عکس از مشکات

عکس از مشکات

گریه حضرت نوح علیه السلام🏴 وقتی که حضرت نوح سوار کشتی شد، همه دنیا را سیر کرد، تا به سرزمین کربلا رسید، همینکه به سرزمین کربلا رسید، زمین کشتی او را گرفت، بطوری که حضرت نوح ترسید غرق شود، دستها را به دعا و نیایش برداشت، وپروردگارش را خواند و عرضکرد: خدایا، من همه دنیا را گشتم، مشکلی برایم پیدا نشد، ولی تا به این سرزمین رسیدم ترس و وحشت عجیبی برایم ظاهر گشت، و بدنم لرزید و خوف شدیدی تمام وجودم را گرفت، که تا بحال اینجوری نشده بودم، خدایا علتش چیست؟ ✔️حضرت جبرئیل نازل شد و فرمود:  ای نوح! در این سرزمین سبط خاتم پیغمبران و فرزند خاتم اوصیاء کشته می شود. و روضه کربلا را خواند. حضرت نوح منقلب گشته و اشکهایش سرازیر شد و فرمود: ای جبرئیل قاتل او کیست که اینگونه ناجوانمردانه حسین را بشهادت میرساند؟! حضرت جبرئیل فرمود:  او را کسی که نفرین شده اهل هفت آسمان و هفت زمین است می کشد. حضرت نوح (درحالیکه ناراحت وگریان بود) قاتلین او را لعنت کرد، و کشتی براه افتاد تا به کوه جودی (حرم شریف حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) است.) رسید و در آنجا ایستاد. 📚بحارالانوار: ج۴۴، ص۲۴ •✾📚 @haram110 📚✾•

اعمال شب و روز عاشورا ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

دعای عبدالله بن سنان در روز عاشورا ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

زیارت ناحیه مقدسه در روز عاشورا ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

زیارت ناحیه با صدای حاج مهدی صدقی ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

🌑😥تسلیت شما به امام زمان علیه السلام قلب مقدس آن حضرت را تسلّا می دهد مرحوم آیت الله تولایی خراسانی در سخنرانی خود در منزل حاجی صفری (آریاشهر)، در سال 1397 قمری می فرمود: شب عاشوراست. به نام مقدس امام عصر علیه السلام و لقب خاص ایشان قیام کنید. وقتی‌که به نام مقدس آن حضرت ارواحنا فداه حرکت کردید و عرض ارادت به ساحت ولایتش نمودید، تسلیتی هم به آن حضرت عرض کنید، تسلیت شما در دل حضرت اثر دارد. آن حضرت شما را دوست می ‌دارد، شما پیوند محبت با خاندان ولایت دارید، به همین جهت مورد نظر آن بزرگوار هستید. خواه ناخواه تسلیت شما تسلایی روی قلب مقدس حضرت دارد. «أعظم الله لک الأجر فی مصاب جدّک الحسین علیه السلام». (سخنرانی های منزل حاجی صفری در آریاشهر تهران، شب10 محرم 1397 قمری) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

😥😥 با اشک چشمانتان مهمان اهل کوفه را سیراب کنید مرحوم آیت الله تولایی خراسانی در سخنرانی خود در مسجد مروی تهران، در سال1383قمری می فرمود: عقيده قطعى من اينست که گريه بر امام حسين علیه السلام قلب را صاف مي‌كند، پاك مي‌كند، مستعد براى قبول حق و حقيقت مي‌كند. عقيده من اينست گريه بر امام حسين علیه السلام نمك طعام روح ماست. امام حسین علیه السلام به اهل کوفه فرمود: برايم كاغذ نوشتيد و مرا به مهمانى دعوت كرديد، حال مهمانتان آمده، مهمان شما وارد شده، دست زن و بچه ‏اش را گرفته آورده. اگر مهمانى را دعوت كرديد، مهمان كه به خانه شما مى ‏آيد، از لطيف ‏ترين دارایی خود براى او دريغ نمي ‌كنيد و بهترين خوراكى را براى مهمان مي ‌آوريد. مهمان آمده، وارد شهر شده. دوازده هزار كاغذ دعوت نوشته ‏اند. حالا مهمان از ميزبانش چه توقّع دارد؟ من بگويم شما عوض ميزبان‌ها از آب چشمتان آن مهمان را سيراب كنيد. مهمان وارد شد. زن و بچّه ‏اش را آورده، تمام توقّعش اينست که يك شربت آب به بچّه‏ هاى تشنه ‏اش بدهند. اى شيعه! بيایيد از همين چشم‌ هاتان امروز يك پياله آب جمع كنيد ببريد كربلا، آن لا مذهب ‌ها آب ندادند به پسر فاطمه علیهاالسلام. ما از اشك ‌هاى چشمان خود جمع كنيم و يك شربت آب ببريم كربلا. بچه صبر ندارد، بچه بى‌ طاقت شده است، شير به پستان مادرش خشكيده، اين بچّه از سوز عطش مثل آتش‏ شده. يك نفر بيايد بر اين بچّه رحم كند. حالا بلند بناليد. هنوز كلام آقا تمام نشده يك وقت ديد على‏ مثل مرغ سركنده ... (سخنرانی های مسجد ملک، ماه رمضان 1383 قمری، مجلس دوم) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

