#یادداشت سلام و ادب خدمت همه عزیزان. این مدت سوال‌های زیادی درباره اثر "میگن روضه دلمردگیه" از حقیر شد. قول داده بودم که سرِ فرصت توضیحاتی را عرض کنم. اول اینکه خدا را شکر می‌کنم که این کار با این حجم گسترده در جامعه منتشر شد و تاثیرگذار بود؛ نه بخاطر اینکه بنده صاحب اثر بودم؛ که صاحب اثر، اهل‌بیت(ع) هستند و بس. از این جهت که واقعاً نیاز بود این موج به راه بیفتد و یک کار مشترک از اکثر تریبون‌های مداحیِ کشور به گوش کسانی برسد که دیواری کوتاه‌تر از عزای امام‌حسین پیدا نمی‌کنند. البته انحصارِ این اثر به جوابیه‌ای برای فلان وزیر کار دقیقی نبود که توسط بعضی عزیزان انجام گرفت؛ به جهت اینکه اولاً بنده اندیشه‌ی این کار و حتی بند اول را اواخر ماه رمضان و خیلی قبل‌تر از صحبت‌های آقای وزیر نوشته بودم و برای دوستان نزدیک نیز خواندم. و صد البته که صحبت‌های مطرح‌شده، باعث شد که ترغیب بشوم و حساب ویژه‌ای روی این اثر باز کنم. ثانیاً وقتی نگاه می‌کنیم می‌بینیم در جامعه، از اطرافیان و دوستان و آشنایان گرفته تا شبکه‌های ماهواره‌ای و... همین صحبت‌ها به‌وفور شنیده می‌شود. پس دلیلی ندارد که گفته شود این اثر، صرفاً جوابی به صحبت‌های فلان شخص بوده. بعد از نوشتنِ نوحه، این نکته به ذهنم رسید که این کار، باید توسط اکثر دوستان مداح خوانده شود که جلوه کند و از منظر مخاطب، بشود: پاسخ مشترک مداحان علیه شبهه‌افکنی‌ها؛ این جلوه‌ی وحدت بین مادحین، لازمه‌ی تاثیرگذاری این کار بود. هرچند هیچ‌کدام از دوستانِ مداح نمی‌دانستند غیر از خودشان چه کسی قرار است این نوحه را بخواند اما نتیجه‌ی مطلوبی که مدّ نظر حقیر بود اتفاق می‌افتاد. نکته دیگری که عزیزان سوال کردند و باید اشاره کنم این است که در برخی اجراها، تغییراتی هرچند جزیی در شعر ایجاد شده که برخی از این تغییرات به سلیقه‌ی شخصِ مداح بوده. و البته برخی از این تغییرات هم از جانب بنده بوده که مثلاً برای گوشواره‌ی نوحه(جواب جمعیت)، دو نسخه ارائه داده‌ام و اختیارِ انتخاب را به عهده مداح گذاشته‌ام. نکته پایانی خواهشی بود که از شما مخاطبین عزیز داشتم و آن اینکه عاجزانه تمنّا می‌کنم در مقام مقایسه بین مداحان قرار نگیرید. مهم این بود که این اتفاق مهم و تاثیرگذار شکل بگیرد و یک کار مشترک در جواب شبهه‌افکنی‌ها به دستگاه مقدس سیدالشهدا توسط چندین مداح رسانه‌ای خوانده شود. اصل همین است. پرداختن به حاشیه‌ها و کُری‌خوانی‌هایی که فلانی بهتر از فلانی خواند و این نوع بیان‌ها، اصل را مخدوش می‌کند. ان‌شاءالله همه‌ی ما تا آخرین نفس، پای بیرق اهل‌بیت(ع) نفس بکشیم و نفس تازه کنیم. در پایان از همه عزیزانی که این مدت، به حقیر محبت داشتند، صمیمانه تشکر می‌کنم. محتاج دعای شما خوبانم. #حمید_رمی @hamidrami94

#یادداشت خطری به نام "استودیوی هیئت" نوشته‌ی #حمید_رمی درباره مداحی‌های استودیویی امروز @hamidrami94

