🔰جایگاه جوانان در اسلام ناب 🌼توصیه امام علی (علیه السلام) به مشورت با جوانان 🔰جوانی در آینه نگاه پیامبر و ائمه 🔻گروه زندگی:‌ 🔻جوانی در آینه نگاه پیامبر و ائمه علیه السلام فرصتی است بی‌تکرار و غنیمتی است ارزشمند که اگر از آن خوب استفاده شود سعادت انسان را در پی دارد تا آنجا که امیرالمومنین علیه السلام می‌فرماید:« #دل_جوان مانند زمین آماده است که هر بذرى در آن افشانده شود، مى پذیرد.» 🔻#مشورت_با_جوانان! امیرالمومنین علیه السلام می‌فرمایند:«هرگاه به مشورت نیازمند شدى ، #نخست به جوانان مراجعه نما، زیرا آنان ذهنى #تیزتر وحدسى سریع تر دارند . سپس (نتیجه) آن را به نظر میان سالان و پیران برسان تا پیگیرى نموده، عاقبت آن را بسنجند و راه بهتر را انتخاب کنند، چرا که تجربه آنان بیشتر است.» (شرح نهج البلاغه ابن ابی حدید، ج20، ص337) 🔻غنیمت جوانی حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمود:«اى على! چهار چیز را پیش از چهار چیز دریاب: جوانى‌ات را پیش از پیرى، وسلامتى‌ات را پیش از بیمارى، و ثروتت را پیش از فقر و زندگى‌ات را پیش از مرگ.» (من لایحضره الفقیه، ج4، ص357) 🔻جوانی ات را چگونه سپری کردی!؟ حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمود:«انسان، در روز #قیامت، قدم از قدم برنمى‌دارد، مگر آن که از چهار چیز پرسیده مى‌شود: از عمرش که چگونه گذرانده است، از جوانى‌اش که چگونه سپرى کرده، از ثروتش که از کجا به دست آورده و چگونه خرج کرده است و از دوستى ما اهل بیت.» (خصال، ص253) 🔻جوانی که به دستور پیامبر #فرماندار_مکه شد رسول خدا (ص)، عتّاب بن اَسید را که جوانى ۲۱ ساله بود، به فرماندارى مکّه منصوب کردند و به او فرمان دادند که امامتِ جماعت مردم را نیز به عهده بگیرد و او نخستین فرماندار بعد از فتح مکه بود که در این شهر، نماز جماعت برگزار کرد. رسول خدا (ص)، سپس به او رو کردند و فرمودند: «اى عَتّاب! مى‌دانى تو را بر چه کسانى فرماندار کرده‌ام؟ تو را بر مردم شهر خداى عزّوجلّ فرماندار کرده‌ام و البته اگر کسى بهتر از تو سراغ داشتم، او را فرماندار آنان قرار مى‌دادم». آن حضرت، سپس به اهل مکّه نوشتند: «مبادا کسى در نافرمانى از او، به کم سن بودنش استدلال کند، چرا که بزرگ‌تر، شایسته تر نیست ، بلکه شایسته‌تر، بزرگ‌تر است». (بحارالانوار، ج21، ص123) 🔻بندگی در جوانی رسولُ اللّه صلی الله علیه و آله فرمود:هر کس که در جوانى خوب بندگى خدا کند، خداوند در پیرى به او حکمت مى‌آموزد. خداى متعال مى‌فرماید: «و چون به رشد و کمال خویش رسید ، به او حکمت و دانش عطا کردیم» و در ادامه آیه مى فرماید : «و نیکوکاران را چنین پاداش مى‌دهیم» (قصص، آیه14، أعلام الدین، ص296)