شب عاشورا 2 ـ سخنان زینب کبری علیها السلام با امام حسین علیه السلام در این شب بود که زینب کبری علیها السلام اشعار «یا دَهرُ اُفٍّ لَکَ مِن خلیل ...» را از زبان برادرش امام حسین علیه السلام شنید، و هنگامی که متوجّه شد فردا روز شهادت حضرت است فرمود : «ای کاش مرگ مرا نابود ساخته بود و این روز را ندیده بودم». سپس سیلی به صورت زد و بیهوش شد. امام علیه السلام خواهر عزیز و مکرّمه ی خود را به هوش آوردند و مطالبی فرمودند. (2) 📚 منابع : 2. مثیر الاحزان : ص 35. و ... .

10 محرّم (عاشورا) 1 ـ شهادت امام حسین علیه السلام در این روز در سال 61 هـ (1) که روز شنبه (2) یا جمعه (3) بوده، آقا و مولایمان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام در سن 58 سالگی (و یا 56 و یا 57 سالگی) بعد از نماز ظهر، مظلومانه و با حالت تشنگی و گرسنگی در زمین کربلا به شهادت رسیدند. (4) این روز، روز باریدن خون از آسمان است، و روزی که شهادت اهل بیت و اصحاب امام حسین علیه السلام در آن به وقوع پیوسته است. (5) چهار هزار ملک در این روز به زمین کربلا برای نصرت آن حضرت آمدند، و چون اجازه نیافتند تا ظهور حضرت مهدی علیه السلام گریه کنان نزد قبر آن حضرت ماندگارند. (6) در این روز ترک خوردن و آشامیدن به خصوص از غذاهای لذیذ مناسب است. (7) 📚 منابع : 1. بعضی از مصادر مخالفین : مستدرک حاکم، سنن کبری بیهقی، و ... . 2. مناقب آل ابی طالب علیهم السلام : ج 3، ص 231. و ... . 3. تاریخ موالید الائمة علیهم السلام : ص 20. عیون المعجزات : ص 61. و ... . 4. کافی : ج 1، ص 463. و ... . 5. زاد المعاد : ص 307 _ 306. 6. کامل الزیارات : ص 234، 354. و ... . 7. توضیح المقاصد : ص 3. مسار الشیعة : ص 25.

#سانسور_ها قاتلان واقعی امام حسین (ع) ...

