یه روز کشاورز میاد ، دونه رو برمیداره می‌اندازه تو خاک ... دونه‌ی قصه‌ی ما شروع می‌کنه به نق زدن ... دیگه نه نوری رو می‌بینه نه رفقاشو می‌بینه ،

کشاورز دونه رو گذاشته زیرِ خاک ، بهش آب میده، دونه دردش میاد ، خیس میشه، شکافته میشه ... درد می‌کشه ، رنج و سختی می‌کشه ، ولی ...

ولی کم‌کم کله‌شو از خاک میاره بیرون :) با یه دنیایِ دیگه مواجه میشه ... میشه یه درختِ تنومند ، آیا کشاورز این وسط ظالمه ؟! که اومده دونه رو تو خاک زندانی کرده ، بعدم کلی سختی و رنج بهش داده ؟!

طبیعتاً خیر ، چون اومده دونه رو رسونده به اونجایی که براش آفریده شده بوده ، خدا هم همین‌طوره :))

یه وقتایی مارو می‌اندازه زمین ، میخوریم زمین ، درد می‌کشیم ، رنج می‌کشیم ... فکر می‌کنیم ظالمه و داره ظلم می‌کنه ، ولی در حقیقت میخواد کاری کنه ، که به اون هدفی که براش آفریده شدیم برسیم ...

هر کاری می‌کنه برایِ‌ رشدِ خودمونه ، اعتماد کنیم بهش :))

آره خلاصه . . #شبهاتِ‌روز

اگه خوبِ من اینه ، پس ... خوبِ تو کیه ؟!

یادمه از بچگی یادم دادن ، تو مهم نیستی رهبرت مهمه :)) یادم دادن ، اگه رهبری بهت گفت : فردا باید سرتو بیاری برام ... باید ببری !

الحمدلله که مفهومِ ولایت‌مداری ، از کودکی جا افتاده بود برام :)) #تشکر