🔴 پرسش مخاطب: همسر آیندم آدم خوبیه ولی خیلی وابسته به خانوادشه. هنوز برای هر تصمیمی، نظر مامانشو می‌پرسه. از الان نگرانم تو زندگی‌مون دخالت کنن. چی کار کنم؟ ✅ پاسخ کارشناس: وابستگی به خانواده، اگر از مرز «احترام» به مرز «اتکا کامل» عبور کنه، در زندگی زناشویی تبدیل می‌شه به سایه‌ای که همیشه بالای سر رابطه‌ست. ما در روانشناسی چیزی داریم به اسم تفکیک عاطفی (Emotional Differentiation)؛ یعنی یک فرد بتونه هم خانواده‌اش رو دوست داشته باشه، هم هویت مستقل خودش رو حفظ کنه. اگر همسر آینده‌ت هنوز نمی‌تونه تصمیمات شخصی یا بین‌فردی رو بدون تأیید خانواده بگیره، این یعنی هنوز فرآیند تفکیک عاطفی در او کامل نشده. و مشکل فقط دخالت خانواده نیست؛ مسئله اصلی اینه که اون فرد ممکنه بین رضایت والدین و رضایت همسر، سردرگم بمونه. 🔻 راه‌حل؟ 🔸اول از همه، این موضوع رو با خودش به شکل صادقانه، ولی بدون تحقیر و مقایسه مطرح کن. 🔸دوم، تو جلسات مشاوره پیش از ازدواج، روی «مرزبندی‌های عاطفی» کار کنین. 🔸و سوم، اگر نشونه‌هایی از وابستگی شدید می‌بینی (مثل تأیید گرفتن برای مسائل خیلی جزئی یا ترس از نارضایتی والدین)، حتماً مشاوره فردی برای خودش هم لازمه. عشق کافی نیست، بلوغ شخصیتی و استقلال هم باید کنار عشق باشه تا رابطه دوام بیاره. ⁉️ | @hamin_media | #پرسش

🔴 پرسش مخاطب : من پسرم و تو ۱۶ سالگی تمایل به ازدواج دارم امتخاب خودمم کردم اما خانوادم مخالفن. نظر شما چیه ؟ ✅ پاسخ کارشناس : ازدواج زودهنگام همیشه بحث‌برانگیز بوده و خیلی از افراد ممکنه فکر کنن که این نوع ازدواج‌ها هیچ مشکلی نخواهند داشت، اما از نظر علمی، ازدواج در سنین پایین می‌تونه چالش‌هایی رو به دنبال داشته باشه که در بلندمدت به سختی‌ها و مشکلات پیچیده‌تری تبدیل بشه. اولین نکته‌ای که باید بهش توجه کنیم بلوغ عاطفی و شناختی است. تحقیقات نشون می‌ده که مغز انسان تا سن ۲۰ سالگی به طور کامل رشد نمی‌کنه (در دختراان رشد عاطفی زودتر است) ، به‌خصوص مناطقی از مغز که مسئول تصمیم‌گیری منطقی، کنترل احساسات و درک پیامدهای رفتارها هستن (Gottman, 1999). این یعنی کسی که در سنین پایین ازدواج می‌کنه(زیر ۱۸ سال) ممکنه هنوز توانایی کافی برای تصمیم‌گیری‌های صحیح و مدیریت بحران‌های عاطفی رو نداشته باشه. در واقع، بلوغ عاطفی و شناختی یکی از عواملیه که در روابط زناشویی نقش حیاتی داره و نداشتن این بلوغ می‌تونه باعث بشه که فرد در موقعیت‌های بحرانی، نتونه به درستی واکنش نشون بده. ✍🏻 حامین مدیا 💬 @hamin_media | #پرسش

