🔴 انجمن حجتيه
قسمت اول: شکل گیری
مؤسس اين گروه آقاي شيخمحمود ذاكرزادة تولايي مشهور به شيخ محمود حلبي است.
در سالهاي پيش از 28 مرداد 1332 كه بهائيت تبلیغات وسیعی به ويژه عليه روحانيت و حوزهها به راه می اندازد. درآن ایام آقاي حلبي در حوزه مشهد درس ميخواند؛ استادی به نام ميرزامهدي اصفهاني داشت( که علاقه خاصي به امام زمان(عج) داشت) یکی از مبلغین بهائی به سراغ این استاد و طلبه ديگري به نام سيدعباس علوي می رود و ایشان را به بهائيت دعوت مي کند. آن ها چند ماه صرف بهائیت می کنند و در نهایت سيدعباس علوي احتمالا به خاطر زمينههاي دنيوي و شهواني كه بهائيت در اختيارش می گذارد، بهائي ميشود و كتابهايي هم در اثبات بهائیت مينويسد. آقاي حلبي با مشاهده اين مسئله نسبت به بهائیت احساس خطر جدی می کند و با برقراري تماس با افراد فریب خورده، به جلسات تبليغي آنان راه می یابد و با آنها به مناظره ميپردازد. سپس آقاي حلبي به تهران می آید و جذب نيرو ميكند. چون بهائيت علني و با پرچم فعاليت ميكردند، خطر آنها نزد علما ملموس بود. بنابراین آقاي حلبي و دوستانش پس از یک سری موفقیت، مورد حمايت علما قرار می گیرند و حتی علما اجازه استفاده از سهم امام را به آن ها می دهند. البته برخی سرخوردگی ناشی از شکست در نهضت ملی شدن نفت را هم در کناره گیری این افراد از فضای سیاسی و روی آوردن به فعالیت های فرهنگی موثر می دانند.
گروهي ديگر تشکیل این گروه را نقشه استعمار می دانند چون یکی از روش ها براي مطرح كردن فرقه ها(مثلا بهائیت) ایجاد کردن ضدفرقه آن ها(انجمن حجتیه) است.
به هر ترتيب آقاي حلبي به تشكيلات خود رسميت داد و نهايتاً در سال 1336 آن را به نام انجمن حجتيه مهدويه به ثبت رساند. اين انجمن داراي يك هيأت مديره(شیخ محمود حلبی رئیس هیئت مدیره) بود. در تبصره يك اساس نامه انجمن آمده بود: هدف انجمن تا ظهور قائم موعود غيرقابل تغيير است. در تبصره دو آمده است: «انجمن به هيچوجه در امور سياسي مداخله نخواهد داشت و نيز مسئوليت هرنوع دخالتي را در زمينه سياسي كه از طرف افراد منتسب به انجمن صورت گيرد بر عهده نخواهد داشت.»
انجمن حجتيه به زودي موفق شد در اكثر شهرهاي ايران گروههايي را سازمان بدهد. از آنجا كه هر نوع فعاليت سياسي برای اعضاي انجمن ممنوع بود، عملاً حمايت دستگاه امنيتي دوره محمدرضاشاه را به خود جلب كردند. آقای علياكبر پرورش از فعالان اوليه و سابق انجمن حجتيه ميگويد: «از برادران و خواهران انجمن نوشته ميگرفتند كه در امور سياسي دخالت نكنند و انجمن شديداً از درگير شدن با مسائل سياسي اجتناب ميكرد.» به همین دلیل نه تنها انجمن كوچكترين تهديدي از جانب رژيم منحوس پهلوي نمی شد بلكه بعضاً مورد حمايت آنان نيز قرار می گرفت. از طرف ديگر چون متظاهر به مذهب و اطاعت از مرجعيت هم بودند از حمايت روحانیت هم برخوردار شدند.
ادامه دارد...
#تاریخ
#انجمن_حجتیه
برگرفته و تلخیص شده از سایت مطالعات و پژوهش های سیاسی معاصر
💠 حرف خاص را دنبال کنید.
🔴 انجمن حجتیه
قسمت دوم:
فعالیت انحرافی انجمن
مبارزه با بهائيت فلسفه وجودي انجمن را شكل ميداد؛ اما اين مبارزه تنها در بعد فكري انجام ميگرفت و در حالي كه بهائيت يك پديده كاملاً سياسي و شبه جاسوسي بود انجمن وارد بعد سیاسی نمی شد. به همین جهت نسبت به هويدا نخستوزير شاه، دكتر ايادي، دكتر ثابتي، يا هژبر يزداني و غيره كه از مسئولان و متنفذان بهایی حكومت استبدادی بودند بی تفاوت بود.
در واقع، عملكرد انجمن حجتيه در خدمت اهداف رژيم شاه بود. رژيم از يك طرف با ترويج ابزار شيطاني و شهواني، به دنبال سرگرم کردن جوانان بود و از طرف ديگر با تقويت جريانهاي غيرسياسي و بيخطری همچون انجمن حجتيه، فكر جوانان مذهبي را از مبارزه با رژيم فاسد شاه به مبارزه فكري و ايدئولوژيك با گروههايي همچون بهائيت سوق می داد. انجمنيها در مبارزه با رژيم شاه شركت نمی کردند و رهبران انجمن حتي با مشاهده سيل عظيم جمعيت مسلمانان انقلابی حاضر به همراهی با جریان انقلاب نشدند و قيام مردم را با عباراتي مثل «وزوز پشه را چه به فانتوم» به استهزاء ميگرفتند و ميگفتند: «مشت بر درفش چه ميتواند بكند»
دومین مساله ای که انجمنی ها به آن می پرداختند ایجاد دافعه نسبت به اهل تسنن بود؛ رفتارهای انجمن در جهت تفرقه هرچه بیشتر بین شیعه و سنی و به طور دقيق همان خواسته استعمار بود.
ادامه دارد...
#تاریخ
#انجمن_حجتیه
برگرفته و تلخیص شده از سایت مطالعات و پژوهش های سیاسی معاصر
💠 حرف خاص را دنبال کنید
شیخ محمود حلبی(موسس و سرپرست انجمن حجتیه) در يكي از سخنرانيهايش نسبت به انقلابی ها می گوید:
((چندي است تحريص ميكنند. ولي چه از آب درميآورند؟ چريك. چي از آب درميآورند؟ مفسده خرابكار، موذي به اجتماع، مضر به نظام،...))
يعني در واقع همان تهمتهايي كه رژيم طاغوت به مخالفان خود نسبت ميداد را طوطيوار تكرار ميكرد.
#تاریخ
#انجمن_حجتیه
💠حرف خاص
💠 @harfekhas