خاک های نرم کوشک زندگینامه شهیدعبدالحسین برونسی تک ورها #قسمت_صد_و_نود_و_پنج_ 🌕🌑🌕🌑🌕🌑🌕🌑 چند شبی گذشت و از آوردن جنازه خبری نشدیک شب عبدالحسین آمدپیشم،گفت «شهید آهنی به گردن ما حق داره با هم خیلی رفیق بودیم.» حدس زدم باید فکری توی سرش باشد. گفتم:«چطور؟» گفت:«بیا بریم جنازه اش را بیاریم» «منطقه خیلی حساسه باید از خیرش بگذری» «حالا سر و گوشی آب می دیم، اگر شد می آریمش.» گفتم:«آخه میگن موقعیتش خیلی خطرناکه نمی شه.» منصرف نشد مصمم بودکه برود.بالاخره هم راهی شد و مرا هم با خودش برد. اول رفتیم پیش بچه های تیپ بیست و یک،درباره ی موضوع صحبت کردیم. آنها هم حرف مرا زدند. «نمی شه آقای برونسی،ما چند نفر فرستادیم دست خالی برگشتن.» عبدالحسین ولی پاتو یک کفش کرده. گفتند:«جنازه رو تله کردن،زیرش مین گذاشتن که نشه بهش دست بزنی، منطقه اش هم بد منطقه ای هست دقیق تو تیررس دشمنه.» «حالا ما یک زحمتی می کشیم!اگر تونستیم بیاریم که می آریم، نتونستیم هم دیگه نتونستیم» نمی دانم چه اصراری به این کارداشت، فقط می دانم بدون دلیل،دنبال هیچ موضوعی نمی رفت آن شب با هم تا چند قدمی جنازه رفتیم،جنازه شهید بزرگوار آهنی. مابینمان یک رشته سیم خاردار حایل بود دراز کشیده بودیم روی زمین،عبدالحسین خواست جلوتربرود،گرفتمش، «کجا حاجی؟!» با تعجب نگاهم کردگفت:«خب می رم بیارمش.» 🌑🌕⚫️ 🌕🌑🌕⚫️🌕🌑 #رمان_شهدایی #هر_روز_با_یاد_شهداء #شادی_روح_شهدا_صلوات _._._._._🌷♡🌷_._._._._ @har_rooz_ba_shohada110 _._._._._🌷♡🌷_._._._._