eitaa logo
مشاوره محسن پوراحمد خمینی
39.5هزار دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
60 ویدیو
8 فایل
🌸🍃 یک روانشناس انقلابی 🍃🌸 #محسن_پوراحمد_خمینی 💚روانشناسی با رویکرد اسلامی ایرانی🇮🇷 💓 ثبت نام و دریافت کلاسها 👇 @hamsaranclass 💓 راهنمای کانال 👇 (مشاوره #رایگان، مشاوره #تلفنی، نظرات، فروشگاه‌های همسران خوب، تبلیغات و...) 👇 @hamsaranrahnama
مشاهده در ایتا
دانلود
سلام و عرض ادب و احترام. من دختری 9 سال و نیمه کلاس چهارمی دارم که باهاش سه تا مشکل دارم.. 1⃣نمازش. یکی میخونه دوتا با بدبختی. گاهی الکی. نمیدونم باید تغافل کرد یا نه... به سختی.. حتی قبل تکلیف خوب میخوند ولی الان نه... اصلا مهم نیست قضا میشه یا نع. 2⃣بی نظمی. فوق‌العاده درحد وحشتناک بی نظمه.. کمد دیواری رو باز کنین همه اسبابا میریزه بیرون ازبس چپونده. هر وسیله ایش رو باید از ی جا بکشم بیرون..حتی درمورد مثلا آشپزی که دوست داره.آشپزخونه رو میترکونه و میره و اینکه خواهر کوچیکش که پنج سالشه دقیقا کارای اون رو انجام میده ... ی جوری الگوشه 3⃣تقریبا هیچ فعالیتی رو خوب و باسلیقه به پایان نمیرسونه... گاهی هم اصلا به نصفه فعالیت نرسیده ولش میکنه... خصوصا الان در مورد درسای مدرسه ش که واقعا معضلی شده انجام دادن تکالیف... ممنون میشم راهنماییم کنید که حسابی خسته شدم خواهشا در مورد تکالیف هم راهکار بدید متشکرم 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خواهر گرامی،وقت شما به خیر در مواردی که فرمودید اول از همه به بحث الگوگیری در کودک توجه داشته باشید،اگر می خواهید فرزند شما نمازش را اول وقت بخونه، نظم داشته باشه،و کار ها را با سلیقه انجام بده،اول باید این رفتار ها را در اطرافیان و بزرگتر های خودش مشاهده کنه،گاهی نیاز هست علاوه بر الگوی رفتاری به صورت غیر مستقیم در فضای خونه،صحبت از محاسن انجام این کار ها بشه مثل فضیلت نماز اول وقت و ... یا شخصیت های اصلی داستان هایی که برای او تعریف میکنید، این امور را انجام میدهند،چرا که کودک با قهرمان ها و شخصیت های داستان هاش همانند سازی میکنه، به این نکات هم به طور خاص توجه بفرمایید یکی اینکه هر کاری از او می خواهید را با صراحت و شفاف و جزئی و یکی یکی برای کودک خودتون بیان کنید،و پس از انجام هر تکلیف هم بالافاصله تشویقش کنید،مثلا نکگید برو اتاقتو تمیز کن،لباساتم جمع و جور کن ،کتاباتم جمع کن،هر کدام را جدا جدا براش توضیح بدید و پس از انجام هر کدام،او را تشویق کنید.حتی در انجام برخی از کار ها به او سر نخ دهی کنید مثلا یک لباس را تا کنید بگذارید داخل کمد بعد بهش بگید بقیه را هم همین طور شما تا کن بگذار داخل کمد و توی دو سه تا بعدیش هم کمکش کنید، با انجام مشارکتی بعضی از کار ها و ایجاد فضای شاد و جذاب برای او میتوانید انگیزه لازم را برای انجام کار ها برای او ایجاد کنید مثلا سر وقت چادر نماز خودتون را سر کنید و به دخترتون بگین مامان بیا با هم نماز بخونیم و بعدش هم یک کاری که او دوست داره انجام بدید مثلا باهاش بازی کنید و ... یا آشپزی و ... را به صورت مشارکتی با هم انجام بدید. به طور کلی سعی کنید سرزنش،تحقیر کردن یا انتظار کامل و ایده آل بودن از فرزندتون را کنار بگذارید،هیچ چیزی نباید خط قرمز رابطه والد و فرزند یعنی رابطه عاطفی بین وادین و فرزند نباید زیرپا گذاشته بشه.به خصوص در مورد انجام تکالیف عبادی،هرگز نباید برخورد قهری انجام بشه،حتی اگر روش های دیگر نیاز به انرژی و وقت گذاری زیادی هست،باز هم ارزشش را دارد. میتوانید از قاعده تشویق و تنبیه استفاده کنید، اولا مطمئن بشید فعالیتی که از او انتظار میره،متناسب با سن و سطح توانمندی او هست، بعد هر گاه کار درستی که باید انجام بدهد را انجام داد،او را تشویق کنید و چیزی که برای او خوشایند هست را به او ارائه بدید،این کار را تا زمانی انجام بدید که رفتار در او تثبیت بشه،بعد آن تشویق را به صورت متناوب،گاهی ارائه کنید و گاهی نه تا اینکه به طور کامل حذف کنید،میتوانید از شیوه اقتصاد ژتونی استفاده کنید مثلا یک تابلو اعلانات درست کنید که به ازای هر کدام از کار های خوب ایشان،متناسب با اهمیت کار امتیازی به او تعلق بگیره،و بعد از اینکه امتیاز به عدد خاصی برسه،کاری که او دوست داره را انجام بدید،مثلا رفتن به شهربازی و ...(از خرید تبلت و گوشی و ... در این سن پرهیز کنید.)البته به ازای ناتمام گذاشتن یا انجام ندادن کار ها هم از او امتیازاتی کم میشه،البته توجه داشته باشید که روند به گونه ای پیش بره،که بیشتر برای ایشون ایجاد انگیزه بکنه،نه اینکه حالت تنبیه و تهدید داشته باشه. نهایتا اگر روش تشویق به تنهایی جواب نداد،میتوانید از تنبیه استفاده بکنید،به این منظور که با هم قرار بگذارید که اگر مثلا فلان را انجام ندهند،به مدت یک روز یا چند ساعت(زمان محدود و قابل اجرا) از یک محرک مورد علاقشون محروم بشوند(که جزو نیاز های ضروری نباشه مثل بازی با کامپیوتر یا تبلت)،توجه داشته باشید که قبل از کار باید یک قانون وضع بشه و قرار قبلی با کودک گذاشته بشه. اگر نیاز به راهنمایی بیشتر یا سوالات بیشتری در این زمینه داشتید،پیشنهاد میکنم حتما از مشاوره ی مشاوری امین بهره بگیرید. موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
