#حضرت_رقیه_علیهاالسلام #مصیبت_عطش 🩸به خدا سخت است بر من که ببینم تو از «عطش» بال‌ بال می‌زنی... در نقلی آمده است: 🥀 ظهر عاشورا وقتی که سیدالشهداء علیه‌السلام به جهت وداع به خیمه مخدّرات قدم گذاشتند، هر یک را به نوعی تسلی می‌دادند؛ در آن اَثناء، دختر سه‌ساله آن حضرت از شدت عطش فریاد بر آورد: «يا أبتاه العطش العطش...» 🥀 آن حضرت از بی‌تابی آن طفل، به گریه در آمد و او را در آغوش کشید و صورتش را بوسید و فرمود: 📋 اِصبِري يٰا بُنَيّةَ حتّى آتيكِ بِالماء ▪️ای دخترم! صبر کن تا من بروم و برای تو آبی بیاورم. 🥀 پس آن حضرت وداع کرد و پا به سوی میدان گذاشت ؛ آن دختر بر در خیمه به انتظار نشست؛ چون آن حضرت از میدان برگشت و به خیمه‌ها رسید، آن دختر مضطر، همینکه چشمش به بابای خودش افتاد، بی‌اختیار خود را بر دامن آن بزرگوار انداخته و عرضه داشت: 📋 يا أبَتاه! لَعَلّكَ آتَيتَنی بِالماء؟! ▪️ای پدرجان! امیدوارم از برای من جرعه آبی آورده باشی! 🥀 در اینجا بود که سیدالشهداء علیه‌السلام دیگر نتوانست جلوی گریه خود را بگیرد و صدای گریه حضرت بلند شد؛ آن دختر هم با گریه پدر گریه‌اش گرفت. سیدالشهداء علیه‌السلام او را در برگرفت و روی او را بوسید و اشک چشمش را پاک کرده و فرمود: 📋 وَاللّه‌ِ يَعِزُّ عَلَىَّ تَلَهُّفُكِ ▪️به خدا قسم، بر من سخت است ببینم که در حسرت یک جرعه آب، بال بال می‌زنی! 🥀 پس آن حضرت انگشت خود را در دهان آن صغيره تشنه‌کام گذاشت و او را تسلّی داد. 📚مخزن البکاء، ص۶۴۳ 📚بحرالمصائب،ج۵ ص۹۹ ✍ تشنگی ذکر لب ما شده بود این یک‌ماه روزه شد روضه‌ی لب‌های اباعبدالله سوختیم آه به یاد لب عطشان حسین یاد لب‌های ترک‌خورده‌ی طفلان حسین