ناسپاسی و طعن پیام «آقا»، فقره‌ی دردناکی داشت: «برای او صلاح و رضایت مردم که حاکی از رضایت الهی است بر همه چیز ترجیح داشت، از این رو آزردگیهایش از ناسپاسی و طعن برخی بدخواهان، مانع تلاش شبانه روزیش برای پیشرفت و اصلاح امور نمیشد.» «آقا» حکیم است و حکیمانه می‌نویسد؛ لذا پیرامون این فقره‌ بعد از اتمام مراسمات «سیدابراهیم» خواهم نوشت؛ اما می‌دانستید کلمه‌ی «طعن» در فرهنگ فارسی چه معنایی دارد؟ مترادف طعن: زخم زبان، سرزنش، طعنه، عیب جویی، کنایه، گوشه، ملامت، عیب گفتن، سرزنش کردن، کنایه زدن، نیزه زدن، نیزه زنی! ای‌کاش ناسپاسان و طعن‌زنان تا فرصت هست، در پیشگاه پروردگار و بنده‌ی خادمش توبه کنند و عذرخواهی! #سیدالشهدای_خدمت #شهید_جمهور #ناسپاسی_و_طعن ✍ عباس بابائی ۲خرداد۱۴۰۳ #عباس‌بابائی|عضوشوید👇 https://eitaa.com/joinchat/1473183921Ce6dfe307ec

▪️هدیه‌ی ویژه‌ی امام رضا علیه‌السلام به تشییع‌کنندگان شهید رئیسی امام رضا علیه‌السلام فرمودند: هرکس پیکر شیعه‌ای از شیعیان ما را تشییع کند، خداوند او را مانند روز ولادتش از گناهان پاک می‌کند. 🔸جامانده‌ها! خودتان را به مشهد برسانید! 🔺قال مولانا الرضا علیه‌السلام: مَنْ شَيَّعَ جَنَازَةَ وَلِيٍّ مِنْ أَوْلِيَائِنَا خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ كَيَوْم وَلَدَتْهُ أُمُّهُ لَا ذَنْبَ عَلَيْهِ. 🔸خدمات این مرد به مردم کماکان ادامه دارد؛ رحمةالله علیه مناقب آل أبي طالب - ط علامه نویسنده : ابن شهرآشوب ج۴ ص۳۴۱ #عباس‌بابائی|عضوشوید👇 https://eitaa.com/joinchat/1473183921Ce6dfe307ec

باید قیام کنم! به اواخر دهه‌ی هفتاد که رسیدم، آرام‌آرام حسرت‌هایی قلبم را آزرد؛ حسرت‌هایی که تاکنون هم ادامه دارد؛ حسرتِ نبودن در اردوی جهادیِ سیدعلی خامنه‌ای در زلزله‌ی فردوس؛ حسرتِ نبودن در مسجد کرامت و امام حسن مشهد آن هنگام که استاد خامنه‌ای با حرارتی شورانگیز، «طرح کلی اندیشه اسلامی» را برای مخاطبان جوان و انقلابی‌اش پایه‌ریزی می‌کرد. حسرتِ نبودن در بهشت‌زهرا وقتی که حضرت روح‌الله با تمام وجودش فریاد می‌زد: «من دولت تعیین می‌کنم؛ من...» حسرتِ نبودن در کنار رزمندگانی که بعد از ۵۷۸ روز، فاتحانه وارد مسجد جامع خرمشهر شدند و نوای «ممّد نبودی ببینی» را سر دادند! من حسرتِ فتح‌المبین و والفجر ۸ و کربلای ۵ جانم را می‌سوزاند. انگار عمر ما و سرمایه‌هامان تمامی در دهه‌ی شصت سوخت! اما این‌گونه نیست و نخواهد ماند! می‌دانید چرا؟ حاج‌قاسم عزیز قبل از شهادتش به همه‌ی دلسوختگان و جاماندگان بشارتی عجیب داد: «به شما اطمینان می‌دهم روزهایی را پیش‌رو خواهیم داشت، که شهدا به حال آن حسرت می‌خورند و می‌گویند، ای کاش ما نیز در کنار آنها بودیم.» احساس می‌کنم به سرعت داریم به آن روزهای تاریخ‌ساز نزدیک می‌شویم؛ روزهایی که تمام انبیاء الهی و یاران مظلوم‌شان انتظارش را می‌کشیدند؛ روزهایی که قرار است مظلومیت علی و فاطمه‌ و فرزندان نازنین‌شان پایان پذیرد. داریم به روزهای باشکوه جداسازی حق از باطل می‌رسیم؛ روزهای رسوایی منافقان در سراسر عالم! این روزها چقدر شوق‌انگیز است و دلهره‌آور؛ شوق جهاد در سپاه امام و دلهره‌ی جاماندنی تلخ و تاریخی! باید کاری کرد! باید قیام کنم‌‌‌؛ این روزها و شب‌هایم نباید مثل روزهای و شب‌های گذشته‌ام باشد! باید خواب و خوراکم را کمتر کنم؛ تازگی‌ها چقدر معنویتم کم شده‌! باید تهجد و دعا و تضرعم را بیشتر کنم. عهد کنم با خودم که برای مجاهدان خط‌ مقدم مقاومت، دعای توسل بخوانم! کوله‌بارم آماده نیست؛ یادم باشد حتماً وصیت‌نامه‌ی حاج‌قاسم را در کنار کتاب طرح کلی آقا بردارم با چند «سربند یا زهرا» اضافه‌تر! عافیت‌طلبی این روزها به‌شدت ممنوع است؛ تا آنجا که بتوانم باید خفتگان عافیت‌طلب را هم بیدار کنم! اگر امروز از مال اندک برای بقای جبهه‌ی حق نگذرم، یقیناً فردا نمی‌توانم از هستی‌ام برای استقرار جبهه‌ی حق بگذرم! باید برای مهیاکردن مقدمات ظهور سلاله‌ی زهرا، با تعهدی فراوان‌تر از قبل، غیر از آن‌که کلمات نائبش را نصب‌العین کنم، تا می‌توانم دیگران را بر سر این سفره بنشانم و بدانم که مطابق وصیت‌نامه‌ی شهیدان، میزان متابعتم از «امام زمان» بستگی تام دارد به میزان اطاعتم از «ولی زمان»! وقت بسیار تنگ است؛ دشمن امام با دوستانِ‌به‌ظاهرمسلمانش، شب‌وروز در حال توطئه‌اند و فساد! باید قیام کنم! ✍عباس بابائی ۱۰ آذر ۱۴۰۳ 🇮🇷#عباس‌بابائی||عضوشوید👇 https://eitaa.com/joinchat/1473183921Ce6dfe307ec