روضه عصر عاشورا- حجةالاسلام احمدی اصفهانی @haram110

🗣😢چه شده هر چه صدا می ‏زنم، جواب نمی ‏دهید؟ مرحوم آیت الله تولایی خراسانی در سخنرانی خود در مسجد جمعه اصفهان، در سال 1392 قمری می فرمود: شب عاشورا، شب آخر عمر یاران امام حسین علیه السلام، شب وداع جوانان امام حسین علیه السلام، همه قرآن خواندند. آه! چه شبی بود! شب عاشقان بي ‌دل، چه شبی دراز باشد تو بيا كز اوّلِ شب، درِ صبح، باز باشد «وَ لَهُمْ دَوِی کدَوِی النًّحْلِ ما بَینَ راکعٍ وَ ساجِدٍ وَ قائِمٍ وَ قاعدٍ». قربانتان بروم. صدای همهمه مناجات یاران امام حسین علیه السلام مثل زنبور عسل فضا را گرفته است. یکی نماز می ‏خوانَد؛ یکی به رکوع رفته است: «سُبْحَانَ‏ رَبِّی‏ الْعَظِیمِ‏ وَ بِحَمْدِهِ»؛ یکی روی خاک افتاده است: «سُبْحَانَ‏ رَبِّی‏ الْأَعْلَى‏ وَ بِحَمْدِهِ»؛ یک دسته هم قرآن به دستشان، قرآن می ‏خواندند: «أَمَّنْ هُوَ قانِتٌ آناءَ اللَّیلِ ساجِداً وَ قائِماً». آن‌ها عجب شبی گذراندند! بعضی از ارباب مقاتل نوشته ‏اند: جمعی از لشکریان عمرسعد که دور خیمه‏ ها چرخ می ‏زدند، صدای قرائت قرآن دلشان را کشاند. عجب رنّه ‌ها و فریادهای دل‌ گدازی! عجب صداهای جان ‌سوزی از این خیمه‏ ها بلند است! همین که گوش دادند، دیدند آن‌ها قرآن می‏ خوانند، با قرآن وداع می ‏کنند، با خدا تجدید عهد می ‏نمایند. یاران حضرت، شب را به این حالت به سر بُردند. اما فردا بعد از ظهر، بدن ‏ها قلم قلم، قطعه قطعه! وای، وای! صداها خاموش شده؛ چشم ‏ها بالای هم نهاده شده. امان، امان! ناگهان صدای امام حسین علیه السلام بلند شد: «یا أَبْطالَ الصَّفا وَ یا فُرْسانَ الْهَیْجاءِ! مالی أُنادیکُمْ فَلا تُجیبُونی؟» آهای مردان میدان! آهای یاران با وفا! چه شده هر چه صدا می ‏زنم، جواب نمی ‏دهید؟ بعضی از ارباب مقاتل نوشته ‏اند و من هم به اتّکای نوشته آن‌ها می ‌خوانم. یک وقت اجساد اصحاب به جنبش آمدند! «فَتَحَرَّکتِ الْاَبْدانُ اللَّطیفَةُ وَ الْاَجْسادُ الشَّـریفَةُ». این بدن ‏ها به حرکت آمد. یعنی: ای حسین! آقا! اجازه بده جان به بدنمان برگردد تا مجدداً جانمان را فدای راه تو کنیم. خودتان را در کربلا ببینید، خودتان را در حرم امام حسین علیه السلام ببینید. با حالِ توجّه از کنار قبر اصحاب امام حسین خدا را بخوانید و از آن جا دست بلند کنید: بحقّ مولانا الحسین المظلوم و باصحابه السّعداء الشّهداء، یا الله! خدایا به حق اصحاب امام حسین علیه السلام فرج امام زمان علیه السلام را همین ساعت اصلاح بفرما. (سخنرانی های مسجد جمعه اصفهان، سال 1392 قمری، مجلس هفدهم) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

