#فنجانی_چای_باخدا ✨🍮🍮 #قسمت_135 و در چهره اش دیدم گره ای که از ابروانش باز و لبخندی که هر چند کوچک، میخِ لبهاش شد. (فکر نکنم زیاد فرقی وجود داشته باشه.. صبر کن الان پروینو صدا میزنم بیاد بهت بگه دقیقا چیکار کنی..) پروین آمد و دانیال تک تک سوالهایم را از او پرسید و من تکرار کردم آیه به آیه سجده به سجده قنوت به قنوت شیعه گی را.. آن شب تا اذان صبح شیعه وار نماز خواندم و عاشقی کردم. اشک ریختم و خنجر به قلب در اولین مکالمه ی رسمی ام با خدا شهادت طلب کردم برایِ مردی که حالا به جرات میدانستم دچارش شده ام. صدای الله اکبر که از گلدسته ی مسجد نرم به پنجره ی اتاقم انگشت کوبید دانیال با گامهایی تند وارد شد و گوشی به دست کنارِ سجاده ام نشست. رنگِ پریده اش درد و تهوع را ناجوانمردانه سیل کرد در تار و پودِ وجودم.. بی وزن شدم و خیره گوش سپردم به خبری از شهادت و یا... اسارت. و دانیال نفسش را با صدا بیرون داد. (پیدا شد.. دیوونه ی بی عقل پیدا شد..) پس شهادت، نجاتش داد. تبسم صورتِ برادرم را درگیر کرد (سالمه.. و جز چندتا زخم سطحی گرسنگی و تشنگی هیچ مشکلی نداره..) گیج و حیران، زبان به کام چسبیده جملاتش را چند بار از دروازه ی شنواییم گذراندم . درست شنیده بودم؟؟ حسام زنده بود؟؟ خدا بیشتر از انتظار در حقم خدایی کرده بود. ادامه دارد... http://eitaa.com/joinchat/898170882C1376290adb @hamsardarry 💕💕💕