✅ ادامه پاسخ : دومین مسئله‌ای که باید بهش دقت کرد، عدم شناخت کامل از خود و هویت فردی است. در سنین پایین، فرد هنوز در حال شکل‌گیری هویت خودش است و ممکنه نتونه به طور کامل درک کنه که چه چیزی از زندگی می‌خواهد یا در آینده به کدام سمت می‌خواهد حرکت کند. این مسئله در ازدواج بسیار مهمه چون فرد باید بتونه به شریک زندگی‌ش کمک کنه و خودش هم برای حمایت و پیشرفت در رابطه آماده باشه. ازدواج زودهنگام(زیر ۱۸ سال) ممکنه باعث بشه که هر دو طرف به مرور زمان متوجه بشن که خیلی از چیزها رو درباره خودشون و نیازهای‌شون نمی‌دونستن و این باعث ایجاد فاصله و دلخوری بشه. در نهایت، باید گفت که پختگی عاطفی یکی از ارکان اساسی یک رابطه موفقه. وقتی افراد در سنین پایین وارد ازدواج می‌شن، ممکنه هنوز نتونن مدیریت احساسات و نیازهای خود رو به خوبی انجام بدن. ممکنه تحت فشارهای اجتماعی، فرهنگی یا اقتصادی به ازدواج فکر کنن و این امر باعث میشه که تصمیم‌ها بیشتر بر اساس فشارهای بیرونی و نه آمادگی شخصی باشه. ☝🏻البته این رو هم باید در نظر بگیریم که برخی افراد ممکنه در سنین پایین از نظر عاطفی آماده باشند و تجربه زندگی مستقلی داشته باشند. ولی به طور کلی، ازدواج زودهنگام به طور متوسط می‌تواند مشکلات جدی در زندگی زناشویی به همراه داشته باشد. ✍🏻 حامین مدیا 💬 @hamin_media | #پرسش

🔴 پرسش مخاطب: من دختری ۱۹ ساله‌ام و حس می‌کنم از خیلی‌های هم‌سن خودم پخته‌ترم. اما اطرافیان می‌گن هنوز برای ازدواج زوده. چطوری بفهمم این حس پختگی‌م واقعی‌ه یا نه؟ ✅ پاسخ کارشناس: پختگی توی ذهن نیست، توی عمله. یکی از بهترین شاخص‌های «بلوغ روانی» اینه که آیا تو می‌تونی بین احساساتت و واقعیت، تعادل برقرار کنی یا نه. مثلاً اگه کسی بهت علاقه‌منده اما شرایطش سخته، آیا تصمیم‌گیری‌ت منطقی می‌مونه یا صرفاً از روی احساس پیش میری؟ 👈🏻 بلوغ عاطفی یعنی بتونی: حرف دلت رو بزنی، ولی بدون آسیب به خودت یا طرف مقابل در برابر ناکامی‌ها فرو نپاشی از رابطه‌های قبلی یا اطرافیان تقلید نکنی، بلکه انتخاب خودتو بسازی ، خیلی از آدم‌ها تو ۳۰ سالگی هم هنوز «هیجان‌زده» ازدواج می‌کنن، نه «آگاهانه». ولی اگه تو واقعاً درک خوبی از خودت، نیاز‌هات، مرزهای عاطفی، مسئولیت‌ها و ارزش‌هات داری، یعنی پایه‌های بلوغ در تو شکل گرفته. 🔻 توصیه: برای اینکه مطمئن شی، یه مشاور متخصص پیش از ازدواج می‌تونه با چند جلسه، وضعیت پختگی هیجانی و شناختی‌ت رو ارزیابی کنه. تو می‌تونی هم‌زمان هم پخته باشی، هم عاشق، هم اهل تصمیم‌گیری – این سه تا با هم زندگی می‌سازن، نه فقط یکی‌ش. ⁉️ @hamin_media | #پرسش

🔵 پرسش مخاطب : نامزدم آدم خوبیه ولی هنوز از نظر مالی روپا نیست. همه می‌گن صبر کن تا اوضاعش بهتر شه. واقعاً پول باید شرط شروع زندگی باشه؟ 🟢 پاسخ کارشناس : نه! اما یه نکته مهم‌تر از پول هست: برنامه و طرز فکر. واقعیت اینه که چیزی که زندگی رو از هم می‌پاشه، «بی‌پولی» نیست؛ «بی‌هدفی» و «بی‌صبری توی بحران‌ها»ست. تو روانشناسی بهش می‌گن "آمادگی اقتصادی نسبی"؛ یعنی نه باید با جیب خالی و بی‌فکر پرید وسط زندگی، نه منتظر یه زندگی لاکچری موند. 🔍 سوال اصلی اینه: آیا نامزدت اهل حرکته یا فقط حرف می‌زنه؟ تو دل سختی‌ها جا می‌زنه یا راه‌حل پیدا می‌کنه؟ مسئولیت‌پذیره یا دنبال کسی می‌گرده تا نجاتش بده؟ اگه با یه آدم «درحال رشد» طرفی، کسی که می‌دونه کجاست و می‌خواد به کجا برسه، اون‌وقت شاید وقتشه که به‌جای تعویق، دنبال یه شروع ساده و ریشه‌دار باشین. 🌱💍 💡 پول لازمه، ولی «طرز فکر و جنم» واجب‌تره | #پرسش ⁉️ @hamin_media | #ازدواج

