#امام_حسین_علیه_السلام #ورودیه #شب_دوم_محرم با احتیاط لالہ ے ما را پیادہ ڪن عباس جان، سہ سالہ ے ما را پیادہ ڪن با احتیاط بار حرم را زمین گذار زانو بزن وقار حرم را زمین گذار با احتیاط تا ڪہ نیفتد ستارہ ای مے ترسم آن ڪہ گیر ڪند گوشوارہ ای چشم مخدرات بہ سمت نگاہ تو دوشیزگان محترمہ در پناہ تو با حوریان رفتہ بہ زیر نقاب هـا یڪ لحظہ روبرو نشدند آفتاب هـا این حوریان عزیز خدایند و بس، هـمین این دختران ڪنیز خدایند و بس، هـمین این دختر علے ست ڪہ بالش شڪستنے ست ناموس اعظم است و وقارش شڪستنے ست از این بہ بعد ماهـِ حرم آفتاب باش عباس جان مراقب این با حجاب باش این دختران من ڪہ بیابان ندیدہ اند در عمر خویش خار مغیلان ندیدہ اند یڪ لحظہ هـم ز خیمہ ے طفلان جدا نشو جان رباب از دم گهـوارہ پا نشو تو هـستے و اهـالے این خیمہ راحتند در زیر سایہ ات هـمہ در استراحتند تو هـستے و بہ روز حرم شب نمے رسد چشم ڪسے بہ قامت زینب نمے رسد یڪ عدہ یوسف اند و یڪ عدہ مریم اند احساس مے ڪنم هـمہ دلواپس هـم اند احساس مے ڪنم ڪہ جوابم نمے دهـند با آب آب گفتنم آبم نمے دهـند راضے ام و رضایت یزدانم آرزوست از سنگ هـا شڪستن دندانم آرزوست من راضیم بہ پاے خدا دست و پا زنم با صورتم بہ خاڪ بیفتم صدا زنم جام بلا بہ دست گرفتیم ما دو تا این جام را الست گرفتیم ما دو تا مے خواستیم عبد شدن را نشان دهـیم پیغمبر و علے و حسن را نشان دهـیم #علی_اڪبر_لطیفیان

#امام_حسین_علیه_السلام #ورودیه #شب_دوم_محرم با احتیاط لالہ ے ما را پیادہ ڪن عباس جان، سہ سالہ ے ما را پیادہ ڪن با احتیاط بار حرم را زمین گذار زانو بزن وقار حرم را زمین گذار با احتیاط تا ڪہ نیفتد ستارہ ای مے ترسم آن ڪہ گیر ڪند گوشوارہ ای چشم مخدرات بہ سمت نگاہ تو دوشیزگان محترمہ در پناہ تو با حوریان رفتہ بہ زیر نقاب هـا یڪ لحظہ روبرو نشدند آفتاب هـا این حوریان عزیز خدایند و بس، هـمین این دختران ڪنیز خدایند و بس، هـمین این دختر علے ست ڪہ بالش شڪستنے ست ناموس اعظم است و وقارش شڪستنے ست از این بہ بعد ماهـِ حرم آفتاب باش عباس جان مراقب این با حجاب باش این دختران من ڪہ بیابان ندیدہ اند در عمر خویش خار مغیلان ندیدہ اند یڪ لحظہ هـم ز خیمہ ے طفلان جدا نشو جان رباب از دم گهـوارہ پا نشو تو هـستے و اهـالے این خیمہ راحتند در زیر سایہ ات هـمہ در استراحتند تو هـستے و بہ روز حرم شب نمے رسد چشم ڪسے بہ قامت زینب نمے رسد یڪ عدہ یوسف اند و یڪ عدہ مریم اند احساس مے ڪنم هـمہ دلواپس هـم اند احساس مے ڪنم ڪہ جوابم نمے دهـند با آب آب گفتنم آبم نمے دهـند راضے ام و رضایت یزدانم آرزوست از سنگ هـا شڪستن دندانم آرزوست من راضیم بہ پاے خدا دست و پا زنم با صورتم بہ خاڪ بیفتم صدا زنم جام بلا بہ دست گرفتیم ما دو تا این جام را الست گرفتیم ما دو تا مے خواستیم عبد شدن را نشان دهـیم پیغمبر و علے و حسن را نشان دهـیم #علی_اڪبر_لطیفیان