مشاوره باسلام‌من خانومی۲۰ساله هستم ک باخانواده ی شوهرم توی یک اپارتمان زندگی میکنیم...سه ساله عروسی کردیم.من شوهرم و‌زندگیمو خیلی دوس دارم.فقط تنها مسئله من خانواده شوهرم هستن ..دخالت های زیادی شون توی زندگی باعث شده من اصلا احساس استقلال نداشته باشم...مثلا اول از همه بهم گفتن هرجامیخای بری باید به مابگی،بدون اطلاع نباید بیرون بری،جوری که حتی برادرشوهر یازده ساله ام ،تامیبینه من حاضرم مدام میپرسه کجامیری؟خب منم دوس ندارم یک سره تمام امارم رو به بچه ی کوچیک بدم ...ویا اینکه بعدازاینکه میپرسه کجامیری میگه ماهم میایم و مادرشوهرمو راضی میکنه اوناهم بیان به طوری که ما اصلا نمیتونیم براخودمون برنامه ی تفریح دونفره بریزیم...حتی سالگرد عقدمون میخاستیم بریم بیرون،همه ی خانواده باما اومدن،،،یامیگه(برادرشوهرم) چراهمش میری خونه مامانت...و جالب اینجاس ک مادرشوهر و پدرشوهرم اصلا بهش تذکرنمیدن که این سوال ها دخالت محسوب میشه و امد و رفت من به اون هیچ ربطی نداره،بالعکس،به من میگن زیاد خونه مامانت نرو که این حساس میشه،،،(هفته ای دوبار نهاااایتا سه بار میرم خونه مادرم چون نزدیکه)و یا پدرشوهرم هی میگه حواست به شوهرت باشه اون به اسم اضافه کار میره بادوستاش میگرده و تو هم ساده ای باورمیکنی ک اون میره کارمیکنه .وشوهرم فردیه ک اصلاااا به من دروغ نمیگه حتی اگه جایی میره پیش دوستاش ب من میگه ولی به پدرش اینا نمیگه چون خیلی سرزنش و نصیحت میکننش.بارها گفتم ممنون از تذکرتون خودمم حواسم هست ولی نمیدونم چطور رفتارکنم ک دیگه ازاین حرفانزنن واقعا گاهی باعث شده شک کنم به همسرم. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما خواهر محترم،بسیار عالی هست که با وجود چالشی که با خانواده همسر دارید،ارتباط مثبتتون را با همسر نگه میدارید و تقویت میکنید،چون یکی از پیش شرط های بسیار مهم در حل تعارضاتی که با خانواده همسر هست،وجود علاقه و اعتماد قوی بین خود زوجین هست. الویت اول شما،عوض کردن منزل هست،به طور کلی زندگی در کنار خانواده همسر ،کار درستی نیست مگر در شرایط خاص.تا جایی که براتون مقدور هست،سعی کنید منزل را عوض بکنید،ابتدا هم همکاری همسر را باید جلب بکنید و رضایت ایشان را جلب کنید،طبیعتا نمیتوانید با شکوه و گلایه و بدگویی از خانواده همسر،همکاری لیشان را جلب کنید،بنابراین از در دیگری باید وارد بشید متناسب با موقعیت.مثلا میتوانید روی این نکته تاکید کنید که زندگی ما در کنار خانواده شما برای خودشان زحمت ایجاد میکنه،یا اینکه من خانواده شما را خیلی دوست دارم و می خواهم باهاشون رابطه حسنه داشته باشم،اما با این روند، در رابطه حسنه ما خلل ایجاد میشود و ... به خصوص در شرایطی که یک جا زندگی کردن شما موجب بدبینی و شک شما به همسر محترم میشود. کاری که برادر همسر شما انجام میدهند،جلوه خوبی نداره،اما ممکن هست این رفتار ایشان از علاقه ای باشه که به شما و همسرتون دارند و دوست دارند همیشه با شما باشند و بیرون هم که میرید،همراه شما بیان،البته پدر و مادرشون باید این رفتار را مدیریت کنند و به ایشان چنین بازخوردی بدهند که رفتارشان نامناسب و ناپسند هست،اما اگر اتفاقی از جانب آن ها رخ نمیدهد،خود شما و همسر محترم باید نوع رابطتون را با ایشان تنظیم کنید، اولا سن و شرایط سنی ایشان را در نظر بگیرید و اینکه رفتارشان نیت مثبتی هست که با رفتار نادرستی همراه شده،بنابراین،اولا همسر محترم،میتونند با رادرشون در این مورد مفصل صحبت کنند و تذکرات لازم را بدهند،دوما در شرایطی که مخل استقلال و نیاز به خلوت دو نفره شما نیست،و در شرایطی که با توجه به سن ایشان مشکلی ایجاد نمیکنه،سعی کنید در تفریحات و بیرون رفتن و ... ایشان را باخودتون هرازگاهی همراه کنید،محبت کنید اما در عین حال قاطع باشید،اجازه دخالت به او ندهید اما او را به بدی از خودتان نرانید. و این مسئله ای هست که خودتون و همسر محترم با درایت و هماهنگی باید انجام بدید. موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام خسته نباشید خدمت استاد عزیز من چند وقتی هست از کانال خوب تون استفاده می کنم خیلی ممنون هستم. اینکه پدرم از نظر دینی فردی خیلی خیلی مذهبی هست تا من یادم هست نماز شب شون ترک نشده و خیلی اهلی عبادت هست تا بیکار میشه یا قرآن میخونه یا نماز یا در حالی دعا هست همچنین فردی خیلی زحمت کشی هست اما متاسفانه یک عیبی که داره خیلی تند اخلاق هست زود جوش میاره از کره در میره تا یه اختلافی میشه بدو بیرا میگه فوری نفرین می کنه گاهی با حالتی گریه زاری پیش خدا اونم صحر گاه نفرین می کنه صبحا مسجد میره گاهی وقتی میاد ما خوابیم و نماز نخوندیم در حالی که نماز هم قضا نشده مارو از هر کافری کافر تر می کنه مثلا میگه بی نماز ها نماز نخونده خونه ای منو کثیف کرده میگه برید از خونه ای من بیرون و هزار چیزی دگ اگ بخاد مارا از کاری منع کنه هزار تا بدو بیرا میگه یا وقتی میخاد نصیحت کنه که بگه نماز بخونید با ناراحتی فحش میگه بعدش که بهش اعتراض می کنیم که چرا اینجوری میگی میگه که منکه فقط گفتم نماز بخونید یا قرآن بخونید داداشام از دین زده شده گاهی مامانم میمونه چکار کنه میشینه گریه می کنه یک اینکه ما با بابامون چکار کنیم دو اینکه فقط ما یکم نماز مونو دیر خوندیم خیلی نفرین می کنه یا باهاش بحث کنیم خیلی خیلی با حالتی تضرع نفرین می کنه آیا نفرینش به حق نباشه نفرینش میگیره 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام به شما خواهر گرامی،ان شاالله که سلامت باشید. ببینید نفرین پدر و مادر به طور کلی اگر به حق باشه عواقب بدی داره و دعایشان سبب نجات و عاقبت به خیر فرزندان،اما در شرایط عادی. مسلما اگر نفرین ناحق باشه و در شرایطی مثل شرایط پدر محترم شما باشه که زود عصبانی میشوند یا از کوره درمیروند،که ممکن هست به خاطر مشکلی در ایشان به وجود آمده باشه،یا حتی مسئله ای که دست خودشان نباشد، اون نفرین اثر نمیکنه،ما از خداوند چه تصوری داریم؟