🌷بسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷 💠فضائل امیر المؤمنین علی علیه السلام از کتب #شیعه_و_سنی 💠 #پيرامون_فرزندان_حضرت (ع): 🌸🌸🌸 #بخش_سی #پایان_این_بخش مقصود از نور در اين جا همان گونه كه بيش تر مفسّران گفته اند قرآن است. م- بَلْ مَتَّعْتُ هؤُلاءِ وَ آباءَهُمْ حَتَّى جاءَهُمُ الْحَقُّ وَ رَسُولٌ مُبِينٌ [زخرف/ ۲۹؛]. مقصود از حق در اين جا همان گونه كه بيش تر مفسّران گفته اند قرآن است. ن- فَإِنَّما يَسَّرْناهُ بِلِسانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ [دخان/ ۵۸؛]. اين آيه، مفهوم آيه تكرارى در سوره قمر را تبيين مى كند: وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ، و حاكى از آن است كه پيامبر تنها سبب تيسير قرآن مى باشد. س- يا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَكُمْ بُرْهانٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَ أَنْزَلْنا إِلَيْكُمْ نُوراً مُبِيناً [نساء ۱۷۴؛]. مقصود از برهان، پيامبر و مراد از نور، كتاب اوست. ع- إِنَّا أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ لِتَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ بِما أَراكَ اللَّهُ [نساء/ ۱۰۵؛]. اين آيه حاكى از آن است كه اختلاف مردم، روى نياوردن آن هاست به سخن پيامبر در آن چه در كتاب خدا با بينش الهى آشناست و آن‌ها آشنا نيستند، و روى آوردن به هدايت پيامبر (ص)، امرى ضرورى است. ف- قَدْ جاءَكُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَ كِتابٌ مُبِينٌ [مائده/ ۱۵؛]. مقصود از نور در اين جا پيامبر اكرم (ص) است. اين آيات، عدم جدايى كتاب و پيامبر را تبيين مى كند. از آن جا كه ما در اين كتاب جايگاه اهل بيت را نسبت به پيامبر به ثبوت رسانديم و بيان داشتيم كه آن‌ها همه نورى واحد و همگى جانشينان پيامبران در همه امور و شئون جز نبوّت هستند پس اين آيات به اهل بيتى مربوط هستند كه حاملان قرآن و قرآن گويا به شمار مى آيند. پيامبر (ص) خود، حق عترتش را تبيين كرده مى فرمايد: خدايا! آن‌ها از من و من از آن هايم. 📚ترجمه كشف اليقين، ص: ۳۴۳ (۱) ابن عبّاس «۱»- مى گويد: هنگامى كه آيه شريفه: قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي _____ _ (۱) 📚همان/ ۳۰۹- ۳۰۷، ح ۳۵۲. ترجمه كشف اليقين، ص: ۳۴۴ الْقُرْبى «۱»- نازل شد، گفتند: يا رسول اللَّه! اينانى كه خداوند به مودّت آن‌ها دستور مى دهد كيانند؟ فرمود: على (ع)، فاطمه (س) و فرزندان آن دو. (۱) هنگامى كه حسن (ع) به حال احتضار افتاد گريست. حسين (ع) برادرش پرسيد: آيا از ترس مرگ گريه مى كنى و حال آن كه يكى از دو آقاى جوانان بهشتى هستى و بيست حج را پياده گزارده اى و سه بار دارايى خود را با خدا به دو نيم تقسيم كرده اى و يك لنگه كفش را صدقه داده و لنگه ديگر آن را براى خود نگاه داشتى؟ امام حسن (ع) فرمود: من از ترس مرگ نمى گريم و گريه من به سبب دورى دوستان است. «۲»- ~~~~~~~~⚜️🔸💠🔸⚜️~~~~~~~~

