#حضرت_خدیجه_علیهاالسلام 🔰فقط یک زن سزاوار است،«امّ‌المؤمنین» باشد / که سر تا پای او حُبّ «امیرالمؤمنین» باشد... در روایت آمده است: 📋 فَلَمَّا تَزَوَّجَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله خَدِیجَةَ أَخْبَرَهَا بِوَجْدِهَا بِعَلِیٍّ علیه السلام وَ مَحَبَّتِهِ 🔻چون رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله با خدیجه سلام‌الله‌علیها ازدواج کرد، او را از شدّت محبتش به مولا علی علیه‌السلام آگاه کرد. 🔹 پس آن بانوی مکرمه بر محبت خود نسبت به مولا علی علیه‌السلام می‌افزود و پیراسته و آراسته‌اش می‌کرد و جامه‌های نیکویش را می‌پوشاند و او را با کنیزکانش بیرون می‌فرستاد و خدمتکارانش به او خدمت می‌کردند. مردم می‌گفتند: 📋 هَذَا أَخُو مُحَمَّدٍ وَ أَحَبُّ الْخَلْقِ إِلَیْهِ وَ قُرَّةُ عَیْنِ خَدِیجَةَ وَ مَنِ اشْتَمَلَتِ السَّعَادَةُ عَلَیْهِ 🔻این برادر محمّد صلی‌الله علیه وآله و محبوب ترین کس نزد او و نور چشم خدیجه و کسی است که تمام خوشبختی برای وی فراهم گشته است. 📋 وَ کَانَتْ أَلْطَافُ خَدِیجَةَ تُطْرِقُ مَنْزِلَ أَبِی طَالِبٍ لَیْلًا وَ نَهَاراً وَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً 🔻در این حال الطاف خدیجه پیوسته و شبانه روز و صبح و شام روانه خانه ابوطالب می‌گشت. 📚کنز الکراجکیّ، ص ۱۱۵ 📚بحارالانوار، ج۳۵ ص۴۴ ➖ در آن هنگام که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله برای اولین بار از امیرالمؤمنین علیه‌السلام و حضرت خدیجه سلام‌الله‌علیها برای نبوت خود بیعت گرفت، رو به حضرت خدیجه سلام‌الله‌علیها کرد و فرمود: 📋 یَا خَدِیجَةُ هَذَا عَلِیٌّ مَوْلَاکِ وَ مَوْلَی الْمُؤْمِنِینَ وَ إِمَامُهُمْ بَعْدِی 🔻ای‌خدیجه! این علی است که مولای تو و مولای تمام مؤمنان و پیشوای آن‌ها پس از من است. 🔹 حضرت خدیجه سلام‌الله‌علیها عرضه داشت: 📋 صَدَقْتَ یَا رَسُولَ اللَّهِ قَدْ بَایَعْتُهُ عَلَی مَا قُلْتَ أُشْهِدُ اللَّهَ وَ أُشْهِدُکَ وَ کَفَی بِاللَّهِ شَهِیداً عَلِیماً . 🔻یا رسول الله! تصدیق دارم و بر اساس آنچه گفتید با علی هم بیعت کردم و در پیشگاه خداوند و حضور شما گواهی می‌دهم و خداوند شاهدی داناست. 📚الطُّرَف،سید بن طاووس، ص۶ 📚بحارالانوار ج۱۸ ص۲۳۴

#حضرت_خدیجه_علیهاالسلام 🩸کفنی را ز خدا و کفنی را ز رسول / «بوریا» ماند، برای پسر فاطمه‌ات ... ... اما وصیت سوم را حیا می‌کنم برایتان بگویم، آن را به دخترم فاطمه سلام‌الله‌علیها می‌گویم تا برایتان بازگو کند؛ سپس فاطمه زهرا علیهاالسلام را فراخواند و به وی فرمود: نور چشمم! به پدرت رسول الله بگو، مادرم می‌گوید: 📋 أنَا خائِفةٌ مِنَ القبرِ أُريدُ مِنكَ رِدائكَ الّذي تَلبسُهُ حينَ نُزولِ الَوحيِ تُكفِّنُني فيه ▪️من از قبر در هراسم؛ از شما می‌خواهم مرا درلباسی که هنگام نزول وحی به تن داشتید، کفن کنید. 🥀 سپس حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها از اتاق بیرون آمد و مطلب را به پیامبراکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود؛ آن حضرت هم آن عبا را برای خدیجه سلام‌الله‌علیها فرستاد و او بسیار خوشحال شد. 