#یادداشت در آستانه دیدار سالانه مداحان با رهبر انقلاب ◾️کجا مثل هیئت؟ چه‌کسی مثل مداح؟ بسمه تعالی همواره مداومت و اصرار بر انجام یک امر خاص، نشانۀ اهمیت ویژۀ آن است. آن‌گاه که فرد یا مجموعه‌ای تأثیر یک اتفاق ‏را بر حیات و پویایی خود به خوبی درک کند، هرگز از آن دست نخواهد کشید؛ و امام راحل به چه درک والایی رسید و چقدر ‏عالمانه سخن فرمود و بر جان ما نشاند که: «محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است.»‏ بهترین و بی‌نظیرترین عرصه برای زنده‌نگه‌داشتن محرم و صفر – که خود علت حیات اسلام و جامعه اسلامی‌ست – ‏بدون شک، هیئات مذهبی هستند و مهم‌ترین عنصر هیئت، مداح است. این جایگاه و نقش مداح اهل‌بیت علیهم‌السلام در ‏یک جامعۀ اسلامی است. بینش دقیق رهبری معظم انقلاب – حفظه‌الله – موجب شده تا یکی از معدود دیدارها و البته مفصّل‌ترین آن‌ها در سال‌های ‏انقلاب، که نه تنها در دوران رهبری، بلکه از دوران ریاست جمهوری ایشان بوده و همواره تداوم داشته، دیدار با جمعی از ‏مداحان اهل‌بیت علیهم‌السلام باشد.‏ با اندکی تأمل و بررسی، این یک امر واضح است که هیچ شخصی – چه حقیقی چه حقوقی – به اندازۀ یک مداح، زمینۀ ‏مناسبی برای تأثیرگذاری بر مخاطب و جامعۀ خود ندارد. کجا می‌شود فضایی بهتر از هیئت پیدا کرد که اجتماعی از دل‌های ‏آماده برای پذیرش و درک حقیقت و تأثیرپذیری از آن، در خود بگنجاند؟ و این فضای بی‌نظیر، حاضر و آماده در اختیار مداح است. ‏کجا می‌توان هنری یافت که جمعِ بین چندین هنر تأثیرگذار باشد؟ حال آن که هنر مداحی، اجتماع میانِ شعر، موسیقی، ‏اجرا و حتی جلوه‌‌گاه یک تئاتر مذهبی و مقدس است. در کدام عرصه جز هیئت و زیر کدام پرچم جز پرچم اهل‌بیت علیهم‌السلام، ‏می‌توان گروهی یک‌دست و مخلص و پای کار، با یک هدف مشخص و مقدس را دید که حلقۀ اتحاد شوند و تمام ‏مقدّمات را فراهم سازند تا یک نفر، صدای خود را که دربرگیرندۀ پیام حق و حقیقت است، به گوش دیگران برساند؟ این ‏اتفاق بی‌بدیل، فقط در هیئت و فقط برای یک مداح رخ خواهد داد.‏ همین است که در نگاه رهبری انقلاب، مداحان از مهم‌ترین اقشار جامعه اسلامی هستند و هر سال در یک اجتماع عظیم و ارزشمند گرد هم می‌آیند تا تصویری خلق شود از اتحاد و همدلی؛ و نقطه‌ای باشد برای شروع حرکات جریان‌ساز و موثر. امید است که عضوعضوِ جامعه‌ ارزشمند مداحان، جایگاه خود را بشناسند و قدر آن را بدانند و برای انجام تکالیف خود بیش از پیش بکوشند و بار سنگین و گرانمایه‌ای که دین بر دوش آنها نهاده را به سرمنزلِ مقصود برسانند؛ تا همچون ستارگانی در آسمان اسلام محمدی بدرخشند. سرباز کوچک جنگ نرم حمید رمی @hamidrami94

#یادداشت به نام خدا سلام هیچکس مخالف جریان سرود و منکر اثرگذاری این اتفاق مبارک و ارزشمند نیست. هیچکس قصد و توانِ محوکردنِ این رویداد خجسته را ندارد؛ تا اینجای کلام، نقطۀ مشترک همۀ ماست. آنچه محل نقد و بررسی است و دغدغۀ منتقدان دلسوز را به همراه داشته، سبک و سیاقی‌ست که در پیش گرفته شده که به چند مورد از آن اشاره می‌شود: ۱. آهنگ‌های نامناسب در برخی آثار (ما یا فقه پویای اسلامی را قبول داریم یا نداریم؛ اگر نداریم که... اگر داریم باید عرض شود که برخی از تولیدات امروز در سرود، مصداق بارز غنا و حرام است. و ما هیچوقت نمی‌توانیم با یک فعل حرام، نقش تربیتیِ مثبتی در کودکان‌مان داشته باشیم). ۲. ورود زبان و مضامین سخیف در شعر به تصورِ استفاده از زبان کودک؛ بدون توجه به شأن و منزلت اهلبیت علیهم‌السلام و گسترشِ روزافزون آن. ۳. تصویربرداری