🌷بسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷 ▪️ #فضائل_و_زندگانی_حضرت_فاطمه_زهرا سلام الله علیها 🔸🔹🌸 #بخش_سی [معاني الأخبار ] [علل الشّرائع ] الطَّالَقَانِيُّ، عَنِ الْجَلُودِيِّ، عَنِ الْجَوْهَرِيِّ، عَنِ ابْنِ عُمَارَةَ، عَنْ أَبِيهِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَاعَبْدِاللَّهِ عليه السلام عَنْ فَاطِمَةَ لِمَ سُمِّيَتْ زَهْرَاءَ؟ فَقَالَ: لِأَنَّهَا كَانَتْ إذَا قَامَتْ فِي مِحْرَابِهَا زَهَرَ نُورُهَا لِأَهْلِ السَّمَاءِ كَمَا يَزْهَرُ نُورُ الْكَوَاكِبِ لِأَهْلِ الْأَرْضِ. نيز در همان كتاب (۳۲) و معاني الاخبار (۳۳) با چند واسطه از پدر ابن عماره نقل مي‌كند كه گفت: به امام جعفر صادق عليه السلام گفتم: براي چه فاطمه ي اطهر سلام الله عليها زهراء ناميده شد؟ فرمود: براي اينكه هر گاه فاطمه سلام الله عليها در محراب عبادت مي‌ايستاد نور او براي اهل آسمان مي‌درخشيد همان طور كه نور ستارگان براي اهل زمين مي‌درخشد. 🌺🔆🌸 [علل الشّرائع ] أَبِي، عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ، عَنِ الْيَقْطِينِيِّ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ زِيَادٍ مَوْلَي بَنِي هَاشِمٍ قَالَ: حَدَّثَنَا شَيْخٌ لَنَا ثِقَةٌ يُقَالُ لَهُ: نَجِيَّةُ بْنُ إِسْحَاقَ الْفَزَارِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُاللَّهِ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ حَسَنٍ قَالَ: قَالَ أَبُوالْحَسَنِ عليه السلام لِمَ سُمِّيَتْ فَاطِمَةُ فَاطِمَةَ؟ قُلْت: فَرْقاً بَيْنَهُ وَ بَيْنَ الْأَسْمَاءِ قَالَ: إِنَّ ذَلِكَ لَمِنَ الْأَسْمَاءِ وَ لَكِنَّ الِاسْمَ الَّذِي سُمِّيَتْ بِهِ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَي عَلِمَ مَا كَانَ قَبْلَ كَوْنِهِ فَعَلِمَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِه وَ سَلَّم يَتَزَوَّجُ فِي الْأَحْيَاءِ وَ أَنَّهُمْ يَطْمَعُونَ فِي وِرَاثَةِ هَذَا الْأَمْرِ مِنْ قَبْلِهِ فَلَمَّا وُلِدَتْ فَاطِمَةُ سَمَّاهَا اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَي فَاطِمَةَ لِمَا أَخْرَجَ مِنْهَا وَ جَعَلَ فِي وُلْدِهَا فَفَطَمَهُمْ عَمَّا طَمِعُوا فَبِهَذَا سُمِّيَتْ فَاطِمَةُ فَاطِمَةَ لِأَنَّهَا فَطَمَتْ طَمَعَهُمْ وَ مَعْنَي فَطَمَتْ قَطَعَتْ. بيان: قوله فرقاً بينه و بين الأسماء لعلّه توهّم أنّ هذا الاسم ممّا لم يسبقها إليه أحدٌ فلذا سمّيت به لئلّا يُشاركُها فيه امرأة ممّن مضي فأجاب عليه السلام بأنّه كان من الأسماء الّتي كانوا يسمّون بها قبل، قوله: «إنَّ الله» أي لأنّ الله. شيخ صدوق در كتاب علل الشّرايع (۳۴) از عبدالله بن حسن نقل مي‌كند كه گفت: حضرت موسي بن جعفر عليهما السلام به من فرمود: چرا فاطمه سلام الله عليها را فاطمه گفتند: گفتم: براي اينكه با نام‌هاي ديگران فرق داشته باشد. فرمود: كلمه ي فاطمه هم از نام‌ها محسوب مي‌شد، ولي علّت اينكه زهراي اطهر سلام الله عليها فاطمه ناميده شد اين بود كه چون خداي حكيم وضع هر چيزي را قبل از اينكه به وجود بيايد، مي‌داند و مي‌دانست