🥀 هنگام وفات حضرت خدیجه، پیامبراکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله غسل و کفن وی را به عهده گرفت، ناگهان جبرئیل در حالی که کفن از بهشت همراه داشت، نازل شد و فرمود: یا رسول الله! خداوند به تو سلام می‌رساند و می‌فرماید: 📋 يٰا محمّد إنَّ كفنَ خديجَة وَ هوَ مِن اَكفانِ الجَنّةِ أهدَى اللهُ إلَيها ▪️ای محمد! کفن خدیجه سلام‌الله‌علیها از کفن‌های بهشتی است که خدای متعال آن را به او هدیه داده است؛ 🥀 پس رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله جنازه مطهّره حضرت خدیجه سلام‌الله‌علیها را ابتداءاً در عبای خود و بعد، در آن کفنی که جبرئیل هدیه آورده بود، کفن نمود. 📚 شجره طوبی،حائری، ج۲ ص۲۳۵ ✍ آه... یا أمّ المؤمنین! یا حضرت خدیجه! چه بگوییم!؟ و چگونه گریه کنیم؟! بر آن پیکر مطهّری که مقاتل نوشته‌اند: 🥀 ... وقتی که امام سجاد "علیه‌السلام" نگاهشان به جراحات بسیار و قطعه قطعه بودنِ اعضاء مقدس سیدالشهداء عَلَيْهِ السَّلَام افتاد، رو به طائفه بنی اسد کردند و فرمودند: «حصیری بیاورید تا بدن پدرم را در آن بگذارم!» 🥀 دو دست(از عالم غیب) پیدا شد و آن بدن را گرفت - و آن دو دست رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بود - و آن اعضاء قطعه قطعه شده را بر روی آن بوریا جمع کرد؛ حتی انگشت مبارک آن حضرت را که بَجدَل ملعون قطع کرده بود، دفن نمودند. 📚کبریت الاحمر، بیرجندی ص۴۹۳ 📚سحاب رحمت ص ۶۵۳ 📝 « بوریا » بهانه‌ای بود، بدن جمع شود ورنه از خار و ز خاشاک،کفن داشت حسین...

#معارف_مهدوی #حضرت_خدیجه_علیهاالسلام 🩸حضرت خدیجه «سلام‌الله‌علیها» به هنگام ظهور امام زمان «ارواحنافداه»، قنداقه حضرت محسن بن علی «علیهماالسلام» را به دست گرفته و با صدای بلند گریه می‌کند... امام صادق علیْهِ‌السَّلام به یکی از شاگردان خاصّ خود به نام «مفضّل بن عمر» در ذیل یک روایت طولانی در احوالات زمان ظهور و رجعت چنین فرمودند: 📋 ثُمَّ یَقُومُ الْحُسَیْنُ علیه‌السلام مُخَضَّباً بِدَمِهِ هُوَ وَ جَمِیعُ مَنْ قُتِلَ مَعَهُ 🔻... سپس امام حسین علیْهِ‌السَّلام در حالی که محاسن شریفش به خونش رنگین است همراه سائر شهیدان کربلا ظاهر می‌شوند. 🥀 هنگامی که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله او را با آن وضع می‌بیند، گریه می‌کند، اهل آسمانها و زمین از گریه او می‌گریند ... 📋 وَ تَصْرُخُ فَاطِمَةُ علیهاالسلام فَتُزَلْزَلُ الْأَرْضُ وَ مَنْ عَلَیْهَا 🔻در این هنگام حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها چنان فریاد بلندی می‌کشند که در زمین و هر چه بر روی آن است، زلزله می‌شود. 🥀 امیرالمؤمنین علیه‌السلام نیز می‌آید و امام حسن علیه‌السلام در جانب راست آن حضرت و فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها در جانب چپ آن حضرت قرار می‌گیرند 📋 یُقْبِلُ الْحُسَیْنُ علی‌السلام فَیَضُمُّهُ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله إِلَی صَدْرِهِ وَ یَقُولُ یَا حُسَیْنُ فَدَیْتُکَ قَرَّتْ عَیْنَاکَ وَ عَیْنَایَ فِیکَ 🔻 در این هنگام امام حسین علیه‌السلام پیش می‌آید و رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله او را به سینه اش می‌چسباند و می‌گوید: یاحسین! من به فدایت شوم... چشمانت (به انتقام از دشمنانت) روشن باد که نور چشمان من، تویی! 