آیا فکر میکنیم نعوذوبالله خداوند در حالت انفعال هست و نشسته ببینه چه کسی ،چه کس دیگری را نفرین میکنه،نفرین او را مستجاب بکنه،مسلما این گونه نیست،پس در این مورد نگرانی نداشته باشید. اما به این نکته توجه داشته باشید که همان طور که خدمتتون عرض کردم،این رفتار ایشان ظاهرا خیلی هم دست خودشان نیست،و بعد هم خیلی به یاد نمیرند،یا در همان لحظه اصلا متوجه نبودند،بسیار عالی هست که شما ابتدا به نکات مثبت پدر محترمتون اشاره کردید،اما این را در نظر داشته باشید که همه افراد هم ویژگی های مثبت دارند و هم منفی،و این فقط معصومین علیهم السلام هستند که بدون هیچ خطا و اشتباهی هستند، این هم نقطه ضعف پدر شماست،خیلی از اوقات هم عوامل متعددی در به وجود آمدن و تداوم این رفتار ها اثر داشتند و دارند مثل سختی های زندگی،شرایط کودکی،مشکلات زندکی در حال حاضر،بلند نبودن شیوه رفتار درست با فرزندان و ... اما به هر حال،ایشون در سنی نیستند که دیگه خیلی بتوانند تغییر چشم گیری در خودشان ایجاد بکنند،بنابراین اولا شما تا حد ممکن سعی بکنید در شناسایی عوامل زمینه ساز و تداوم بخش رفتار ایشون و تغییر آن هادر حد توان خودتون بکوشید،دوما اگر روی مسائل خاصی خیلی حساس هستند سعی بکنید،از قاعده دوری از تنش استفاده کنید،یعنی به نوعی رفتار کنید که تا حد ممکن زمینه عصبانی شدن و از کوره در رفتن ایشان فراهم نشود،از طرفی مطمئن باشید وقتی بر این رفتار ها و تند اخلاقی های پدر صبر میکنید و به خاطر خشنودی خدا،احترام ایشان را حفظ میکنید،تک تک رفتار های شما نزد خداوند ماجور هست و چه بسا،مسیر رشدی از طریق برای شما فراهم بشه وگر به خدبی ازش استفاده بکنید. در مورد برادرتون هم اولا براش همه این موارد را توضیح بدهید و همچنین این که هر فردی نقاط قوت و ضعفی داره،نقاط قوت پدر ما هم این هست،این نقطه ضعف را هم دارند،و به ایشون کمک کنید تا بین دین داری پدر و این رفتار ایشان تفکیک قائل بشوند،برای او مثال بزنید از افرادی که دین دار هستند اما صبور و خوش و اخلاقند،یا افرادی که بی دین هستند اما اخلاق تندی دارند،و برایشان توضیح دهید که این رفتار ناشی از یک ضعف شخصیتی یا پایین بودن سطح خلق پدر هست،که در هر کس وجود داشته باشه،خودش را در قالب زندگی اون فرد نشان میده مثلا کسی که روی نظم حساس هست،ممکن هست این واکنش ها و برخورد ها را در مورد کوچکترین و ناچیز ترین بی نظمی ها با اهل منزل انجام بده.حالا چون پدر شما فردی مذهبی هست،رفتار خای تند ایشان مصداق های دینی پیدا میکنه،اما علت اصلی آن دینداری ایشان نیست. و مادر را هم از این طریق آروم بکنید. ان شاالله که موفق و موید باشید 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام و عرض تشکر دارم از شما و کانال خوبتان بنده یک دختر ۱۲ساله و دو پسر کوچکتر هم دارم دخترم به شدت لمسی هست و با محبت لمسی اقناع می شود، از کودکی همین طور بوده و من هم با شناختی که از روحیه اش داشتم سعی کردم نیاز عاطفی لمسیش در خانه برآورده بشود و مقاومت نکردم نسبت به این موضوع از آن جا که دختر ها معمولا بابایی هستند تمایل شدیدی به بغل کردن پدرش، آنهم سفت و محکم دارد(بدون هیچ شائبه جنسی و فقط از روی نیاز عاطفی) ا ما چون دخترم در آستانه بلوغ هست، نگرانم. (ما شا الله قد بلند است و به شخصه وقتی پدرش را بغل می کند خجالت می کشم)نمی دانم باید چطور با این رفتار او برخورد کنم، آیا باید منعش کنم یا رها کنم ؟ یا چطور به او توضیح بدم از آسیب های این حرکت که منجر به حساسیت نشود (ضمنا ما خانواده مقیدی هستیم و جلوی فرزندان ابدا شوخی های خاص همسرانه نداریم) از اینکه بنده را راهنمایی می کنید سپاسگزارم🌹🌹🌹 🌹🍃پاسخ مشاور امین کانال تربیتی همسران خوب،سرکار خانم سلام بر شما در مورد دخترتون باید عرض کنم که فرزندان،وقتی در سن مناسبش،نیازهاشون برطرف نشه،این نیاز رو با خودشون میکشن تا جایی که زمینه برطرف کردنش رو فراهم کنند.برای اینکه فرزندتون،حساسیتش نسبت به این موضوع کمتر بشه،قبل از اینکه خودش بخواد نیازش رو برطرف کنه،شما اقدام کنید.در طول روز،چندین بار و قبل از درخواست خودش،مثلا موقعی که مشغول درسش هست یا...برید و چند لحظه در آغوش بگیریدش و بوسش کنید.انجام چندباره این کار در طول روز و مورد توجه قرار دادن فرزند،باعث میشه که متوجه بشه که الان مورد توجه هست و نیازی نیست که با چسباندن خودش یا رفتارهای این چنینی بخواد جلب محبت کنه.اینکار رو هم شما و هم پدر در صورت حضورش انجام بدید. موفق باشید 💠کانال تربیتی همسران خوب💠 @hamsaranekhoob
