#تعامل_با_فرزند #مسئله_درس_و_تکالیف سلام .۴۲سال دارم ومادر دو پسر ۱۱ و ۸ ساله.رابطه ی عاطفی خوبی با بچه هام دارم ولی دو عاملی که اکثر اوقات باعث دعوا و تنش بین من وپسرم به خصوص بزرگه میشه،یکی در مورد درس خوندن وانجام تکالیفه.اگه من حساسیت نداشته باشم اصلا تکلیف نمینویسه و هیچ واهمه ای از اینکه بدون تکلیف بره مدرسه نداره.سر درس همیشه میگه کاش ۱۸ سالم بشه و از این خونه برم .گاهی به تنبیه بدنی هم رسیده. و دوم،خیلی خیلی زیاد اصرار میکنه که پسر داییش بیاد خونمون یا بره اونجا برای بازی با لب تاپ و بازیهایی که مورد تایید من نیست.خودمونم لب تاپ یا گوشی که قابلیت نصب بازیهای جدید را داشته باشه نداریم.اینقدر التماس میکنه که دلم واسش کباب میشه ولی مقاومت کردم.چگونه رابطه ی عاطفیمو که مهمترین عامل تربیتی است را حفظ و زیادکنم؟چگونه در مورد مضر بودن این بازیها مجابش کنم؟تربیت کودک استاد را هم گوش دادم.بسیار ممنون. 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #علاءالدین سلام خدمت شما خواهر بزرگوار،بسیار عالی هیت که صوت های استاد پوراحمد را گوش دادید و دغدغه ی تربیت صحیح فرزندانتون را دارید، در ارتباط با این مسئله اولا باید گفت به هر کار و حیطه ای در زندگی،باید در حدی که ارزش داره،توجه کرد ،متاسفانه برخی از والدین بر سر مسائل تحصیلی فرزندشون چنان سخت گیری میکنند که بر دیگر حیطه های تربیت صحیح و آموختن ادب،دین و سبک زندگی درست، که بسیار مهم تر هست و مستقیما با سعادت فرزند در ارتباط هست،هیچ اهتمام ویژه ای ندارند،و بر سر مسئله درس و تکالیف و ...هزینه های زیادی میپردازند و بسیار چیز های گرانبها تر و ارزشمند تر را مثل ارتباط عاطفی با فرزند خودشون و تعاملات مثبت والد-فرزندی را فدای مسئله کم اهمیت تر میکنند و متاسفانه در بسیاری از موارد چون مسیر غلط را در پیش گرفتند،نه تنها در بقیه حیطه های تربیتی با شکست مواجه میشوند در همان حیطه تحصیلی نیز،به مقصود خود نمیرسند.اگر ما میپذیریم که محبت و ارتباط عاطفی با فرزندمون،مهم ترین عامل تربیتی هست،پس تنبیه بدنی فرزند برای تکالیف و ... در شیوه رفتاری ما جایگاهی نخواهد داشت. ارتباط عاطفی بین والدین و فرزند،پیش از هر چیز در وجود آن ها قرار داده شده،به ویژه در وجود مادر،و اصل مسئله،آموختنی نیست،اما در مورد چگونگی ترمیم این ارتباط در شرایط فعلی نکاتی را خدمتتون عرض میکنم. مهم ترین مسئله در اراباط با فرزند در این شرایط داشتن صبر و کنترل خشم در برخورد با کودک هست،گاهی اوقات والدین در اثر حجم کار های منزل و فرزندان و ... خسته میشود و با کوچکترین مسئله ای روی به پرخاش می آورد،اما باید در نظر داشت که بقیه اعضای خانواده و فرزندان،وسیله تخلیه هیجانات ما نیستند،این جا نیاز هست مادر برای خودش،فعالیت های مثبت و روحیه بخش را حتما داشته باشد،کار هایی که به او انرژی میدهد و باعث تخلیه هیجانات منفی او میشود را روزانه یا هفتگی انجام دهد که مطمئنا هم برای خودش مفید هست و هم لطف بزرگی در حق بقیه اعضای خانواده هست،چون اگر مادر در خانواده حالش خوب باشه و بتونه تعاملات مثبتی با بقیه اعضا داشته باشه،میشه گفت خانواده هم به احتمال زیاد خالشون خوب خواهد بود.