🥀 در جانب راست امام حسین علیْهِ‌السَّلام، حضرت حمزه علیْهِ‌السَّلام، و در طرف چپ او حضرت جعفر طیار علیْهِ‌السَّلام حرکت می‌کنند. 📜 یَأْتِی مُحسنٌ تَحْمِلُهُ خَدِیجَةُ بِنْتُ خُوَیْلِدٍ وَ فَاطِمَةُ بِنْتُ أَسَدٍ أُمُّ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام وَ هُنَّ صَارِخَاتٌ 🔻 در این هنگام حضرت خدیجه علیهَاالسَّلام می‌آید در حالی که محسن (فرزند شهید حضرت فاطمه علیهَاالسَّلام) را در آغوش گرفته، و همراه با فاطمه بنت اسد علیهَاالسَّلام می‌آیند و بلند بلند گریه می‌کنند. 🥀 حضرت زهرا علیهَاالسَّلام مادر محسن علیْهِماالسَّلام پشت سر آنها می‌آید و فریاد می‌زند: 📋 هذا یَوْمُکُمْ الّذِی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ {انبیاء، آیه ۱۰۳} 🔻این همان روزی است که به شما وعده داده شده بود؛ 🥀 آنگاه امام صادق علیْهِ‌السَّلام گریه کردند، به طوری که محاسن شریفش از اشک چشمان آن حضرت خیس شد؛ سپس فرمودند: 📋 لَا قَرَّتْ عَیْنٌ لَا تَبْکِی عِنْدَ هَذَا الذِّکْرِ قَالَ وَ بَکَی الْمُفَضَّلُ بُکَاءً طَوِیلًا 🔻روشن مباد چشمی که با یاد این ماجرا {حمله به خانه حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها و شهادت حضرت محسن علیه‌السلام) ، گریه نکند. مفضّل با این سخن امام علیه‌السلام، گریه طولانی نمود. 📚 بحارالأنوار، ج۵۳، ص۲۳.

#حضرت_خدیجه_علیهاالسلام 🔰فقط یک زن سزاوار است،«امّ‌المؤمنین» باشد / که سر تا پای او حُبّ «امیرالمؤمنین» باشد... در روایت آمده است: 📋 فَلَمَّا تَزَوَّجَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله خَدِیجَةَ أَخْبَرَهَا بِوَجْدِهَا بِعَلِیٍّ علیه السلام وَ مَحَبَّتِهِ 🔻چون رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله با خدیجه سلام‌الله‌علیها ازدواج کرد، او را از شدّت محبتش به مولا علی علیه‌السلام آگاه کرد. 🔹 پس آن بانوی مکرمه بر محبت خود نسبت به مولا علی علیه‌السلام می‌افزود و پیراسته و آراسته‌اش می‌کرد و جامه‌های نیکویش را می‌پوشاند و او را با کنیزکانش بیرون می‌فرستاد و خدمتکارانش به او خدمت می‌کردند. مردم می‌گفتند: 📋 هَذَا أَخُو مُحَمَّدٍ وَ أَحَبُّ الْخَلْقِ إِلَیْهِ وَ قُرَّةُ عَیْنِ خَدِیجَةَ وَ مَنِ اشْتَمَلَتِ السَّعَادَةُ عَلَیْهِ 🔻این برادر محمّد صلی‌الله علیه وآله و محبوب ترین کس نزد او و نور چشم خدیجه و کسی است که تمام خوشبختی برای وی فراهم گشته است. 📋 وَ کَانَتْ أَلْطَافُ خَدِیجَةَ تُطْرِقُ مَنْزِلَ أَبِی طَالِبٍ لَیْلًا وَ نَهَاراً وَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً 🔻در این حال الطاف خدیجه پیوسته و شبانه روز و صبح و شام روانه خانه ابوطالب می‌گشت. 