یه مصرع از صائب تبریزی هستش، که گاهی سوال منم هست: «ما درین غمکده یارب به چه کار آمده‌ایم؟» #دلگویه

#دلگویه💔😔 🌿 شهدا، زنده‌اند. نه فقط تو کتاب و قاب عکس... در عالَمی روشن‌تر از ما. دلشون برای زمین و آدم‌های جا مانده می‌سوزه... برا تو، برای دل تنگت، برای زانویی که درد داره، برای بغضی که شبونه بالا نمیاد... گاهی جوابشون سکوتیه که تو رو به خدا نزدیک‌تر کنه. گاهی اگه هنوز جوابتو نمی‌دن، یعنی یه چیزی رو باید با خودت، بدون صدا و بی‌واسطه، از خدا بخوای... یه چیزی که فقط بین تو و «او» باشه. 🕊️ شاید منتظرن یه شب، نه با کلمات... که فقط با اشک بری گوشه‌ی اتاق، و بگی: «من هنوز دلم با شماست... جا موندم اما فراموشتون نکردم.» اون‌وقت یه نسیم میاد... یه خواب، یه نشونه، یه بوی خاک بارون‌خورده‌ی جبهه و می‌فهمی: جوابتو دادن... با دل. دوستت دارن... خیلی بیشتر از اونی که بفهمی. فقط هنوز نوبتت نشده، که پیش‌شون بری. نوبتت رسیده که مثل‌شون باشی... که اونا، بهت افتخار کنن. 😭😭😭💔 #شب_بخیر #التماس‌دعای‌فرج