😔⚡️همه خوشحال شدند که آقا نزدیک خیمه ‌هاست مرحوم آیت الله تولایی خراسانی در سخنرانی خود در مسجد جمعه اصفهان، در سال 1392 قمری می فرمود: مصیبتی بخوانم، اشک بریزید و ناله بكنید. چشمتان به اشک بر امام حسین علیه السلام تر شود، با آن چشم اشك ‌آلود برویم در خانه خدا و فرج امام زمان علیه السلام را بخواهیم. آن آخرهای روز عاشورا كه اصحاب و اهل بیت سیدالشهداء علیه السلام همه كشته شده بودند، آن حضرت، خودش به نفس نفیس و وجود شریفش، از حرمش دفاع می ‏كرد. یعنی یک مشت زن و بچّه در خیمه ‌ها، آن لامذهب‌ها هم دور تا دور را گرفته ‏اند، یک مرتبه یک فوج و یک تیپ، از این طرف حمله می ‏كرد كه در خیمه بریزد و اثاثیه را به غارت ببرند و خیمه‌ها را آتش بزنند. امام حسین علیه السلام می ‏پرید، سوار بر ذوالجناح و می ‏تاخت و شمشیر را می ‏كشید و می ‏زد و آن‌ها را عقب می ‏نشاند. باز یک فوج دیگر از آن طرف حمله می ‏كرد، با آن كمر شكسته ‏اش، با آن بدن ضعیفش، با آن دل پر غصّه ‏اش، باز به این طرف می ‏تاخت، این فوج را عقب می ‌نشاند. گرفتار این كارها شده بود. می ‌زد آن‌ ها را صد قدم پانصد قدم دور می ‏كرد. زن‌ها در خیمه خبر ندارند كه آقا در چه حالتی است؟ مضطرب و منقلب هستند. برای آن‌كه زن‌ها از اضطراب به در آیند و منقلب نباشند، بالای بلندی می ‏آمد، با صدای بلند فریاد می ‏زد: «لاحول و لا قوه الا بالله» یعنی خواهرانم، هنوز حسین علیه السلام زنده ‏است. یعنی بچّه ‌هایم، هنوز پدرتان زنده‏ است، هنوز یتیم نشده ‌اید. صدای سیدالشهداء علیه السلام که به خیمه‌ها می ‌رسید، قدری آرامش دل برای زن‌ها و بچّه‌ها حاصل می ‏شد. نیم ساعت یا مقداری بیشتر گذشت، دیگر صدا به گوش زن‌ها نرسید. یا الله! همه مضطرب هستند، همه منقلب هستند که یا رب! بر سر آقا چه آمده ‏است؟ چرا صدایش را نمی ‏شنویم. دلم می‌خواهد صدای زن و مرد در این کلمه بلند شود. در همین انقلاب بودند، یک وقت شیهه ذوالجناح را شنیدند. ای امان! همه خوشحال شدند که آقا نزدیک خیمه ‌هاست، آقا رو به خیمه ‌ها می‌آید. یا اباعبدالله! نسوزد دلی كه امشب می‏ سوزد. نگرید چشمی كه بر تو اشک می‏ ریزد. شصت و چهار زن و بچّه، همه از خیمه به سراغ أبی ‌عبدالله علیه السلام بیرون آمدند. وقتی نگاه كنند، ببینند زین ذوالجناح واژگون، یالش غرق خون، ای وای! به حق زین واژگون آن حضرت، فرج امام زمانمان را برسان. (سخنرانی های مسجد جمعه اصفهان، سال 1392 قمری، مجلس دوازدهم) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

