⁉️ #شبهه_در_مورد_آیه_ولایت ❌ اشکالی که در مورد آيه ولايت مطرح می کنند، اين است كه لفظ ( الذين آمنوا…) جمع و اراده مفرد از آن، خلاف ظاهر است ؛ بنابراين؛ آيه، تمامی مؤمنان را شامل شده و صفات ياد شده؛ همچون اقامه نماز و پرداخت زكات در ركوع ، عنوان عام بوده كه شامل همه مؤمنان و يا مهاجران و انصار مى شود. ✅ جواب: در چنين مواردی خداوند می خواهد فضيلت و منقبت امام على عليه السلام را نشان دهد؛ چنان كه مرسوم است كه گاهی براى بزرگداشت يک نفر لفظ جمع به كار مى رود و از يک نفر به صيغه جمع حكايت مى شود تا از آن چه انجام داده، به بزرگی ياد نموده و ديگران را به آن عمل ترغيب نمايد. 🔻آلوسی در اين باره می نويسد: علمای زبان عربی براى اين كار دو فائده را ذكر نموده اند . 1- تعظيم فاعل براى اين كه اين فعل مهم را انجام داده است، همان گونه كه خداوند در حق حضرت ابراهيم فرمود: بدرستی که ابراهيم يک امّت بود؛ بخاطر ترغيب مردم در انجام مثل اين عمل. 2- بزرگ جلوه قرار دادن فعل تا اين عمل او الگو براى همه مؤمنين باشد. 📚 روح المعاني في تفسير القرآن العظيم، ج 6، ص167 🔻زمخشری نيز در اين باره می نويسد: اين كه در چنين مواردی لفظ جمع آورده می شود، به اين جهت است كه بقيّه مردم به انجام دادن اين كار تشويق شوند و توجه مردم را به اين نكته معطوف سازد كه مؤمن بايد تا اين حدّ به احسان به فقرا و بيچارگان حريص باشد كه حتى در حال نماز از كمک رسانی و احسان به مستمندان غافل نشود، و اين چيزی است كه از تمامی مؤمنان خواسته شده است. به همين جهت اين آيه به صورت لفظ جمع آمده است . 📚 الكشاف، ج 2 ص258-259 ⭕️ علاوه بر این، در قرآن استعمال صيغه جمع و اراده فرد به كار رفته است. مثلا: در آیه 181 سوره آل عمران (الَّذِينَ قَالُواْ إِنَّ اللَّهَ فَقِيرٌ وَنَحْنُ أَغْنِيَآءُ) مراد از اللذین، حيي بن أخطب است. همچنین در موارد متعدد دیگری همچون: نساء/176 – نساء/10 – توبه/61 – بقره/215 – الممتحنه/8 و... برای مفرد، از لفظ جمع استفاده شده است.