وجود دارد .

اون زمان اشرافی گری ، هنوز تفکری بود که تو جون مردم افتاده بود. از زمان عثمان محکم شده بود.

مردم بیشتر از اینکه دنبال شهادت و خدا و پیغمبر و اینا باشن . دنبال پول و مال و اسب و غنیمت و گوشت پر دنبه و پیتزا و اسنک و ... بودن

خب

سپاه امام حسن علیه السلام می‌فرماید که پاشید برا خدا جنگ کنید و به مواجب مناسبی که داریم بهتون میدیم اکتفا کنید ! از اون طرف جبهه ، معاویه میگه : گل من ، پاشو بیا عضو لشکر من شو انقد طلا میکنم تو حلقت تا خفه شی یه منصب توپی هم بهت میدم. تازه اگه بیای شام ( اروپای خودمون) حوری بهشتی هم داره

اون مردمی که سالیان سال برای خدا شمشیر زده بودن ، حالا دیه طلا های معاویه چشاشونو کور کرده بود... از سربازان عادی گرفته ، تا سرداران حضرت ...

یه لشکر ، بدون سرباز ، بدون سردار

البته ... همه ی سرداران و سربازان هم که نرفتن

سید الشهدا علیه السلام حد اقل حضور داشت که یا سربازان خوب دیگری ...

اینجا فکر سیاسی نیازه!✅

معاویه و فک و فامیلاش ، دنبال این بودن که امام حسن علیه السلام پاشن بیان جنگ کنند. حالا چون تعداد کمه ، دو حالت اتفاق میوفته :

۱ شهادت امام حسن علیه السلام ۲ اسارت امام حسن مجتبی علیه السلام

حالت اول ، وقتی صورت میگیرید که سید الشهدا علیه السلام هم شهید شده باشند. چون اون زمان سید الشهدا علیه السلام امام نبوده و حق این بود که ایشان فدای امامِ زمانشان شوند . وقتی سیدالشهدا و امام مجتبی شهید شوند ، دیگر امامی باقی نمی‌ماند و شیعه والسلام !

حالت دوم اگر پیش بیاید ، که باز هم ، یا امام حسن را شهید می‌کنند ، که همون متن قبلی رو که دادم واضح کرد چی میشه ، یا اینکه امام حسن مجتبی علیه السلام رو آزاد میکنن... این خیلی بده ‌.... :

برگردیم زمان پیغمبر ؟🤔 بیاید همراهم 🚶‍♂🚶‍♂🚶‍♂🚶‍♂

وقتی پیغمبر وارد مکه شد و مکه مکرمه را فتح کرد ، بغیر از چند نفر که فرموده بود هر جا دیدینشون در جا بکشیدشون ( حتی اگر به حلقه ی کعبه متوسل بودند ) بقیه رو عفو عمومی زد و اصطلاحا شدند طُلَقا ( آزاد شدگان)

خاندان ابوسفیان ، علیه اللعنه هم جزو این طلقا بودند. معاویه کینه داشت از خاندان پیغمبر صلوات الله علیه و آله و سلم. لذا امام حسن علیه السلام رو آزاد میکرد و می‌گفت اینان اند آزاد شدگان من ...

و هر جا می‌رفت تو چشِ شیعه ها میکرد این حرف رو ... یعنی شکستن شیعه! و از اهلبیت علیهم السلام هم ذلت دور است هیهات من الذله!