سلام استادخیلی ممنونم بابت این همه لطف .خانمی۲۹ساله دارای۴پسربترتیب۷و۴و۳ساله و۴ماهه دارم مدرسه بصورت مجازی برای پسربزرگم وپسر۴سالم بصورت مجازی حفظ موضوعی خودمم حافظ هستم واقعا درگیری ومشغلم بسیارزیادوشوهرمحترمم تربیت روانداخته گردن من وکلی از من باصحبتای منفیشون انرژی میگیره اکثر اوقات سرزنش سرکوفت میزنه خدانکنه کارهای خونه بمونه!خیاطی واسه خودم وبچه ها تواین اقتصاد میکنم میگن سرگرم اسباب بازی شدی وتوانتخاب هرچیزی ک میپرسم نظر نمیدن ومشورت نمیگیرند وبه حرف بقیه بها میدن اماازمن وکارام بی حسابن هنرزن بودن گوش کردم خیلی عالی بود هنرمردبودن روبهشون تعارف کردم میگن خودم بلدم صدتامثل اونا رویادمیدم ک با اصرار من جلسه اول روگوش میکردن وقتی متوجه شدم همزمان رفتن تواخبارتوجه خیلی کمی ب من وبچه ها دارن وقتی اعتراض میکنم میگن نونت حاضره جاتم ک گرمه مگه من چی براتون کم میذارم بیشترین زجرم ازبی تفاوتیشون ب زندگیه اصلا ب هیچ عنوان تعریف وتمجیدنمیکنن شما بفرمایید ازکجا این همه انرژی بیارم؟الحمدلله نمازشون اصلاترک نمیشه ودرضمن ایشون بخاطر موقعیت شغلیشون یک هفته هستن ویک هفته کامل نیستن.ممنونم بابت حوصلتون خواهش میکنم راهنماییم کنید.😔 🌹🍃پاسخ مشاور امین کانال تربیتی همسران خوب،سرکار خانم سلام عرض میکنم خدمت شما خواهر عزیزم احسنت به شما به خاطر این همه انگیزه و فعالیت😍 در خصوص همسرتون باید چند نکته رو خدمتتون عرض کنم ۱_برای جلب توجه همسر،یکی از راههای فوق العاده ای که هست،اینه که ببینید همسر شما به چی علاقه داره و اون کار رو انجام بدید.مثلا خانومی بودن که همسرشون هیئتی بودن و بیشتر وقتشون رو هیئت بودند،خانوم هم شدن پای ثابت تمام کارهای هیئت واین باعث شد همسرش احساس کنه که خانومش باهاش هم مسیره و توجه بیشتری به نظراتشون میکردن.شما هم این مورد رو تشخیص بدید و اون فعالیت رو انجام بدید. ۲_یکی دیگه از راههایی که میشه مرد رو به زندگی علاقه مند کرد،تعریف از همسر هستش،من توی تمام جملات شما،تعریف از خود رو دیدم و تقریبا هیچ ویژگی مثبتی از همسرتون ذکر نکردید.برای اینکه بتونید این مورد رو ببینید،خصوصیات مثبت همسرتون رو،از اول زندگیتون،هر چی به خاطر میارید رو بنویسید و به همسرتون هم بگید.مثلا اقا شما فلان موقع که من مریض بودم،یک لیوان اب دادید دستم و من خیلی خوشحال شدم.این ویژگی نوشتن‌ها رو به خودشون هم بگید. ۳_حفظ اقتدار مرد هم میتونه یکی از عوامل محبت مرد هستش،ما خیلی وقتها زحمت میکشیم اما حواسمون نیست که با یک داد و یا کنایه،طرف مقابل رو می‌شکنیم. بهتون پیشنهاد میکنم حتما با یک مشاور امین در این زمینه صحبت کنید و رفتار خودتون رو تحلیل کنید. موفق باشید 💠 کانال تربیتی همسران خوب💠 @hamsaranekhoob
سلام.وقتتون بخیر همسر بنده دچارتنوع طلبی هستن یکبار قصد جدایی داشتم ک به زندگی برگشتم و فرصتی دوباره بهشون دادم ایشون  حدود ۳ ماه پاک بوده و مجددا ابراز کردن ک میل دارن و دوست دارن فرد سومی هم تو زندگی باشه و علایم و نشانه هایی هم داشته و دارن و ظاهرا هنوز در مرحله اشنایی و چت و ... هستن ضمن اینکه حق طلاق هم گرفته بودم بارها باهاشون صحبت کردم و گفتن دست خودم نیست و نمیتونم .گفتم کمک تون میکنم تا زمینه ها رو از بین ببریم تا وسوسه نشین ولی زیر بار قوانین مقرر نمیرن منم حدود ۲۰ روز پیش بهشون گفتم من اینطور نمیتونم زندگی کنم ۱ ماه بهتون فرصت میدم برای تفکر و تصمیم و تغییر فکراتون بکنین ببینین چی رو میخواین فدای چی کنین زندگی و بچه ها و اینده و پیشرفت رو فدای هوس؟؟ یا هوس رو فدای اینده و زندگی و ....؟؟؟؟ الانم حدود یه هفته تا اتمام مهلتی ک بهشون دادم باقیست تو این مدت تغییر ک نکردن هیچ ،حریص تر هم شدن بطور کلی همیشه میگن تقصیر توئه ک من اینجوری شدم عقده ایم کردی اگه ازادم بذاری راحت کارمو بکنم خودم زده و سیر میشم   الانسان حریص علی ما منع ناگفته نماند ۷ ساله ازدواج کردیم ایشون ۳۱ساله و بنده ۲۶سال و دارای ۴ فرزند وپنجمی را هم باردارم  و ایشون از سنین ۱۷ سالگی تجربه این روابط را داشتن و در سن ۲۴ سالگی شون ازدواج کردیم و در ادامه گفتم من ۶ .۷ سال صبر کردم بیش از این نمیتوانم و تصمیم بر این داشتم ک بعد مهلت باهاشون جدی صحبت کنم ک تصمیم شون چیست اگه خواستن دست بردارن ک یسری قوانینی بذاریم ک بهش متعهد باشن نظیر نظم در رفت امد تعویض خط تماس و ریست و پاکسازی کامل گوشی  و... و اگر خواستن لجبازی کنن با خانواده خودشون در میون بذارم ک باهاشون صحبت کنن و متقاعد چون پدرشون سری قبل خیلی ناراحت شده بودن و گفتن عاقش میکنم حتی حق نداره تشییع جنازه م هم بیاد و باهاشون قهر بودن تا وقتی ک من به زندگی برگشتم حتی با خودم گفتم ۴۰ روز بهشون فرصت بدم و بچه هارو بردارم برم خونه پدر شوهرم این ۴۰ روز را سر کنم تا همسرم تو این مدت تصمیم جدی برای اینده و زندگی مون بگیرن چون خانواده خودم بطور کلی از همسرم بیزارن و منتظر یه اشاره از طرف من هستن قطعا اگه مجددا در جریان قرار بگیرن برخورد منطقی با ایشون ندارن و مصممن فقط برای طلاق و این بین هم خیلی حرمت شکنی میکنن بهر حال تو این مدت متوجه شدم اگه همسرم صدها بار هم تعهد بدن باز هم متعهد نمیمونن و کار خودشون میکنن و نظرم عوض شد و بنا بر این دارم ک یا بچه هارو بدم به خودشون و جدا شم یا اینکه اگه خواستن سر زندگی میمونم و از بچه ها نگهداری میکنم ولی به شرطی ک خونه رو به نامم بزنن و مخارج و خرید خونه رو انجام بدن بیارن دم در تحویل بدن و برن و تو خونه نیان و سوهان روح من نشن و ارامش رو از من و بچه ها سلب نکنن برن و آزااااد باشن تااا وقتی ک سیر بشن و سرشون به سنگ بخوره و بخوان برگردن به زندگی یه چندسالی پی خوشگذرانی باشن و پا تو خونه نذارن تا وقتی سیر بشن از بیرون گفتم من ازادتون میذارم ازاااد ازاد ولی ازادی هم تاوان داره به همین راحتی نیست ک خودم زجر بکشم و شما ازاد نظرشما در این باره چیست ؟ 