🌑😥 حال حضرت زینب علیهاالسلام با شنیدن اشعار سیدالشهدا علیه السلام دگرگون می شود صلى الله‏ عليك يا اباعبدالله‏! شب عاشورا اصحابِ اباعبدالله قرآنى خواندند‏، آى قرآن با حالى بود هاى ‏هاى «وَ لَهُم دَوِىٌ كَدَوِىِّ النَّحلِ» شب عاشقان بي‌دل چه شبی دراز باشد تو بيا كز اوّل شب در صبح باز باشد قائم و راكع و ساجد بودند. يكى نماز مى‏ خواند، يكى قرآن مى ‏خواند، يكى روى خاک افتاده «سبحان ربّى الأعلى» مى‏ گفت، يكى در حال ركوع بود. جانم قربانتان اى اصحاب حسين! جان من فداى آن دل سوخته ‏اى كه به نام ابى ‌عبدالله علیه السلام‏ منقلب مى‏ شود. هر كه دلش با حسين علیه السلام پيوند دارد، الآن كربلا رفته است. سى‏ نفر از اصحاب عمر سعد دور خيمه‏ها مى ‏گشتند. يک وقت ديدند از ميان اين خيمه‏ ها صداى قرآن خواندن مى ‏آيد. عجب! اينها قرآن خوان هستند؟ به ما مى‏ گفتند اينها از دين بيرون رفته ‏اند. به قرآن خواندنِ اصحاب حسين علیه السلام گوش دادند. دل آن‌ها را جذب كرد و آن‌ها را به اصحاب امام حسين علیه السلام ملحق كرد. امام حسين علیه السلام هم در يک خيمه ‏اى نشسته و اين اشعار را مى‏ خواند: يَا دَهْرُ أُفٍ‏ لَكَ‏ مِنْ‏ خَلِيلِ كَمْ لَكَ بِالْإِشْرَاقِ وَ الْأَصِيلِ مِنْ صَاحِبٍ أَوْ طَالِبٍ قَتِيلِ وَ الدَّهْرُ لَا يَقْنَعُ بِالْبَدِيلِ وَ إِنَّمَا الْأَمْرُ إِلَى الْجَلِيلِ وَ كُلُّ حَيٍّ سَالِكٌ سَبِيلِي اى روزگار! واى بر تو! با بندگان خدا چه مى‏ كنى؟ با بندگان خدا دشمنى مى‏ كنى؟ روزگار! واى بر تو! دختر على علیه السلام را ميان بيابان رها می کنی؟! اى روزگار! اف بر تو باد! واى برتو باد! بچّه‏ هاى پيغمبر صلّی الله علیه و آله آواره بيابان‌ها، گرفتار گرگان كوفه و درندگان صحرا شوند؟ منقلب شديد؟ حق داريد منقلب شويد، زیرا اين اشعار يک نفر دیگر را نیز منقلب كرده است. اين گريه ‏هاى شما دنبال گریه اوست. من می‌گويم هر كه شنید، فريادش را بلند كند. همينطوری‌ كه شعرها را مى‏ خواند و شما بعد از 1300 سال اين اشعار را مى ‏شنويد و منقلب مى‏ شويد؛ يک خانمى اين اشعار را شنيد. يک وقت ديدند زينب از خيمه بيرون آمد: «وَا ثُكْلَاهْ! لَيْتَ‏ الْمَوْتَ‏ أَعْدَمَنِي‏ الْحَيَاة!» خواهر از شنيدن اشعارى كه بيم مرگ در آن اشعار است مثل اسپند منقلب شد. بيمارش را رها كرد، دست از پرستارىِ بيمارش برداشت، سر و پاى برهنه از خيمه بيرون آمد، داد مى ‏زد خواهرت بميرد. عزيزم! خبر از مرگت مى‏ دهى؟ خدا خواهرت را بميراند. اى واى! فردا همين زينب علیهاالسلام ديد شمر روى سينه حسين علیه السلام نشسته. به حق این لحظات حساس، فرج مولایمان امام زمان علیه السلام را اصلاح بفرما. (سخنرانی های مدرسه مروی تهران، ماه رمضان 1383 قمری، مجلس یازدهم) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