........او اینچنین امام زمان اش را یاری داد...... 🔰 سوید بن عمرو بن ابی‌مطاع خثعمی بزرگ مردی والامقام و کهنسالی سپید موی از قبیله ی خثعم بود. ایشان یمنی الاصل بودند که در کوفه زندگی میکردند، وی را مردی بسیار عابد و درستکاری باتقوا و از شیعیان مخلص مولا امیرالمومنین علیه السلام؛ نام برده اند. در بسیاری از جنگها شرکت داشته وایشان را در میدان جنگ فوق العاده کارآزموده و غیرتمندی شجاع توصیف نموده اند. حضرت سوید پس‌ از شهادت حضرت اسلم‌ (یکی دیگر از یاران مولا سیدالشهداء علیه السلام) ، به خدمت امام رسید و به ایشان سلام داد و از حضور آن حضرت؛ اذن ورود به میدان را طلبید. امام حسین علیه السلام به چهره نورانی و وارسته ایشان نگریستند؛ پس به ایشان اذن داده و آیه بیست و سوم سوره احزاب را قرائت نمودند:... فَمِنْهُم‌ مَن‌ْ قَضی‌' نَحْبَه‌ وَ مِنْهُم‌ْ مَن‌ْ ینْتَظِرْ وَ ما بَدَّلوُا تَبْدیلاً“ برخی از آن مؤمنان، بزرگ مردانی هستند که به عهد و پیمانی که با خدا بستند کاملا وفا کردند، پس برخی پیمان خویش گزاردند (و شهید شدند) و برخی به انتظار (فیض شهادت) مقاومت کرده و هیچ عهد خود را تغییر ندادند.😭 پس حضرت سوید به میدان شتافت و حتی رجزی که با صدای رسای خویش میخواند هم ذکر فضایل خاندان پیامبر وامام حسین علیه السلام بود؛ رجزی که لرزه بر پیکر منحوس سپاهان عمرابن سعد لعنت الله انداخت: اقْدِمَ حسینُ الیومَ تَلْقَی احمدا • وشیخکَ الخیر عَلیاً ذا النِدی‌ وحسناً کالبدرٍ لاقی الأسْعُدا • وعمّکَ القَرْمَ الهُمامَ الَارْشَدا حمزةَ لیث اللَّه یُدْعی اسدا • وذا الجناحین تَبَوَّا مَقْعَدا فی جَنّةِ الفردوسِ یَغلُو صُعُدا  پیش بیا یا حسین(علیه السلام)که امروز در باغ بهشت؛ پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و پدر نیکوکار و بخشنده‌ ات علی (امیرالمومنین علیه السلام) را ملاقات می ‌کنی؛ و حضرت حسن ماه سیما و زیبارو که نیک‌ بختان را ملاقات کرد و عموی بزرگوار شجاع و با سخاوتت حضرت حمزه را که در راه حقیقت گام برداشت و شیر خدا نامیده می‌شود و جعفر طیار که مقامش بالا می‌رود. عمر ابن سعد ملعون برآشفت وفریاد زد: صدایش را ببرید! ناگهان باران تیر و نیزه به سمت ایشان پرتاپ شد و این بزرگوار زاهد با شکیبایی وصبر بر زخم های تیر و ضربه های نیزه مقاومت مینمود و همچنان بر سپاهیان خبیث حمله میبرد؛ آنقدر که بسیاری از آنها را به درک واصل نمود؛ پس تیرباران ایشان ادامه داشت و به حدی رسید که بر زمین افتاده؛ توانی برایش نماد و از هوش برفت؛ اما هنوز زنده بود و نفس میکشید. وحشیان ملعون به خیال اینکه ایشان شهید شده است، زره و شمشیر ایشان را غارت کرده و پیکرشان را در میان بقیه شهدا رها کرده و پراکنده گشتند. حضرت سوید ابن عمرو بعد از مدتی به هوش آمد؛ خود را در میان یاران و اصحاب خونین و شهید یافت؛ اما گوشهایش صدای خنده و قهقهه های شیطانی سپاهیان را شنید که بهم مژده میدادند : حسین را کشتیم! حسین را کشتیم! سوید علیه السلام حتی رمقی نداشت لبهاش را تکانی دهد؛ پس به آسمان سرخ رنگ نگریست؛ و با تمام وجود؛ در دل پروردگارش را صدا زد😭 برای اینکه بتواند آخرین رمق باقیمانده هستی اش را در راه حجت الله در زمین؛ حضرت سیدالشهداء علیه السلام به کار گیرد، آخرین دعایش اجابت شد؛ گویی خداوند این عشق بی بدیل و این محبت بی انتهای این پیرکهنسال به خاندان پیامبر را با قوتی دوباره بر بدنش آشکار نموده بود ؛ برجای نشست و خنجر کوچکی که در ساقش پنهان کرده بود درآورد و از جا برخاست، پس همچون شیری غرنده با پیکری غرقه در خون؛ فریاد کشید و بر لشکریان یزید لعنت الله علیه حمله برد ، با تمام توان خویش آنقدر جنگید تا  به دست دوتن از زنازاده گان فرومایه عروة بن بطان ثعلبی و زید بن رقاد جنبی که لعنت و عذاب خداوند بر آنها باد با ضربات پی در پی به شهادت رسید. 😭 اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْنِ 📚سماوی، محمد، إبصارالعین فی أنصار الحسین، قم، زمزم هدایت 📚لبیب بیضون، موسوعة کربلاء، بیروت، مؤسسة الاعلمی، ۱۴۲۷ق. 📚نویری، نهایة الأرب فی فنون الأدب،‌ قاهره، دارالکتب و الوثائق 📚 طوسی، محمد بن حسن، الرجال، ج۱، ص۱۰۱.     📚 بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۳، ص۲۰۴.  📚 مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۳۴، ص۹۴-۹۵.    📚ابن شهر آشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی طالب، ج۳، ص۲۵۱.   📚حلی، ابن نما، مثیرالاحزان، ج۱، ص۴۹. الهی ‌بِحَقِ‌السّیدة‌زِینَب ْ‌سَلٰام ُ‌اَللّهْ‌ عَلَیْها َّ‌عَجّل‌لِوَلیکَ‌الغَریبِ‌ المَظلومِ الوَحید الطرید الشرید الفَرَج