نامناسب (به‌گونه‌ای که به دختر خردسال ما القا می‌شود که اگر می‌خواهی سوژۀ خوبی برای فیلمبردار و تدوینگر و... باشی باید ادا و اطوار داشته باشی باید ناز باشی باید یه «قِر ریز» در حرکاتت باشد) ۴. مداح‌محوری و سلبریتی‌سازی (که در این بخش، حرف‌ها داریم اما بخاطر نزدیکی به ماه عزیز محرم، بماند برای بعد...) در پایان بیان چند نکته ضرورت دارد: ۱. سرود در قالب امروزی، یک طفل نوپاست که باید درست تربیت شود و پرورش یابد. این مهم، نیاز به همدلی و همکاری دارد و با غرض‌ورزی و تسویه‌حساب‌های شخصی، نتیجه‌بخش نخواهد بود. ۲. قطعاً اگر نقدی هست نقد به جریان و آثار است؛ اشخاص، مطرح نیستند. همۀ ما زیر پرچم امیرالمومنین مولا علی علیه‌السلام، رفیق و همدل و همراهیم. ۳. هر جریانِ اثرگذاری اگر می‌خواهد دنباله‌دار و ماندگار باشد، نیاز به ارزیابی دارد. پیشنهاد می‌شود در مراکز و سازمان‌های تولیدکننده، گروه‌های تخصصی نقد و بررسی و ارزیابی تشکیل شود تا در آینده شاهد اتفاقات بهتری در این حوزۀ ارزشمند و اثرگذار باشیم. حلال بفرمایید #حمید_رمی @hamidrami94

#یادداشت #حسینیه_معلی ✍ خطرناک؛ مثل تفکر بشیر حسینی برای جامعۀ مذهبی بنده الحمدلله با هیچ‌کس از عزیزان دست‌اندرکار معلّی خصومت شخصی ندارم. بعضی از این عزیزان را اصلا نمی‌شناسم، بعضی از آنها رفقای بنده هستند و به خوش‌فکری، دغدغه‌مندی و مؤمن و جهادی بودنِ آنها ایمان دارم، و بعضی از عزیزان هم که مثل آقاسیدمجید و آقاسیدرضا و آقامیثم و آقانجم‌الدین سروران نازنین بنده هستند که بارها و بارها با عزیزانم توفیق همکاری داشتم و خواهم داشت. پس اگر نکته‌ای عرض میکنم اصلا از روی غرض و مرض نیست. آقایان و خانم‌ها! ای تمام جامعۀ مذهبی! من اصلاً به آیتم‌ها و اتفاقات و جزئیات معلی کار ندارم. به فلان آیتم و فلان حرف و فلان حرکت، نقد وارد است یا نه اصلاً کار ندارم. حرف من فراتر از اینهاست. والله بالله تالله! نفوذ تفکر آقای بشیر حسینی در برنامه‌های مذهبی و هیئتی خطرناک است. این حرف را من خیلی سال پیش، بعد از نماهنگ دهه هشتادیا، بعد از اربعین شیطون‌بلا، بعد از رسانه‌ای شدنِ نوع ادبیات او نسبت به معارف دینی گفتم. بشیر حسینی یک تفکر رسانه‌ایِ محض دارد؛ بدون در نظر گرفتنِ مقتضیات هیئت و مداح و... . او فقط به فکر جذابیت و وایرال‌شدن است؛ بدون در نظر گرفتنِ هیچ چیز دیگر. شاید باور نکنید اما مطمئن باشید بشیر حسینی، امروز از بگومگوهای موافقان و مخالفان معلی راضی‌ست؛ اصلا هدف او همین بوده. چون این بگومگوها و اختلافات، باعث دیده‌شدنِ برنامۀ او و تفکر او می‌شود. آقایان و خانم‌ها! ای تمام جامعۀ مذهبی! امروز همۀ ما در بازیِ بشیر حسینی هستیم. چه عوامل برنامه، چه مجری و کارشناس‌ها که والله تاج سرِ من هستند، چه موافقان و چه مخالفان؛ همه در بازیِ این شخص هستند. از کلیپِ وایرال‌شدۀ پیش از شروع معلی تا کلیپ‌های وایرال‌شدۀ این روزها را مرور کنید تا متوجه شوید او فقط به فکر رسانه و رسانه‌ای شدن است و کار به هیچ ارزش و اقتضای دیگری ندارد. باز هم می‌گویم: نقد من به آیتم‌ها و صحبت‌ها و عوامل و کارشناسان و مجری و این جزییات نیست. نقد من، تفکرِ حاکم بر معلی‌ست؛ والسلام 🖋 حمید رمی @hamidrami94