بحث کنترل خشم را در کانال جست و جو کنید و مطالب آن را بخوانید و در ارتباط با فرزندتون حتما به کار بگیرید. نکته دوم این هست که پیشنهاد میکنم دوباره صوت های تربیت فرزند را با دقت گوش بدید و نکات آن را یادداشت کنید،بیشتر پاسخ سوالاتتون در همان صوت ها،مطرح شده،به شرط اینکه با دقت گوش بدهید،برای بحث انجام تکالیف و رسیدگی به کار های مدرسه،از قانون تشویق و تنبیه که در صوت های تربیت کودک مفصل به آن پرداخته شده استفاده کنید و سرزنش و جر و بحث مداوم و خدا نکرده تنبیه بدنی را کامل تغییر بدهید. در ارتباط عاطفی با کودک،استفاده از قانون تشویق و تنبیه برای مسائل این چنینی مثل درس،خلاصه نکردن ظرفیت ها و توانمندی های کودک در درس و دیدن دیگر توانمندی های او،تشویق آن ها و حمایت از او برای گسترش این توانمندی ها،مثل توانایی های ورزشی،هنری،فرهنگی،قرآنی و ...، تحقیر نکردن کودک و به صورت مداوم او را سرزنش نکردن،مقایسه نکردن او با بقیه در زمینه درسی و ...،ارزشمند تلقی کردن وجود او و القای این ارزشمندی و دوست داشتنی بودن به خود فرزند،ابراز علاقه و محبت به شکل گفتاری،رفتاری، نوشتاری،با نگاه و ... که در همان صوت های تربیت کودک به تفصیل بیان شده، برای ترمیم و تقویت ارتباط عاطفی توصیه میشود. همچنین توصیه میکنم بعد از با دقت گوش کردن صوت های تربیت کودک و شروع اجرای آن،برای فرزند بزرگترتون که در آستانه ورود به نوجوانی هست،صوت های تربیت نوجوان استاد پدراحمد را هم حتما گوش کنید،ان شاالله سریعا تغییرات لازم را در نوع تعاملات خودتون با فرزندتون به وجود بیاورید،چون با ورود به دوره نوجوانی...

#تعامل_با_فرزند #مشکلات_رفتاری_فرزند سلام آقای دکتر عرض سلام و خداقوت خدمت شما بنده ۴تا فرزند دارم ک ۳تاشون دخترهستند. فرزند اخرم ک دختره ی سری مشکلات داره مثلا بخواد بره دستشویی باید پشت در بایستم و ب خواهرش ک عروس شده به شدت پیله میکنه و اگر داداشش با من شوخی کنه سرصدا راه میندازه و لجبازه اصلا تکالیفشو انجام نمیده دائم قول میده و میزنه زیر قولش مشکل جسمی کوچکی داره ک با ورزش درست میشه اما اصلا حاضر نیست ورزش هاشو انجام بده هی قول میده ک میام انجام بدم ولی وقتی جایزشو بزوررر زودتر گرفت در میره. همش دوست داره بازی کنه و اصن خسته نمیشه از بازی ما خسته میشیم ولی اون نه. شبا هرشب تو بغل من میخوابه و اگ بیدار بشه متوجه بشه نیستم جیغ میزنه و گریه میکنه ب لباس های بزرگترها پیله میکنه و هم هرکس ک بیاد خونمون یا بریم جایی جلوشون ابروریزی میکنه. بااین حساب خیلی مهربونهه و عاطفیه و دراخر اینک دائم حرف ازدواج میزنه و یااینک میگ فلانی لخته تو بغل فلانی و..از اینجور حرف ها بااینک ما خانواده مذهبی هستیم و هممون رعایت میکنیم خیلی و اطراف مون هم از این چیزا نبوده ک بخوام بگم از اونا چیزی یاد گرفته. خیلی متشکرم. 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #علاءالدین سلام خدمت شما بانوی بزرگوار ان شاالله که خود شما و فرزندان گران قدرتان عاقبت به خیر و سعادتمند بشوید. در ارتباط با بحث دختر کوچکتر چند سوال مطرح میشود که باید به آن ها پاسخ داده بشه: ۱.ارتباط ایشان از بدو تولد با شما به چه شکل بوده؟ هم به لحاظ کمی و هم کیفی؟ الان ایشون چند سالشونه دقیقا؟ ۲.چقدر برای ایشان وقت میگذاشتید و نیاز های اساسی ایشان مثل شیر خوردن، در آغوش گرفتن، محبت، بازی و ... چگونه و چقدر تامین شده؟ ۳.ارتباط ایشان با پدرشان به چه شکل بوده و هست؟ ۴.ارتباط ایشان با خواهر و برادر ها به چه شکل هست؟ ۵.چقدر توسط شما، خود خواهر و برادر ها یا دیگران با آن ها مقایسه شده؟ ۶.چقدر به خاطر ضعف ها یا قشقرق ها و لجبازی هایش مورد تنبیه واقع شده؟ به چه شکل؟ آیا تحقیر هم شده؟ ۷.میزان ارتباط و درگیری مستقیم ایشان با مسائل و رفت و آمد های دوران عقد خواهر بزرگتر، چقدر و به چه شکل هست؟ ۸.با وجود مسائل متعدد نثل عروس کردن دختر بزرگ و ... شما چقدر به دختر کوچکترتان در حال حاضر توجه میکنید؟ پاسخ همه ی این سوالات مهم هست، برای همین توصیه میکنم با یک مشاور امین در این زمینه صحبت داشته باشید. اما به طور کلی در نظر داشته باشید، اولا در ارتباط با ضعف ها، چه ضعف های جسمانی و چه رفتاری، نباید مستقیما جلوی ایشان صحبت بشه، هرگز و هرگز نباید مورد تحقیر قرار بگیرد یا با دیگران از جمله خواهر و برادر های خودش مقایسه بشه. هر کس فقط باید با خودش و شرایط و روحیات خاص خودش مقایسه بشود و البته مسائل روزمره زندگی و فرزندان بزرگتر هرگز نباید شما را از توجه به دختر کوچکتر بازبدارد، چرا که بسیاری از مسائل رفتاری کودک در جهت جلب توجه از بزرگتر ها به خصوص والدین هست، یعنی نیازی که تامین نشده است. برای همین روی روابط بقیه بچه ها با شما حساس میشه، باید به یک میزان محبت و توجه به بچه ها بشه مقتضی با سن آن ها. برای لجبازی یا رفتار های مشکل آفرین ایشان به جای تحقیر و مقایسه و دعوا و داد و ... باید از شیوه ی قانون، تشویق و تنبیهی که در صوت های تربیت کودک استاد پوراحمد توضیح داده شده استفاده بشود، برای همین توصیه میکنم حتما حتما اگر این صوت ها را گوش ندادید، دریافت کنید و کامل و با دقت گوش دهید. حتما حداقل نیم ساعت در طول روز با ایشان بازی مشترک داشته باشید، اما قطعا نیاز کودک به بازی بیش از این هست، در این جا هم میتوان از دیگر اعضای خانواده کمک گرفت به خصوص پدر حتی در حد ۵ دقیقه در روز، اما اثر مثبت زیادی در پی دارد، از طرفی بازی با اسباب بازی، بازی با همسالان و ... هم اهمیت زیادی دارد، به خصوص اینکه در فرآیند دوست یابی فعال، کودکی حدودا هم سن از خانواده ی مذهبی اطرافتون برای او به عنوان هم بازی در نظر بگیرید تا همه ی بار روی دوش خودتون نباشد. حتما زمانی در طول روز حداقل ۱۰ دقیقه به صحبت کردن با کودک خود اختصاص دهید،در مکانی خلوت و امن که هیچ کس جز شما نباشد و صدای او را هم کسی نشنود، در کنارش بنشینید، دست او را در دستتون بگیرید، ارتباط چشمی محبت آمیزی با او برقرار کنید و به جای اینکه شما حرف بزنید یا او را نصیحت کنید اجازه دهید تا او با شما صحبت کند، و هر آن چه در دلش هست با شما بگوید،بدون اینکه بترسد که اوورا دعوا یا تنبیه کنید،حتی ممکن هست دفعات اول سکوت کند اما به مرور به حرف میفتد و این کار گره های زیادی را باز میکند. حتما حتما حواستون به رسانه هایی که فرزندتان و دیگر فرزندان در معرض آن قرار میگیرند باشد، کودکان نباید هر فیلمی یا تصویری ببینند، هر بازی مجازی را بازی کنند...