🏴علامه امينى شب تاسوعا و عاشورا براى امام زمان (عج) صدقه کنار ميگذاشتند و ميگفتند : امشب قلب حضرت در فشار است... #عاشورا

💎😥اشک روز عاشورا چه می کند! عَنِ الْباقِرِ عَلیهِ السَّلامُ قالَ: إذا کانَ یَوْمَ الْعاشِرِ مِنَ الْمُحَرَّمِ تَنْزِلُ الْمَلائِکَةُ مِنَ السَّماءِ، وَ مَعَ کُلِّ مَلَکٍ مِنَ الْبَلُّورِ الأبْیَضِ، وَ یَدُورُونَ فی کُلِّّ بَیْتٍ وَ مَجْلِسٍ یَبْکُونَ فیهِ عَلَی الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ، فَیَحْمِلُونَ دُمُوعَهُمْ فی تِلْکَ الْقَواریرِ، فَإذا کانَ یَومَ الْقِیامَةِ فَتَلْتَهِبُ نارُ جَهَنَّمَ ، فَیَضْرِبُونَ مِنْ تِلْکَ الدُّمُوعِ قَطْرَةً عَلَی النّارِ، فَتَهْرُبُ النّار عَنِ الْباکی عَلَی الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ مَسیرَةَ سِتّینَ ألفَ فَرْسَخٍ. (المنتخب للطریحی، ج2،ص462/ تظلم الزهراء، ص67) حضرت باقر علیه السلام فرمود: روز دهم محرّم که می شود، فرشتگان از آسمان نازل می شوند. همراه هر فرشته، ظروف بلوری سفید رنگی است. این فرشتگان به هر خانه و مجلسی که برای حسین بن علی علیه السلام گریه می کنند رفته، اشک های آنها را در این ظروف می ریزند. روز قیامت که آتش جهنّم زبانه می کشد ، یک قطره از آن اشک ها را بر آتش می ریزند، پس آتش از گریه کننده بر حسین بن علی علیه السلام به مسافت شصت هزار فرسخ دور می شود. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

😥 پيشانى ‌تان را شبيه كنيد به پيشانى امام حسين علیه السلام مرحوم آیت الله تولایی خراسانی در سخنرانی های خود در مسجد ملک تهران در سال 1383 قمری می فرمود: اباعبدالله علیه السلام ايستاده بود گوشه ميدان. از صبح هم جنگ كرده، هم داغ ديده، هم نعش ها را برداشته و طرف خيمه‌ ها آورده. مگر يك نفر آدم چقدر قوّت دارد؟! خودِ داغ جوان ديدن، اين‌ها امام حسين علیه السلام را كباب كرده. قدری جنگ كرد، خسته شد. آمد كنار ميدان. شمشير را غلاف كرد تا دو دقيقه نفس بكشد. من يك وقتى در اين فكر افتادم که چرا منبري ‌ها مى ‌گويند به سر بزنید، به پيشانى بزنید، امّا نمى ‌گويند به صورت بزنید. يك وقت پدرم اين را روى منبر گفت. پدر من به امام حسين علیه السلام اخلاص داشت. گفت پيشانى ‌تان را شبيه كنيد به پيشانى امام حسين. آن وقت فهميدم براى اينكه قدرى درد بگيرد و به ياد درد پيشانى اباعبدالله علیه السلام بيافتيد. اباعبدالله علیه السلام ايستاده ميان ميدان، خسته شده، سينه ‏اش آتش گرفته، دلش مشتعل است. يك وقت يك لامذهبى چنان سنگى به پيشانى آقا زد. شما خيال مى‌كنيد سنگ‌ها عادى بوده؟ خير! سنگ اندازها با فلاخن ‌ها نشان مى ‌زدند مانند تير زدن. سنگ هاى مخصوص تراش خورده حجّارى شده در فلاخن مي ‌گذاشتند و پرتاب مى ‌كردند. اثر اين سنگ‌ها از تير، كمتر نبود، از شمشير كمتر نبود. يكى از اين سنگ‌ ها خورد به پيشانى، استخوان پيشانى شكست. رگ هاى پيشانى پاره شد. خون بالاى چشم‌ هاى امام حسين علیه السلام جارى شد. دست بُرد خون ‌ها را پاك كرد. يك قدرى هم خون‌ ها را به عمامه ‌اش ماليد. چاره ندارد. آخر دكمه‌ هاى زره را باز و زره را عقب برد. پيراهن را بلند كرد خون از پيشانى پاك كند. اى امان! به حال آمديد؟ دل فاطمه علیهاالسلام از گريه شما خوشحال مى ‌شود. هم این که پيراهن را بالا كرد دل نازنينش نمايان شد. يك لامذهبى چنان تير سه شعبه زهرآلود پرتاب کرد ... (سخنرانی های مسجد ملک، ماه رمضان 1383 قمری، مجلس ششم) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

