#شرح_حکمت ۱۲۷ ❣امیر المومنین _علیه السلام _می فرماید : ✨وَلاَ حَاجَةَ لِلَّهِ فِیمَنْ لَیْسَ لِلَّهِ فِی مَالِهِ وَنَفْسِهِ نَصِیبٌ 💠 «خدا به کسى که در مال و جانش نصیبى براى او نیست، اعتنایى ندارد. ✍اشاره به این که کسانى مورد عنایت پروردگار در دنیا و آخرتند که از بذل جان و مال در راه خدا دریغ ندارند، و به بیان دیگر، ایمان و یقین و وفادارى خود را به اسلام در عمل ثابت مى کنند. درست است که جان و مال همه از سوى خداست و اگر انسان در بذل آنها اقدام کند در واقع به خودش خدمت کرده است، زیرا خدا از همگان بى نیاز است; ولى خداوند روى الطاف بیکرانش آن را به عنوان حاجتى از سوى خود گرفته است. این سخن درباره مؤمنانى که داراى مقامات بالا هستند نیست، آنها فقط نصیبى از جان و مالشان را در راه خدا صرف نمى کنند، بلکه هرچه دارند در راه خدا مى دهند. 🔷جمله «لاَ حَاجَةَ لِلَّهِ» به معناى بى اعتنایى و اعراض خداوند از چنین افرادى است که چیزى از جان و مال را در راه او نمى بخشند، زیرا کسى که به چیزى یا شخصى نیاز ندارد طبعاً اعتنایى هم به او نمى کند، 🔷بنابراین جمله «لا حاجة...» با توجه به این که خدا به هیچ کس نیاز ندارد کنایه از بى اعتنایى است و منظور از بى اعتنایى این است که خدا آنها را از مواهب خاص و عنایات ویژه اش محروم مى سازد. ✔️ آیه 67 سوره «توبه» درباره منافقان آمده است: «(نَسُوا اللهَ فَنَسِیَهُمْ); آنها خدا را فراموش کردند و خداوند نیز آنها را فراموش نمود» یعنى از رحمت خود محروم ساخت. (پایان حکمت ۱۲۷) ═══✙❆♡❆✙═══ 💝 @nahjol_balagheh ═══✙❆♡❆✙═══

#شرح_حکمت ۱۳۳ ❣امام علیه السلام در این کلام به حقیقت دنیا اشاره کرده و کسانى را که در دنیا هستند به اعتبار استفاده درست و نادرست به دو گروه تقسیم مى کند: 🔻نخست مى فرماید: 🔅الدُّنْیَا دَارُ مَمَرّ لاَ دَارُ مَقَرّ 💠«دنیا سراى عبور است نه سراى اقامت» ✍ این پیام را به ما مى دهد که دنیا دار قرار نیست بلکه فقط گذرگاهى است. البته آنها که دنیا را هدف مى بینند براى آنان قرارگاه است و آنان که به عنوان وسیله اى به آن مى نگرند گذرگاه است. 💢سپس امام علیه السلام اشاره به این دو گروه کرده مى فرماید: 🔻 «مردم در آن (دنیا) دو گونه اند: ✨وَالنَّاسُ فِیهَا رَجُلاَنِ: رَجُلٌ بَاعَ فِیهَا نَفْسَهُ فَأَوْبَقَهَا، وَرَجُلٌ ابْتَاعَ نَفْسَهُ فَأَعْتَقَهَا 💠بعضى خود را فروختند و خویش را هلاک کردند و بعضى خود را خریدند و آزاد کردند» ✍جمله اوّل اشاره به کسانى است که دنیا را «دار مقرّ» مى دانند و جمله دوم ناظر به کسانى است که آن را «دار ممرّ» مى شمارند 🔹تعبیر به «بَاعَ فِیهَا نَفْسَهُ» اشاره به این است که تمام سرمایه وجود انسان عمر و حیات و زندگى اوست. هنگامى که آن را به متاع اندک دنیا و لذات و هوس هاى آلوده آن معاوضه کند، گویى خود را فروخته و به صورت برده اى در آمده است و در نتیجه موجب هلاکت خویشتن شده است، زیرا در سراى دیگر جایگاه امن و امانى ندارد. ✔️جمله دوم «ابْتَاعَ نَفْسَهُ; خود را خریدارى کرده» اشاره به این است که گویى قبلاً اسیر نفس و برده شیطان بوده سپس با اطاعت پروردگار خود را خریدارى کرده و آزاد نموده است. ═══✙❆♡❆✙═══ 💝 @nahjol_balagheh ═══✙❆♡❆✙═══

