#وابستگی #خوابیدن دراتاق والدین پسر ۷ ساله ای دارم که قبل از دو سالگی در اطاق خودش میخوابیده ولی بزرگتر که شد حدود ۵ سالگی بخاطر شرایط مسافرت و ... چندین دفعه همراه من و پدرش خوابیده از اون به بعد تنها خوابیدن براش سخت شده با اینکه ما باهاش همکاری میکنیم و قبل خواب پیشش هستیم و براش قصه می‌خونیم بازهم بهانه گیری می‌کنه. ممنون میشم راهنمایی کنید. 🌷پاسخ#مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب سرکار خانم#صالحی 🌷بسم الله الرحمن الرحیم 🌷 عرض سلام و احترام خدمت شماخواهرگرامی. وابستگی در سنین پایین تر تاحدی طبیعی است اما در مورد فرزند شما با توجه به سن ایشان نیاز به بررسی بیشتری دارد. ابتدا باید به ریشه یابی موضوع و علت وابستگی فرزند شما پرداخته شود تا انشالله اقدام مفید و موثرتری صورت گیرد. ✅وابستگی کودکان دلایل مختلفی دارد ازجمله: 🔹عدم وجود همبازی و قرار نگرفتن در جمع هم سن و سالان از ابتدای کودکی. 🔹ضعف مهارتهای اجتماعی و ارتباطی کودکان و کمبود اعتماد به نفس. 🔹تجربه دوری طولانی مدت کودک از والدین بخصوص مادر در سنین پایین کودک (از تولد تا ۳ سالگی) به دلیل اشتغال مادر یا سفر و....و در نتیجه ایجاد دلبستگی ناایمن در کودک و ترس جدایی از مادر. 🔹 وجود تنش و دعوا در منزل و بین والدین در حضور کودکان و در نتیجه ایجاد ناراحتی روحی برای فرزندان و ترس از دست والدین و ایجاد وابستگی به آنها. 🔹رفتار ،نگرانی‌ها‌واضطراب‌و‌استرس‌خودِ مادر 🔹نوع تربیت و برخورد والدین با کودک مثل سخت‌گیری زیاد ، امر و نهی زیاد ،جلوگیری از حق انتخاب و مستقل بودن کودک. 🔹کمبود توجه و محبت به‌موقع و برآورده نشدن نیازهای کودک،یا وابستگی‌های‌ افراطی طرفِ خودِ مادر که‌به کودک هم منتقل‌می شود. ⬅️و اما راهکارهایی جهت بهبود این مسئله:⬇️ 🔸اختصاص زمانی در روز به بازی و فعالیت های مادر و فرزندی...( رفتن به پارک، خرید و ...) 🔸 ابراز محبت عملی و کلامی به فرزندتان. 🔸فراهم کردن بازی با همسالان و تقویت مهارتهای اجتماعی و ارتباطی.( وجود فرزند جدید در خانواده درکاهش وابستگی فرزندان موثراست). 🔸آرام نگه داشتن محیط خانه و برقراری روابط سالم و صمیمی بین اعضای خانواده. ( پدر و مادر به عنوان الگوی فرزندان باید رابطه سرشار از احترام و صمیمیت داشته باشند‌.) 🔸 پرهیز از دعوا و تنش بین والدین در حضور فرزندان( درصورت وجود اختلاف بین زوجین مسائل و مشکلات در خلوت و دور از چشم فرزندان بیان شود.) 🔸همراهی کردن با فرزندتان در مسائل مربوط به او و بتدریج فاصله خود را از او بیشتر کنید ( مثلا فرزند خود را در محیط های جدید ابتدا همراهی کرده و کنارش باشید و سپس بتدریج فاصله خود را بیشتر کرده تا تحمل دوری از شما در او بتدریج شکل بگیرید.) 🔸سپردن مسئولیت به فرزند تان متناسب با سنش و پس از انجام کار او را مورد توجه و تشویق قرار دهید.( جهت تقویت روحیه خودباوری و اعتماد به نفس). 🔸استفاده از روش قصه خوانی و بازی درمانی متناسب با مشکل موجود فرزندتان به جای صحبت مستقیم در مورد مشکل. در این مورد به نکات زیر توجه فرمایید⬇️ _اگر علت ترس است ،ریشه یابی علت ترس کودک و برطرف کردن آن _خرید هدیه و استفاده از طرح های تشویقی ( هر ۳ شب که در اتاق خودت بخوابی جایزه داری و بتدریج این فاصله بیشتر میشه) _ایجاد جذابیت در اتاق و یا تخت فرزندتان. _قصه خوانی قبل از خواب برای کودک و تا چند دقیقه کنارش باشید و با بیان مطالب مثبت به او آرامش بدهید. _بیان الگو از دوستان و هم سن ها که در اتاق خود می خوابند. با آروزی موفقیت برای شما🌷 💠کانال تربیتی همسران خوب💠