🌹🍃پاسخ مشاور امین کانال تربیتی همسران خوب،سرکار خانم سلام بر شما خواهر عزیزم خیلی خوبه که برای رفع مشکلتون،به مشاور مراجعه کردید و از تصمیم عجولانه پرهیز کردید. در مورد همسرتون به نظرم میرسه که ایشون،انسانی هستن که مقابله با هوای نفس براشون سخت هست و فکر خودشون رو در گیر این مسائل کردن که باید فرد سومی هم در رابطه ی ما باشه. با توجه به اینکه شما هم در هفت سال زندگی،۵فرزند دارید و خیلی خوبه،اما به این نکته هم توجه کردید که شما همسر هم هستید؟ تا چه حد وظایف همسرانه ی خودتون رو درست انجام دادید؟ بنده درک میکنم که وجود فرزند،خیلی دست مادر رو می‌بنده اما با مدیریت میشه توجه به همسر رو هم در فهرست،بلکه اولویت کارها قرار داد. همسر شما کاملا دچار کمبود توجه و محبت شما قرار گرفته و میخواد نیازش رو با شخص دیگری کامل کنه،پس شما زرنگ باشید و نذارید. به نظرم بهتره مهارت های همسرداری رو آموزش ببینید و خودتون متوجه بشید که کجای راه رو اشتباه رفتید. درسته که دلیل نمیشه همسرتون بخوان اینجوری رفتار کنن،ولی ما چقدر نقش داریم در تصمیماتی که گرفته میشه و زندگی خودمون رو تلخ می کنه. بهتون پیشنهاد میکنم که تغییر مسیر بدید و از حالت طلبکاری در زندگی خارج بشید و دنبال اشتباهات خودتون بگردید. قطعا رفتارهای همسر باعث دلخوری شما شدن،ولی ترک کردن و تنها گذاشتن،یعنی پاک کردن صورت مسئله و این راحت ترین و بی خلاقیت ترین کار هست. حتما حتما دوره ی هنر زن بودن رو از ادمین محترم کانال درخواست بدید و خودتون هم یک وقت مشاوره هماهنگ کنید تا بتونید بهتر راه رو برید. 💠کانال تربیتی همسران خوب💠 @hamsaranekhoob
علی بیگدلو: باسلام خدمت شما آقای دکتر پور احمد گرامی .من مادر دوفرزند هستم .یه دختر ۵ساله ویک پسر ۱۰ساله .من دوتا مشکل دارم اول اینکه پسرم به شدت وابسته هست به من تاجایی که همیشه خونه هست وبدون من هیچ جا نمیره یعنی حتی وقتی من میرم دوش بگیرم همش میاد پشت درومیگه کی میای و همینطور به شدت ترسو ومحتاط ترسوبودنش همیشگیه یعنی همیشه می‌ترسه واسترس داره وهربار یک تیک به خاطر استرس شدیدش میگیره وتا یک سال پیش داروهم میخورد ولی یه سالی بود که داروشو قطع کرده بودیم وخیلی خوب شده بود ولی چند وقتی هست که به شدت ترسش زیاد شده وشبها هم اصلا خوب نمی‌خوابه ومن مثل یه بچه شیرخواره میخوابونمش وبعد میرم تو اتاقم وبازم نصف شب منو بیدار می‌کنه که چرا تنهام گذاشتی بعضی وقتا دعواش میکنم بعضی وقتا همسرم ازرفتارم ناراحت میشه که چرا من بیش ازحد لوس میکنم و باید اجازه بدم که خودش باترسش کناربیادتوروخدا راهنماییم کنید که باید چطور باهاش رفتار کنم بی نهایت ممنونم ازشما ومشکل دومم اینکه بچه هام خیلی زیاد باهم دعوامیکنن سر کوچکترین چیزی به هم میپرن مخصوصا دخترم تواین زمینه مقصره همش وسایل پسرمو برمیداره وخراب می‌کنه عمدا که لج پسرم دربیاد من حتی هروسیله ای که برا پسرم تهیه میکنم لنگه ی همونو برا دخترم میخرم ولی بعد یه مدت بازم وسایل پسرموبرمیداره وبازم دعواشون میشه ازشما خواهش میکنم به خاطرخدا منو راهنمایی کنید .ممنون 🌹🍃پاسخ مشاور امین کانال تربیتی همسران خوب،سرکار خانم سلام بر شما خیلی خوبه که متوجه اشتباهتون شدید و دنبال راه حلش به مشاور مراجعه کردید. بچه ها،خصوصا فرزندان اول،وابستگی به مادر پیدا می‌کنند و نگران عدم حضور مادر هستن.شما وقتی میخواید ازش فاصله بگیرید،خودتون صداش بزنید و بگید پسرم مثلا میخوام برم غذا بپزم،شما چی دوست داری؟و...تا متوجهش کنید که شما منزل هستید. مواظب باشید که یکدفعه از یک جا نرید و قبلش با ترفند مادرانه آگاهش کنید. وقتی صداتون میزنه با محبت جوابش رو بدید. در طول روز هم با فرزندتون بازی کنید و بهش توجه کنید و همینطور شبها چند دقیقه ای در آغوش بگیریدش و براش داستان بگید.باید با عمل و کلام متوجهش کنید که براش ارزش قائلید و بودن اون کنار شما بهتون ارامش میده. به فرزندتون توضیح بدید که وقتی من میرم حمام،اگر صدام بزنی جوابت رو نمیدم،باید صبر کنی تا بیام بیرون و اینکار رو در کمال آرامش انجام بدید.حتما با حوصله براش توضیح بدید مسائل رو و در طول روز،به غیر از امر ونهی،باهاش صحبت کنید و اجازه بدید احساساتش رو راحت بیان کنه. بهتون پیشنهاد میکنم حتما دوره ی تربیت فرزند اقای پوراحمد رو از ادمین محترم کانال درخواست بدید تا در زمینه تربیت خیلی کارتون راحت بشه. در خصوص دختر خانومتون هم ،به این مسئله توجه کنید که دعوای بچه ها تا زمانی که به هم آسیب نرسونن،زمینه ساز آموزششون برای ارتباط در اجتماع هست.بزارید خودشون مشکلشون رو حل کنن ولی با نظارت شما. قانون وسایل شخصی رو بهشون توضیح بدید و از طرفی هم بخشیدن رو .خودتونم سعی کنید با اجازه ی خودشون به وسایل شخصی فرزندتون دست بزنید و با اجازه گرفتن بهشون آموزش بدید.مثلا بگید فاطمه جان،میشه از مدادت استفاده کنم؟اگر اجازه داد ازش تشکر کنید و اگر اجازه نداد،بگید باشه عزیزم. وقتی از وسایل شخصی شما،چیزی رو میخوان که میتونید در اختیارشون قرار بدید،ممانعت نکنید و از این طریق بخشندگی رو آموزش بدید. امیدوارم از یاری دهندگان امام عصر عجل الله باشند. 💠کانال تربیتی همسران خوب💠 @hamsaranekhoob