📩 پرسش مخاطب : من با یه پسر آشنا شدم که خیلی به مامانش وابسته‌ست. می‌گه هر تصمیمی باید با نظر مامانم باشه. من نگرانم که بعداً تو زندگی ما هم مامانش دخالت کنه و نتونم باهاش کنار بیام. راهنمایی می‌کنید؟ ✍️ پاسخ کارشناس: وابستگی عاطفی به والدین، مخصوصاً مادر، موضوعی بسیار ظریفه که ممکنه در نگاه اول شبیه احترام و محبت به نظر بیاد، اما اگر مرزهاش درست تعریف نشه، می‌تونه بنیان زندگی مشترک رو دچار آسیب‌های جدی کنه. در فرهنگ ما، احترام به مادر جایگاه بالایی داره و آموزه‌های دینی هم بارها بر اهمیت دعای خیر مادر تأکید کرده‌اند. اما احترام با وابستگی تفاوت داره. وابستگی یعنی ناتوانی در تصمیم‌گیری مستقل. یعنی کسی که هنوز نمی‌تونه مسئولیت فکر و انتخاب خودش رو بپذیره و همیشه دنبال تأیید دیگرانه. اگر قراره یه مرد در نقش همسر ظاهر بشه، باید بتونه مسئولیت انتخاب‌هاش رو بپذیره. باید بتونه مرز مشخصی بین «مادر من» و «زندگی من» بکشه. اگر نتونه، شما در آینده نه با یه مرد، بلکه با یه پسر هم‌خانه می‌شی که مادرش فرمانده واقعی زندگی‌تونه. سوال مهم اینه که آیا این فرد خودش متوجه این وابستگی هست یا نه؟ اگه خودش آگاهه و در تلاشه که مستقل بشه، این یه نشونه‌ی خوبه. ولی اگه با افتخار از وابستگیش حرف می‌زنه و اون رو نشونه‌ی وفاداری یا محبت می‌دونه، بدون که اصلاح این مدل ذهنی خیلی سخته و گاهی حتی غیرممکن. اینجا هم مشاوره ازدواج به کمک میاد. مشاور می‌تونه از طریق آزمون‌های روان‌سنجی و تحلیل تعامل‌های خانوادگی، بفهمه که چقدر این فرد استقلال هیجانی داره، چقدر مرزبندی سالم خانوادگی بلده، و آیا اصلاً آمادگی جدا شدن از وابستگی‌های اولیه رو داره یا نه. یادت باشه که در ازدواج، احترام به مادر یه فضیلت بزرگه، ولی اگر کسی بلد نباشه همسرشو در کنار مادرش ببینه نه زیر سایه‌ی او، این رابطه دیر یا زود فرسایشی میشه #پرسش 🆔 | @hamin_media | #ازدواج