تو را به اضطرار زینب بیا آقا- سیدعلی فالی ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆 کسانیکه اینیستاگرام دارند حتما گوش بدین عالیه و سوزناک لطفا با حال مناسب گوش بدین

سلام بنام آفریدگار مهربانی امروز : یکشنبه 9 / 6 / 99 " سلام برحسین (ع) " هنگام خوردن آب نگوییم سلام بر حسین(ع) چون او تشنه ٱب نبود او تشنه انسانیت و آزادگی بود این بار هر گاه ڪسی را بخشیدیم و به او فرصت دوباره دادیم بگوییم سلام بر حسین هر گاه ظلم را دیدیم و سڪوت نڪردیم بگوییم سلام بر حسین هرگاه گرسنه ای رادیدیم و ساده از ڪنارش عبور نڪردیم بگوییم سلام بر حسین سلام بر حسین برای همه لحظاتی ڪه در جبهه حق و باطل روزمره‌مان فارغ از هر منفعتی طرف حق را بگیریم! عبارت تاکیدی: سلام بر تو خون خدا ببخش ڪه یادمان دادند فقط برای تشنه به آب بودنت بگرییم...... " خدایا سپاسگزارم "

🙏🏼💎 دعای شریفی که حضرت سیدالشهدا علیه السلام در روز عاشورا تعلیم فرمود حضرت زین العابدین علیه السلام فرمود: پدرم در روز عاشورا در حالیکه خون شدیدی از وی می ریخت، مرا به آغوش گرفت و فرمود: پسرم! دعایی را به تو تعلیم می دهم که فاطمه علیهاالسلام به من تعلیم داد. این دعا را جبرئیل به رسول خدا صلّی الله علیه وآله آموخت و ایشان به دخترش تعلیم داد. هر گاه حاجتی، غم و اندوهی، بلایی، و امر بزرگی پیش آمد، این دعا را بخوان: «بِحَقِّ يس وَ الْقُرْآنِ الْحَكِيمِ، وَ بِحَقِّ طه وَ الْقُرْآنِ الْعَظِيمِ، يَا مَنْ يَقْدِرُ عَلَى حَوَائِجِ السَّائِلِينَ! يَا مَنْ يَعْلَمُ مَا فِي الضَّمِيرِ! يَا مُنَفِّسُ [مُنَفِّساً] عَنِ الْمَكْرُوبِينَ! يَا مُفَرِّجُ [مُفَرِّجاً] عَنِ الْمَغْمُومِينَ! يَا رَاحِمَ الشَّيْخِ الْكَبِيرِ! يَا رَازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِيرِ! يَا مَنْ لَا يَحْتَاجُ إِلَى التَّفْسِيرِ! صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ افْعَلْ بِي كَذَا وَ كَذَا». و به جای کذا و کذا حاجت خود را بخواه. (بحارالأنوار، ج95، ص196به نقل از دعوات راوندی) 🔔 توصیه می شود که این دعای بسیار شریف را برای فرج مولایمان، حضرت صاحب الزّمان علیه السلام بخوانیم. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

