من؟ آشوب . اضطراب . ناآرامی . آشفتگی .
درهم . بیقراری . تلاطم . بغض . بغض . بغض .
تو خدا هستی و حق داری مخلوقت رو هزار بار از این دشوارتر، از این نفس گیرتر امتحان کنی. اما با باقی موندهی قلب و تن و روح بندهای که مقابل ترکشهای سنگین آزمونت سپر انداخت چیکار میکنی؟
اینو بدونید که اگه دوست داشتن همراه درک کردن،
فهمیدن، مهم بودن، توجه و اهمیت نباشه به هیچ
دردی نمیخوره .
دلم یه اکیپ طبیعت گرد ِخفن میخواد که درگیری ذهنی هر هفته این باشه که این بار کدوم قله بریم، یا شب تا صبح داخل کدوم کویر کمپ کنیم...
ولی خب نیست دیگه.
بعضی کانالا انقد قشنگن و قلم خوبی دارن
که دوست داشتم تنها عضوشون من بودم و
فقط برای من مینوشتن .
از خداوند متعال درخواست دارم تو نسخهی بعدی بشر، کیفیت رو بالاتر ببره و از کمیتش بکاهه. ما هم تو این قضیه از بین رفتیم مشکلی نیست. فقط کیفیت به اوج برسه. حالا این وسط ما هم جا شدیم که چه بهتر.