سلام استاد خدا قوت بنده یه دختر ۴ ساله ویه پسر یک ساله دارم که متاسفانه با نااگاهی وقتی از دست دخترم عصبانی شدم بهش گفتم که اذیت کنی میزارمت تو خونه و میرم خیلی پشیمونم میدونم حرف بسیار بدی زدم حالا از اون روز به بعد دخترم همش میترسه دائم دنبال من میاد حتی وقتی تو اتاقش بازی میکنه میاد سرک میکشه یا اینکه میاد ببینه کجام خیلی بهش محبت میکنم دائما بهش میگم تو عزیز منی خیلی دوست دارم مادرت هستم همیشه پیشت میمونم ولی فقط تا چند ساعت اثر داره دوباره بعد چند ساعت شروع به رفتار قبلیش میکنه واقعا کلافه م نمیدونم چیکار کنم خواهش میکنم راهنماییم بفرمایید 🌹🍃 پاسخ مشاور امین کانال تربیتی همسران خوب،سرکار خانم سلام بر شما خیلی خوبه که متوجه اشتباهتون شدید و دنبال راه حلش به مشاور مراجعه کردید. بچه ها،خصوصا فرزندان اول،وابستگی به مادر پیدا می‌کنند و نگران عدم حضور مادر هستن.شما وقتی میخواید ازش فاصله بگیرید،خودتون صداش بزنید و بگید دخترم مثلا میخوام برم غذا بپزم،شما چی دوست داری؟و...تا متوجهش کنید که شما منزل هستید. مواظب باشید که یکدفعه از یک جا نرید و قبلش با ترفند مادرانه آگاهش کنید. وقتی صداتون میزنه با محبت جوابش رو بدید. در طول روز هم با فرزندتون بازی کنید و بهش توجه کنید و همینطور شبها چند دقیقه ای در آغوش بگیریدش و براش داستان بگید.باید با عمل و کلام متوجهش کنید که براش ارزش قائلید و بودن اون کنار شما بهتون ارامش میده. امیدوارم از یاری دهندگان امام عصر عجل الله باشند. 💠کانال تربیتی همسران خوب💠 @hamsaranekhoob
با سلام و آرزوی توفیق بیشتر خدمت شما استاد ارجمند من صوتهای شما در خصوص هنر زن بودن و تربیت فرزند را چند بار گوش داده و اکثر آن را به کار بردم از همسرم راضیم جز چند مورد متاسفانه نسبت به نماز و واجبات کاهل است بسیار با او صحبت و تشویقش کردم حتی بنا به توصیه شما نامه نوشتم گاهی کم توجهی کردم تاثیر نداشت البته خودش علت را خستگی و ساعت طولانی کارش می‌داند (کارگر خودروسازی است) از کارش و محیط کاری اش ناراضی است یک مقدار هم کم انرژی و زود خسته می شود رابطه ما بسیار کم است گاهی به دو سه ماه یک بار می رسد وعلتش را خستگی اعلام میکند زمانی که در منزل است بیشتر وقتش را با گوشی می‌گذراند دوتا پسر ۵ و ۷ ساله دارم متاسفانه وقت زیادی برای آنها نمی گذارد هر وقت اعتراض می کنم با دادن گوشی از بازی کردن با آنها طفره می رود که باعث شده بچه ها زیاد با پدرشون نجوشند به من میگویند برو و زن یه بابای دیگه شو که من آنها را سرزنش میکنم همسرم گاهی میگوید از کارم انصراف بدهم نمیدونم چه کنم ممنون میشوم پاسخ بدهید بافرزند دار شدن هم مخالف است 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم عرض سلام و ادب خدمت شما خواهر گرامی تشکر از حسن اعتماد شما به مجموعه ی همسران خوب و احسنت به شما که سعی میکنید با آگاهی و دانش کافی مسائل خود را حل کنید. چند نکته باید خدمت شما عرض کنم: ❇️اینکه همسر شما شغلش را عوض کند،باید به خوبی بررسی شود چون باتوجه به اوضاع اقتصادی این روزها باید مطمئن شوید که کار مناسب همسر شما پیدا میشود و یا ابتدا کار پیداکنند بعد از آنجا انصراف بدهند،لذا در این مورد نباید فورا تصمیم بگیرید و بدون بررسی جوانب خدای ناکرده کار سخت تر شپد،چون بیکاری خودش می‌تواند زمینه ساز بسیاری از مشکلات شود ❇️اینکه شما فرمودید اکثر آنها را رعایت میکنید،ایا از همسرتان هم بازخوردی گرفته اید؟شاید از نظر خودتان با اجرای یکی دو مورد باید نتیجه حاصل شود اما این رفتار ها ابتدا باید در ذهن ورفتار خودتان ملکه شود ونیت خود را از تغییر ثابت کرده باشید واینکه آن نقاط ضعف خود را بیابید و روی همان ها کار کنید چه بسا افرادی هستند که نامه مینویسند و چون انتظار دارند همسرشان همانگونه باشد ،بیشتر طلبکار میشوند که چرا او مثلا برایم نامه نمی‌نویسد یا اینکه همسر شما هنوز این تغییرات را دریافت نکرده است،لذا بهتر است چند نکته را رعایت کنید: ۱)تلاش کنید برای مدتی قبل از اینکه همسر شما به خانه برگردد بافرزندانتان بازی کنید و موقعی که ایشان به خانه برمیگردد،فضای استراحت را برایش مهیا کنید.و تلاش کنید شب ها فرزندان زودتر به خواب بروند و شما فضای صحبت محبت آمیز را داشته باشید . ❇️در طول روز به فرزندانتان مرتب خوبی های پدرش را گوشزد کنید و بگویید بابا برای ما خیلی زحمت میکشد،کار سخت پدر را برایشان توضیح بدهید. وبگویید ما باید قدردان ایشان باشیم،وقتی همسرتان از سر کار برمیگردند تلاش کنید مراسم استقبال را برایشان حتما داشته باشیدتا بچه ها هم این را یاد بگیرند و دیدشان بهتر شود.حتما با نوشیدنی به استقبال شأن بروید و لباس خوب بپوشید.سعی کنید وقتی ایشان به منزل می آیند با بچه ها همان بدو ورود دست پدر را ببوسید و از او بابت کار سنگین اش تشکر کنید ❇️فراموش نکنید این کارها را فقط برای جلب رضای خدا انجام دهید نه برای همسرتان،تا ان شا الله از خداوند نتیجه ای که میخواهید را بگیرید ❇️احتمالا همسرشما از نظر تغذیه نیز نیاز به مراقبت داشته باشد خیلی وقت ها ممکن است از ضعف یا کم خونی این مشکلات پیش بیاید لذا تلاش کنید،ایشان را از نظر تغذیه کمک کنید یا به متخصص تغذیه مراجعه کنید ❇️درمورد نماز و ...