📚کنز الکراجکیّ، ص ۱۱۵ 📚بحارالانوار، ج۳۵ ص۴۴ ➖ در آن هنگام که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله برای اولین بار از امیرالمؤمنین علیه‌السلام و حضرت خدیجه سلام‌الله‌علیها برای نبوت خود بیعت گرفت، رو به حضرت خدیجه سلام‌الله‌علیها کرد و فرمود: 📋 یَا خَدِیجَةُ هَذَا عَلِیٌّ مَوْلَاکِ وَ مَوْلَی الْمُؤْمِنِینَ وَ إِمَامُهُمْ بَعْدِی 🔻ای‌خدیجه! این علی است که مولای تو و مولای تمام مؤمنان و پیشوای آن‌ها پس از من است. 🔹 حضرت خدیجه سلام‌الله‌علیها عرضه داشت: 📋 صَدَقْتَ یَا رَسُولَ اللَّهِ قَدْ بَایَعْتُهُ عَلَی مَا قُلْتَ أُشْهِدُ اللَّهَ وَ أُشْهِدُکَ وَ کَفَی بِاللَّهِ شَهِیداً عَلِیماً . 🔻یا رسول الله! تصدیق دارم و بر اساس آنچه گفتید با علی هم بیعت کردم و در پیشگاه خداوند و حضور شما گواهی می‌دهم و خداوند شاهدی داناست. 📚الطُّرَف،سید بن طاووس، ص۶ 📚بحارالانوار ج۱۸ ص۲۳۴

#حضرت_خدیجه_علیهاالسلام 🩸کفنی را ز خدا و کفنی را ز رسول / «بوریا» ماند، برای پسر فاطمه‌ات ... ... اما وصیت سوم را حیا می‌کنم برایتان بگویم، آن را به دخترم فاطمه سلام‌الله‌علیها می‌گویم تا برایتان بازگو کند؛ سپس فاطمه زهرا علیهاالسلام را فراخواند و به وی فرمود: نور چشمم! به پدرت رسول الله بگو، مادرم می‌گوید: 📋 أنَا خائِفةٌ مِنَ القبرِ أُريدُ مِنكَ رِدائكَ الّذي تَلبسُهُ حينَ نُزولِ الَوحيِ تُكفِّنُني فيه ▪️من از قبر در هراسم؛ از شما می‌خواهم مرا درلباسی که هنگام نزول وحی به تن داشتید، کفن کنید. 🥀 سپس حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها از اتاق بیرون آمد و مطلب را به پیامبراکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود؛ آن حضرت هم آن عبا را برای خدیجه سلام‌الله‌علیها فرستاد و او بسیار خوشحال شد. 🥀 هنگام وفات حضرت خدیجه، پیامبراکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله غسل و کفن وی را به عهده گرفت، ناگهان جبرئیل در حالی که کفن از بهشت همراه داشت، نازل شد و فرمود: یا رسول الله! خداوند به تو سلام می‌رساند و می‌فرماید: 📋 يٰا محمّد إنَّ كفنَ خديجَة وَ هوَ مِن اَكفانِ الجَنّةِ أهدَى اللهُ إلَيها ▪️ای محمد! کفن خدیجه سلام‌الله‌علیها از کفن‌های بهشتی است که خدای متعال آن را به او هدیه داده است؛ 🥀 پس رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله جنازه مطهّره حضرت خدیجه سلام‌الله‌علیها را ابتداءاً در عبای خود و بعد، در آن کفنی که جبرئیل هدیه آورده بود، کفن نمود. 📚 شجره طوبی،حائری، ج۲ ص۲۳۵ ✍ آه... یا أمّ المؤمنین! یا حضرت خدیجه! چه بگوییم!؟ و چگونه گریه کنیم؟! بر آن پیکر مطهّری که مقاتل نوشته‌اند: 🥀 ... وقتی که امام سجاد "علیه‌السلام" نگاهشان به جراحات بسیار و قطعه قطعه بودنِ اعضاء مقدس سیدالشهداء عَلَيْهِ السَّلَام افتاد، رو به طائفه بنی اسد کردند و فرمودند: «حصیری بیاورید تا بدن پدرم را در آن بگذارم!» 🥀 دو دست(از عالم غیب) پیدا شد و آن بدن را گرفت - و آن دو دست رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بود - و آن اعضاء قطعه قطعه شده را بر روی آن بوریا جمع کرد؛ حتی انگشت مبارک آن حضرت را که بَجدَل ملعون قطع کرده بود، دفن نمودند. 📚کبریت الاحمر، بیرجندی ص۴۹۳ 📚سحاب رحمت ص ۶۵۳ 📝 « بوریا » بهانه‌ای بود، بدن جمع شود ورنه از خار و ز خاشاک،کفن داشت حسین...