📩 پرسش مخاطب : من یه خواستگار دارم که از لحاظ مالی و فرهنگی از ما پایین‌تره، ولی آدم دین‌دار و باایمانیه. از طرفی یه خواستگار دیگه دارم که خیلی مرفهه، ولی خیلی مقید نیست. نمی‌دونم بین این دو تا چی رو باید ترجیح بدم. گیر کردم بین عقل و دل. ✍️ پاسخ کارشناس: ازدواج یه تصمیم ساده نیست؛ یه انتخاب استراتژیکه. باید بفهمی که مهم‌ترین ارزش تو در زندگی مشترک چیه. همون چیزی که وقتی نباشه، کم‌کم همه‌چی بی‌معنا می‌شه. بعضیا برای‌شون ایمان و هم‌دلی و سادگی اولویته. بعضیا امنیت مالی و سبک زندگی. اینجا باید از خودت بپرسی: تو قراره با کدوم نبود بیشتر اذیت بشی؟ وقتی همسرت نماز نمی‌خونه یا نگاه معنوی به زندگی نداره، دلت می‌گیره؟ یا وقتی نمی‌تونه شرایط رفاهی خوبی فراهم کنه، احساس ناامنی می‌کنی؟ این سؤال ساده نیست، ولی جوابش، راهتو روشن می‌کنه. هم‌چنین مهمه که نگاهت به «تغییر» چیه. آیا اون فردی که دیندار نیست، ظرفیت رشد معنوی داره؟ یا با افتخار می‌گه "من همینم که هستم"؟ همین‌طور اون فردی که وضع مالی متوسطی داره، آیا اهل تلاش، مسئولیت‌پذیری و رشد هست؟ یا آدمی‌یه که به کم قانع شده و نمی‌خواد بجنبه؟ ازدواج با کسی که از نظر اعتقادی شبیه تو نیست، همیشه آسون شروع می‌شه، ولی ممکنه در سال‌های بعد به دردهای پنهان تبدیل بشه. چون سبک زندگی مذهبی فقط نماز و روزه نیست؛ یعنی سبک نگاه به تربیت، پوشش، ارتباطات، سفر، تفریح، حتی تربیت بچه. اگه تفاوت زیاده، باید دید آیا این تفاوت‌ها تحمل‌پذیرن یا عمیقاً تو رو دچار تعارض می‌کنن. در نهایت، مشورت تخصصی برای تطابق شخصیت، سبک زندگی، و ارزش‌های بنیادین، می‌تونه کمک کنه تا تصمیمت رو از حالت "دو راهی" به "شناخت عمیق" برسونه #پرسش 🆔 | @hamin_media | #ازدواج

📩 پرسش مخاطب : من با یه پسر آشنا شدم که خیلی به مامانش وابسته‌ست. می‌گه هر تصمیمی باید با نظر مامانم باشه. من نگرانم که بعداً تو زندگی ما هم مامانش دخالت کنه و نتونم باهاش کنار بیام. راهنمایی می‌کنید؟ ✍️ پاسخ کارشناس: وابستگی عاطفی به والدین، مخصوصاً مادر، موضوعی بسیار ظریفه که ممکنه در نگاه اول شبیه احترام و محبت به نظر بیاد، اما اگر مرزهاش درست تعریف نشه، می‌تونه بنیان زندگی مشترک رو دچار آسیب‌های جدی کنه. در فرهنگ ما، احترام به مادر جایگاه بالایی داره و آموزه‌های دینی هم بارها بر اهمیت دعای خیر مادر تأکید کرده‌اند. اما احترام با وابستگی تفاوت داره. وابستگی یعنی ناتوانی در تصمیم‌گیری مستقل. یعنی کسی که هنوز نمی‌تونه مسئولیت فکر و انتخاب خودش رو بپذیره و همیشه دنبال تأیید دیگرانه. اگر قراره یه مرد در نقش همسر ظاهر بشه، باید بتونه مسئولیت انتخاب‌هاش رو بپذیره. باید بتونه مرز مشخصی بین «مادر من» و «زندگی من» بکشه. اگر نتونه، شما در آینده نه با یه مرد، بلکه با یه پسر هم‌خانه می‌شی که مادرش فرمانده واقعی زندگی‌تونه. سوال مهم اینه که آیا این فرد خودش متوجه این وابستگی هست یا نه؟ اگه خودش آگاهه و در تلاشه که مستقل بشه، این یه نشونه‌ی خوبه. ولی اگه با افتخار از وابستگیش حرف می‌زنه و اون رو نشونه‌ی وفاداری یا محبت می‌دونه، بدون که اصلاح این مدل ذهنی خیلی سخته و گاهی حتی غیرممکن. اینجا هم مشاوره ازدواج به کمک میاد. مشاور می‌تونه از طریق آزمون‌های روان‌سنجی و تحلیل تعامل‌های خانوادگی، بفهمه که چقدر این فرد استقلال هیجانی داره، چقدر مرزبندی سالم خانوادگی بلده، و آیا اصلاً آمادگی جدا شدن از وابستگی‌های اولیه رو داره یا نه. یادت باشه که در ازدواج، احترام به مادر یه فضیلت بزرگه، ولی اگر کسی بلد نباشه همسرشو در کنار مادرش ببینه نه زیر سایه‌ی او، این رابطه دیر یا زود فرسایشی میشه. #پرسش 🆔 | @hamin_media | #ازدواج