😞😢سخت ‌ترین حالات امام حسین علیه السلام در روز عاشورا همینجاست مرحوم آیت الله تولایی خراسانی در سخنرانی خود در مسجد جمعه اصفهان و در سخنرانی در مدرسه مجتهدی تهران می فرمود: علامه بحرالعلوم در آن قصیده مفصّله خود، زبان حالی از امام حسین علیه السلام گفته است: قالَ اقْصُدُونِی بِنَفْسی وَاتْرُکوا حَرَمِی قَدْ حانَ حِینی وَ قَدْ لاحَتْ لَوائِحُهُ أبی ‌عبدالله روی زمین افتاده است. خون از بدنش می‏ریزد، و رمق از اعضایش رفته ‏است. یک وقت شنید صدای هلهله لشكر بلند است. از صدای لشكر، فضا پر شده ‏است. صدای سم اسبها بلند است. چشم ‌هایش را باز كرد، ببیند چه خبر شده است. زن ها و مردها بلند بنالید. امام‌زمان! شما هم اشک بریزید. نگاه كرد، دید لشكر رو به خیمه ‌ها می ‏رود. ای وای! أبی‌ عبدالله علیه السلام زنده باشد، ببیند لشكر رو به ناموسش می‏ رود. آن رگ غیرت امام حسین علیه السلام به جنبش آمد. خواست از جا برخیزد و جلوی لشگر را بگیرد. دید رمق به زانویش نمانده است، قوه به بازویش نمانده ‏است. به عقیده من سخت ‌ترین حالات امام حسین علیه السلام همینجاست، جایی است که امام حسین علیه السلام بلند بلند گریه کرد. یک وقت صدا زد: ای لشکر! شما با من جنگ دارید، من با شما طرف هستم. بی‌حیا مردم! به زن و بچّه من چه کار دارید؟ اگر دین ندارید، اگر از خدا نمی ‏ترسید، اگر از روز جزا نمی‏ هراسید، در دنیا آزادمرد باشید، آزادمنش کار کنید. شمر جلو آمد. گفت: چه می ‏گویی پسر فاطمه؟ فرمود: من با شما جنگ دارم، شما با من جنگ دارید، بی‌حیا لشكر، عیالم تقصیر ندارد. بحقّ مولانا الحسین المظلوم و باهل بیته و اصحابه الشّهداء السّعداء، یا الله! ... به مظلومیّت امام حسین علیه السلام فرج ولیّ دم او را نزدیک فرما. به زودی چشم ما را به جمال نورانی امام عصر علیه السلام روشن بفرما. ما را جزو یاران و خدمتگزاران وی در دو عصر غیبت و ظهورش قرار بده. دل ما را از حبّ و ولای اهل البیت علیهم السلام، خاصّه امام عصر علیه السلام مملوّ و سرشار بفرما. قلب مطهّر آن حضرت را از ما خوشنود گردان. (سخنرانی های مسجد جمعه اصفهان، سال 1392 قمری، مجلس یازدهم و سخنرانی های مدرسه مجتهدی تهران، شب دهم صفر 1396 قمری، مجلس دهم) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

ماجرای حاج علی گندابی - حجةالاسلام هاشمی نژاد ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»