#فوت_والدین با سلام و عرض ادب بنده دختری ۲۱ساله و مجرد هستم که یک سال پیش خواهر ۳۰ سالم فوت کردند خواهرم یه پسره ۳ سال و ۲ ماهه دارند و زمان فوت خواهرم بچه اشون ۲ ساله بودند که ۷،۸ساعتی در طول روز پیش من هستند؛ این اتفاق برای هممون شوک بزرگی بود ولی به خاطر بچه ی آبجیم سکوت میکنم و بغضم رو قورت میدم به بچه ی خواهرم گفته شده که مادرت رفته پیش خدا؛ تا حالا نشده بپرسه که چرا مامانم نمیاد و....ولی چند روزی هست که ازم میپرسه مامانم چرا نمیاد؟ چه جوری رفته پیش خدا؟؟همش بهم میگه مامانم چه جوری رفته پیش خدا؟؟و این مدل سوالا...تا الان با حواس پرتی و بازی جواب سوالش رو ندادم😔 استاد چه جوری جواب این مدل سوال های بچه ی آبجیم رو بدم؟😔 و اینکه گاهی در رابطه با خاطره هایی که با آبجیم داشته، باهاش صحبت میکنم و فیلم هاشون رو باهم نگاه میکنیم تا خاطره های مادرش رو فراموش نکنه و به یاد داشته باشه ولی نه با ناراحتی و گریه، با بازی و خنده؛ سوال دومم این هست که به نظرتون صحبت در رابطه با خاطرات مادرش درسته؟ یا خیر؟ صوت های تربیت کودک رو هم دریافت کرده ام از کانال همسران خوب ولی هنوز به طور کامل گوش نکردم. 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #خسروی👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام عرض میکنم خدمت شما خواهر گرامی. جای تقدیر دارد این تلاش و مهربانی شما برای تربیت خواهرزاده عزیزتان.🌺 🌟بهتر است ابتدا به سوال دوم شما پاسخ دهیم. 👈 سوال دوم : صحبت در رابطه با خاطرات مادر کودک درسته؟ یا خیر؟ اولین نکته ای که باید عرض کنم ، اینکه هیچکس نمی تواند خلاء یکی از والدین را برای فرزندان پر کند. ولی با یک تدابیری میشود این نیاز حضور مادر برای فرزند به حداقل برسد. ✅بطور کلی، اینکه آثار مادر یا پدر فوت شده کودک را کلا جمع کنیم و یا پنهان کنیم صحیح نیست. گذاشتن یک قاب عکس شاد از وی ، بیان خاطرات شیرین و مثبت درباره ایشان، حتی پخش فیلم عروسی(البته نه با گریه و غم در حضور فرزند) و ... ✅ افزایش ارتباط یکی از محارم با با کودک، مثل دایی، خاله، پدربزرگ تا از احساس فقدان کاسته شود. ✅ حضور" همسالان" برای این کودکان بسیار مهم هست و نبایست این کودکان را تنها بگذاریم. مثل نماز خواندن بچه ها باهم، بازی کردن، انجام تکالیف و ... را با همسالان خود شریک شوند و انجام دهند. چون معمولا افکار منفی، زاییده بیکاری است. لذا سعی شود اوقات کودکان را پر کنیم. ✅ هیچ وقت با نگاه ترحم به این کودکان نگاه نکنیم. بخصوص هفته های اول فوت والدین، همه به سمت محبت کودک بر می آیند و این محبت منجر به پر توقعی در این فرزند می شود و بعد هم نمی توانیم جلوی آن را بگیریم، چون بعد از مدتی همه درگیر زندگی خودشان می شوند و این حادثه جزو یکی از حوادث طبیعی زندگی می شود و آن وقت ما می مانیم با یک کودک پر توقع. لذا با یک مدیریت منطقی پیش باید رفت. 🔴 تذکر: " کودکانی که در طفولیت مادر یا پدر خود را از دست می دهند، اولا باید محیط و اطرافیان را مدیریت کنیم که زود این مسئله را به کودکان بازگو نکنند، تا کودک بزرگتر شود مثلا ۱۴ سالگی اما اگر این کنترل امکان پذیر نشد، والدی که در قید حیات است، در سنین قبل دبستان در قالب یک داستان برای کودک این فقدان را بیان کند ... و بعد ادامه داستان بیان شود که.. اما خدا به جای این مادر یا پدر ، فلانی را برای مراقبت و نگهداری و حل مشکلات شما فرستاد... تا از لحاظ عاطفی هم کودک احساس نزدیکی با ولی یا مراقب جدید خود پیدا کند. ادامه در پست بعدی 👇👇 🌸🍃کانال تربیتی همسران خوب👇 @hamsaranekhoob