شما نباید دائما تذکر بدهید یا ... تلاش کنید فضای خانه برای ایشان آرامش بخش و محل استراحت باشد و فضای شاد و عاطفی ایجاد کنید و تلاش کنید فضای معنوی مثل پخش قرآن در خانه یا ادعیه یا ...را نیز داشته باشید،اگر ایشان مشکل عقیدتی پیدا کرده اند از یک نفر که مورد قبول ایشان است بخواهیدایشان را کمک کنند یا از یک مشاور امین در این زمینه کمک بخواهید ❇️ درمورد رابطه هم باز بحث تغذیه را پیگیری کنید و از طرفی خودتان تلاش کنید که بیشترین لذات یا حس خوب وارامش را دریافت کنند. ممکن است، ایشان بعلت فشار کاری یا نگرانی ها و... اصلا میل شأن کم شده باشد،پس به ایشان نگویید چرا کم رابطه داریم ،بلکه فضا را برای افزایش میل و رغبت فراهم کنید و ابتدای کار خودتان بسیار تلاش کنید ان شا الله خداوند شما را یاری کند و بتوانید زندگی مهدی پسندی را داشته باشید 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام پسردوقلو دوسال ونه ماهه دارم جثه یکی کمی ظریف تر از داداشش هست. وقتی باهم دعوامیکنن همسرم زود میره جداشون میکنه .واسباب بازی رو مصادره میکنه .میگن ایناهنوز بلد نیستن بااین درست بازی کنن بره تاوقتش.مثل نقاشی کردن یا تفنگ بازی دفترومدادوتفنگ و...قایم میکنه حتی ازمن تا بهشون ندم.الان تمام وسایل نقاشی قایم کردن.ولی نظر من اینه که تودعوا بچها تاجایی که خطری جسمی براشون پیش نیادنباید دخالت کرد.(نظرشماچیست دراین سن چه رفتاری باید والدین داشته باشن؟)وقتی میان درمورد هم چقلی میکنن یعنی علی میادمیگه مامان محمد این کارکرد یامحمدمیادمیگه بابا علی این کارکرد. برخورد ماچگونه باشد؟ممنون 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام ورحمت تشکر بابت حسن اعتماد شما به موسسه همسران خوب واحسنت به شما خواهر گرامی که پیگیر مشکلات خود از راه صحیح هستید ان شا الله با رعایت این نکات مشکل شما حل شود و بتوانید فرزندان مهدی یاور تربیت کنید ❇️خدمت شما باید عرض کنم که در بازی بین بچه ها، والدین نباید دخالت کنند و نقش داور و قاضی را داشته باشند ❇️خط قرمز ما برای بازی و...آسیب رساندن به خود،اشیا و دیگران است لذا تازمانی که برایشان خطر از این موارد وجود ندارد لازم نیست شما وارد شوید و بخواهید نقش داور را بازی کنید ❇️شما باید با استفاده از مهارت های زنانه و با استفاده از روش هایی که گفته میشود ،همسر خود را قانع کنید که این روش صحیح نیست و اتفاقا باید وسایل کم اما لازم را در اختیارشان قرار دهید ❇️وقتی به شما شکایت میکنند طبق نکته ای که گفتم قضاوت نکنید که کی اول شروع کرد،تقصیر توست،نباید بزنی داداشت رو و... بلکه باید کمک کنید که حل و فصل شود واین جا شما باید نقش میانجی رو اجراکنید ❇️گاهی باید درمورد رفتارهای کودکان زیر هفت سال از تکنیک بی توجهی و غفلت استفاده کنیم و در مقابل به رفتارهای خوب آنها توجه کنید ❇️تلاش کنید برای فرزندانتان همبازی مناسب نیز فراهم کنید،چون برخلاف تصور دوقلوها نیاز به همبازی غیر از برادر یا خواهرخود هم دارند،حواستان باشد،تربیت کودکان دوقلو در عین شیرینی و خوبی هایش مراقباتی نیز دارد مثلااینکه هرگز نباید آنها را باهم مقایسه کنید ❇️در هنگام دعواهایشان شما باید بعنوان میانجی و واسطه وارد شوید و اتفاقا وساطت کنید و دعوا را حل کنید و شیوه ی بازی کردن،استفاده از وسایل را به آنها یاد بدهید. ان شا الله خداوند شما را یاری کند. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام وقت بخیر من 36 ساله وهمسرم 41ساله هستن وسه فرزند دارم همسرم مرد خوب ومومنی هستن تنها مشکلی که دارم اهل رفت وآمد فامیلی نیستن .پارسال شوهر خواهرم یه کانال تلگرامی صیغه یابی زده بود آقا وخانم بهم معرفی میکرد خودش میگفت همه موازین شرعی رو رعایت میکنم.ازوقتی شوهرم فهمیده قطع رابطه کرده به من گفته حق نداری خونه اشون بری حتی خونه مادرت اینا اگه اونا بودن باید سریع برگردی خونه .شوهر خواهرم دیگه این کارش گذاشته کنار ولی شوهرم بدبین میگه کل زندگی اون حرامه .بازم نمیذاره من باخواهرم رفت وآمد کنم.لطفا بگین چیکار کنم. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام و رحمت تشکر از حسن اعتماد شما به مجموعه همسران خوب و احسنت به شما خواهر گرامی بابت پیگیری حل مشکلتان از راه صحیح،ان شا الله که با اجرای نکات زیر بتوانید به نتیجه مطلوب برسید. ❇️نکته اول الحمدلله که همسر مومن و اهل دیانت نصیب شما شده است و این نقطه مثبت بزرگی است لذا باید توجه داشته باشید که به اندازه ی کافی این نعمت را شاکر باشید و دقت داشته باشید بهرحال مشکلات در زندگی همه هست،و اگر با این دید به آن نگاه کنید که کفه ی نقاط خوب و مثبت همسر شما سنگین تر از نقاط منفی ایشان هست، حس رضایت تان از زندگی افزایش می‌یابد و بهتر میتوانید زندگی خود را مدیریت کنید ❇️برای حل مشکل تان اول از همه به شما توصیه میکنم،علت اینکه همسرتان اهل رفت و آمد نیست را پیداکنید،ببینید فقط با خانواده شما تمایل ندارد؟علتش چیست؟یا با خانواده ی خودش ،دوستانش و...