🔅دعای سیدالشهدا علیه السلام بعد از نماز های واجب رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمود: دعايى به حسین به علی علیه السلام تعليم داده شده است كه اگر کسی آن را بخواند خداوند عزّوجلّ وى را به همراه حسین بن علی علیه السلام محشور می ‏فرمايد ، و در آخرت، حسين علیه السلام‏ شفيع او خواهد بود، و خداوند ناراحتى او را برطرف خواهد كرد، و به واسطه این دعا، دين او را ادا كرده، كارش را آسان می ‏گرداند، و راهش را روشن كرده، او را در مقابل دشمن قوى می ‏گرداند، و عيوب او را آشكار نخواهد كرد. خداوند، با خواندن اين دعا، شرح صدر مرحمت می ‏فرمايد و در زمان مرگ، شهادت به وحدانيّت خود را به او تلقين خواهد كرد. پس بعد از اينكه از نماز فارغ شدى در حالى كه هنوز در جايت نشسته ای، این دعا را بخوان: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِكَلِمَاتِكَ وَ مَعَاقِدِ عَرْشِكَ وَ سُكَّانِ سَمَاوَاتِكَ وَ أَنْبِيَائِكَ وَ رُسُلِكَ أَنْ تَسْتَجِيبَ لِي، فَقَدْ رَهِقَنِي مِنْ أَمْرِي عُسْرٌ، فَأَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَنْ تَجْعَلَ لِي مِنْ عُسْرِي يُسْراً» (بحارالأنوار، ج36 ،ص204-205 به نقل از کمال الدین و عیون اخبار الرّضا) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

🙏🏼👌 «نماز هدیّه»، به حضرت سیّدالشهدا علیه السلام به نیابت از مولایمان حضرت صاحب الزّمان علیه السلام مرحوم سیّد بن طاووس در کتاب جمال الاسبوع، از یکی از معصومین علیهم السلام روایت می کند که فرمود: کسی که ثواب نماز خود را برای رسول خدا صلّی الله علیه و آله، و امیرالمؤمنین علیه السلام و اوصیاء بعد از او علیهم السلام قرار دهد، خداوند ثواب نماز او را بسیار بسیار می گرداند تا نفسش قطع شود. در آن حال(یعنی قبل از جان دادن) به او می گویند: ای فلانی، الطاف تو و هدیه تو به ما، هم اکنون برای تو مفید خواهد بود. امروز، روز جبران کردن و پاداش دادن به توست. دلت خوش و چشمت روشن باد برای آنچه خداوند برای تو آماده نموده است، و گوارایت باد آنچه به آن رسیدی. راوی سؤال می کند: انسان چگونه می تواند، نمازش را هدیه نماید؟ حضرت می فرمایند: نیّت کند که ثواب نمازش را برای رسول خدا صلّی الله علیه و آله قرار دهد، و اگر امکان داشت علاوه بر 50 رکعت نماز(یعنی نمازهای واجب و نافله آنها)، حتی اگر یک نماز دو رکعتی هم باشد، بخواند و هر روز به یکی از این بزرگواران هدیه نماید. طریقه خواندن این نماز دو رکعتی بدین گونه است: هر دو رکعت این نماز را با یک یا سه یا هفت تکبیر آغاز کن. در همه رکوع ها و سجده ها، بعد از ذکر تسبیح، سه بار بگو: «صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ» و بعد از سلام نماز چنین بگو: «اللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلَامُ، وَ مِنْكَ السَّلَامُ، يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ! صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ الْأَخْيَارِ، وَ أَبْلِغْهُمْ مِنِّي أَفْضَلَ التَّحِيَّةِ وَ السَّلَامِ» پس اگر نماز را به حضرت سیّدالشّهدا علیه السلام هدیه می کنی، چنین بگو: «اللَّهُمَ‏ إِنَ‏ هَاتَيْنِ‏ الرَّكْعَتَيْنِ‏ هَدِيَّةٌ مِنِّي إِلَى عَبْدِكَ وَ ابْنِ عَبْدِكَ، وَ وَلِيِّكَ وَ ابْنِ وَلِيِّكَ، سِبْطِ نَبِيِّكَ الطَّيِّبِ الطَّاهِرِ الزَّكِيِّ الرَّضِيِّ، الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ الْمُجْتَبَى عَلَیهِ السَّلامُ. اللَّهُمَّ فَتَقَبَّلْهُمَا مِنِّي، وَ أَبْلِغْهُ إِيَّاهُمَا، وَ أَثِبْنِي عَلَيْهِمَا أَفْضَلَ أَمَلِي وَ رَجَائِي فِيكَ وَ فِي نَبِيِّكَ وَ وَلِيِّكَ وَ ابْنِ وَلِيِّكَ، يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ، يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ، يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِين!» (جمال الأسبوع، ص16-18) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