#معارف_مهدوی #حضرت_خدیجه_علیهاالسلام 🩸حضرت خدیجه «سلام‌الله‌علیها» به هنگام ظهور امام زمان «ارواحنافداه»، قنداقه حضرت محسن بن علی «علیهماالسلام» را به دست گرفته و با صدای بلند گریه می‌کند... امام صادق علیْهِ‌السَّلام به یکی از شاگردان خاصّ خود به نام «مفضّل بن عمر» در ذیل یک روایت طولانی در احوالات زمان ظهور و رجعت چنین فرمودند: 📋 ثُمَّ یَقُومُ الْحُسَیْنُ علیه‌السلام مُخَضَّباً بِدَمِهِ هُوَ وَ جَمِیعُ مَنْ قُتِلَ مَعَهُ 🔻... سپس امام حسین علیْهِ‌السَّلام در حالی که محاسن شریفش به خونش رنگین است همراه سائر شهیدان کربلا ظاهر می‌شوند. 🥀 هنگامی که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله او را با آن وضع می‌بیند، گریه می‌کند، اهل آسمانها و زمین از گریه او می‌گریند ... 📋 وَ تَصْرُخُ فَاطِمَةُ علیهاالسلام فَتُزَلْزَلُ الْأَرْضُ وَ مَنْ عَلَیْهَا 🔻در این هنگام حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها چنان فریاد بلندی می‌کشند که در زمین و هر چه بر روی آن است، زلزله می‌شود. 🥀 امیرالمؤمنین علیه‌السلام نیز می‌آید و امام حسن علیه‌السلام در جانب راست آن حضرت و فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها در جانب چپ آن حضرت قرار می‌گیرند 📋 یُقْبِلُ الْحُسَیْنُ علی‌السلام فَیَضُمُّهُ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله إِلَی صَدْرِهِ وَ یَقُولُ یَا حُسَیْنُ فَدَیْتُکَ قَرَّتْ عَیْنَاکَ وَ عَیْنَایَ فِیکَ 🔻 در این هنگام امام حسین علیه‌السلام پیش می‌آید و رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله او را به سینه اش می‌چسباند و می‌گوید: یاحسین! من به فدایت شوم... چشمانت (به انتقام از دشمنانت) روشن باد که نور چشمان من، تویی! 🥀 در جانب راست امام حسین علیْهِ‌السَّلام، حضرت حمزه علیْهِ‌السَّلام، و در طرف چپ او حضرت جعفر طیار علیْهِ‌السَّلام حرکت می‌کنند. 📜 یَأْتِی مُحسنٌ تَحْمِلُهُ خَدِیجَةُ بِنْتُ خُوَیْلِدٍ وَ فَاطِمَةُ بِنْتُ أَسَدٍ أُمُّ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام وَ هُنَّ صَارِخَاتٌ 🔻 در این هنگام حضرت خدیجه علیهَاالسَّلام می‌آید در حالی که محسن (فرزند شهید حضرت فاطمه علیهَاالسَّلام) را در آغوش گرفته، و همراه با فاطمه بنت اسد علیهَاالسَّلام می‌آیند و بلند بلند گریه می‌کنند. 🥀 حضرت زهرا علیهَاالسَّلام مادر محسن علیْهِماالسَّلام پشت سر آنها می‌آید و فریاد می‌زند: 📋 هذا یَوْمُکُمْ الّذِی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ {انبیاء، آیه ۱۰۳} 🔻این همان روزی است که به شما وعده داده شده بود؛ 🥀 آنگاه امام صادق علیْهِ‌السَّلام گریه کردند، به طوری که محاسن شریفش از اشک چشمان آن حضرت خیس شد؛ سپس فرمودند: 📋 لَا قَرَّتْ عَیْنٌ لَا تَبْکِی عِنْدَ هَذَا الذِّکْرِ قَالَ وَ بَکَی الْمُفَضَّلُ بُکَاءً طَوِیلًا 🔻روشن مباد چشمی که با یاد این ماجرا {حمله به خانه حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها و شهادت حضرت محسن علیه‌السلام) ، گریه نکند. مفضّل با این سخن امام علیه‌السلام، گریه طولانی نمود. 📚 بحارالأنوار، ج۵۳، ص۲۳.