#معارف_حسینی #ورودیه 🩸مردم از هر کوی و مکان در دهه اول محرم به محضر امام صادق علیه‌السّلام می‌رفتند و در نزد آن حضرت به عزاداری مشغول می‌شدند … در نقل‌ها آمده است: 📋 إذا هَلَّ هِلالُ عاشورا اِشتَدَّ حُزنُهُ و عَظُمَ بُکاؤُهُ عَلیٰ مُصابِ جَدِّهِ الْحسینِ علیه‌السّلام ▪️هنگامی که هلال (ماه) عاشورا طلوع می‌کرد، اندوه امام صادق علیه‌السّلام شدت می‌گرفت و گریه‌اش بر مصیبت جدّش حسین صلوات‌الله‌علیه بلند می‌شد. 📋 و الّناسُ یَأتونَ إلیه مِن کُلِّ جانِبٍ و مَکانٍ یُعزّونَهُ بِالحُسینِ و یَبکونَ و یَنوحونَ عَلیٰ مُصابِ الحسینِ علیه‌السّلام ▪️ مردم از هر سو و مکان به نزد امام علیه‌السلام می‌آمدند و به آن حضرت تسلیت می‌گفتند و بر مصیبت سیدالشهداء علیه‌السلام گریه و زاری می‌کردند. 📋 فإذا فَرِغُوا مِنَ البُکاءِ یقولُ لَهم: أیُّها النّاسُ اِعلَموا أنّ الحُسین علیه‌السلام حَیٌّ عندَ رَبِّه یَرزُقُ مِن حَیثُ یَشاء ▪️چون گریه‌ مردم تمام می‌شد، حضرت به آنها فرمود: ای مردم! بدانید که امام حسین علیه‌السلام نزد پروردگارش، زنده است و هر که را که بخواهد، روزی می‌دهد. 🥀 سیدالشهداء علیه‌السلام به محل لشکرگاه خود و به محل قتلگاه و به شهدای ساکن در آنجا همواره نظر می‌کند و با دیده مبارک خود، به زائران، گریه‌کنان و کسانی که عزای او را به پا می‌دارند، همواره نگاه می‌نماید. 🥀 او به نام آنها و نام پدران ایشان (زائران، گریه کنان و عزاداران خود) و درجات و مقام‌هایشان در بهشت ​​داناتر است و گریه‌کنان را می‌بیند و برای آنها طلب آمرزش می کند. 🥀 پس برای ایشان طلب آمرزش می‌کند و از پدر و مادر و برادرش می‌خواهد تا برای گریه‌کنان و عزاداران او‌ طلب آمرزش کنند. 🔖 سیدالشهداء علیه‌السلام دائما می‌فرماید: 📝 اگر زائرین و گریه‌کنان من می‌دانستند که نزد خدای متعال چه اجر و پاداشی برای‌شان مهیّاست، فرح ایشان از اندوه و حزن‌شان بیشتر بود. 📝 زائران و گریه کنان بر من با دلی خرسند به نزد خانواده خود می‌روند و از آن مجلس (روضه) برنمی‌خیزند مگر آنکه دیگر گناهی برای‌شان نمانده و مانند روزی هستند که از مادر متولد شده‌اند. 📚المنتخب ص۴۰ 📚مخزن البکاء، ج۱ ص۱۶۳ ✍ ثابت شده به گریه کنان منوّرش.. عزت فقط برای حسین است و نوکرش طبق حدیث هرکه در این داغ گریه کرد آقا نشسته است دو زانو برابرش آهی ز دل کشیدم و گریه حساب کرد ریز و درشت ثبت شده بین دفترش از پرچم عزای حسین دل نمیکَنم گوهر شناس، چشم نپوشد ز گوهرش من خاک بر سرم اگر این خاک کربلاست هرکس که خاک پاش نشد، خاک بر سرش آن منبری که وقف عزای حسین نیست چوب است… چوب خشک؛ نخوانید منبرش.. تا نقد هست فکر نسیه نمیکنم اول ز چای روضه بخور بعد کوثرش منت سرم‌گذاشت و اینجا مرا کشاند جایی که ایستاده دَم در پیمبرش شکر حسین میکنم آخر سپرده است کار تمام گریه کنان را به دخترش ما تربیت شدیم به دست رقیه‌اش بیراه نیست گر که بخوانیم مادرش @haram110