نیز تمایل به رفت و آمد ندارد،این علت یابی میتواند به شما کمک کند مثلا ممکن است همسر شما فردی درون گرا باشد که این ویژگی شخصیتی اوست و شما نباید از او مثل یک فرد برون گرا انتظار تعامل اجتماعی را داشته باشید،ممکن است مسئله ای در فامیل وجود داشته باشید که ایشان را اذیت می‌کند ،یا هر دلیل دیگر لذا ابتدا دلیل را بررسی کنید و بعد از آن با مهارت گفت و گو با ایشان صحبت کنید و تلاش کنید علت را برای ایشان رفع کنید لذا پیشنهاد میکنم ابتدا فایل صوتی هنر زن بودن را گوش کنید و با استفاده از تکنیک ها و روش های موجود در آن از همسر خود این تقاضا را داشته باشید دقت کنید که با استفاده از مهارت ها و ظرافت های زنانه ان شا الله میتوانید در مواقعی که مایل هستید به مهمانی بروید ایشان را قانع کنید یکی از تکنیک های خیلی خوب بعد از ایجاد رابطه‌ی عاطفی و کلامی مناسب بین خودتان و همسرتان ،تکنیک نامه نگاری است که بسیار موثر است و درکانال همسران خوب درمورد آن توضیح داده شده است ❇️نکته دوم اینکه بهرحال اعتماد همسر شما به هر دلیلی از بین رفته است لذا بهتر است یک نفر که مورد تایید و قبول ایشان هست با همسر شما صحبت کند و این مسئله را برای ایشان حل کند مثلا از یک فرد معتمد در فامیل یا دوست یا ...که مورد قبول آقا هستند تقاضا کنید که در این مورد،همسر شما را راضی کنند. ❇️تلاش کنید در اکثر مواقعی که میتوانید و خیلی ضروری نیست،حرف ایشان را گوش بدهید و با ایشان جر و بحث نکنید تا در مواقع حساس که برایتان مهم است،بتوانید نظر ایشان را جلب کنید و حس اعتماد را برای ایشان ایجاد کرده باشید.دقت داشته باشید خط قرمز ما،دعوا و جر و بحث است،میتوانید با ایشان وقتی که بچه ها نیستند صحبت کنید اما حواستان باشد به لجبازی و جر و بحث نرسد. ❇️از آنجا که همسر شما فردی مذهبی است میتوانید از دوستان مسجدی یا حاج آقا مسجد اگر مورد تایید ایشان است بخواهید که با ایشان صحبت کنند. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
با سلام، من مادر سه دختر زیر ۷سال هستم و طبقه بالای منزل پدرشوهرم زندگی میکنم،به لحاظ ارتباطی مشکلی با خانواده شوهرم ندارم ولی بچه های من هم بازی همیشگی فامیلی هستند که اصلا اهل نماز و حجاب و .... نیستند ، درحال حاضر توانایی اجاره آپارتمان را دارم ، ولی نمیدانم بزرگ کردن بچه ها در خانه ای که می‌توانند آزادانه بازی کنند ،بدووند وجیغ بزنند ولی هم بازی های خوبی ندارند بهتر است یا زندگی در آپارتمان مستقلی که باید برای بازی محدود باشند ، توانایی اجاره منزل حیاط دار را ندارم سلام و رحمت احسنت به شما خواهر بزرگوار که برای حل مشکلات و مسائل خود از راه صحیح اقدام کرده اید،چند نکته باید خدمت شما عرض کنم: ۱)اول از همه احسنت و الحمدلله که از لحاظ ارتباطی مشکلی ندارید و این نشان‌دهنده ی آگاهی شماست ۲)دقت داشته باشید اگر خانواده ی همسر فقط مشکل کاهل نمازی و ...دارند ومشکلات اخلاقی و رفتاری عینی ندارند و فرزندان شما زیر هفت سال هستند میتوانید تا چندسال دیگر آنجا بمانید به شرطی که لوازم و شرایط آن را رعایت کنید: الف) همه مواقعی که فرزندشمابرای بازی پیش فامیل میروند شما حتما باید حضور داشته باشید و کنترل و نظارت غیر مستقیم داشته باشید و در جریان باشید که چه اتفاقاتی می افتد،تا بتوانید مدیریت را برعهده بگیرید و اثر نکات منفی را خنثی کنید و بدانید چه رفتاری باید انجام دهید و... ب)رابطه ی عاطفی شما با فرزندانتان مخصوصا اینکه دختر هستند باید بسیار قوی و عمیق باشد ،نباید اجازه بدهید آنها از نظر محبت و رابطه ی عاطفی جای بیشتری نسبت به شما و پدرش در دل فرزندان شما باز کنند ج)خودتان باید فرد شاداب و با انرژی باشید و رفتارهای و اخلاق خوب را بصورت عملی در خودتان متجلی کنید تا فرزندان شما ، عقاید اسلامی برایشان زیباتر جلوه کند. ۳)دقت داشته باشید فکر نکنید که اگر از آنجا بروید دیگر جای بازی و هم بازی برای فرزندانتان نخواهد بود،همانطور که اگر در آن منزل بمانید باید دایما برای فرزندانتان زمان بگذارید و نظارت داشته باشید و ...اگر به مکان دیگری بروید هم باید تلاش کنید روزانه فرزندان خود را به پارک یا مکان های تفریحی نزدیک محل منزل ببرید ،اپارتمانی اجاره کنید که مثلا طبقه ی اول باشد که صدا دویدن و...اذیت کننده نباشد ،در ضمن میتوانید ارتباطات خود را با همسایه ها و اهالی مسجد و..زیاد کنید تا بتوانید همبازی خوب برای فرزندانتان پیداکنید و اینگونه نیست که اگر از آن منزل بروید دیگر امکان بازی برای فرزندانتان نیست،فقط نیاز به مدیریت و خلاقیت شما دارد،شما میتوانید روزانه با یکی دو ساعت فراهم کردن شرایط برای بازی هیجانی برای فرزندانتان را تامین کنید لذا شیطنت های کمتری برای زمانی که در خانه هستند دارند. ۴)در این زمینه بگردید و آپارتمان های مناسب در محله هایی مناسب و خوب پیدا بکنید ۵)اگر خودتان آگاه باشید و رفتار مناسب داشته باشید ،تاثیر خودتان بر فرزندانتان بیشتر از دیگران است لذا نگران نباشید که اگر در آن منزل بمانید حتما بچه های شما بی دین میشوند و اگر بروید دیگر نمی توانند بازی کنند،چه بسا اگر از آنجا بروید و البته بخاطر خدا این تصمیم را بگیرید ان شا الله خدا به شما یاری میکند و بهتر از آنچه را که تصور کنید برایتان رقم بزند پس در این زمینه توکل و توسل را فراموش نکنید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب @hamsaranekhoob