📩 پرسش : من از یکی از خواستگارهام خیلی خوشم میاد ولی قبلاً یه نامزدی ناموفق داشته. خودش می‌گه همه چی تموم شده، اما خانواده‌م نگرانن. می‌گن شاید هنوز وابستگی داره یا از اون رابطه زخم خورده. چیکار کنم؟ ✍️ پاسخ کارشناس: گذشته‌ی آدم‌ها، مخصوصاً روابط قبلی، شبیه یه صندوقچه‌ست؛ مهم نیست قفلش شده یا نه، مهم اینه که آیا هنوز بوی کهنگی یا زخمش توی ذهن و دل اون آدم باقی مونده یا نه. گاهی آدم‌ها بدون اینکه خودشون بفهمن، یه بخش از روانشون هنوز درگیر اون خاطره‌ست. هنوز دارن از اون گذشته درس می‌گیرن یا زخمش رو می‌مالن. اینجا مسئله فقط «پایان رابطه» نیست، مسئله «پردازش» اون رابطه‌ست. یعنی آیا اون فرد تونسته خودش رو با اون اتفاق آشتی بده؟ ازش چیزی یاد بگیره؟ آیا اون تجربه رو به رشد خودش تبدیل کرده یا فقط فرار کرده و درشو بسته؟ کسی که بلد نیست شکست عاطفی رو تحلیل و ترمیم کنه، ممکنه بعدها تو زندگی مشترک هم نتونه درگیری‌های عاطفی رو مدیریت کنه. نکته دیگه اینکه خانواده‌ی شما از چی می‌ترسن؟ گاهی ترس خانواده‌ها بیشتر از آبروریزی و قضاوت مردمه تا آسیب‌های واقعی. گاهی هم نگاه محافظتی دارن که از روی دلسوزیه، نه از روی واقع‌بینی. باید دید این نگرانی، از روی شناخت فرد مقابله یا صرفاً پیش‌داوریه. یه نکته مهم دیگه اینه که رابطه‌ی قبلی اون فرد چه تعریفی داشته؟ آیا نامزدی رسمی بوده؟ آیا عاشقانه‌ای سنگین پشتش بوده؟ یا صرفاً آشنایی سطحی بوده؟ این‌ها فرق دارن. حتی اگر رابطه قبلی جدی بوده، بازهم مهمه که ببینی چطور ازش بیرون اومده. بعضیا از دل آتیش می‌گذرن ولی بعدش حکیم‌تر می‌شن، بعضیا فقط خاکستر به دوش می‌کشن و وارد رابطه جدید می‌شن. مشاوره تخصصی در این جور موارد خیلی کمک می‌کنه. چون مشاور می‌تونه با آزمون‌ها و مصاحبه‌ها بفهمه اون فرد هنوز وابستگی داره یا نه، آیا زخم خورده یا نه، و آیا ظرفیت شروع سالم یه رابطه جدید رو داره یا نه. در نهایت، این شما هستی که قراره با اون آدم زندگی کنی، نه خانواده‌ت. اما لازمه چشم‌هات رو خوب باز کنی، چون گاهی واقع‌بینی بهتر از خوش‌دلیه. #پرسش 🆔 | @hamin_media |

📩 سوال شما: چطور بفهمیم به طور کلی چقدر آدم ازدواجه ؟ 💬 پاسخ کارشناس: 🔻 استقلال شخصی و احترام به مرزهای عاطفی یکی از ارکان اساسی یک رابطه سالم است. در روان‌شناسی، این مفاهیم تحت عنوان "مرزهای روان‌شناختی" مطرح می‌شوند که نشان‌دهنده توانایی فرد در حفظ استقلال ذهنی و عاطفی در روابط است. 1️⃣ حفظ هویت فردی در رابطه: افرادی که دارای استقلال شخصی قوی هستند، قادرند در روابط خود هویت فردی‌شان را حفظ کنند. این افراد نه تنها در تصمیمات مهم زندگی خود مستقل عمل می‌کنند بلکه در موقعیت‌های اجتماعی و عاطفی نیز هویت و ارزش‌های شخصی خود را اولویت می‌دهند. در مقابل، افرادی که فاقد این ویژگی هستند، ممکن است درگیر "وابستگی عاطفی" شوند که می‌تواند به اختلالات روان‌شناختی نظیر "اختلال شخصیت وابسته" منجر شود. 2️⃣ مرزهای عاطفی سالم: مرزهای عاطفی در روابط به معنای توانایی فرد در مدیریت روابط خود به گونه‌ای است که از انفعال یا سرکوب احساسات جلوگیری کند. این افراد قادرند در هنگام نیاز، مرزهای خود را تعیین کنند و از دیگران توقع احترام به این مرزها را داشته باشند. افرادی که در روابط به مرزهای عاطفی خود توجه نمی‌کنند، معمولاً درگیر وابستگی‌ها و روابط ناسالم می‌شوند. 3️⃣ تفاوت‌های فردی و عدم تلاش برای تغییر دیگری: افرادی که به استقلال و مرزهای عاطفی احترام می‌گذارند، قادرند تفاوت‌های فردی در روابط را بپذیرند و سعی نمی‌کنند طرف مقابل خود را تغییر دهند. این افراد معتقدند که هر شخص باید فضای خاص خود را در یک رابطه داشته باشد و درک و پذیرش تفاوت‌ها، از اصول اساسی ارتباط‌های سالم است. ✅ چطور ارزیابی کنیم؟ برای ارزیابی این ویژگی‌ها، می‌توان با پرسیدن سوالات خاصی از طرف مقابل، مانند "چطور در موقعیت‌های چالش‌برانگیز استقلال خودت رو حفظ می‌کنی؟" یا "چه چیزی برایت مهم‌ترین مرز در یک رابطه است؟"، به درک بهتری از احترام به مرزهای شخصی و استقلال طرف مقابل رسیدی. #پرسش 🆔 | @hamin_media |

