#پنجم_صفر_دفن_حضرت_رقیه_سلام_الله_علیها 🏴🏴🏴 در روز سوم ماه صفر سال ۶۱ هجری قمری مصادف با ۱۵ آبان سال ۵۹ هجری شمسی #حضرت_رقيه (سلام الله علیها) مظلومانه به شهادت رسيد. نام شريفش «رقيه» و «فاطمه» است. پدرشان مولانا الشهيد #اباعبدالله_الحسين و مادرشان حضرت #ام_اسحاق (علیهما السلام) است. ولادت آن حضرت 18 شعبان در مدينه بود و در سن سه سالگى به شهادت رسیدند. 📗الوقايع و الحوادث ج۵ ص۷۰ 📗از مدينه تا مدينه ص۹۶۵ #اسارت 🏴🏴🏴 مرحوم روضه خوان تبریزی در #بحر_المصائب نقل میکند که حارث شامی ملعون گفت: من در لشکر ابن زیاد (لعنه الله علیه) بودم که یزید ملعون فرمان داد اهل بیت رسالت را در پشت دروازه شام جای دهند تا چراغانی شهر شام کامل گردد، در این هنگام از خستگی راه خواب بر ارتش چیره شد من هم دراز کشیدم ولی بیدار بودم، در نیمه شب دختری کوچک از اهل بیت رسالت از جا حرکت کرد و به اطراف نظری انداخت و از ترس نشست و چندین مرتبه این عمل را تکرار کرد و زمانی که متوجه گشت کسی متعرض او نمی شود و همه در خوابند، نزد درختی که سر مقدس امام حسین (علیه السلام) از آن آویزان بود آمد و به شاخه آن درخت نگاه کرده و اشک از دیدگان جاری مینمود. یک مرتبه مشاهده کردم، آن شاخه ای که سر منور سیدالشهداء (سلام الله علیه) از آن آویزان بود به قدری پایین آمد تا در برابر صورت آن نازدانه واقع شد و آن دختر کوچک به سر مقدس خطاب نمود: السلام علیک یا ابتاه، وامصیبتاه بعد فراقک واغربتاه بعد شهادتک یک مرتبه دیدم سر مبارک امام حسین (علیه السلام) فرمود؛ ای نور دیده، زجر و تازیانه و فرار روی خارهای بیابان دیگر تمام شد، به همین زودی نزد ما خواهی آمد، پس به آنچه که بر شما وارد میشود صبور باش. آن حضرت به اندازه ای دلجویی کرد تا آن دختر بچه از اشک ریختن باز ایستاد و آرام شد. من از دیدن این ماجرا متحیر و دائما در فکر فرو رفته بودم. چند شبی گذشت و آن دختر در خرابه شام از دنیا رفت و فهمیدم که آن طفل، حضرت رقیه دختر امام حسین (علیهما السلام) بود. اللــهمَّ عَجّــل لِوَلیــکَ الفَــرَج