می‌خواهم تو بیایی برای ثبت نام! نمی‌شود؟! با همان چهره خسته‌ی تازه از سفر برگشته، صبور و با لبخند آهسته قدم برداری. با وجود زخم های عمیقی که در دل داری. از در وارد شوی، دستت را برای همه بالا ببری و سلام کنی. حتی آن خبرنگار پشت سری که صدایت می‌زند:«اقای رییسی! اینجا رو... اینجا رو نگاه کنید.» صدایی از آن پشت مشت ها بلند می‌شود. _آقای رئیسی! می‌پرسن هنوز میخواید از روش #منسوخ چهارسال قبل برای دور بعد استفاده کنید؟! محافظت می‌گوید:« آقا بریم دیر میشه.» می‌گویی:« نه صبر کن! حرف دارن باید جواب مردم رو داد. اگه روش منسوخ یعنی سر زدن به مردم محروم، یا رفتن به نقطه صفر مرزی و نشستن پای حرف های اونا. یا انداختن تمام مشکلات کشور رو دوش خودم ونه مجلس و بقیه ارگان ها بذارید این روش منسوخ باشه ولی درد مردم شنیده بشه. مردم صاحب اصلی این مملکت اند. اصلا من برای مردم اینجا هستم. نه فقط با شعار که بهش عمل کردم. من کسی نیستم. من رقیب #ناکارامدی ام. رقیب پشت میز نشستن و روی صندلی ریشه دواندن. من یک طلبه ام فقط، خادم این ملت!» پلک میزنم. تو نیستی و من میزنم زیر گریه. من رئیس جمهورم را می‌خواهم😭 زود بود برای دوباره انتخاب کردن. ما می‌خواستیم تازه برای دور دوم ریاست جمهوریت کار کنیم. اما اقا سید! به تو قول میدهم که هیچ گاه سمت آن هایی که برای رسیدن به پاستور حاضرند از روی فلسطین و انقلاب و بیت رهبری و خون شما بگذرند نایستم. و از آن ها #ارتفاع_بگیرم. #ارتفاع_پست #هیام @khoodneviss