📩 پرسش: دختری رو برای ازدواج می‌پسندم، ولی وقتی باهاش صحبت می‌کنم، حس می‌کنم همیشه توی گذشته زندگی می‌کنه. مدام از خاطرات بچگی یا دوران مدرسه و اتفاقات قدیم میگه. نگرانم نتونه با شرایط حال و آینده سازگار بشه. این نشونهٔ چیه؟ ✍️ پاسخ کارشناس: غرق شدن در گذشته، گاهی نشونهٔ نوستالژی ساده‌ست و گاهی علامت گیر کردن در یک دورهٔ ناتمام زندگی. بعضی‌ها چون در حال یا آینده احساس امنیت نمی‌کنن، ناخودآگاه به گذشته پناه می‌برن. مشکل وقتی جدیه که این گرایش باعث بشه در مواجهه با تغییرات یا چالش‌های جدید، واکنش منفی نشون بدن. زندگی مشترک پر از تغییر و سازگاریه؛ اگر یکی از زوجین مهارت «انعطاف روانی» رو نداشته باشه، هر بحران کوچک تبدیل به دیوار بزرگ میشه. بهتره در گفت‌وگوهاش ببینی آیا می‌تونه دربارهٔ رویاها و برنامه‌های آینده هم صحبت کنه یا همه چیزش در خاطرات خلاصه میشه. چون شریک زندگی باید هم گذشته رو دوست داشته باشه، هم آینده رو بسازه #پرسش 🆔 | @hamin_media |

📩 پرسش: من چند ماهه با پسری آشنا شدم که اخلاق و ایمانش رو دوست دارم، ولی خیلی کم‌حرفه. بیشتر شنونده‌ست تا گوینده. خانواده‌م میگن این یعنی بعد ازدواج حوصله‌م سر میره یا مشکلات رو نمی‌تونه مطرح کنه. این کم‌حرفی تو زندگی مشترک مشکل میشه؟ ✍️ پاسخ کارشناس: کم‌حرفی همیشه به معنای بی‌احساسی یا بی‌تفاوتی نیست. بعضی‌ها «درون‌گرا» هستن و حرف‌هاشون رو بیشتر در ذهنشون می‌سنجن تا بی‌محابا بگن. ولی تفاوت مهم اینجاست: آیا کم‌حرفی او مانع گفت‌وگوی سازنده دربارهٔ مسائل مهم زندگی میشه یا نه؟ اگر کم‌حرفی فقط تو جمع یا موقعیت‌های اجتماعی باشه، معمولاً آسیبی به زندگی مشترک نمی‌زنه. اما اگر در موقع اختلاف، از گفت‌وگو فرار کنه یا ترجیح بده سکوت کنه، این می‌تونه به مرور فاصلهٔ عاطفی ایجاد کنه. راه‌حل اینه که قبل ازدواج، در موقعیت‌هایی قرار بگیرید که مجبور به بحث و تصمیم‌گیری باشید. ببین آیا در لحظات حساس، حرف دلش رو می‌زنه یا نه. چون سکوت طولانی در زندگی، گاهی از دعوا هم خطرناک‌تره. #پرسش 🆔 | @hamin_media |