حال خودم، دست خودم نیست. خدا می‌داند هر بار که نام شهید مرزبانی به گوشم می‌رسد، اشک ریختم. تصور مادری چشم به راه را دارم که منتظرست خدمت سربازی پسر دردانه‌اش تمام شود و او را در حجله ببیند. همسری منتظر که شام عاشقانه‌هایش را با همسرش شریک باشد و مزه‌ی واقعی غذاهایش را بعد از چند روز بچشد. حال پدری را دارم که پشت او به شجاعت فرزند مرزبانش گرم‌ست ولی هر لحظه‌اش به اضطراب می‌گذرد. حال عروس چشم به راهی را دارم که هر چه به پایان فراقش نزدیک‌تر می‌شود، شدت التهاب نفس‌هایش شیشه‌ی نازک پیوند عاشقانه‌اش را می‌شکند و در لحظاتی که انتظار وصل دارد؛ در سرزمین فراق ابدی قدم می‌گذارد. هر بار نام فرزندان شهید مرزبانی کشورم را می‌شنوم، انگار دوباره برادر شهیدم را از دست داده‌ام و این‌چنین است که روزبه‌روز سوی چشمانم رو به زوال است... #شریفه_بازیار #کانال_سیدنوجوان_جاویدالاثر_سیدرحیم_بازیاری