eitaa logo
آخرین سرباز «حارس۳۱۳»
51 دنبال‌کننده
12.5هزار عکس
4.7هزار ویدیو
36 فایل
🌸حارس۳۱۳🌸 تکلیف ما حراست و پاسداری از ارزشها عهد ما دفاع از حرم و حریم انقلاب و ولایت 🇮🇷 اینجا جمهوری اسلامی است ملاک اسلام است'ملاک قرآن است ما با کسی عهد اخوت نبسته ایم 🇮🇷 طه ۳۱۳: وأناخترتک... تبادل : Https://eitaa.com/haress313 & @haress_313
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از KHAMENEI.IR
6.05M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹 ببينيد| روضه حضرت عباس علیه‌السلام از زبان رهبر انقلاب #تاسوعا 🏴 @Khamenei_ir
💠وقایع روز نهم محرم سال ۶۱ ق💠 ✍ در روز نهم محرم سال ۶۱ شمر بن ذی الجوشن با نامه ای كه از عبیداللّه داشت، پیش از ظهر روز پنجشنبه نهم محرم وارد كربلا شد و نامه عبیداللّه را برای عمر بن سعد قرائت كرد. 👹 شمر كه با قصد جنگ وارد كربلا شده بود، از عبیداللّه بن زیاد امان نامه ای برای خواهر زادگان خود و از جمله حضرت عباس (ع) گرفته بود كه در این روز امان نامه را بر آن حضرت عرضه كرد و ایشان نپذیرفت. 👹 شمر نزدیك خیام امام حسین (ع) آمد و عباس، عبداللّه، جعفر و عثمان (فرزندان امام علی (ع)كه مادرشان ام البنین بود) را طلبید. آنها بیرون آمدند، شمر گفت: از عبیداللّه برایتان امان گرفته ام. آنها همگی گفتند: خدا تو را و امان تو را لعنت كند، ما امان داشته باشیم و پسر دختر پیامبر امان نداشته باشد؟ 🌕 در این روز اعلان جنگ شد كه حضرت عباس (ع) امام (ع) را باخبر كرد. امام حسین (ع) فرمود: ای عباس! جانم فدای تو باد، بر اسب خود سوار شو و از آنان بپرس كه چه قصدی دارند؟ حضرت عباس(ع) رفت و خبر آورد كه اینان مي گویند: یا حكم امیر را بپذیرید یا آماده جنگ شوید. 🌺 امام حسین (ع) به عباس فرمودند: اگر مي توانی آنها را متقاعد كن كه جنگ را تا فردا به تأخیر بیندازند و امشب را مهلت دهند تا ما با خدای خود راز و نیاز كنیم و به درگاهش نماز بگذاریم. خدای متعال ميداند كه من بخاطر او نماز و تلاوت قرآن را دوست دارم. 🌷 حضرت عباس (ع)نزد سپاهیان دشمن بازگشت و از آنان مهلت خواست. عمر بن سعد در موافقت با این در درخواست تردید داشت. سر انجام فرستاده عمر بن سعد نزد عباس علیه السلام آمد و گفت: ما به شما تا فردا مهلت مي دهیم، اگر تسلیم شدید شما را به عبیداللّه مي سپاریم وگرنه دست از شما برنخواهیم داشت. ------------------------------ پی نوشت: ۱. وقایع الایام، ج5، ص27؛ ۲. مقتل الحسین، خوارزمی، ج1، ص244.