#نهج_البلاغه #حڪمت_270 |• در زمان حكومت عمر لعنت الله علیه، نسبت به فراواني زيور و زينتهای كعبه صحبت شد، گروهي گفتند آنها را برای لشكر اسلام مصرف كن، كعبه زر و زينت نمی خواهد، وقتي از اميرالمومنين (ع) پرسيدند، فرمود:) همانا قرآن بر پيامبر (ص) هنگامي نازل گرديد كه اموال چهار قسم بود، اموال مسلمانان كه آن را بر اساس سهم هر يك از وارثان تقسيم كرد، و غنيمت جنگي كه آن را به نيازمندانش مي رساند، و خمس، كه خدا جايگاه مصرف آن را تعيين فرمود، و صدقات، كه خداوند راه هاي بخشش آن را مشخص فرمود، و زيورآلات و زينت كعبه از اموالی بودند كه خدا آن را بحال خود گذاشت، نه از روي فراموشي آن را ترك كرد، و نه از چشم خدا پنهان بود، تو نيز آن را بحال خود واگذار چنانكه خدا و پيامبرش آن را بحال خود واگذاشتند. (عمر لعنت الله علیه گفت: اگر تو نبودی رسوا می شديم، و متعرض زيورآلات كعبه نشد. #حُرّ

#نهج_البلاغه #حڪمت_280 كسي كه به ياد سفر طولانی آخرت باشد خود را آماده می سازد #حُرّ

#نهج_البلاغه #حڪمت_282 |• ميان شما و پندپذيری، پرده ای از غرور و خودخواهی وجود دارد. #حُرّ

#نهج_البلاغه #حڪمت_286 |• مردم چيزی را نگفتند خوش باد، جز آنكه روزگار، روز بدی را برای او تدارك ديد. #حُرّ

#نهج_البلاغه #حڪمت_287 از قدر پرسيدند فرمود:) راهی است تاريك، آن را مپيماييد؛ و دريايی است ژرف، وارد نشويد؛ و رازی است خدايی، خود را به زحمت نياندازيد.

#نهج_البلاغه #حڪمت_288 هرگاه خدا بخواهد بنده ای‌را خوار كند، دانش را از او دور سازد #حُرّ

#نهج_البلاغه #حڪمت_293 |• همنشين بی خرد مباش، كه كار زشت خود را زيبا جلوه داده، دوست دارد تو همانند او باشی.

#نهج_البلاغه #حڪمت_297 |• عبرتها چقدر فراوانند و عبرت پذيران چه اندك!! #حُرّ

#نهج_البلاغه #حڪمت_302 |• آن كس كه به شدت گرفتار بلايی است نيازش به دعا بيشتر از ديگری نيست كه از بلا در امان نمی باشد. #حُرّ

#نهج_البلاغه #حڪمت_303 مردم فرزندان دنيا هستند و هيچ كس را بر دوستی مادرش نمی توان سرزنش كرد.

#نهج_البلاغه #حڪمت_304 نيازمندي كه به تو روی آورده فرستاده خداست، كسی كه از ياری او دريغ كند، از خدا دريغ كرده، و آن كس كه به او بخشش كند، به خدا بخشيده است.

#نهج_البلاغه #حڪمت_311 •| (چون به شهر بصره رسيد خواست انس بن مالك را به سوى طلحه و زبير بفرستد تا آنچه از پيامبر صلّى اللّه عليه و آله درباره آنان شنيده يادشان آورد، أنس، سر باز زد و گفت من آن سخن پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم را فراموش كردم، فرمود): اگر دروغ مى گويى خداوند تو را به بيمارى برص (سفيدى روشن) دچار كند كه عمّامه آن را نپوشاند. (سید رضی گوید: پس از نفرين امام (ع)، انس به بيمارى برص در سر و صورت دچار شد، كه همواره نقاب مى زد #حُرّ