كه وقتي پيامبر اكرم صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِه وَ سَلَّم با قبائلي ازدواج نمايد آنان به امر خلافت طمع خواهند كرد، لذا موقعي كه فاطمه سلام الله عليها متولّد شد خداي سبحان او را فاطمه ناميد و امر خلافت و امامت را براي فرزندان وي قرار داد و بدين وسيله دست آن افرادي را كه خواهان امر خلافت بودند قطع نمود. بدين جهت بود كه حضرت فاطمه سلام الله عليها، فاطمه ناميده شد، زيرا طمع آنان را قطع كرد. مرحوم علامه ي مجلسي رحمة الله عليه مي‌فرمايد: (از اين سؤال و جواب كه در روايت آمده معلوم مي‌شود كه) شايد راوي گمان كرده كه نام «فاطمه» از نام هاييست كه قبل از حضرت زهرا سلام الله عليها براي دختران ديگر گذاشته نمي شده، امّا حضرت فرمودند: دختران ديگري هم قبل از آن حضرت به اين نام، نامگذاري شده اند ولي خداوند اين فضائل و قدرت‌ها را فقط در اختيار اين بانوي معظّمه قرار داده ست. و در آنجا كه مي‌فرمايد: «إنَّ الله تَبَارَكَ وَ تَعَالي عَلِمَ مَا كانَ... » مرحوم علامه رحمة الله عليه مي‌فرمايد: در اينجا «اِنَّ اللهَ» كه معني آن مي‌شود «همانا خداوند» به معني «لأنّ الله» مي‌باشد كه معني آن مي‌شود «به خاطر اينكه خداوند» 📚منابع: (۳۲) - همان ۱ / ۱۸۱ ح ۳. (۳۳) - معاني الاخبار ص ۶۴ ح ۱۵. (۳۴) - علل الشرايع ۱ / ۱۸۱ ح ۳. ~~~~~~~~⚜️🔸💠🔸⚜️~~~~~~~~

🌷بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷 🌺🌸 #خاطرات_غدیر_خم ( حوادث اخرین سال زندگی پیامبر صلی الله علیه و اله ) #بخش_سی #پيامبر #عاقل تر از #همه است 🌸🌺🌺 من ديگر خسته شده ام، اگر اجازه بدهى بروم و خيمه اى براى خود آماده بسازم و قدرى استراحت كنم. آيا به من در آماده سازى خيمه كمك مى كنى؟ خدا خيرت بدهد! تو بهترين همسفر دنيا هستى . من وارد خيمه مى شوم و قلم و كاغذ را برمى دارم و مى خواهم حوادث امروز را بنويسم. به راستى كه هيچ گاه تاريخ، امروز را فراموش نخواهد كرد. هيچ كس نمى تواند غدير را انكار كند. پيامبر در حضور هزاران نفر فرمود: «هر كه من مولاى او هستم، اين على، مولاى اوست». اين سخن را همه شنيدند. ناگهان، مطلبى به ذهنم مى رسد، نمى دانم به تو بگويم يا نه! تو دوست من هستى و من مى توانم خيلى راحت حرف خود را با تو بزنم. آيا مى دانى منظور پيامبر از كلمه مولا چه بود؟ در زبان عربى كلمه مولا، دو معنا دارد: الف.صاحبِ ولايت. ب.دوست. ممكن است يك نفر با توجّه به معناى دومِ كلمه مولا، از سخن پيامبر چنين بفهمد: «هر كس كه من دوست او هستم، على هم دوست اوست». و تو خوب مى دانى كه با اين معنا، ديگر ولايت على (ع) ثابت نمى شود. همسفر خوبم! باور كن، فردا عدّه اى از دشمنان على (ع)، وقتى ببينند كه نمى توانند اصل غدير را انكار كنند، سعى خواهند كرد در معناى سخن پيامبر، اشكال وارد كنند.۱۳۶ آيا تو به من كمك مى كنى تا براى اين شبهه، جوابى پيدا كنم؟ من فكر مى كنم، تو هم فكر كن! آرى، يك ساعت فكر كردن، بهتر از هفتاد سال عبادت است. همسفرم! من جواب را نيافتم، امّا به چند سؤل مهم رسيده ام: چرا پيامبر دستور داد تا آن همه جمعيّت در آن هواى گرم توقّف كنند؟ چرا پيامبر همه آنهايى را كه جلوتر رفته بودند، باز گرداند؟ براى چه پيامبر از همه مسلمانان خواست تا با على (ع) بيعت كنند؟ چرا امروز آيه قرآن نازل شد كه خدا، دين اسلام را كامل كرد؟ براى چه خداوند به پيامبر قول داد كه او را از فتنه‌ها حفظ مى كند؟ چرا پيامبر دستور داد تا مردم على (ع) را امير مؤنان خطاب كنند؟ آيا در اعلام «دوستى با على (ع) »، احتمال خطر و فتنه اى مى رفت كه خدا به پيامبر وعده داد كه ما تو را از فتنه‌ها حفظ مى كنيم؟ آيا مى شود اعلامِ دوستى با على (ع)، اين قدر مهم باشد كه اگر پيامبر اين كار را انجام ندهد وظيفه پيامبرى خود را انجام نداده باشد؟! آيا اعلام دوستى با على (ع) نياز به آن داشت كه پيامبر مردم را در غدير جمع كند؟! فقط در اعلام ولايت و رهبرى على (ع) بود كه احتمال فتنه دشمنان مى رفت و خدا پيامبر را از اين فتنه‌ها حفظ فرمود. اين ولايت على (ع) است كه دين را كامل كرد! فقط ولايت و رهبرى على (ع) است كه با بيعت كردن سازگارى دارد. آيا موافقى كارهاى پيامبر را با هم مرور كنيم؟ پيامبر دستور داد زير درختان را جارو بزنند، آب بپاشند، منبرى درست كنند، همه مردم جمع شوند، در نماز شركت كنند و بعد از سخنرانى او، همه مردان و زنان با على (ع) بيعت كنند. اين كارهاى پيامبر فقط با معناى صاحبِ ولايت سازگارى دارد. منظور پيامبر اين بود: «هر كس من بر او ولايت دارم، على هم بر او ولايت دارد». اى كسى كه مى گويى منظور پيامبر در غدير فقط اعلام دوستى با على (ع) بود، به سخن من گوش كن: من حرفى ندارم كه سخن تو را قبول كنم، امّا در اين صورت ديگر، پيامبر انسان كاملى نخواهد بود. تعجّب نكن! آيندگان كه اين سخن را بشنوند كه پيامبرى پيدا شده و در هواى داغ و سوزان، ۱۲۰ هزار نفر را ساعت‌ها معطّل كرده براى اينكه بگويد من پسر عموى خودم را دوست دارم، انصاف بدهيد، آيا آنها نخواهند گفت آن پيامبر چگونه انسانى بود؟ همه اين مردم مى دانند كه پيامبر على (ع) را خيلى دوست دارد، ديگر چه نيازى بود كه اين مراسم باشكوه برگزار شود؟ عشق و دوستى پيامبر به على (ع)، حرف تازه اى نيست! از روز اوّل، پيامبر عاشق او بوده است، اين كه ديگر اين همه مراسم نمى خواهد. پس چرا مى خواهى سخن پيامبر در غدير را به گونه اى معنا كنى كه از پيامبر تصوير انسانى غير كامل ساخته شود؟ بايد سخن پيامبر را به گونه اى معنا كنى كه با عقل و هوش و سياست پيامبر مطابق باشد. پيامبر اين مراسم باشكوه را برگزار كرد تا مسأله مهمّ رهبرى جامعه را بيان كند. به راستى چه مسأله اى مهمّ تر از رهبرى جامعه وجود دارد؟ فقط با اين معناست كه همه دنيا از عقل و درايت پيامبر متعجّب مى شوند. پيامبر ما به دستور خدا در بهترين زمان و مكان، امّت خويش را جمع كرد و جانشين خود را به آنها معرّفى نمود 📚 منابع: ۱۳۶.المناقب (المناقب للخوارزمي)، للحافظ الموفّق بن أحمد البكري المكّي الحنفي الخوارزمي (۵۶۸ ه)، تحقيق: مالك المحمودي، قمّ: مؤسّسة النشر الإسلامي، الطبعة الثانية، ۱۴۱۴ ه. ~~~~⚜🔸💠🔸⚜~~~~~~~~