حفی: #شرح_حکمت ۱۳۵ 📌قسمت اول ❣امام علی علیه السلام مى فرمايد: ✨مَنْ أُعْطِيَ أَرْبَعاً لَمْ يُحْرَمْ أَرْبَعاً 💠 «كسى كه توفيق چهار چيز پيدا كند از چهار چيز محروم نخواهد شد» 💢 اشاره به اين كه اين چهار چيز با آن چهار چيز لازم و ملزوم يكديگرند ⚜نخست این که 🔅مَنْ أُعْطِيَ الدُّعَاءَ لَمْ يُحْرَمِ الاِْجَابَةَ 🔹«كسى كه توفيق دعا يابد از اجابت محروم نمى گردد»; ✍زيرا دعا وعده الهى است كه فرموده است دعا كنيد تا من اجابت كنم. انسان بايد تمام تلاش و كوشش خود را در رسيدن به اهداف صحيح به كار گيرد; ولى در بسيارى از موارد عاجز و ناتوان مى شود و دستش از همه جا كوتاه مى گردد. ✔️اينجاست كه رو به درگاه الهى مى آورد و با اظهار عجز از لطف و كرم او استمداد مى جويد و با اين عمل شايسته اين مى شود كه خدا آن نعمت را چنانچه صلاح او باشد به او بدهد و اگر صلاح او نباشد پاداش مهم ترى ـ طبق آنچه در روايات آمده ـ براى او ذخيره مى كند.

حفی: #شرح_حکمت ۱۳۵ 📌قسمت دوم ❣امیر المومنین _علیه السلام _می فرماید : ✨وَمَنْ أُعْطِيَ التَّوْبَةَ لَمْ يُحْرَمِ الْقَبُولَ 💠«كسى كه توفيق توبه پيدا كند از قبول آن محروم نمى گردد»; ✍انسان همواره در معرض لغزش هاست; هواى نفس و شهوات از درون و وسوسه هاى شياطين انس و جن و زرق و برق دنيا از برون دائماً طوفانى در اطراف او به راه مى اندازد و گاه گرفتار لغزش مى گردد. ✔️اگر باب توبه به روى او گشوده نشود مأيوس مى گردد و به دنبال آن در درياى گناه غوطه ور خواهد شد. اما خداوند رحمان و رحيم درهاى توبه و اصلاح خويشتن را به روى او گشوده و وعده قبول به توبه كنندگان حقيقى داده است تا از رحمت خدا مأيوس نشوند و از مسير حق منحرف نگردند.

نهج البلاغه ✨التَّوَدُّدُ نِصْفُ الْعَقْلِ 💠اظهار محبت و دوستى با مردم نیمى از عقل است. 📚 #حکمت ۱۴۲ 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 #شرح_حکمت ۱۴۲ ❣️امير المومنين _عليه السلام _مي فرمايد : ✨التَّوَدُّد نِصْف الْعَقْل✨ 💠«اظهار محبت و دوستى با مردم نيمى از عقل است» ✍ تعبير به «نيمى از عقل» اشاره به اين است كه كارى است فوق العاده عاقلانه 🔹و منظور از «تودد» اين است كه كارهايى انجام دهد كه نشانه كمال محبت و دوستى باشد; در مشكلات به يارى آنها بشتابد و در برابر كارهاى ناروا به هنگام قدرت به جاى انتقام جويى عفو كند و با چهره گشاده با مردم روبه رو شود، در برابر آنها تواضع كند، سخنان آنها را بشنود و به آنها احترام بگذارد. مجموعه اين امور و مانند آن را «تودد» مى گويند .كه آثار فراوانى دارد از جمله: دوستان زيادى در سايه تودد براى انسان پيدا مى شوند ✔️ البته نبايد خوش رفتارى با مردم را با مسئله تملق و چاپلوسى اشتباه كرد كه آن حساب جداگانه اى دارد و به يقين از صفات مذموم است 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 ═══✙❆♡❆✙═══ مدرسه# علمیه خواهران ریحانه النبی (س)# سنندج ═══✙❆♡❆✙═══