✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#سیره_رضوی ١» روز چهارشنبه، ١۴٠٢/٠٣/١٠ ✍️ مناسبت روز: امروز یازدهم ذی‌القعده، سالروز میلاد با سعادت حضرت ثامن‌الائمه علی‌بن موسی‌الرضا (ع) و فرصتی بی‌بدیل برای شناخت و معرفت هر چه بیشتر به ساحت مقدس این امام همام و الگوگیری از سیره گفتاری و رفتاری هشتمین خورشید آسمان ولایت و امامت است، لذا ضمن تبریک و تهنیت این روز فرخنده، سخن امروز را با موضوع «سیره رضوی» آغاز می‌نمائیم؛ 💠 #سیره_قرآنی امام رضا (ع) عشق وافر #عالِم_آل_محمد (ع) به کتاب خدا، ایشان را بر آن داشته بود تا نخستین همنشین در زندگی فردی خود را قرآن کریم قرار دهند، به صورتی که در مواجهه با این کتاب آسمانی، نه زمان برای آن حضرت مطرح بود، نه مکان و نه روز و نه شب؛ چنانچه در روایت آمده که حضرت رضا (ع) هر سه روز یک بار، قرآن را ختم می‌کردند و آنگاه می‌فرمودند: «اگر می‌خواستم زودتر از سه روز آن را به پایان می‌بردم، (اما نخواستم چنین کنم) چراکه در موقع تلاوت، به هر آیه که می‌رسیدم در آن فکر و اندیشه می‌کردم که درباره چه چیزی و در چه زمانی نازل شده است؛ بدین جهت در هر سه روز یک بار قرآن را به پایان می‌رسانم» [امالی صدوق، ص۶۶٠] ⬅️ رَجاء بن ابی‌ضَحّاک نیز در گزارشی از سفر به مرو می‌گوید: «امام به هنگام خواب در رختخواب خویش فراوان قرآن می‌خواندند و هرگاه به آیه‌ای می‌رسیدند که در آن یادی از بهشت یا جهنّم آمده بود، گریه می‌کردند و از خداوند بهشت را درخواست نموده و از آتش جهنم به او پناه می‌بردند» [عیون اخبارالرضا، ج ٢، ص ١٨٢] ⬅️ همچنین شیخ طوسی (ره) نقل کرده که بعد از آن که امام رضا (ع) به دِعبِل خُزاعی، پیراهن پشمینه‌ی سبز رنگی به همراه انگشتری که نگینش عقیق بود، هدیه کردند، به او فرمودند: «از این پیراهن به خوبی محافظت کن که من در این پیراهن، هزار رکعت نماز خوانده‌ام و هزار مرتبه قرآن را در آن ختم کرده‌ام» [امالی طوسی، ص ٣۵٩] همچنين امام هشتم با سفارش به یاران خود از جمله رَیّان بْن صَلْت اَشْعَری قُمی، فرمودند: «قرآن سخن خداست، از مرز آن تجاوز نکنید و هدایت را جز در پرتو قرآن نجویید که در غیر این صورت، گمراه خواهید شد» [امالی شیخ صدوق، ص ٣٢۶] 💠 #سیره_عبادی امام رضا (ع) در سیره عبادی حضرت ثامن‌الحجج (ع) آمده است که حضرت سفارش اکید به نماز اول وقت داشته و همواره می‌فرمودند: «نماز را بدون علت از اول وقت آن به تأخیر نیندازید و همیشه در اول وقت، آن را اقامه کنید» [بحارالانوار، ج ۴٩، ص ۴٩] و خودشان نیز به هیچ قیمتی، فضیلت نماز اول وقت را از دست نمی‌دادند و حتی در مهمترین جلسات سیاسی و علمی که بزرگان ادیان و فرق در آن حضور داشتند، به مجرد شنیدن صدای اذان، جلسه را ترک کرده و در پاسخ به درخواست حاضران برای ادامه بحث، می‌فرمودند: «نماز می‌گزاریم و بازمی‌گردیم و ادامه می‌دهیم» [توحید شیخ صدوق، ص ۴٣۴] در روایت دیگری نیز شیخ صدوق از رَجاء بن ابی‌ضَحّاک که از طرف مأمون برای بُردن امام رضا (ع) از مدینه به مرو مأموریت داشت، می‌گوید: «من از مدینه تا مرو همراه امام بودم، به خدا سوگند کسی را در پرهیزکاری و کثرت ذکر خدا و شدت خوف از حق تعالی مانند ایشان ندیدم، چنانچه عبادت آن حضرت در شبانه روز این‌گونه بود که چون صبح می‌شد، نماز صبح را ادا می‌کردند و بعد از سلام نماز در مصلای خود تسبیح و تحمید و تکبیر و تهلیل می‌گفتند و صلوات بر حضرت رسول و اولاد او می‌فرستادند تا آفتاب طلوع می‌کرد و سپس به سجده می‌رفتند تا روز بلند می‌شد...»؛ و ادامه می‌دهد: «حضرت در هر شهری که می‌رسیدند، ده روز اقامت می‌نمودند، و روزها را روزه گرفته و چون شب می‌شد پس از نماز، افطار می‌کردند و نافله نمازهای یومیه و نماز شب و شَفع و وَتر را در حضر و سفر ترک نمی‌کردند» [عیون اخبارالرضا، ج ٢، ص ١٨٣] همچنین امام رضا (ع) نماز را حافظ انسان دانسته و می‌فرمودند: «نماز و مداومت یاد خدا در شب و روز سبب می‌شود که انسان، مولا و مدبّر و خالق خود را فراموش نکند و روح سرکشی و طغیانگری در برابر خدا، بر او غالب نشود» [تفسیر نمونه، ج ١۶، ص ٢٩۴] 💠 و بالاخره سخن امروز را با حدیث گهربار دیگری از امام رضا (ع) به پایان می‌بریم که حضرت فرمودند: «انجام کار نیک و کوشش در عبادت را با تکیه بر دوستی آل‌محمد (ص) رها نکنید؛ و دوستی آل‌محمد (ص) و تسلیم بودن در برابر دستورات ایشان را نیز با تکیه بر عبادت وانگذارید، چراکه هیچ‌یک از این دو بدون دیگری، پذیرفته نمی‌شود» (بحار الأنوار، ج۷۵، ص۳۴۸) ✍️ این مبحث ادامه دارد و انشاالله به شرط حیات و توفیق الهی، در روزبرگ فردا از سیره اخلاقی و تربیتی حضرت رضا (ع) سخن خواهیم گفت... https://eitaa.com/ROOZBARG