🔴 بالاخره ماجرای کتاب‌های درسی چی شد؟!! حدود یک هفته است که هر روز یک تصویر از کتاب‌های درسی دوره ابتدایی بیرون میاد و هر کس هم موضع خودش رو می‌گیره. حتی خودِ من یکی از این ویدئوها رو استوری کردم که توش جای تصویر قرآن، گل گذاشته شده بود. البته همونجا هم نوشتم که نظر خاصی در موردش ندارم. شاید چند ده پیام اومد که یعنی چی موضع خاصی نداری، معلومه دیگه دارن ۲۰۳۰ رو اجرا می‌کنند! یا چرا برای فلان موضوع موضع نمی‌گیری؟! بعد از اون؛ تصویر کتاب ریاضی سوم دبستان منتشر شد که عکس دختران از روی جلد کتاب حذف شده بود. حالا فرصتی بود برای جریان‌های فمینیستی که شروع کنند به تبعیض علیه زنان نوشتن و چقدر کاریکاتور برای این موضوع کشیدند و برخی از اون‌ها هم واقعاً دردناک بود. حالا نوبت این طرف بود که حکومت، وزارت آموزش و پرورش (آپ) و خاصه دفتر نشر و تنظیم کتب درسی رو مورد هجوم قرار بدن که این چه وضع رعایت حقوق زنان هست و .... من سال گذشته؛ ۹ جلد کتابِ کار پیش‌دبستانی برای یکی از سازمان‌ها کار کردم و توی دل کار فهمیدم که انتشار هر عکس، هر متن، چینش تصاویر و ... چقدر می‌تونه حساسیت‌زا باشه و از قضا وقتی این سازمان یک قوه حاکمیتی باشه و نه خصوصی؛ چقدر کار پیچیده‌تر میشه. برخی اوقات مجبور بودم در مورد چینش کتاب تصمیمی بگیرم که یقین داشتم توجیه شبکه مربیان و والدینی که کتاب رو می‌دیدند نیاز به یک جلسه کامل صحبت داره و شاید آخر اون جلسه هم متهم بشم به بی‌سوادی، به منحرف، به .... شاید براتون جالب باشه که سیرِ ورود تصاویر دختران به کتاب‌های درسی در چند سال گذشته رو وقتی بررسی می‌کنی، می‌بینی روند کاملاً رو به رشد بوده و حتی تعدد تصاویر دختران در کتاب‌ها بیشتر هم شده. تا جایی که به این نتیجه بررسی برخی دنبال عدالت و مساوات نیستند، دنبال تمامیت‌خواهی هستند. یا از اون طرف وقتی توضیح دفتر نشر مبنی بر حذف قرآنی که زیر تلویزیون بود رو می‌شنوی کاملاً قانع میشی که این کار درست بوده اما عده‌ای باز هم این رو قبول نمی‌کنند! حالا چی می‌خوام بگم؟! من حساسیت جامعه روی موضوعات اینچنینی رو می‌فهمم و از قضا معتقدم این رویه خیلی درستی هم هست اما موضع‌گیری‌های هیجانی و غیرکارشناسی؛ همیشه کار رو پیچیده‌تر می‌کنه و در این موضوع هم مثل همیشه همین اتفاق افتاد. هر کس و #ناکس! از زوایه دید خودش مسأله رو طرح کرد و تقریباً همه از این کار برداشت سیاسی کردند. برداشت‌هایی که دو سر طیف بودند و فقط عده‌ای از مردم رو در پیج‌ها و کانال‌ها به جون هم انداختند و از قضا سیل تولید محتوا توی این موضوع فضا رو طوری کرده بود که حتی نمیشد یه کار میدانی و پژوهشی روی اون انجام بشه، چون هر کس اونی رو می‌شنید که خودش می‌خواست ... از طرفی این رو هم قبول دارم که مفاهمه و گفتگو بین بخش‌های تصمیم‌گیر در این موضوع و سایر ذی‌نفعان مثل اولیای مدرسه، والدین و حتی خود بچه‌ها خیلی خیلی کم هست و متأسفانه اکثر تصمیمات توی کشور ما تیپی هست. تصمیم گرفته میشه، اجرا میشه و توضیحی هم بابتش شنیده نمیشه مگر زمانی که صدای مردم بلند بشه که دیگه کار از کار گذشته و از قضا شاید گیر اصلی هم همین جاست! اما موضع من در این باره چیه که اینقدر پیام برام اومد که زودتر موضع‌گیری کن و محافظه‌کار نباش ... واقعیت اینه که موضع گرفتن در مسائل اینچنینی حتماً و حتماً نیاز به بررسی داره که بعضاً از عهده یه فرد خارج هست و حتی شاید در حوزه تخصص اون فرد نباشه. من کماکان هیچ نظری در این باره ندارم اما چرا این مطلب رو نوشتم؟! فقط از این جهت که اول به خودم یادآوری کنم و بعد شاید یاد بگیریم، قرار نیست در همه چیز سریع و بدون بررسی موضع گرفت و از دیگران هم مطالبه داشته باشیم که پشت سر ما راه بیفتند. چقدر مسائل مختلف بوده که زاویه دید ما و عینکی که به چشم زدیم، مسأله رو قلب کرده یا واقعیت رو تحریف؟! خواهشاً هر چی در هر کانالی خوندیم اون رو وحی منزل ندونیم و سریع نشرش ندیم چون مثل ش.ص گفته یا م.ف یا شایدم ب.ز 😬 در قاطبه‌ی موضوعات فرهنگی جامعه رو نمیشه با هیجان پیش برد و از اون طرف توقع نتیجه داشت. به حافظه‌ی تاریخی‌مون رجوع کنیم ... #حمید_کثیری 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4