مقتل حضرت سیدالشهدا علیه السلام- حجةالاسلام علوی تهرانی ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

روضه ظهر عاشورا- حاج حیدر خمسه- مسجد حضرت امیر علیه السلام ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

روضه ظهر عاشورا- حاج حامد خمسه- مسجد حضرت امیر علیه السلام ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

شیعتی مهما شربتم - علی فانی ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

😓😢تمام بدنش درد می کرد مرحوم آیت الله تولاّیی خراسانی در سخنرانی خود در مسجد سیّد اصفهان در ماه رمضان 1392 هجری می فرمود: زیارتی است به نام زیارت ناحیه مقدّسه. در این زیارت، روضه خوانی زیاد است. امام زمان علیه السلام رسماً روضه خوانی کرده است؛ روضه خوان امام حسین علیه السلام شده است. من یک سطرش را می‌ خوانم. اهل علم! شما گریه کنید تا اشک شما، دیگران را به راه گریه بر سید الشهداء علیه السلام هدایت کند. می‌گوید: «یا جدّاه! قَدْ رَشَحَ لِلْمَوْتِ جَبِینُک وَ اخْتَلَفَتْ بِالانْبِسَاطِ وَ الِانْقِبَاضِ شِمَالُک وَ یمِینُک» یا جدّاه! آن نَفَس‌ های آخر عمرت را می‌ کشیدی. به حال جان دادن بودی. عرق مرگ بر پیشانی ‌ات نشسته است. یا اباعبدالله! این بدنت را هی جمع می ‌کردی، هی پهن می‌ کردی. هی از طرف راست به چپ می‌ غلتیدی، هی از چپ به راست. فهمیدید یعنی چه؟ یعنی یا جدّاه! تمام بدنت درد می‌ کرد. سَرَت درد می‌ کرد. دست‌ هایت درد می‌ کرد. وای وای وای! یا اباعبدالله! شانه امام حسین علیه السلام درد می ‌کرد. شمشیر، شانه ‌اش را شکافته بود. پهلوی امام حسین علیه السلام درد می ‌کرد. نیزه، پهلویش را سوراخ کرده بود. سر امام حسین علیه السلام درد می‌ کرد. سنگ‌ ها، سرش را مجروح کرده بود. دل امام حسین علیه السلام درد می ‌کرد. تیر سه شعبه، دلش را سوراخ کرده بود. تمام بدن درد می کرد. گاهی خودش را جمع می‌ کرد، گاهی پهن می کرد. واویلا! عبارتِ کشنده، این عبارت است: «تَطَؤُک‏ الْخُیولُ‏ بِحَوَافِرِهَا، وَ تَعْلُوک الطُّغَاةُ بِبَوَاتِرِهَا.» می‌گوید: یا جداه! تو مشغول جان دادن بودی، لشکر سواره بر بدنت تاختند. بدنت را زیر سُم اسب‌ها ... بارالها! به آن لحظات سیدالشهدا علیه السلام فرج امام زمانمان را برسان. (سخنرانی های مسجد سیّد اصفهان، ماه رمضان 1392 قمری، مجلس بیست و هفتم) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

کهنه پیراهن- حجةالاسلام معاونیان ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

📕موضوع:یاران امام حسین ع_زندگی نامه 👤نویسنده:محمد هادی امینی @haram110