هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️حیا در فرهنگ دینی (بخش چهارم)
🔸 #حیا منشأ هر چیزی است و به فرموده امام صادق (ع): «اگر #حیا نباشد، هیچ مهمانی احترام نمیشود و به هیچ وعده ای وفا نمی شود و هیچ حاجتی برآورده نمی شود»؛ پس باید در نهادینه شدن این عنصر و حالت درونی کوشید و سعی کرد #فرهنگ_جامعه را به سوی فضای عاری از زشتیها هدایت کرد؛
💠حیا و پوشش
🔹هرگاه صحبت از پوشش می شود، ساده ترین چیزی که به ذهن می رسد، لباس است. کارکردهای لباس گسترده اند، اما وظایف اصلی آن، محافظت بدن از سرما و گرما و آراستگی و زیبایی ای است که به تن می دهد. پوشیدگی، عامل زیبایی است و در مقابل، برهنگی با عرضه زیبایی در تعارض و تقابل می باشد. همانگونه که پوشش، نقش مهم در زیباسازی دارد، #حیا هم خلعت و #پوشش_زیبای_انسانیت است و هدفش حفظ قامت رعنای بشر از #گناه است. امام علی (ع) فرمود: «#حیا، لباسی بلند و حجابی منع کننده و پوششی نگهدارنده از بدی هاست». [۱] آن حضرت #بهترین_لباس_دین را #حیا میداند که به زیبایی، آراستگی و جذبه دین کمک می کند. همان گونه که از حیا به عنوان ارزش یاد میشود و پوشیدگی، نشان وقار و حیاست، #بیحیایی، #ضد_ارزش و شخصیت است؛ نیز انسان بی حیا، دریده و عریان معرفی گردیده است. از رابطه تنگاتنگ مفهوم #حیا و #پوشش در می یابیم که حیا، با سِتر، قرین است و بی حیایی، با برهنگی.
🔹در صدر اسلام نزول آیه حجاب باعث شد پوشش زنان مسلمانان تغییر نماید، و زنانی که تا آن هنگام فقط سر خود را می پوشاندند و گوشواره، بناگوش و گردن و سینه شان باز می ماند، ملزم به رعایت حجاب شوند و با دستور قرآن که: «روسری های خود را بر سینه افکنید»، چارچوب حیا و پوشش در آنان محکمتر و کاملتر شد، تا از تیررس نگاه مردم بیگانه دور مانند و از خودنمایی و جلوه گری نیز بپرهیزند. بنابراین هرچه #حیا و #پوشش رعایت گردد و مصداق های پوشش در نوع دوخت و جنس لباس از حیث تنگی و چسبندگی و نازکی اصلاح گردد، #جامعه به سوی امنیت، آرامش و سعادتمندی می رود. امام علی (ع) بر تن کنندگان لباس نازک را دیندار نمی داند و می فرماید: «بر شما باد پوشیدن لباس های ضخیم (غیرنازک)، چرا که هرکس لباسش نازک باشد، دینش ضعیف است». [۲] پوشش های ناقص، چسبان و نازک - که جامعه اسلامی به آن مبتلا گردیده - ناشی از رقت حیا می باشد که می تواند فرد و #جامعه را به سوی #انحطاط و گمراهی بکشاند؛ زیرا رسول خدا (ص) فرمود: «هلاکت زنان امت من، در دو چیز نهفته است: طلا و لباس نازک». [۳] #ادامه_دارد...
پی نوشتها:
[۱] شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج ۲۰، ص ۲۷۲
[۲] تحف العقول، ص ۱۱۳
[۳] پژوهشی در فرهنگ حیا، عباس پسندیده، به نقل از تنبیه الخواص، ج ۱، ص ۳
نویسنده: زهرا نساجی زواره، نشریه فرهنگ کوثر، شماره ۸۵
منبع: وبسایت راسخون
#حیا #عفت #عفاف #حجاب #پوشش
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
هدایت شده از گرا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔴 زن اگه از دایره حیا خارج بشه و خودش رو ملعبه دست یه مشت هوس باز کنه دیگه چیزی به اسم شخصیت و احترام براش نمی مونه،،،
🔹تیکه ای که عکاس به این دختر انداخت رو جرثقیل نمیتونه حمل کنه از بس سنگین بود، اما از سر بی عاری و بیچارگی فقط میخنده، چون چاره دیگه ای هم نداره بدبخت...😏
#حجاب
#عفاف
https://eitaa.com/gerana
هدایت شده از جهاد تبیین
#از_بی_حجابی_تا_خودکشی!؟
دختران، خواهران، همسران و مادرانی که کشف حجاب کردند👈 حتما تماشا کرده و تا میتوانند، در شبکه های اجتماعی نشر دهند،،، التماس دعا: ناصرکاوه
#حجاب
#عفاف
8.55M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
.
♻️ سخنان قابل تأمل آیت الله جوادی آملی درباره تفاوت امر به معروف و نهی از منکر با تعلیم و تبلیغ
🔻مسأله امر به معروف، غیر از مسأله تعلیم و تبلیغ و امثال ذلک است. تعلیم برای این است که ما جاهل را عالم کنیم. تبلیغ برای این است که اگر به او نرسیده، به او برسانیم. تنبیه غافل این است که اگر او غفلتی دارد، متوجهاش کنیم .
🔻اما امر به معروف برای این است که کسی عالماً عامداً دارد گناه میکند. او که جاهل نیست، او که غافل نیست، او که ساهی [سهو کننده] و ناسی [فراموش کننده] نیست ما آیه و روایت بخوانیم.
هر کدام از اینها باشد، دیگر داخل در مسأله امر به معروف و نهی از منکر نیست.
🔻امر به معروف برای جایی است که کسی عالماً عامداً دارد گناه میکند. آن وقت ما دیگر معلم نیستیم؛ ما مرشد نیستیم؛ ما مبشر نیستیم؛ ما منذر نیستیم؛ ما فرماندهایم؛ امر میکنیم. بر او واجب است که حرف ما را گوش دهد. چون ما داریم امر میکنیم.
🔻اگر ما به کسی گفتیم #عفاف را رعایت بکن، رعایت نکرد، دو تا گناه کرد؛ یکی "قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ" را عمل نکرد. یکی فرمان ما را اطاعت نکرد.
این که فرمود: "المُؤمِنونَ وَالمُؤمِناتُ بَعضُهُم أَولِياءُ بَعضٍ" ما ولایت داریم نسبت به یکدیگر؛ ولی یکدیگر هستیم. مولّی علیه باید حرف ولی را گوش دهد.